9 gevaarlijkste vissen op de planeet

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief en is niet bedoeld als reclame of koopgids. Overleg met een specialist is noodzakelijk vóór de aankoop.

De mens is een dodelijk schepsel voor de meeste vissen op de planeet, want vissen is lange tijd een populair ambacht geweest. Maar er zijn vissen onder de vissen waar de mens zelf bang voor moet zijn. Deze wezens vormen een potentieel gevaar, dat soms tot dodelijke slachtoffers leidt. Dit zijn de tien gevaarlijkste vissen ter wereld.

Ranglijst van de gevaarlijkste vissen op aarde

Nominatie	plaats	Naam	beoordeling
Beoordeling van de gevaarlijkste vissen op de planeet	1	Elektrische paling	5.0
2	De stierhaai (domme haai)	4.9
3	Piranha	4.8
4	Vandellia (candiru)	4.7
5	Tijgervis	4.6
6	Olijfmeerval	4.5
7	Rotsvis	4.4
8	Zeedraak (“schorpioenvis”, slangenvis)	4.3
9	Paiyara (“waterwolf”)	4.2

Elektrische paling

Beoordeling: 5.0

Habitat – rivieren in het noordoosten van Zuid-Amerika. Ongewervelde dieren, vissen en kleine zoogdieren vormen de basis van zijn dieet. Een sidderaal lijkt op het eerste gezicht ongevaarlijk, want hij bijt niet. Maar dat hoeft niet: een sidderaal genereert een krachtige stroomontlading tot 650 V (het gemiddelde is 350 V). Het is genoeg voor een man om het bewustzijn te verliezen of zelfs te sterven. Stootstraal tot 3 m.

Dit zoetwaterroofdier gebruikt zijn dodelijke wapen om zijn prooi te verdoven, maar kan door zijn agressieve aard ook mensen, grote zoogdieren en zelfs krokodillen aanvallen. Elektrocutie veroorzaakt tijdelijke verlamming van het lichaam, ademhalings- en hartspierstoornissen. Wat allemaal kan leiden tot verdrinking.

De sidderaal is tot 3 m lang, heeft een licht afgeplat, slangvormig lichaam en weegt tussen 20 en 40 kg. Opmerkelijk uiterlijk kenmerk is de volledige afwezigheid van schubben op het lichaam, dat bedekt is met een laag slijm. De vis geeft de voorkeur aan stilstaand, troebel water, maar om de paar minuten komt hij naar de oppervlakte voor een hap lucht…

Advies. De sidderaal valt altijd onverwacht aan, en is niet bang voor grotere prooien: de vis valt met vertrouwen tegenstanders aan die 10 keer zo groot zijn als hijzelf. Het beste is dus om zo snel mogelijk weg te zwemmen als je een paling tegenkomt, en indien mogelijk aan land te zwemmen.

Stierhaai (domme haai)

Beoordeling: 4.9

Hoewel de meeste mensen doodsbang zijn voor de grote witte haai, krijgen de meeste geregistreerde gevallen van haaienaanvallen op mensen de schuld van de domme. Mannetjes van deze vis worden beschouwd als de meest agressieve dieren op de planeet. Dit wordt veroorzaakt door overmatige afscheiding van mannelijk hormoon, waardoor plotselinge en gewelddadige woede-uitbarstingen… Als een stierhaai je aanvalt, is de kans op ontsnapping bijna nul.

Deze vis is niet kieskeurig wat zijn prooi betreft: de stierhaai verslindt gewoonlijk alles wat op zijn pad komt (weekdieren, schaaldieren, allerlei soorten vis, zelfs aas) en valt vaak grote zeedieren aan. Zelfs dolfijnen en witte haaien zijn onder hen.

De apenhaai is stevig gebouwd en is indrukwekkend groot, tot 4 m lang. En dit geldt ook voor vrouwen. De mannetjes zijn meestal kleiner en worden zelden langer dan 2,5 m. De vis kan zoveel wegen als een stier, ongeveer 300 kg. Zijn massieve lichaam eindigt in een massieve kop met een stompe snuit en een krachtige kaak bezaaid met vlijmscherpe driehoekige tanden die naar binnen buigen en zelfs door het schild van een schildpad kunnen kauwen.

Interessant feit: De domme haai is de enige van zijn soort die perfect thuis is in zoet water, wat hem nog gevaarlijker maakt. De ongewone bijzonderheid van deze vis wordt bepaald door het lage zoutgehalte in zijn bloed (ongeveer 50%).

Piranha

Beoordeling: 4.8

Het gevaarlijkste zeedier in de Zuid-Amerikaanse zoete wateren en een van de gevaarlijkste ter wereld. Hun krachtige kaak, vlijmscherpe driehoekige tanden en de neiging om in groepen te jagen, maken de piranha tot een van de vriendelijkste vissen ter wereld. Er zijn ongeveer 60 soorten piranha’s die zonder uitzondering allemaal in de rivieren van Zuid-Amerika leven.

Piranha is zelden langer dan 0,5 m en weegt niet meer dan een paar kilo, maar laat u niet misleiden door de bescheiden omvang van deze vis. In een kudde van 100 broeders en meer, is deze kleine meerval in staat om een dier van ongeveer 50 kg gedurende enkele minuten bijna te doden: er zullen slechts botten overblijven. Opmerkelijk is dat de piranha alleen agressief is als hij in een groep zit (in zijn eentje zijn deze minnetjes erg schichtig).

De piranha is een vraatzuchtig roofdier en geeft gewoonlijk de voorkeur aan schaaldieren en andere vissen in zijn dieet. De bloeddorstige, tandachtige, zilverkleurige vis jaagt graag op zelfs dodelijke vissen en kan een walvis doden. De piranha schuwt een mens niet. Hij scheurt voedsel in stukken, zodat de beet van deze vis wordt beschouwd als de pijnlijkste ter wereld en ernstige bloedingen veroorzaakt.

Interessant feit: Om een kudde over een rivier te laten lopen, offeren lokale herders meestal een van de dieren. Als de tandenzwerm het verslindt, beweegt de kudde zich haastig naar de andere oever.

Vandellia (candiru)

Beoordeling: 4.7

Een bescheiden ventje, zo lijkt het, kon alleen door toeval in de ranglijst van de gevaarlijkste vis ter wereld komen, maar het is zeker verdiend. Een lelijke vis met een lichaamslengte van 2,5 tot 15 cm en een breedte van ongeveer 3 mm leeft in het Amazonebekken, en het is beter om haar niet “van aangezicht tot aangezicht” te ontmoeten. Het is het dieet van deze doorzichtige vissen: ze geven de voorkeur aan bloed en urine. Daarom wordt de Vandellia soms de “vampiervis” genoemd.

Als hij geconfronteerd wordt met mensen, kan hij zijn begeerde voedsel alleen bereiken via zijn lichaamsopeningen: Hij komt binnen via de urinewegen en de anus. Eenmaal in het lichaam, begint het het vlees op te eten… De langdurige aanwezigheid van de Vandellia in het menselijk lichaam gaat gepaard met ernstige weefselontstekingen en inwendige bloedingen, tot en met de dood. De enige manier om de “plaag” te verwijderen is met een operatie.

Tijgervis

Beoordeling: 4.6

Het is het gevaarlijkste waterdier op het Afrikaanse continent… Dit kuddedier staat niet bekend om zijn vriendelijkheid en kan mensen aanvallen. Met 32 haaiachtige, vijf centimeter lange vlijmscherpe tanden in hun massieve bek, is de kans groot dat ze niet kunnen overleven.

De vis heeft een zeer subtiel gehoor en een uitstekend gezichtsvermogen, waardoor hij potentiële prooien op een afstand van meerdere kilometers kan waarnemen. Bovendien kan de tijgervis zelfs tegen zeer sterke stromingen in zwemmen. Zwakkere rivierbewoners, niet bestand tegen de kracht van het water, worden automatisch gevangen in de bek van het roofdier.

Onder de soorten tijgervissen die bestaan zijn de gewone (tot 15 kg zwaar en te vinden in de Zambezi en Lualaba rivieren) en de beroemde goliathvis. De laatste is tot 2 m lang en weegt ongeveer 50 kg. Dit – een ongewoon snel en sterk roofdier, in staat tot snelheden tot 100 km / h in de achtervolging van prooi (gezien het feit dat deze jacht wordt uitgevoerd onder water, kan de kracht van de vis worden geschat als een stier).

De Olijfmeerval

Beoordeling: 4.5

Beschouwd als het gevaarlijkste waterdier in Noord-Amerika. Dit vijandige schepsel kan tot 1,5 m lang worden en weegt 120 kg. Het zoetwaterroofdier voedt zich bij voorkeur met andere vissen, houdt van zoogdieren, watervogels. Onderschat deze vis niet vanwege zijn ongevaarlijke uiterlijk en zijn schattige naam: hij kan ook mensen aanvallen.

De olijfmeerval wordt beschouwd als een commerciële vis en wordt zeer gewaardeerd om zijn superieure vleessmaak. Maar soms gebeurt het ook dat de visser zelf een lekkere “maaltijd” is voor de meerval. Elk jaar sterven een dozijn vissers in Noord-Amerikaanse rivieren nadat ze het gewaagd hebben om een meerval te vangen. De dood door zijn tanden is angstaanjagend: dit zoetwaterroofdier scheurt zijn prooi met kracht aan stukken.

Schorpioenvis

Rangschikking: 4.4

Ook bekend als het wrattenzwijn, is de steenvis soms bijna niet te onderscheiden van de koraalstenen die hij graag bewoont. Zijn verrassingsaanval komt daarom altijd als een verrassing voor zijn prooi. Dit dodelijk giftige zeedier wordt beschouwd als de gevaarlijkste tropische vis van de Indische en Stille Oceaan, die in ondiepe wateren leeft. Hij komt ook voor in de Rode Zee (op de kust van Australië, de Filippijnen, Indonesië).

Het wrattenzwijn zou kunnen worden beschreven als vrij ongevaarlijk van buitenaf, ware het niet voor de angstaanjagende piek op zijn rugvin: het injecteert gif door het te doorboren. Helaas is er geen tegengif. Als de door de steenvis uitgescheiden stof in het menselijk bloed terechtkomt, veroorzaakt dit urenlange pijn, gevolgd door de dood.

De laatste jaren zijn er echter verschillende precedenten geweest waarbij, met tijdige hulp, een persoon is gered. Maar atrofie van de lokale zenuw op de plaats van contact met de piek trad op: dit leidde tot “falen” van een deel van het spierweefsel.

Zeedraak (schorpioenvis)

Beoordeling: 4.3

Het kleine, onopvallende roofdier met een onvoorspelbaar temperament, de zeedraak of slangenvis, leeft in de wateren van de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Hij komt voor in Turkije, Georgië, Griekenland, Bulgarije en Nederland. Klein, licht afgeplat lichaam, zelden 40 cm lang, doet denken aan de grondel uit de Zwarte Zee, maar deze vis is verre van ongevaarlijk.

Zijn kieuwen en rugvinnen dragen giftige stekels die, als ze in menselijk vlees vastzitten, ernstige weefselzwelling, krampen en, als het een ledemaat is, verlamming (niet altijd) en zelfs hartfalen kunnen veroorzaken.

De zeedraak leeft bij voorkeur op een diepte van ongeveer 15-20 meter, maar broedt en krijgt zijn voedsel voornamelijk in ondiep water, waarbij hij zich volledig ingraaft in de modder. Er zijn dus af en toe onaangename ontmoetingen met vissen met weerhaken waar iemand per ongeluk op stapt.

Hoewel de schorpioenvis niet agressief is tegen mensen, maakt dat hem niet minder gevaarlijk. Het is belangrijk te weten hoe je je moet gedragen in geval van een stekende zeeduivel, want de gevolgen kunnen fataal zijn. Eerst het gif uit de wond zuigen (procedure duurt ongeveer 10 minuten). Wees niet bang dat het gif via de mond in de bloedbaan komt: het speeksel kan het onschadelijk maken. Behandel de wond vervolgens (bijvoorbeeld met waterstofperoxide of chloorhexidine). Als dit niet wordt gedaan, kan de huid achterblijven met diepe zweren die maandenlang niet genezen.

Tip. Om te voorkomen dat u de zeedraak tegenkomt, moet u niet intensief op de zeebodem rondschoppen, proberen onbekende vissen met uw handen te vangen en niet te lang op de bodem van onderwaterspleten blijven.

Paiyara (waterwolf)

Beoordeling: 4.2

Ook bekend als de scamuberachtige hydrolaat, is de paira de enige vis die kan wedijveren met de bekendere “veelvraat” – de piranha – en net zoals hij er de voorkeur aan geeft in een groep te leven. Dit onaangename schepsel wordt 1 m lang en weegt ongeveer 15 kg. De Paiyara wordt niet als agressief beschouwd, dus hij valt zelden mensen aan, maar hij is potentieel zeer gevaarlijk.

Een onderscheidend kenmerk van de vis zijn twee scherpe hoektanden van 10-15 cm die zich in de onderkaak bevinden. Dergelijke “wapens” kunnen als ongelooflijk geducht worden beschouwd, niet alleen voor zoetwatervissen, maar ook voor het zeeleven. De giftanden van de paiyara zijn zo lang dat de bovenkaak twee speciale gaten heeft, zodat de vis zijn kaken kan sluiten wanneer hij zijn prooi bijt, die hij dan in zijn geheel inslikt. Andere kleinere vissen, waaronder piranha’s, zijn hun favoriete voedsel. Herhaaldelijk betrapt op het eten van congeneren.

Interessant feit: Bij een ernstige schrik zal de paira zich meestal dodelijk verwonden.