12 van ’s werelds mooiste vogels

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en dient niet als leidraad voor aankoop. Specialistisch advies is essentieel alvorens tot aankoop over te gaan.

De natuur heeft de vogels overladen met schoonheid. Sommige fokkers zijn zo aantrekkelijk dat hun veren als juwelen zijn gebruikt. Engelse wetenschappers konden bijvoorbeeld lange tijd niet geloven in het bestaan van paradijsvogels – zo verbazingwekkend mooi zijn ze. Zelfs als zeevaarders de Britse wetenschappelijke gemeenschap royaal voorzien van opgezette zeepaardjes…

Wij hebben 12 van ’s werelds mooiste vogels verzameld, zodat ook u kunt genieten van de schoonheid van deze verbazingwekkende wezens.

Beoordeling van de mooiste vogels ter wereld

Nominatie	plaats	Vogel	rangschikking
Beoordeling van de mooiste vogels ter wereld	1	Pauwen	5.0
2	De quesal (quetzal)	4.9
3	Paradijsvogels	4.8
4	Blauwe gaai	4.7
5	mandarijneend	4.6
6	Flamingo’s	4.5
7	Langstaartturaco	4.4
8	De gekroonde kraanvogel	4.3
9	De hyacint ara	4.2
10	Astrapia	4.1
11	Udud	4.0
12	De champignonduif	3.9

Pauwen

Beoordeling: 5.0

Natuurlijk moet men beginnen met een vogel die voor zijn schoonheid werd gehouden door de meest koninklijke en bevoorrechte mensen: Indiase sjahs, Griekse en Romeinse keizers, Chinese en Japanse edelen. Dit lid van de fazantenfamilie vergezelt de mensheid al 3000 jaar en verrukt ons met zijn schoonheid.

De pauw is natuurlijk vooral bekend om zijn staartkleed. Tijdens paringsdansen of gewoon om zijn superioriteit te tonen, onthult de vogel enorme blauwgroene veren met “ogen”. De staart kan tot 160 centimeter lang zijn, enkele malen langer dan de pauw zelf! Voor de vogels zelf is deze “versiering” puur utilitair van aard, hoewel. Met hun kleurrijke staarten trekken mannelijke pauwen vrouwtjes aan, waarbij ze volledige paringsrituelen organiseren met dansen, en minder succesvolle “vrijers” wegjagen.

Maar niet alleen de staart is een lust voor het oog. Pauwen zijn in principe zeer opvallend gekleurd – saffieren hals en borst, kleurrijke zwart-witte vleugels, de kenmerkende pluk op de contrasterende kop.

Behalve dat alleen mannelijke pauwen zo felgekleurd zijn. Vrouwtjes zijn veel minder opvallend, grijsbruin, zonder indrukwekkende staart. Ze zijn alleen aan de mannetjes verwant door hun opvallende kuif, die echter ook bruin van kleur is.

Pauwen zijn gedeeltelijk gedomesticeerde vogels. Daarom zijn ze in bijna elke dierentuin te vinden. En met een groot genoeg verblijf (en een goed budget, natuurlijk) kunnen pauwen zelfs thuis worden gehouden.

Quesal (quetzal)

Beoordeling: 4.9

De quesal, alias quetzal, is een verbazingwekkende vogel, niet alleen qua schoonheid… Het is ook een echt symbool van vrijheid! De quesal kan niet in gevangenschap leven – hij heeft een enorme ruimte nodig om te leven, en eenmaal in een volière begint hij te verwelken en sterft uiteindelijk.

De quesal is een echte iconische vogel. Vereerd door de oude Maya’s als een incarnatie van de god van de lucht. En in het moderne Guatemala is de quesal een nationaal symbool en een nationaal symbool van vrijheid.

Pauwen, zoals andere bewoners van de jungle, zijn zeer felgekleurd en kleurrijk. Helderrode buik en borststuk, smaragdgroene vleugels met zwarte vleugelveren, grappige kuif op de kop. Maar het meest indrukwekkende is de staart. Hij is enorm groot, tot 35 centimeter lang, en bestaat uit twee zachte groene veren die zich tijdens de vlucht ontwikkelen.

De quetzal is een zeldzame vogel die is opgenomen in het Rode Gegevensboek. Tijdens de verovering van Zuid-Amerika door de conquistadores vernietigden deze zeelieden genadeloos “symbolen van vrijheid”. Ook al was quesalvlees niet lekker, zijn lange staartveren waren te aantrekkelijk, en Europese edelen probeerden er hun kostuums mee te versieren.

Tegenwoordig worden de quesalis beschermd door verschillende Guatemalteekse en internationale organisaties. Zoals gezegd leeft of broedt deze vogel niet in gevangenschap. Daarom, om zijn schoonheid te bewonderen, is het de moeite waard om naar de jungle in Zuid-Amerika te gaan.

Paradijsvogels

Beoordeling: 4.8

Het is erg moeilijk om slechts één soort paradijsvogel te kiezen om in de lijst op te nemen. Omdat ze stuk voor stuk verbluffend mooi, aantrekkelijk en interessant zijn. In totaal omvat de familie van de paradijsvogels 45 soorten, waarvan de meeste op Nieuw-Guinea voorkomen.

Paradijsvogels worden gekenmerkt door een helder, veelkleurig verenkleed. Zelfs als het op het eerste gezicht niet helemaal zichtbaar is, kan een rel van kleuren worden getoond tijdens de paringsdans. Zo lijkt de prachtige paradijsvogel (Lophorina superba) door zijn schitterende zwarte verenkleed nog steeds op een gewone roek. Maar zodra de paringsdans begint, onthult de vogel een gloeiende blauwe borst. Zijn speciale verenkleedstructuur en speciale spieren zorgen ervoor dat deze helderblauwe vlek letterlijk gloeit en “flitst”.

Een andere interessante soort is de blauwkoppige paradijsvogel. Zijn verenkleed heeft letterlijk alle kleuren van de regenboog. Zijn rug is scharlakenrood, zijn borst is groen, zijn vleugels zijn bruin, zijn nek is geel en zijn kop en voeten zijn blauw. Maar de staartveren zijn van bijzonder belang: ze zijn lang en gebogen, krullend en in een spiraal.

De prinses Stephania astrapia heeft ook een weelderige lange staart. De staartveren van deze vogel zijn 2 tot 3 keer zo lang als zijn lichaam en zijn glanzend zwart gekleurd. De astrapia van prinses Stéphanie heeft ook een interessante felblauwe verenkraag.

Veel paradijsvogels hebben geleden onder stropers en ontbossing. Daarom zijn ze opgenomen in het Rode Boek en staan ze onder internationale bescherming. Daarom worden ze bijna nooit gevonden in dierentuinen.

Blauwe gaai

Beoordeling: 4.7

Een blauwe gaai is de “geluksvogel in ultramarijne kleur”, geprezen in liederen en volksuitdrukkingen. En met een goede reden. De blauwe gaai is, zoals zijn naam al aangeeft, gekleurd in alle tinten blauw, van hemelsblauw tot saffier, bijna zwart, en is daarom ongelooflijk mooi.

Het lichaam van de blauwe gaai is zeer moeilijk te vinden in een andere verenkleur dan blauw. Alleen de vleugels hebben sneeuwwitte strepen. En de “rand” rond zijn nek, die op het eerste gezicht zwart lijkt, is eigenlijk een diepe saffierkleur. En zelfs de snavel is diepblauw – het soort snavel dat ze een koning noemen.

De blauwe gaai is een vrij grote vogel. Hij kan tot 30 centimeter lang worden met een spanwijdte tot 42 centimeter. Zoals veel andere roofvogels is hij echter ook licht: zelfs de grootste exemplaren wegen niet meer dan 100 gram. Deze ongewone combinatie van grootte en gewicht is te wijten aan het feit dat de blauwe gaai veel tijd in de lucht doorbrengt. Hij migreert vaak door zijn verspreidingsgebied en trekt naar zuidelijke gebieden bij het begin van het koude weer.

De blauwe gaai komt voor in Noord-Amerika. Daarom kan deze vogel in onze streken alleen in dierentuinen worden gezien. Inderdaad, we hebben een gewone gaai waarvan het lichaam een “teken van verwantschap” heeft met zijn “Amerikaanse zuster” – felblauwe strepen op de vleugels.

mandarijneend

Beoordeling: 4.6

Tangerine is terecht een van de mooiste eenden. Met zijn felle, bonte kleuren trekt hij de aandacht van liefhebbers van ongewone vogels. Een interessant kenmerk van de eend is ook de ongewone vorm van het verenkleed op zijn vleugels – het krult omhoog aan de uiteinden, waardoor een soort “cape” of “kraag” ontstaat.

Natuurlijk zijn het vooral de mannelijke mandarijneenden die bont en felgekleurd zijn. En ze nemen dit indrukwekkende uiterlijk vooral aan tijdens de lente en de zomer, wanneer ze een vrouwtje moeten verleiden. Tegen de herfst kleurt de mandarijneend bruin… Maar deze eenden vormen paren voor het leven en brengen samen kuikens groot… Daarom staan ze in de Chinese cultuur symbool voor trouw en eeuwige liefde.

Mandarijnen zijn overal te vinden. Men kan ze zelfs in Eurazië vinden, maar daarvoor zal men een geschikte bergrivier moeten vinden. Hoewel, mandarijnen werden lang en met succes gedomesticeerd en gefokt in dierentuinen en gewoon in pretparken.

Flamingo’s

Beoordeling: 4.5

Flamingo’s zijn vooral bekend om hun felroze verenkleed en hun neiging om zich in grote groepen te verzamelen. Hun vlucht of voeding is een spectaculair gezicht. Zwermen flamingo’s bezetten de hele oever van een meer, en tijdens de vlucht verduisteren ze de hemel tot aan de horizon en schilderen het landschap in fel roze.

Maar niet alle flamingo’s zijn roze. Er zijn witte, koraalkleurige of felrode flamingo’s tussen te vinden. Interessant is dat de kleur van het verenkleed van flamingo’s grotendeels afhangt van hun dieet. Pigmenten van kleine schaaldieren, die deze vogels eten, geven hen een roze tint. Daarom voegen ze bij het houden van flamingo’s in de dierentuin allerlei kleurstoffen aan het water toe, waaronder geraspte wortel en gepureerde paprika.

Flamingo’s kunnen zelfs leven in omstandigheden waarin andere vogels sterven. Hun kolonies zijn te vinden bij zoute en alkalische meren, in koude en hitte. De dikke huid op de poten van flamingo’s helpt hen zich te beschermen tegen de agressieve werking van oplossingen.

Een van de meest interessante eigenaardigheden van flamingo’s is dat ze hun kuikens voeden met de melk van de vogel. Klopt, het heeft weinig gemeen met voedingsvloeistoffen bij zoogdieren (en nog minder met het gelijknamige snoepje). De melk van de vogel wordt afgescheiden door speciale klieren en bestaat voor een kwart uit het bloed van de ouder.

Flamingo’s komen overal voor, maar het meest in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Ze zijn zelfs te vinden in Azerbeidzjan! Bovendien zijn flamingo’s frequente bewoners van dierentuinen.

De langstaartturaco

Beoordeling: 4.4

De langstaartturaco, ook bekend als Livingstone’s bananenarend, is een kleine, weinig bekende vogel die voorkomt in de bossen van zuidelijk Afrika. Maar het ziet er indrukwekkend uit, dus zeker de moeite waard om op te nemen in het klassement. De vogel is gekleurd in alle denkbare tinten groen, van mooi salal op de kop tot smaragd op de vleugels. De lange staart is helemaal zwart.

Ze hebben ook verschillende opvallende kleuraccenten. De ogen zijn versierd met witte en zwarte “pijlen” en een rode rand. De snavel is wortel-oranje. De kuif op zijn kop is groen, maar zijn veren eindigen in witte inzetstukken. De algemene look is zeer elegant, alsof de vogel naar een stylist is gegaan en daar professionele make-up heeft laten doen.

Zoals zijn naam doet vermoeden, is het dieet van de Livingstone bananenarend gebaseerd op een verscheidenheid aan vruchten en vruchten. Maar de vogel is vooral dol op bananen en is bijna een plaag, aangezien troepen van de langstaart araco plantages teisteren. Maar als het niet in het seizoen is, kan de bananeneter ook insecten eten.

Langstaartbuizerds worden bijna nooit gezien in dierentuinen – de vogel heeft een warm klimaat nodig en plant zich nauwelijks voort in gevangenschap. Dus om het te bewonderen, zou je naar Afrika moeten gaan.

De gekroonde kraanvogel

Beoordeling: 4.3

De kraanvogel is een grote en indrukwekkend mooie vogel. Zijn lichaam is meestal zwart gekleurd met af en toe witte accenten. Op zijn kop zit echter een grote goudkleurige kuif en geaccentueerde rode vlekken. Vanwege deze kroonachtige kuif kreeg de vogel zijn naam.

Wie houdt er van warme klimaten en open watergebieden?. Daarom komen ze voor in Noord- en Oost-Afrika en in sommige Aziatische landen. Ze vestigen zich vooral langs meren en moerassen, maar hebben de laatste tijd een voorkeur voor rijstvelden. In tegenstelling tot andere kraansoorten zijn de kroonkraanvogels goed ingeburgerd in bomen en bouwen ze vaak nesten op acaciabomen.

De kroonkraanvogel is niet bang voor mensen. Ze vestigen zich vaak dicht bij huis en nestelen soms – zoals ooievaars – op daken.

De kraanvogel is een kwetsbare soort, die is opgenomen in het Internationale Rode Gegevensboek. Ze worden vaak beschermd in dierentuinen, natuurreservaten en wildparken. De vogels broeden echter goed in gevangenschap en zijn niet gestrest door menselijke nabijheid. Daarom worden ze vaak bewonderd in dierentuinen.

Hyacint’s giraffe

Beoordeling: 4.2

De hyacint ara is de grootste van alle papegaaien. Deze vogel kan een meter lang worden en bijna 1,5 kg wegen! De vleugels van de hyacintgiraffe zijn echter kort – zelfs de grootste exemplaren hebben een spanwijdte van ongeveer 70-75 centimeter. Daarom vliegt de papegaai langzaam, luidruchtig en niet ver weg.

De hyacintkraan hoeft echter niet ver te vliegen. Hij is een alleseter en heeft een krachtige snavel waarmee hij gemakkelijk vruchten, noten, bessen en schelpen kan afknagen. Zoals vele andere papegaaien van de arafamilie leeft de hyacintpapegaai in zwermen en is hij een plaag voor de landbouw – want na een inval in een fruitplantage blijft er praktisch niets over voor de mens.

De hyacint ara is bijna volledig kobaltblauw, met slechts enkele zwarte vleugelveren. De vogel heeft ook gele strepen rond zijn snavel en ogen. Ze zijn niet bedekt met veren; de gele kleur is rechtstreeks afkomstig van de huid van de papegaai.

De hyacintgiraffe is door de mens genadeloos vernietigd vanwege zijn felblauwe kleur en grote omvang, maar ook vanwege zijn agressieve en destructieve gedrag. Daarom is hij nu beschermd en staat hij op de Internationale Rode Lijst. De hyacint ara leeft goed in gevangenschap en is daarom te vinden in de grootste dierentuinen ter wereld.

De hyacintgiraffe heeft het record van de langste levensduur… De maximale gedocumenteerde levensduur is 39 jaar, maar er zijn ook meldingen van 50-90 jaar oud.

Astrapia

Score: 4.1

De astrapia is een lid van de paradijsvogel, maar het apart vermelden waard. Hij verdient zijn plaats op de ranglijst dankzij zijn werkelijk indrukwekkende staart. De vogel zelf is niet groot, tot 30 centimeter lang. Maar de witte staartveren van de mannetjes kunnen tot een meter lang zijn!

In het algemeen is de kleur van de astrapia zwak. Zelfs bij mannen is het discreet, olijfgroen met een bronzen “gietvorm”. Net als veel andere paradijsvogels hebben de veren van de astrapia een lichtreflecterende structuur, waardoor het lichaam glanst en glanst in de zon. De staart van het mannetje bestaat uit twee lange witte veren die eindigen in zwarte “ogen”. De veren zijn zacht en fladderen tijdens de vlucht.

Astrapia’s komen alleen voor in Nieuw-Guinea en alleen in de hoge bergwouden. Deze zeldzame en weinig bekende vogel staat op de Rode Lijst en wordt beschermd door internationale organisaties.

Udod

Beoordeling: 4.0

De specht is een van de mooiste bewoners van Midden- en Zuid-Nederland. Maar het kan ook in andere landen gevonden worden. De specht komt voor in de meeste Europese en Noord-Afrikaanse landen.

De specht is een lust voor het oog. De vogel is fel oranje, bijna kaneelkleurig, en de vleugels zijn bedekt met contrasterende witte en zwarte strepen. Daarom is de hop een blikvanger, zowel in de vlucht als op de grond. De kop van de vogel heeft ook een heldere, oranje met een zwart-witte rand.

Duiven zijn niet alleen interessant vanwege hun opvallende, gedenkwaardige en indrukwekkende uiterlijk, maar ook vanwege hun ongewone gedrag. Ze maken uitgebreid gebruik van de contrasterende kleuren, zowel tijdens hun paringsdansen als om hun vijanden af te schrikken. Wanneer een hop indruk moet maken, spreidt hij zijn kuif en opent hij zijn vleugels als een tent.

De specht vestigt zich graag in bossen, bosschages en bosjes. Ondanks dat het een vrij schuwe vogel is, is het niet moeilijk om zijn nest te vinden. Door geur. Hoopoes hebben een speciale stuitklier die een scherp en stinkend geheim afscheidt. Deze worden door de mannetjes gebruikt om hun territorium te markeren en roofdieren af te weren.

De specht loopt rond. En zo niet, is de vogel gemakkelijk te acclimatiseren in gevangenschap en wordt hij vaak aangetroffen in dierentuinen en vogelhuizen.

De kromme duif

Beoordeling: 3.9

De Grizzly (aka Nicobar) duif is een van de mooiste duiven. Deze vogel is pas onlangs ontdekt en slecht bestudeerd, maar hij verschilt sterk van de stadsduiven. Het lichaam van de manenduif is bedekt met lange, soepele, iriserende veren waarvan de kleur varieert van blauw tot rood, van groen tot geel.

vooral de lange nekveren. Hierdoor lijken ze op een manen of gewoon haar. Ze zijn in constante vlam en tint, waardoor de duif onwerkelijk lijkt.

De gemuilkorfde duif is lang verborgen gebleven voor de wetenschap, omdat hij een over het algemeen onopvallende levensstijl leidt. Ze worden meestal gevonden in de jungle op onbewoonde eilanden. Paddestoelduiven leven voornamelijk op het land en vliegen alleen in bomen als ze in gevaar zijn.

Net als andere duivensoorten kan de menseneter in gevangenschap leven. Ze planten zich echter zeer langzaam en slecht voort, en de vangst ervan voor het houden in dierentuinen en kwekerijen veroorzaakt een vermindering van de natuurlijke populatie. Daarom wordt de postduif beschermd door internationale organisaties…