Ziekten en plagen van rozen – symptomen, behandeling en bestrijding

Rozen zijn, zoals alle gewassen, onderhevig aan ziekten en zijn niet bestand tegen plagen. Daardoor blijven beschadigde struiken achter in groei en sterven ze vaak af. Om de bloemencollectie niet te verliezen, moet de rozentuin voortdurend worden gecontroleerd, tijdig worden bewaterd, bemest en profylactisch worden behandeld. Beschouw de meest voorkomende ziekten van rozen, leer over de plagen die rozenstruiken aanvallen, leer hoe bloemen te behandelen om te voorkomen en te behandelen.

Rozen Ziekten

Rozen zijn gevoelig voor echte meeldauw, roest, black spot, sphaceloma, septoriose, cercosporose, bacteriële stengelkanker, mozaïek.

poederachtige schimmel

Beschouwd als de meest voorkomende ziekte. Het verschijnt als een meelachtig wit laagje op alle delen van de plant, d.w.z. stengels, bloemen en bladeren. Na een tijdje wordt het dichter en grijzer. Daardoor krullen, verdorren en vallen de bladeren af. De meeldauwziekteverwekker overwintert in de knoppen.

Een ideale omgeving voor de ontwikkeling van de ziekte is een hoge luchtvochtigheid in combinatie met een overmatig stikstof- en calciumtekort.

Underscore!Theehybride rozen hebben delicate bladeren, en zijn dus gevoeliger voor echte meeldauw dan andere rozen.

Behandelingsmethoden. Om de ziekte te voorkomen wordt aanbevolen tijdig fosfor-kaliummeststoffen toe te dienen, de resten van vegetatie en onkruid van het terrein te verwijderen. Als fungiciden voor de behandeling worden colloïdale zwavel, Chistotsvet, Tiovit, Topaz, Fondazol gebruikt. Behandel niet alleen zieke struiken, maar ook gezonde.

Roest

Als gevolg van de aantasting van de struik door roest verschijnen er geeloranje knobbels op alle vegetatieve delen. Zelfs jonge scheuten worden niet gespaard door de ziekte. De onderkant van het blad is bedekt met sporen in roodgele kussentjes. Dit zijn degenen die de resterende struiken besmetten.

Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, worden de bladeren geel, vallen ze af en willen de rozen niet meer groeien. In deze verzwakte toestand kunnen ze de winter niet overleven en sterven ze. De schimmel ontwikkelt zich in de lente, met warm, vochtig weer. Overwintering in de stengels.

Controlemethoden. Preventieve maatregelen bestaan uit het verwijderen van alle plantenresten van het terrein in het najaar. Als alternatief worden de planten, totdat de bladeren uitkomen, bespoten met 1% Bordeaux Fluid. Je kunt kopersulfaat gebruiken. Zich ontdoen van roest kan helpen bij preparaten als Topaz, Falcon.

Zwarte vlek

Hij is te herkennen aan de paarswitte vlekken op de voorkant van de bladen. Na verloop van tijd worden ze afgerond en verkleuren ze van groen naar grijsbruin. De bladeren krullen op en vallen eraf.

Controlemaatregelen. Om rozenstruiken te genezen van de zwarte vlek zal moeten 3 keer met tussenpozen van 14 dagen aan de plantaardige preparaten die zink bevatten spuiten – Profit, Topaz. Vóór de behandeling moet beschadigd loof worden verwijderd en van de planten worden weggebrand. Voorjaarsbehandeling met Topaz of Profit wordt aanbevolen als preventieve maatregel.

Sphaceloma, septoriosis, cercosporiasis

Alle drie de ziekten maken deel uit van een groep die wordt gekenmerkt door zwarte vlekken op de bladeren.Ze verschillen alleen in de manier waarop ze zich manifesteren.

1. Sphaceloma – bladeren zijn bedekt met zwarte of paarse vlekken.

2. Septoriose – kleine witachtige vlekken verspreid over het oppervlak van de bladplaat, omgeven door een zwarte rand.

3. Cercosporiasis – bladeren met vlekken tot 6 mm diameter en een roestbruine kleur.

Controlemethoden. Voor de preventieve behandeling en de behandeling van rozenstruiken gebruikt u Topaz, Profit.

Bacteriële stamkanker

De naam impliceert dat hij de stengel van de plant beschadigt. Jonge scheuten worden depressief; onder de schors verschijnen bruine zweren. De tijd verstrijkt en de steel droogt uit. Bij droog weer verdort het blad in het midden en ontstaan er scheuren. Bij langdurige regenval worden de vlekken groter en worden de lamellen zwart en vallen ze af.

Manieren om te vechten. De ziekteverwekker kan lang in het hout achterblijven, dus verwijder en verbrand alle rozen als ze zwaar zijn aangetast. Bij lichte schade verdorde stengels afsnijden, behandelen met 5% oplossing van kopersulfaat en de aanplant besproeien met de volgende preparaten: Gamair plus Fundazole. Rozen worden preventief behandeld met een 1% oplossing van Bordeaux-mengsel. Sproeien gebeurt voordat de bladeren zich ontvouwen.

Bacteriële wortelkanker

De veroorzaker is de bacterie Agrobacterium tumefaciens, die in de grond bij de planten leeft. Scheuren en insnijdingen zijn een uitstekende ingang voor infectie in het wortelsysteem.

Als gevolg van bacteriële kanker verdikken de wortels, verschijnen er uitwassen op, vaak is de wortelhals met de stam aangetast. In het begin van de ziekte zijn deze groeisels lichtgekleurd en voelen ze zacht aan… Na verloop van tijd worden ze hard en donker, waarna ze beginnen te rotten.

Daardoor kunnen aangetaste planten niet genoeg vocht en voedingsstoffen uit de grond halen… Dat een rozenplantage besmet is met bacteriekanker is te zien aan het algemene uiterlijk: de struiken groeien niet, zien er zwak uit en verschrompelen. Mozaïekziekte treft vaak oudere exemplaren.

Controlemaatregelen. Nadat de roos uit de grond is gehaald, moet het wortelstelsel worden geïnspecteerd, moeten beschadigde wortels worden verwijderd en moet 1% kopersulfaatoplossing worden gebruikt. Al het maaisel moet uit het gebied worden verwijderd en afgevoerd.

Mozaïek

De ziekte laat zich pas voelen nadat de plant aan stress is blootgesteld. Als een roos bijvoorbeeld lange tijd in droge grond of onder fel zonlicht staat, moet hij tijdig worden behandeld. Daardoor zien de bladlamellen er misvormd uit en groeien ze niet tot de gewenste lengte. Op het oppervlak zijn witgele strepen te zien. De plant wordt belemmerd en ook de bloemen zijn vervormd en ontvouwen zich niet volledig. Mozaïek wordt gedragen door insecten. De tuinman zelf kan ook gezonde struiken besmetten als hij zijn gereedschap niet ontsmet.

Controlemaatregelen. Het is onmogelijk de ziekte thuis te genezen, dus alle aangetaste exemplaren moeten uit de grond worden gehaald en weggegooid.

Plagen van rozen

Rosariums zijn op verschillende momenten van het groeiseizoen gevoelig voor plagen. Jonge bladeren, knoppen en bloemen zijn bijzonder interessant voor roofinsecten. Larven en volwassenen zijn er dol op. Daarom moeten rozenplanten in de fase van actieve groei worden beschermd tegen ongedierte.

De gevaarlijkste worden beschouwd als: zaagwesplarven, rupsen, kevers. Niet minder schadelijk zijn rozenbladluizen en cicaden, kwijlkevers, spint, mineervlieg, bronchoderma.

Knagende insecten veroorzaken schade aan de plant:

1. Ruw opeten van het blad, waarna alleen de centrale nerven intact blijven;

2. De bladranden zijn weggevreten;

3. mijnbouw;

4. door de stelen te doorboren en er gaten in te maken;

5. Schade aan de bloemblaadjes;

6. Vernietiging van stampers en meeldraden.

Het is belangrijk de plagen tijdig te herkennen en bestrijdingsmaatregelen te nemen om de rozentuin te redden.

Rupsen van de rozenzaagwesp

De plaag heeft een speciaal zuigapparaat om zich met het sap van de plant te voeden. De rupsen doorboren de stengel en de bladeren met een speciaal gereedschap en voeden zich met het celsap. Hierdoor worden alle processen verstoord, de bladeren worden geel, krullen zich op tot een koker, verdorren en vallen af.

Controlemethoden. Alle noodzakelijke rozenverzorging moet tijdig gebeuren. Als de beplanting beschadigd is, moet ze worden behandeld met Carbophos of Actellic.

Rozenluis

Bladluizen die zich massaal op rozenstruiken vestigen, leiden tot snelle verwelking. Vaak gevonden door een blad om te draaien. Ze zitten aan de onderkant. Ook jonge scheuten, knoppen en bloemen worden niet gespaard. De bladluizenlarven zijn waarschijnlijk niet zichtbaar met het blote oog omdat ze zo klein zijn. Maar de larven ontwikkelen zich snel en veranderen al snel in vleugelloze vrouwtjes. Ze leggen snel 100 larven, die na 10 dagen weer uitkomen.

Hier is een interessant feit!

. Olbricht, een bekende rozenkweker uit Zweden, schat dat één bladluisgeneratie gedurende het hele seizoen 2000000 dieren kan produceren. Tegen het einde van het groeiseizoen komen gevleugelde vrouwtjes en mannetjes tevoorschijn. Ze leggen hun bevruchte eieren die overwinteren en in het voorjaar nieuwe kolonies vormen.

Bladluizen voeden zich met het sap van de rozen, waardoor de struiken verzwakken, de scheuten vervormen, de blaadjes verwelken en de bloemen grillig bloeien. Aangetaste rozenplanten overleven strenge winters niet.

Je kunt zien of er bladluis in een rozentuin is verschenen door de activering van mieren. De reden is dat de insecten zich voeden met het sap dat de bladluizen produceren. Mieren zijn de lijfwachten van de bladluizen. Ze helpen zelfs de vrouwtjes om zich op een nieuwe plek te vestigen – ze dragen ze naar een gezonde struik. Opmerkelijk genoeg zijn lieveheersbeestjes vijand nummer één van de bladluizen. Een lieveheersbeestje kan op één dag ongeveer 280 larven van vervelende insecten eten.

Controlemethoden. In het vroege voorjaar, voordat de knoppen opzwellen en de bladeren uitlopen, wordt de rozentuin behandeld met een contactspray. De meest effectieve insecticiden zijn: Antio, Metatinon, Actellic. Rozen kunnen worden bespoten met een oplossing van paraffine, verdund met 2 g van het product in een emmer water.

Het volgende mengsel gaf goede resultaten: 400 g tomatenloof, gehakte ui – 300 g. Alle ingrediënten worden in een glazen pot van 3 liter gedaan en met water gevuld. Laat 6 uur op een warme plaats trekken. zeef de oplossing door een gaasje en voeg na enige tijd water toe, zodat een oplossing van 10 liter ontstaat.

Om ervoor te zorgen dat de oplossing goed aan de bladeren kleeft, voegt u 40 gram grof geraspte waszeep toe. De bereide oplossing moet 5 keer worden aangebracht met tussenpozen van 7 dagen.

De roze cicade

Rozen hebben veel last van deze plaag. Witte vlekken op de aangetaste bladeren worden duidelijk zichtbaar. De platen zelf verliezen hun aantrekkelijke uiterlijk. Naast siergebreken zorgen de cicaden ervoor dat de bladeren vroegtijdig geel worden en afvallen.

Met de komst van de herfst leggen de vrouwelijke planten eieren op de scheuten. Uitkomende larven zijn in het voorjaar te zien als je het blad omdraait. De larven zijn inactief en voeden zich met het sap van de plant. Volwassenen zijn zeer mobiel, in tegenstelling tot larven. Zodra ze de struik aanraken, zwermen ze uit naar de naburige plant. Krekels geven 3 generaties per jaar.

Controlemethoden. Behandeling levert de beste resultaten op wanneer de larven massaal opkomen. Ten minste 2 behandelingen met een interval van 10 dagen zijn noodzakelijk. Het is raadzaam om naburige plantages te behandelen tijdens de bespuiting.

Kwijlende plaag

De volwassene is grijsgeel van kleur. De insecten laten een schuimige afscheiding achter die de larven vasthoudt. Ze voeden zich met plantensap. Rupsen zijn te zien in de oksels. Zodra iemand de stengel met zijn hand aanraakt, verstoppen de larven zich snel.

Controlemaatregelen. Behandeling van de rozentuin met de contactinsecticiden Alfashans, Ditox kan de kwijlkever uit de weg ruimen. Infusie van alsem, tansy, goudsbloem, tabak, enz. kan worden gebruikt.

Spint

Waarschijnlijk het gevaarlijkste en moeilijkst uit te roeien ongedierte. Als de roos in een kas staat, kan de plaag het hele jaar door op de struik blijven zitten. Het volwassen dier is een klein insect met een lichaamslengte van 0,5 mm. Je kunt ze niet met het blote oog zien. Het lichaam is geelachtig, met zwarte vlekken op de rug. Hun lichaamskleur verandert naar rood of oranje in de winter. Larven hebben 3 paar poten. De eieren worden meestal onder het fijne web gelegd. Eén vrouwtje kan tot 180 eieren leggen. Volwassenen leven niet langer dan een maand.

Als gevolg van de vitale activiteit van volwassen insecten en hun larven verstoorde stofwisseling, verslechtert de fotosynthese. Spint doorboort de bladeren. Er ontstaan gele vlekken op de prikpunten. De platen verwelken snel en vallen af. Rozen verliezen hun aantrekkingskracht.

Breng de winter door onder de planten in bladafval. Kan zich in kieren en grondbrokken nestelen in broeikasomstandigheden. In de lente en zodra +12°C opwarmt, worden de vrouwtjes wakker en leggen hun larven op de onderkant van de bladeren. De spintmijt plant zich het hele jaar door voort in kassen.

Controlemaatregelen. Spint is alleen te vinden met een vergrootglas. Om de plaag te bestrijden, moet u acariciden toepassen: Omait, Isofen, Acrex. Om de ontwikkeling van kolonies tegen te gaan, kunnen de aanplantingen meerdere keren per dag met koud water worden besproeid.

In kassen moet worden behandeld met veilige preparaten, waaronder: Vermitek, Fytoverm. Avermectineproducten hebben geen effect op larven en volwassenen in de ruifase. Herhaal de behandeling na 4-7 dagen, afhankelijk van de luchttemperatuur – hoe hoger de temperatuur, hoe korter het interval tussen de bespuitingen.

Listerflies

Jonge rozenbladeren en -scheuten lijden onder de plaag. Zodra de knoppen beginnen te bloeien, worden ze aangetast door bladhaantjes. Ze voeden zich dan met jonge scheuten, bladeren en bloemen.

Controlemethoden. Een mechanische bestrijdingsmethode wordt aanbevolen voor lichte plantschade. Rupsen moeten met de hand verwijderd worden. Een behandeling met pesticiden in het vroege voorjaar kan helpen voorkomen dat rupsen het gebied binnendringen.

Rozenzagen

De larven van de neergaande zaagwesp overwinteren in een cocon in de grond. In het voorjaar komen de volwassen mijten tevoorschijn met een lichaamslengte van 6 mm. Zijn vleugels zijn donker gekleurd en zijn rug is glanzend zwart. Lichaamsstructuur lijkt enigszins op die van een bij.

Uit de eieren ontwikkelen zich plagen; ze knagen aan het gat in de stengel en ontwikkelen zich in de jonge scheuten. Beschadigde onderdelen krimpen. Valse rupsen overwinteren in de grond.

Controlemaatregelen. Het aantal zaagwespen kan worden verminderd door de grond bij de planten om te spitten. Valse rupsen blijven op het grondoppervlak liggen en bevriezen in de vrieskou. Als de maatregelen niet helpen, wordt in het voorjaar een behandeling met pesticiden uitgevoerd.

Kamperfoelie en bronsvlieg

De zwarte kever is een volledig behaarde zwarte kever. De haren zijn grijs. De lichaamslengte van de hertenkever bedraagt niet meer dan 12 mm.

De bronzen kever is een goudgroene kever. Het lichaam, 15 mm lang, is bedekt met een dun laagje haar. De vlucht van de kevers begint in mei en eindigt in augustus. In goed met mest bemeste grond legt het vrouwtje in de nazomer eieren. Tegen de herfst verpoppen de larven zich, het hele proces vindt plaats in de bodem. De kevers overwinteren in de grond maar komen in het voorjaar tevoorschijn. Zowel de bruine bes als de boleet beschadigen de bladeren van rozen door eraan te knagen. Rozen met lichtere bloemen blijken meer schade te veroorzaken.

Controlemaatregelen. Ga ’s ochtends vroeg naar de rozentuin en verzamel de insecten met de hand.

Naleving van agronomische praktijken voor de teelt en verzorging van alle soorten rozen: tuin-, theehybride, rambler, floribunda, polyanthus, grandiflorum, miniatuur, voorkomt ziekten en plagen en helpt de rozentuin te onderhouden. De planten zullen weelderig bloeien en de tuin lange tijd verfraaien.