We vergelijken iodomarine en kaliumjodide

Schildklierhormoondeficiëntie, leidend tot abnormale menselijke ontwikkeling zoals groeiachterstand, mentale retardatie, hersutisme, gelijktijdige ontwikkeling van dubbele geslachtskenmerken, onvruchtbaarheid, afwezigheid van menstruatiecyclus, overmatige haargroei, dementie. Vroegtijdig onderzoek door een endocrinoloog en inname van jodiumpreparaten kunnen dergelijke veranderingen en onomkeerbare reacties voorkomen. Iodomarine en kaliumjodide behoren tot de meest effectieve jodiumhoudende producten. Om duidelijk te maken welk product beter is iodomarine of kaliumjodide, moet u alle details van deze geneesmiddelen zorgvuldig bestuderen.

Iodomarine

De chemische structuur van het geneesmiddel is samengesteld uit het werkzame bestanddeel jodium, plus aanvullende stoffen: lactosemonohydraat, magnesiumcarbonaat en -stearaat, gelatine, natriumcarboxymethylzetmeel A, colloïdaal siliciumdioxide. Alle stoffen in combinatie, compenseren het gebrek aan jodium. Het resultaat is regulering van de synthese van schildklierhormonen, stabilisering van het thyroxine- en triiodothreoninegehalte (T3, T4) en hun verhouding. Na enige tijd na inname van jodomarine is de functie van het endocriene orgaan genormaliseerd en zijn de symptomen van jodiumtekort verder verdwenen. Dit geneesmiddel is belangrijk tijdens de kindertijd + adolescentie wanneer het lichaam groeit en systemen en organen worden gevormd. Zwangere en zogende moeders wordt ook aangeraden jodomarine in te nemen.

Belangrijk! Probeer niet met volksformules het jodiumtekort te compenseren door het gebruik van melk. Studies van onze deskundigen hebben interessante feiten aan het licht gebracht over de neveneffecten van jodiumoverbelasting. Duidelijk bewijs van onze veronderstellingen op het horloge?v=tYTAYlFWPJc.

Farmacologische werking

Een disbalans van hormonen in het endocriene systeem, met name de schildklier, leidt tot een bepaalde lijst van fysiologische stoornissen van systemen en organen. Jodiumhoudende preparaten compenseren het gebrek aan deze stoffen, de schildklierhormonen, en regelen de hormonale werking. Normale schildklierhormonen zijn verantwoordelijk voor stofwisselingsreacties in het hele lichaam. Zij regelen eiwitten, koolhydraten, vetten en de opname van micro- en macronutriënten in het menselijk lichaam. Schildklieractiviteit is verantwoordelijk voor het centrale zenuwstelsel, cardiovasculaire, urogenitale en gastro-intestinale functies.

Jodiden dringen door in schildklier follikels. De jodiumionen worden vervolgens geoxideerd door een speciaal enzym (jodiumperoxidase). Als gevolg van de biochemische reactie wordt conventioneel jodium gevormd, het maakt deel uit van het molecuul tyrosine in de vorm van hormooncomplexen thyroxine + triiodothyronine. Ze worden afgezet in de follikels van de schildklier, namelijk in een colloïdale suspensie. Wanneer deze kettingreactie wordt verstoord, neemt de hoeveelheid tyrosine af of toe… Een tekort aan deze hormonen leidt tot hypothyreoïdie, en een overvloed tot hyperthyreoïdie. Beide pathologieën zijn gevaarlijk voor het functioneren van het lichaam. Als we niet tijdig reageren, d.w.z. het ontbrekende jodium niet aanvullen, kunnen onomkeerbare processen optreden, tot en met de dood aan toe.

Directe aanbevelingen

Iodomarine gebruikt bij hypothyreoïdie, alsook voor preventieve maatregelen om onevenwichtigheid van schildklierhormonen te voorkomen. In de pre-operatieve periode is er een sessie van jodiumtherapie, dus je moet hoge doses jodiumhoudende medicijnen nemen, een van de belangrijkste is jodomarine, het blokkeert tijdelijk de schildklierfunctie.

Hiervoor wordt jodomarine aanbevolen:

1. Profylactische maatregelen voor de ontwikkeling van de ziekte van Basidi, vooral tijdens de kindertijd of adolescentie.

2. Profylactische preventie van schildklier struma bij zwangere en zogende vrouwen.

3. Postoperatieve profylaxe bij gedeeltelijke verwijdering van de schildklier.

4. Aanvulling van jodiumtekort na volledige schildklier extirpatie.

5. Behandeling van hypothyreoïdie van welke etiologie dan ook met een ernstige vorm van jodiumtekort.

Onze journalisten hebben bij het bestuderen van talrijke medische bronnen voor de behandeling van endocriene aandoeningen vastgesteld dat jodomarine wordt aanbevolen door professoren en behandelende artsen in poliklinieken en ziekenhuizen voor diffuse euthyroïde struma, d.w.z. compenserende hypertrofie en hyperplasie van de schildklier zonder de functies ervan in gevaar te brengen. Het preparaat wordt aanbevolen voor kinderen, volwassenen en adolescenten, ongeacht hun leeftijd.

Contra-indicaties voor jodomarine

Het geneesmiddel heeft enkele contra-indicaties. Geassocieerd met hyperfunctionele productie van schildklierhormonen. Jodomarine is gecontra-indiceerd in geval van verhoogde synthese van thyroxine en triiodothrionine voor de behandeling van pathologie.

Lijst van contra-indicaties:

1. Verhoogde jodiumindex in het bloed (hyperthyreoïdie).

2. Behandeling van kwaadaardige of goedaardige schildkliertumoren zonder instrumenteel en laboratoriumonderzoek.

3. Leeftijdsgebonden huidveranderingen zoals Duhring’s dermatitis.

De belangrijkste contra-indicatie voor het geneesmiddel is lichaamsreactiviteit op jodium. Overgevoeligheid kan leiden tot huiduitslag of vlekken, kortademigheid, oedeem van Quincke, anafylactische shock. Als een van deze symptomen optreedt, bel dan onmiddellijk een ambulance en voordat de ambulance arriveert kunt u 2-3 ml Dexamethason of Prednisolon oplossing intramusculair toedienen.

Doseringsprincipe

Profylaxe van schildklierziekten bij kinderen en adolescenten wordt gedurende 1-2-3 jaar gegeven. Een endocrinoloog benadert de dosering van jodomarine voorzichtig en schrijft voor elk kind of tiener een individuele dosis voor.

Profylactische maatregelen ter voorkoming van endemische struma:

1. Zuigelingen, kinderen tot 11-12 jaar: een halve of een tablet met een dosis van 100 µg jodium en ¼ of een halve dosis van 200 µg jodium;

2. Kinderen vanaf 11-12 jaar: 1 of 2 tabletten in een dosis van 100 µg jodium en ½ of 1 tablet. doses van 200 µg jodium;

3. Zwanger en borstvoeding: 2 tabletten. 100 µg jodiumdosis en 1 tablet. Dosering: 200 mcg jodium.

De intra-uteriene ontwikkeling van de foetus en de melkproductie vereisen een dubbele input van jodium. In deze gevallen is jodomarine een redmiddel dat zonder bijwerkingen het noodzakelijke jodium in het lichaam van de moeder aanvult. Dagelijkse dosis: 200 microgram per dag. Het wordt afgeraden deze grenzen te overschrijden, omdat het werkzame bestanddeel van het geneesmiddel de placentabarrière gemakkelijk passeert en doordringt in het lichaam van de baby. Bovendien is jodium aanwezig in de moedermelk, dus wordt het doorgegeven aan de baby als we borstvoeding geven.

Profylactische maatregelen voor terugkerende vormen van de ziekte: 1-2 Tab. 100 microgram jodium en ½-1-tablet. 200 µg dosis jodium.

Belangrijk! Als patiënten een risicofactor voor deze pathologie hebben, is de toediening van het geneesmiddel constant, d.w.z. jodiumhoudende tabletten zoals jodomarine moeten hun hele leven lang worden gebruikt. Een arts-endocrinoloog doet de aanbeveling na een grondig lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek van de schildkliermarkers.

De tabletten mogen alleen worden ingenomen met veel vocht na de maaltijd. Voor kinderen wordt aanbevolen het preparaat op te lossen in warme melk, natuurlijk sap of stilstaand mineraalwater.

Doseringsschema voor therapeutische therapie van euthyroïde struma:

1. Kinderen: 1 of 2 tabletten met een dosis van 100 µg jodium en ½ of 1 tablet. Doses van 200 µg jodium. Een dagelijkse dosis van 100-200 µg jodium;

2. Volwassenen: 3-4-5 tab. 100 microgram jodium en 1½ of 2½ tabletten. Dosering van 200 microgram jodium, afhankelijk van de mate van beschadiging en het hormoonniveau in het bloed.

Therapeutische therapie voor pasgeborenen, die ongeveer een maand duurt. Het wordt aanbevolen dat kinderen, adolescenten en volwassenen iodomarine innemen vanaf 6 maanden tot een jaar of langer, afhankelijk van de testresultaten en de algemene gezondheidstoestand, evenals het verloop van de pathologie. De duur van de behandeling wordt bepaald door de behandelende arts op basis van laboratoriumtests.

Bijwerking

De preventieve inname van jodomarna veroorzaakt geen reacties van het lichaam, ongeacht de leeftijd en het geslacht van de patiënten. Overdosering (inname van een dosis van 300 mcg jodium/dag) veroorzaakt vergiftiging, die zich uit in koorts van meer dan 30 graden, misselijkheid, braken, duizeligheid en ernstige hartkloppingen, tachycardie, zelden verwardheid en flauwvallen. Als er tekenen van intolerantie (allergie) zijn, moet het geneesmiddel worden vervangen door een ander, dus de informatie die beter iodomarine of kaliumjodide betekent, helpt bij het kiezen van het juiste jodiumhoudende middel.

Kaliumjodide

geneesmiddel op basis van jodium om het gebrek aan dit element, dat betrokken is bij de synthese van triiodothreonine en thyroxine, te compenseren. Beide hormonen zijn betrokken bij stofwisselingsprocessen en bij de algemene ontwikkeling van organen en systemen. Vorm van kaliumjodide: 100-200 microgram tabletten en 0,25%-3%-10%-20% oogdruppels. Het preparaat is verpakt in glazen verpakkingen van 10 en 200 ml. Een directe aanwijzing is hypothyreoïdie en de preventie daarvan. Secundair gebruik van het geneesmiddel is ontstekingsprocessen in de bronchiën en longen. Het verlicht de ontsteking van de slijmvliezen, maakt sputum vloeibaar, bevordert een snelle uitdrijving en maakt de bronchiën vrij.

Werkingsmechanisme

Farmacokinetiek bestaat uit het normaliseren van de schildklierfunctie en het blokkeren van overmatige hormoonproductie. De actieve bestanddelen van het product verlagen het niveau van de door de hypofyse geproduceerde schildklierhormonen. De bereiding van kaliumjodide volgens een bepaald schema regelt, of liever gezegd leidt tot normale waarden van de thyroxine- en triiodothrionine-index (T3, T4).

Afgezien van zijn vermogen om de synthese van schildklierhormonen af te remmen, grijpt het product in op het metabolisme door eiwitten, koolhydraten en vetten af te breken. Het voorkomt de ophoping van radioactief jodium in de follikels van de schildklier. Naast de prioritaire eigenschappen is er de antiseptische capaciteit, het is een hoogwaardig ontstekingsremmend + ontsmettend middel.

Kaliumjodide is oplosbaar in de maag, wordt volledig geabsorbeerd en bereikt zijn eindbestemming (schildklierfollikels) binnen korte tijd na inname. Behalve in de schildklier cumuleert het jodiumhoudende product ook in de slijmvliezen van het maag-darmkanaal, de borstklieren en de speekselklieren. Kan door de placenta dringen en wordt daarom afgeraden voor zwangere vrouwen om een abnormale ontwikkeling van de foetus te voorkomen. 80-85% van het jodium wordt binnen 2-3 dagen door de nieren uitgescheiden, de resterende hoeveelheid binnen 10 dagen.

Indicaties voor kaliumjodide

Het geneesmiddel wordt veel gebruikt bij schildklieraandoeningen met een verminderde jodiumproductie (hyperthyreoïdie, endemische struma, thyrotoxicose en goed- of kwaadaardige schildkliertumoren). Preoperatieve voorbereiding voor de schildklier, vereist ook het gebruik van dit middel.

Kaliumjodide in tabletvorm is aangewezen:

1. Aandoeningen van de luchtwegen (bronchitis, laryngotracheïtis, longontsteking, bronchiale astma).

2. Urogenitale ziekten (blaasontsteking, pyelonefritis, urolithiasis).

3. Venereologische pathologieën (gonorroe, syfilis, gecombineerde type infectie).

4. In de vorm van oogdruppels wordt het geneesmiddel gebruikt voor cataract, episcleritis, corneale troebelheid, conjunctivitis en elke besmettelijke oogziekte (microbiële, virale, schimmel- en gecombineerde types).

belangrijk! Het wordt vaak gebruikt voor uitwendige toepassing – voor het desinfecteren van wonden, om het risico van infectie te verminderen na prikken met roestige voorwerpen, om plaatselijke ontstekingen van welke oorsprong dan ook te elimineren, maar vaker voor artritis-artritis, roestontsteking.

Contra-indicaties

De lijst van contra-indicaties is zeer kort, maar als hij niet wordt nageleefd, kunnen onverwachte reacties van organen en systemen optreden.

Jodiumhoudende producten worden afgeraden bij gebruik:

1. hypothyreoïdie;

2. Allergische en purulente dermatitis;

3. glomerulonephritis;

4. Puisten, acne.

Toediening van het geneesmiddel is gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, borstvoeding en kinderjaren. Kan gemakkelijk door de placentabarrière naar de foetus en via de melk naar de baby. Overmatige jodiuminname veroorzaakt misvormingen bij de foetus en vergiftiging bij de baby.

Bijwerkingen

Kaliumjodide kan symptomen van jodisme veroorzaken (overmatig zweten, koorts, een specifieke smaak in de mond, donkere vlekken op de slijmvliezen, donkere ontlasting). Indien deze symptomen worden waargenomen, zijn terugtrekking van het geneesmiddel en antitoxicologische maatregelen vereist. Als patiënten bij gebruik van dit geneesmiddel allergisch zijn, kunnen petechiën, urticaria, Quincke’s oedeem en anafylactische shock optreden. cardiovasculaire klachten zoals hartkloppingen en tachycardie, en maag-darmklachten: hevige epigastrische pijn, misselijkheid, braken, diarree.

Dosering

De tabletten moeten met melk of kissel worden ingenomen om gastro-intestinale reacties te voorkomen. Bij endemische struma 0,04g per week en bij diffuse struma wordt deze dosis 3 keer per dag ingenomen gedurende 3 weken, daarna wordt aanbevolen over te schakelen op 0,125g één of twee keer per dag. Om het lichaam te beschermen tegen de ophoping van radiologisch jodium of andere stoffen, wordt 0,125 g kaliumjodide 1 keer/dag gedurende 7-10 dagen aanbevolen. Oogdruppels met 3% concentratie aanbevolen 2 druppels 3 keer per dag. Kuur voorgeschreven door een oogarts.

Attentie! Voor de behandeling van bronchitis bevelen wij kaliumjodide 3% aan, in te nemen in 2 eetlepels.. 3 keer. Voor actinomycose van de longen, schrijft 1 st voor.. 20% oplossing 4 keer per dag voor de maaltijd. De dosering en het behandelingsregime worden voorgeschreven door de tbc-arts of longarts van de patiënt.

Verschillen, overeenkomsten, superioriteit van de drugs

De mate van superioriteit, d.w.z. de unieke kenmerken die de geneesmiddelen van elkaar onderscheiden, ligt in hun absorptiesnelheid en kosten, hun gebied en wijze van toediening en hun vorm van afgifte.

Kenmerken van jodiumregulerende geneesmiddelen: overeenkomsten, verschillen:

Kenmerken	Iodomarine	Kaliumjodide
Actief ingrediënt	Jodium	Jodium + kalium
Formulering	Tabletten, oplossing	Tabletten, oplossing en oogdruppels
Werkingsmechanisme	Verhoogde synthese van de hormonen T3 en T4. Ratioregulering en opheffing van hypothyreoïdie.	Blokkering van overmatige hormoonproductie bij de hypofyse. Verlaging van T3 en T4 niveaus.
Verteerbaarheid en uitscheiding	Lost op in maag en darmen. Uitgescheiden door de nieren, huid, slijmvliezen en longen.	Vergelijkbaar met.
Indicaties	Preventie van de ziekte van Graves, vooral tijdens de kindertijd of adolescentie. Preventie van schildklier struma bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Postoperatieve profylaxe van schildklier extirpatie. Permanent geneesmiddel te nemen na verwijdering van de klier. Hypothyreoïdie, ongeacht de oorzaak, met sterke veranderingen in T3- en T4-waarden.	Hyperthyreoïdie, endemische struma, thyrotoxicose en goed- of kwaadaardige schildkliertumoren Aandoeningen van de luchtwegen (bronchitis, laryngotracheïtis, longontsteking, bronchiale astma). Genitale ziekten (blaasontsteking, pyelonefritis, urolithiasis). Venerische pathologie (gonorroe, syfilis, gecombineerde infectie), En voor de behandeling van oogziekten.
Contra-indicaties	Hyperthyreoïdie. Behandeling van kwaadaardige of goedaardige schildkliertumor zonder instrumenteel en laboratoriumonderzoek. Leeftijdsgebonden huidveranderingen zoals Duhring’s dermatitis.	Niet aanbevolen als: hypothyreoïdie; Allergische en purulente dermatitis; glomerulonephria; furunculose, acne. Het product is gecontra-indiceerd bij zwangerschap, borstvoeding en kinderjaren.
Bijwerkingen	Vergelijkbare reacties.	Symptomen van jodisme: overmatig zweten, koorts, een vreemde metaalsmaak in de mond, donkere vlekken op de slijmvliezen, donkere ontlasting of melena.
Dosering	Voor de doseringsvorm, zie Euroriek: Dosering van het geneesmiddel.	Vergelijkbaar met.
Wijze van toediening	Vergelijkbaar met.	De tabletten moeten met melk of kissel worden ingenomen om gastro-intestinale reacties te voorkomen.
Speciale kenmerken	Verkrijgbaar in tabletten en uitsluitend gebruikt voor preventie en behandeling van hypothyreoïdie, endemische struma en ter compensatie van een tekort aan schildklierhormoon na extirpatie.	Dit geneesmiddel kan oraal en topisch worden ingenomen, evenals in de vorm van oogdruppels.

Een volledig beeld van de twee schildklierregulatoren. Welk geneesmiddel beter is iodomarine of kaliumjodide hangt af van vele factoren: pathologie, comorbide chronische ziekten, mate van schildklierbeschadiging en het niveau van het hormoon T3, T4 + index van schildklierhormoonproductie hypofyse. Welke van de bovenstaande preparaten nodig is voor de behandeling, wordt bepaald door de tandarts. Zelfbehandeling leidt in het beste geval tot onaangename reacties van het lichaam, in het slechtste geval tot invaliditeit!