*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, het is geen reclame en mag niet worden opgevat als een koopaanbeveling. Specialistisch advies is essentieel voor de aankoop.
Niet elk dier in deze wereld wordt bepaald door snelheid. Sommige mensen daarentegen leven in een zeer traag tempo en lijken zich daar helemaal niet druk over te maken. Laten we proberen de andere kant van de medaille te bekijken, en kennismaken met hen die in een serene rust en nooit gehaast leven.
top 13 langzaamste wezens op de planeet
| Nominatie | plaats | naam | beoordeling |
| Top 13 langzaamste wezens op aarde | 13 | Tasmaanse duivel | 3.8 |
| 12 | De slang | 3.9 | |
| 11 | Amerikaanse houtsnip | 4.0 | |
| 10 | Virginia buidelrat | 4.1 | |
| 9 | Manatee | 4.2 | |
| 8 | Mol | 4.3 | |
| 7 | De Groenlandse Poolhaai | 4.4 | |
| 6 | Arizona schildpad (gillette) | 4.5 | |
| 5 | Reuzenschildpad | 4.6 | |
| 4 | Drievingerige luiaard | 4.7 | |
| 3 | Zeesterren | 4.8 | |
| 2 | Druivenslak | 4.9 | |
| 1 | Zeepaard | 5.0 |
De Tasmaanse duivel
Beoordeling: 3.8
De buidelduivel is een vrij kleine, onvriendelijke en traag bewegende carnivoor van de buidelfamilie die voorkomt op het eiland Tasmanië, hoewel hij tot 400 jaar geleden in de uitgestrekte vlaktes van Australië te vinden was. Dit lompe, onevenredig grote roofdier, met zijn agressieve gedrag en afstotende geur, ontmoedigt andere roofdieren om een schermutseling met hem aan te gaan.
Maar agressie is niet het enige wapen van het buideldier. De schedel van dit dier is massief, compleet met een ongelooflijk sterke kaak, waardoor hij in de botten van zijn prooi kan bijten. Zijn steekkracht in verhouding tot zijn lichaamsgewicht is de hoogste ter wereld (onder de zoogdieren). Het dier is traag in zijn bewegingen en wordt zelden gezien als een hinde. Misschien is het omdat de Tasmaanse duivel niet hoeft te jagen, omdat hij een aaseter is…
Snelheid – 13 km/u
Slang
Beoordeling: 3.9
Iedereen die ten minste één keer in zijn leven een slang heeft gezien, zou zweren dat dit reptiel zich zeer snel over de grond beweegt… In feite is dat niet helemaal hoe het werkt. Ja, het slangenlichaam kronkelt echt heel snel, maar de afstand die het in een bepaalde periode kan overbruggen is niet zo groot. Zijn gemiddelde snelheid is vergelijkbaar met die van een stevig wandelende mens.
Maar niet alle slangensoorten zijn zo traag: er zijn er die snelheid verkiezen boven moorddadige reacties. We hebben het over een dodelijke slangensoort: de Zwarte Mamba. Dit reptiel onderscheidt zich door een ongelooflijk grote “voorraad” gif in een enkele beet (waardoor meer dan 95% van degenen die hem tegenkomen geen kans maken). Wat deze slang nog gevaarlijker maakt, is zijn hogere snelheid, hoger dan die van zijn soortgenoten – ongeveer 15 km/u. Opmerkelijk is dat alle slangensoorten zonder uitzondering vleeseters zijn en vaak jagen op voorwerpen die groter zijn dan hun eigen grootte.
Snelheid – 10-12 km/u
Amerikaanse houtsnip
Beoordeling: 4.0
Verrassend genoeg heeft de ranglijst van de langzaamste dieren ter wereld ook een vogel… Misschien is het te gemakkelijk om het een typische gevederde soort te noemen. Dit is echt een verbazingwekkend dier. De Amerikaanse houtsnip houdt namelijk niet van vliegen en gebruikt zijn vleugels alleen tijdens de paartijd.
Het lijkt onlogisch: een vogel heeft immers vleugels nodig om voedsel te vinden, maar deze niet. De kleine kluizenaar verkiest een rustige, nachtelijke levensstijl en brengt zijn tijd door met het rustig zoeken naar zijn favoriete voedsel – regenwormen. En zijn atypisch grote ogen en lange snavel maken het gemakkelijk en ongelooflijk efficiënt om te “jagen”.
De vogel heeft een zeer kleurrijk verenkleed, wat hem een perfecte camouflage geeft in struiken en kreupelhout. Door de structuur en grootte van zijn ogen heeft de Amerikaanse houtsnip een van de grootste gezichtsvelden ter wereld: 360
Snelheid van 8 km/u
De buidelrat uit Virginia
Beoordeling: 4.1
Dit ratachtige dier heeft geen grote snelheid nodig om veilig en comfortabel te leven. Bij gevaar speelt de Noord-Amerikaan liever dood dan dat hij vlucht. Dat is niet verwonderlijk: de buidelrat valt op de grond in een dode-dieren-“houding” en verspreidt met zijn anaalklieren zo’n walgelijke geur dat niemand het nog heeft willen “proberen”.
De Virginia buidelrat is ook vrij gespierd en vergelijkbaar in grootte met een grote huiskat. Het buidelzoogdier geeft de voorkeur aan schaars begroeide, vochtige gebieden, maar past zich gemakkelijk aan de nabijheid van mensen aan (ook in stedelijke omgevingen). Vergeleken met andere zoogdieren ziet de Maagdenbuidelrat er erg onhandig en traag uit. Ondanks het feit dat dit beest doet alsof het dood is, kan het ook agressief gedrag vertonen, wat de vijand in verwarring brengt.
Snelheid – 7 km/u
Manatee
Beoordeling: 4.2
Dit langzaam bewegende zeewezen van indrukwekkende grootte werd lang beschouwd als een zeemeermin (ja, tot de 20e eeuw). Nu bekend onder zijn niet minder opvallende bijnaam, de “zeekoe”. En het is niet af en toe, want zeekoeien zijn enorme smulpapen: één zeekoe moet dagelijks zo’n 30-50 kg voedsel eten. Over het algemeen heeft de lamantijn ongeveer 7 uur per dag nodig om het voedsel dat hij vindt te zoeken en te verorberen.
De lamantijn valt op door zijn aanzienlijke gewicht (sommige exemplaren kunnen 1,8 ton bereiken) en grote gevoeligheid voor koude, waardoor hij vaak leeft in de buurt van thermische centrales, meestal gelegen in grote steden. Ondanks een aanzienlijk onderhuids vet (ongeveer 5 cm dik) reageren zeekoeien op temperatuursveranderingen in het water: er zijn gevallen bekend van deze dieren die stierven in water met een temperatuur van ongeveer +18
Snelheid 5-8 km/u
De mol
Beoordeling: 4.3
De mol is klein, maar gedrongen en heeft krachtige voorpoten met geslepen klauwen. Omdat dit insectenetende dier het grootste deel van zijn leven ondergronds doorbrengt, zijn zijn visuele organen slecht ontwikkeld. Maar de mol heeft een uitstekende tast- en reukzin… Dit dier is een ervaren ondergrondse bewoner: zijn vacht (die recht groeit en dus in elke richting op de huid ligt) is zeer gemakkelijk te verplaatsen in tunnels die hij heeft gegraven.
“De bodembewoner heeft een grote eetlust: elke dag eet hij een portie voedsel gelijk aan zijn eigen gewicht. Beschouwd als een eenzame. De mol is een nuttig dier, want hij breekt de grond op en stimuleert de bodemvochtigheid en de luchtcirculatie. Maar hoewel nuttig, kan het ook schade veroorzaken door de wortels van tuinbouwgewassen te beschadigen.
Het reist met 5-7 km/u
Groenlandse poolhaai
Beoordeling: 4.4
Dit enorme roofdier geeft de voorkeur aan de koude wateren van de Noordpool en is zeer goed in het navigeren in het donker. Met een gewicht van 500 kg en een gemiddelde lengte van 5 meter zou de poolhaai een voor zijn soort respectabele snelheid kunnen bereiken, maar dat doet hij niet. De verklaring is eenvoudig: om energie en warmte te behouden, moeten zijn lichaamsbewegingen zo zacht en langzaam mogelijk zijn. Wat de Groenlandse poolhaai met groot succes doet: het duurt ongeveer 6 seconden om zijn staart te bewegen (!).
Beschouwd als de meest koudeminnende, traagst levende en langst levende haai die er bestaat (gemiddelde levensduur 270 jaar). De noordelijke Atlantische Oceaan is de thuisbasis van dit superroofdier. De Groenlandse poolhaai is een fijnproever: zijn favoriete voedsel bestaat uit roggen, lodde, kabeljauw, bot en zelfs kleine haaien. Soms schuwt hij ook geen aas (soms zijn in de magen van gevangen haaien de resten van ijsberen aangetroffen). Voedt zich in de winter bij voorkeur met zeehonden. Wetenschappers staan al lang versteld van dit feit, want zeehonden zijn twee keer zo snel als ‘luie’ haaien. De verklaring is heel eenvoudig: het roofdier valt slapende individuen aan.
Snelheid – 1,5 km/u
De Arizona-gifhaai (gilatier)
Beoordeling: 4.5
Deze bescheiden knaagdierliefhebber heeft de huidige veronderstelling dat de meest giftige reptielen op de planeet slangen zijn, ontkracht. De Arizona slangenbeet lijkt meer op een draak dan op een hagedis en dankt zijn naam aan het gif dat vaak langs zijn tanden loopt. Men zegt dat één beet van dit reptiel genoeg is om een helse pijn te veroorzaken, en een paar druppels gif zijn genoeg om een grote hond te doden.
De Arizona yadot heeft de slechte gewoonte andermans eieren te stelen, en niet voor nobele doeleinden – hij eet ze op. De massa van het voedsel dat een volwassene kan opnemen is ongeveer 1/3 van zijn gewicht (het gemiddelde gewicht van een yadot is 2 kg). Interessant feit: met een goed dieet stapelt de schildpad geleidelijk aan vet op, niet ergens, maar in de staart. Maar het is moeilijk om dit reptiel een veelvraat te noemen, want hij eet niet meer dan 10 keer per jaar. Hoewel ze niet bedreigd zijn, wordt hun populatie af en toe teruggedrongen door de vernietiging van hun habitat door de mens. Daarom is dit dier op de Rode Lijst van de IUCN geplaatst.
De snelheid is 1-1,5 kilometer per uur
Reuzenschildpad
Beoordeling: 4.6
Schildpadden worden nog steeds ten onrechte beschouwd als trage dieren. Niet voor niets is de uitdrukking “kruipen als een schildpad” gemeengoed. In feite zijn veel van hen vrij snel, vooral op het water. En op het land kunnen ze een wandelende mens een voorsprong geven. Maar al het bovenstaande geldt niet voor land- en zeeschildpadden van enorme omvang. Door hun structuur kunnen ze niet voldoende snelheid ontwikkelen, dus moeten ze kruipen als een schildpad.
Als je ooit een lomp, ongelooflijk traag reptiel met een schelp hebt gezien, dan heb je een van de reusachtige exemplaren gezien. Zowel in het water als op het land zijn schildpadden zelden sneller dan 1 km/u. Wat vrij logisch is gezien het gewicht en de grootte van het dier: Met een carapaxlengte (rugschild) van ongeveer 100 cm weegt een schildpad ongeveer 120 kg.
Snelheid – 900 m/u
De drietenige luiaard
Beoordeling: 4.7
De naam van het dier spreekt voor zich. De drietenige luiaard is namelijk niet alleen een traag dier, maar een lui dier dat een minimum aan beweging verkiest boven een maximum aan rust… Dit unieke dier is zo traag dat het meestal geen enkele poging doet om te ontsnappen, zelfs niet onder bedreiging.
De overwegend nachtelijke levensstijl van de luiaard, zijn immuniteit voor veel gifstoffen en zijn vermogen om beschadigde weefsels ongelooflijk snel te regenereren, behoedt hem voor verwondingen en aantasting. De luiaard rust het liefst op boomtakken. En hij probeert niet eens te springen om naar beneden te komen; hij laat gewoon een tak los en duikt op de grond, ineengedoken in een bal…
De luiaard kan zich met name niet volledig op 4 ledematen op het land bewegen vanwege de grote lengte van zijn klauwen. Zijn typische manier van bewegen is het lichaam omhoog slepen door het oppervlak vast te pakken met zijn voorpoten. In feite moet het op zijn buik kruipen. Niet verrassend kan de luiaard niet bogen op een grote snelheid.
Snelheid – 150 m/u
Zeesterren
Beoordeling: 4.8
Een van de meest bizarre wezens op de planeet. Ongelooflijk maar waar: specialisten geloven dat zeesterren al bestaan sinds het Paleozoïcum. Dit zeedier komt bijna overal ter wereld voor. Verkiest eenzaamheid en diepere wateren: Sommige zeesterren zijn gevonden op een diepte tot 8 km. Het zijn echte opruimers van de zeebodem, die deze zorgvuldig ontdoen van resten van levende organismen, enz. De lichaamsgrootte varieert van enkele centimeters tot 1 m.
Alles is ongewoon bij zeesterren, te beginnen met de vorm van het wezen – in de vorm van een ster, en eindigend met het vermogen om van geslacht te veranderen. Dit dier heeft geen hersenen, wat hem er echter niet van weerhoudt om met succes een volledig leven als roofdier te leiden. Zeesterren geven de voorkeur aan weekdieren, zee-eenden, enz. als dieet. Deze ongewervelde beweegt zich enorm traag op de zeebodem: zijn snelheid bedraagt zelden meer dan 15 cm/min.
Snelheid – 9m/h
Druivenslak
Beoordeling: 4.9
Het landweekdier is een van de traagste dieren ter wereld. Hoewel ze erg klein zijn (schelplengte ongeveer 3-4 cm), worden deze slakken beschouwd als de grootste in de Oude Wereld. De wijngaardslak is door zijn structuur zeer traag.
Interessant feit: De slak produceert slijm wanneer hij beweegt, maar hij gebruikt het alleen op een verticaal oppervlak als vasthoudmateriaal. Bij horizontale verplaatsing gebruikt hij alleen zijn “poot” als drijvende “hefboom” en buigt hij af en toe bepaalde delen ervan om de wrijving te minimaliseren. En toch draagt het niet bij aan zijn snelheid.
In de oudheid werd het buikpotige weekdier gebruikt als gezond en heilzaam voedsel, en mensen van alle rangen en standen konden het zich veroorloven. Tegenwoordig worden slakken echter als een delicatesse beschouwd en in sommige landen (Frankrijk, Italië, Spanje) gegeten. Maar in landen als Duitsland en Zwitserland is het bij wet beschermd omdat het schelpdier als zeldzaam wordt beschouwd.
De snelheid is 3,6 meter per uur
Zeepaard
Beoordeling: 5.0
De oorspronkelijke vis, die lijkt op een schaakstuk, heeft een unieke structuur (hij mist maag en tanden), evenals niet-standaard seksuele relaties. Het feit dat het de mannetjes zijn die de jongen dragen, terwijl de vrouwtjes strijden om hun genegenheid…
Het zeepaardje is zeker het traagste lid van de onderwaterwereld. Dit ‘wonder’ leeft vooral in de tropen en eet bij voorkeur garnalen en schaaldieren. Helaas heeft de massale vangst van deze bijzondere vis over een lange periode deze aan de rand van het uitsterven gebracht. Door hun ongewone uiterlijk zijn ze eigenlijk ten dode opgeschreven: zeepaardjes worden vaak tot souvenir gemaakt.
De kleine vis verkiest een sedentaire levensstijl: hij klampt zich met zijn staart vast aan planten en verlaat ze zelden. Als een zeepaardje zich moet verplaatsen, kent het zijn gelijke niet in traagheid.
Snelheid – 1,5 m/u
Wat zijn de redenen achter de langzaamheid van deze 13 wezens op onze planeet?