*Editorās review van de besteā¦ Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en is niet bedoeld als een leidraad voor aankoop. U moet een deskundige raadplegen alvorens te kopen.
Schorpioenen zijn geleedpotige schaaldieren. Schorpioenen zijn herkenbaar aan hun kenmerkende lichaamsbouw: een klein borststuk, een lang lichaam met zes paar ledematen en een staart die eindigt in een telson, een prik met een naald waardoor het gif uit de klieren stroomt. De voorpoten ā chelicerae ā zitten rond de mond en helpen bij het vermalen van voedsel. Het volgende paar lijkt op klauwen, waardoor deze dieren lijken op rivierkreeften en krabben.
Schorpioenen worden vaak gevreesd bij mensen. Sommige zijn echt gevaarlijk en kunnen doden met hun beet. Ze zijn alom vertegenwoordigd in de cultuur ā denk maar aan de respectievelijke tekens van de dierenriem. Volgens de legende kan een schorpioen zichzelf doden met zijn gif als hij in een wanhopige situatie terechtkomt, zoals in brand staan. Dit is waarschijnlijk niet waar.
De gevaren van deze geleedpotigen hangen niet noodzakelijkerwijs af van hun grootte: de grote soorten zijn relatief vreedzaam en hebben vaak geen sterk gif. De grote schorpioenen zijn dus interessant als curiositeit, die je met zorg thuis kunt houden. De grootste zijn hier opgesomd.
Ranglijst van de grootste schorpioenen op aarde
| Nominatie | plaats | Schorpioen soorten | Lengte |
| Ranglijst van de grootste schorpioenen op de planeet | 1 | Heterometrus swammerdami | 29,2 cm. |
| 2 | Hadogenes | ||
| 23CM. | |||
| 3 | andinus imperator (tot 20 cm) | 20CM. | |
| 4 | andinus cavimanus (tot 20 cm) | 20CM. | |
| 5 | arabuthus villosus (tot 18 cm) | 18CM. | |
| 6 | arabuthus | ||
| 11CM. | |||
| 7 | Androctonus austra
| 11CM. | |
| 8 | Androctonus crassicauda (tot 11cm) | 11CM. | |
| 9 | Leiurus quinquestriatus (tot 11 cm) | 11CM. | |
| 10 | Androctonus bicolor (tot 8 cm) | 8CM. |
1e prijs: Heterometrus swammerdami (tot 29,2 cm)
Beoordeling: 5.0
Grootste exemplaar van schorpioen ooit gevonden behoort tot de soort Heterometrus swammerdami. Deze reus werd 292 mm lang en woog 56 gram. Het werd ontdekt in India tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gemiddelde grootte van de exemplaren is duidelijk kleiner, namelijk 17-23 cm.
Heterometrus swammerdami, ook bekend als de reuzenbosschorpioen, gevonden in India en Sri Lanka. Het lichaam is zwart of bruin met een rode tint. Gekenmerkt door zijn krachtige scharen, waarmee hij zijn prooi doodt. De schorpioen gaat ās nachts op jacht en grijpt niet alleen insecten maar ook kleine gewervelde dieren. Gif is zelden nuttig voor de jager en is daarom vrij zwak ā mensen sterven er meestal niet aan.
De grote omvang van deze soort trekt zoƶlogen aan. Om dit dier thuis te houden is een afgesloten terrarium nodig met natuurlijke omstandigheden ā hoge temperatuur en vochtigheid, toegang tot water, ās nachts een maanlichtlamp -.
2e plaats: Hadogenes
oglodytes (tot 23 cm)
Beoordeling: 4.9
Gevonden in centraal Afrika, in equatoriale regenwouden. Tot 20 cm lang, met grote klauwen en een zwart, groen tot blauw gekleurd lichaam. Telson en klauwen roodbruin gekleurd. Deze schorpioen ziet er vrij imposant uit en wordt daarom de keizerschorpioen genoemd.
De keizerschorpioen vestigt zich meestal op de bosgrond en graaft zich tot 30 cm onder de grond in. Soms kan een hol een geschikte schuilplaats vervangen in gevallen bladeren of onder boomschors. Voedt zich ās nachts door insecten te vangen met zijn klauwen. Hij steekt alleen grotere prooien die hij niet kan vasthouden. De greep van de klauwen is vrij pijnlijk, maar het gif van deze schorpioen is nauwelijks gevaarlijk voor mensen ā behalve voor mensen met een allergie.
Net als de steenschorpioen is de Pandinus imperator een populaire gevangenissoort. Ideale omstandigheden ā temperatuur 27-32Ā°C overdag en iets meer dan 20Ā°C ās nachts, hoge (ongeveer 80%) vochtigheid, zwak licht, constante toegang tot vers water. Hij voedt zich met krekels bestrooid met vitamine toevoegingen. De keizerschorpioen groeit sneller dan de steenschorpioen en is geslachtsrijp op een leeftijd van 2 tot 2,5 jaar.
Op de 4e plaats: Pandinus cavimanus (tot 20 cm)
Beoordeling: 4.7
Een andere schorpioen van het geslacht Pandinus, ongeveer even groot als de keizerschorpioen. Zoals de P. Houdt van warme en vochtige gebieden in Afrika; de soort komt voor in Tanzania, Kenia en Congo. Het lichaam is roodbruin, inclusief de klauwen ā hij wordt de Tanzaniaanse roodklauwschorpioen genoemd.
andinus cavimanus voedt zich met vrij grote prooien ā muizen en andere knaagdieren, kikkers, kan ook insecten eten. In staat om maandenlang zonder voedsel te zitten, verhongert hij vaak in gevangenschap. Vereist bijna dezelfde omstandigheden als de keizer, maar kan alleen afzonderlijk worden gehouden.
De Tanzaniaanse roodklauwschorpioen is agressiever dan de keizerschorpioen en gebruikt zijn angel vaak om zich te verdedigen. De beet van een vertegenwoordiger van deze soort brengt de mens niet meer schade toe dan een bij, maar vaak ontwikkelen degenen die hij herhaaldelijk steekt een verhoogde gevoeligheid.
5e plaats: Parabuthus villosus (tot 18cm)
Beoordeling: 4.6
Het vijfde grootste lid van het geslacht Parabuthus. Ze zijn kleiner dan Pandinus-schorpioenen ā de vrouwtjes worden 12-18 cm, de mannetjes halen die grootte niet eens. Typische kleur: bruinzwart lichaam, amberkleurige klauwen en poten. Daarnaast is er een zwarte vorm, gekenmerkt door een grijszwart lichaam en roodbruine ledematen, en een oranje vorm met roodachtig lichaam en oranjebruine klauwen.
Deze soort is actief bij zonsondergang en zonsopgang. Jaagt op muizen en hagedissen door ze te immobiliseren met een telson strike. De giftige staart, niet de klauwen, is het belangrijkste jachtinstrument van het geslacht Pandinus, waardoor hij ook gevaarlijk kan zijn voor de mens. De schorpioen injecteert niet alleen gif als hij bijt, maar schiet het ook tot 1 meter ver weg. Na een dosis hevige pijn in het getroffen gebied, ontoereikend gedrag, in sommige gevallen hartfalen, ademhalingsverlamming en de dood.
Deze soort is niet aan te bevelen voor wie slecht tegen schorpioenen kan. En hij leeft niet lang ā slechts zes of zeven jaar.
6e plaats: Parabuthus
ansvaa
(tot 11 cm)
Beoordeling: 4.5
Dit lid van het geslacht Androctonus, de zwartstaartschorpioen, leeft op het Arabisch schiereiland, in het Nabije Oosten en Centraal-Aziƫ, alsook in Noord-Afrika. Vergelijkbaar met A. austra
De schorpioen voedt zich met insecten en kleine gewervelde dierenā¦ Zoals veel woestijndieren heeft hij geen drinkwater nodig en neemt hij genoegen met metabool water. Kan zich verbergen in gebieden waar mensen wonen, in spleten in hekken en huizen.
Het gif van Androctonus crassicauda is zeer gevaarlijk, voor kinderen en mensen met een hartziekte ā vaak met dodelijke afloop. Daarom wordt niet-professionals aangeraden om hem thuis te houdenā¦ In gevangenschap worden dikstaartschorpioenen gehuisvest in terraria met een lage luchtvochtigheid (20-35%) en iets boven kamertemperatuur (22-29Ā°C). Ze worden 1-2 keer per week gevoed met insecten, muizen en hagedissen. Soms weigeren mensen weken of maanden te etenā¦
9e plaats: Leiurus quinquestriatus (tot 11 cm)
Beoordeling: 4.2
Leiurus quinquestriatus, of gele schorpioen, leeft in woestijngebieden in het Midden-Oosten, het Arabisch schiereiland en Noord-Afrika. Leeft in holen die hij zelf graaft, spleten tussen de rotsen en holtes eronder, beklimt de duinen. De schorpioen is strogeel van kleur en 9-11 cm lang.
Als de schemering valt, gaat de gele schorpioen op jacht naar insecten die hij doodt met zijn angel. Meestal zijn degenen met sterke klauwen die hun prooi kunnen vasthouden licht giftig, en omgekeerd. Bij mensen veroorzaakt de beet longoedeem, wat vaak tot de dood leidt. Er zijn echter ook gifbestanddelen met therapeutische effecten ā ze worden gebruikt voor de behandeling van hersentumoren en diabetes.
Ondanks het gevaar is de soort vrij toegankelijk op de markt voor exotische dieren. Sommige landen eisen een speciale vergunning voor het houden van gele schorpioenen; soms is het nodig te voorkomen dat het dier uit het terrarium ontsnapt. Het terrarium moet worden beschermd tegen de zon, overdag worden verwarmd tot 30Ā°C en de lucht moet gemiddeld vochtig zijn (50-60%). Deze soort heeft, in tegenstelling tot Androctonus crassicauda, een drinkbak met vers water nodig.
rang 10: Androctonus bicolor (tot 8 cm)
Beoordeling: 4.1
Deze soort lijkt op A. crassicauda. Het lichaam is bruin en zwart gekleurd, waardoor de schorpioen de bijnaam Androctonus bicolor heeft. Kleiner in lengte dan de andere in het geslacht, slechts 8 cm. Hij beweegt zeer snel en heeft een agressief karakter.
Androctonus bicolor houdt van warme en droge plaatsen. Wijdverspreid in Noord- en West-Afrika, het Midden-Oosten. Kan jagen op dieren van vergelijkbare grootte, zoals muizen en hagedissen, die hij uitschakelt met zijn gif, waarna hij zijn scherpe tang gebruikt om de prooi open te rijten en de vloeibare inhoud eruit te zuigen.
Het gif van de tweekleurige schorpioen wordt snel geabsorbeerd en werkt verlammend op het menselijk zenuwstelsel. Het slachtoffer van de beet voelt buikpijn, verminderde coƶrdinatie van bewegingen, verlamming van de halsspieren. Vaak treedt binnen enkele uren een ademstilstand en de dood op. Deze soort is gevaarlijker dan de grotere schorpioenen, in staat om een prooi aan te pakken zonder het gebruik van gif.
Wat is het doel van deze informatie over de 10 grootste schorpioenen op de planeet?