*Overzicht van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en is niet bedoeld als een leidraad voor aankoop. Voor de aankoop is een consultatie van een specialist noodzakelijk.
Hoe clichématig het ook klinkt, de geneeskunde gaat werkelijk met sprongen vooruit, onderhevig aan het ritme van de wetenschappelijke en technologische vooruitgang. Een ervaren echografist kan met de modernste apparatuur snel en nauwkeurig bijna elke hartklepafwijking diagnosticeren, de contractiliteit van dat orgaan beoordelen en zelfs behandelingsopties voorstellen. Gamma- en cybermes worden gebruikt om diepgewortelde tumoren in de hersenen te verwijderen, en een kunstmatige, op de huid aangebrachte alvleesklier produceert insuline, waardoor patiënten met diabetes type 1 het leven gemakkelijker wordt gemaakt, zonder dat zij injecties nodig hebben.
Maar er zijn ook zulke, eenvoudige als de wereld, klachten waarvoor alle technische hulpmiddelen tot nu toe machteloos zijn. De omgang met dergelijke patiënten vereist bovenal communicatie, een grondig routineonderzoek van de patiënt, en het vermogen zich op vele terreinen van de geneeskunde tegelijk te bewegen. Alleen dan is de betrokkenheid van een specialist bij het stellen van de definitieve diagnose en het bevestigen van de versie van de arts vereist. Helaas, deze constante medische “hoofdpijn” omvat huidjeuk…
Cutane jeuk is een unieke aandoening die tegelijkertijd periodieke onrust, nervositeit en prikkelbaarheid veroorzaakt. Voor een zeer korte tijd echter, produceert de bevrediging van deze aanhoudende behoefte een toestand die plezier kan worden genoemd… We weten nog steeds niet zeker wat het is. Elke patiënt heeft een “andere” huidjeuk. Laten we proberen te begrijpen hoe de fysiologie en de geneeskunde de toestand van jeuk beschrijven.
Wat is jeuk??
Allereerst is jeuk een subjectieve gewaarwording, waardoor de oppervlakkige cutane jeukreflex tot stand komt. Het doel van deze reflex is om de irritatie die periodiek optreedt op het huidoppervlak te resetten en teniet te doen. De huid is immers een rijk receptorveld. Veel minder vaak komen slijmvliezen voor, die ook een bron van ernstige jeuk kunnen zijn, meestal het genitale slijmvlies bij vrouwen.
Wetenschappelijk wordt de idiopathische, primaire aandoening van pruritus prurigo genoemd, en er bestaat inderdaad een dergelijke diagnose. In het Russisch kan het vertaald worden als “krassen”. We mogen echter niet vergeten dat jeuk aan de huid wel degelijk gerechtvaardigd en noodzakelijk kan zijn, als er een duidelijke en begrijpelijke irriterende factor is die jeuk aan de huid veroorzaakt.
Een dergelijke reactie op een duidelijke irriterende stof wordt een fysiologische reactie genoemd, bijvoorbeeld als gevolg van insectenbeten, weefseldruk, veranderingen in temperatuur en vochtigheid van de huid. Pathologische jeuk hangt samen met een ziekte, bv. bij aanwezigheid van parasieten – schurftmijt. Omdat het gaten in de huid knaagt, heeft de jeuk een duidelijke oorzaak. Anderzijds kan jeuk bij schurft als symptomatisch worden beschouwd – het is een teken van de parasiet, en er is een opeenvolging van handelingen om deze te elimineren.
Maar naast fysiologische en pathologische jeuk kan er ook een ontstaan waarbij de reactiviteit van het zenuwstelsel zelf verandert, de drempel van zijn prikkelbaarheid afneemt, en in ernstige gevallen wordt een pathologisch brandpunt gevormd. Het resultaat – geen ziekte, maar een behoefte om voortdurend te voldoen aan de jeukdrang.
Waarom het kan jeuken: zoek naar de oorzaken
Voordat we een lijst van geneesmiddelen tegen jeuk opstellen, moeten we het hebben over de mogelijke oorzaken ervan. Het is duidelijk dat in sommige gevallen medicijnen tegen jeuk volledig overbodig zullen zijn, aangezien het pathologische proces zich over het algemeen op een afstand van het receptieve huidgebied kan bevinden, en de primaire ziekte moet worden behandeld.
Daarom is de taak van de diagnosticus – in het beste geval – het vinden van de oorzaak van de huidjeuk direct. En als het diagnostisch onderzoek, ondanks alle zorg, geen resultaat oplevert – alleen in dat geval kunt u de diagnose prurigo stellen, en een verscheidenheid aan speciale anti-jeukmiddelen toepassen, die inwerken op de verschillende onderdelen van de reflex die gepaard gaat met jeuk en de pathologische biochemische processen die aan deze pathologische reflex ten grondslag kunnen liggen.
Welke ziekten en pathologische processen gaan gepaard met intense pruritus?? Er zijn er veel, en een bekwaam arts moet aandacht besteden aan alle mogelijke symptomen, die soms verborgen zijn, en helemaal niet “aan de oppervlakte liggen”. Maak een lijst van deze ziekten en aandoeningen, en bovendien is dit niet de hele lijst:
Diverse endocriene en metabolische ziekten. Het is vooral diabetes mellitus, en manifestaties van thyrotoxicosis, of hyperthyreoïdie. Dit is de menopauze en verhoogde bijschildklier hyperfunctie, of hyperparathyreoïdie. De oorzaak van pruritus bij diabetes mellitus, met name bij insuline-afhankelijke diabetes type 1, is schade aan de gevoelige zenuwuiteinden bij hoge glucoseconcentraties in het bloedplasma, de ontwikkeling van diabetische polyneuropathie en een verlaging van de drempelwaarde van de specifieke gevoeligheid. Deze patiënten kunnen plaatselijke jeuk hebben, zoals op de hoofdhuid of genitale huid, slijmvliezen, die verdwijnt wanneer de glucosewaarden dalen tot normale niveaus;
in de oncologie – het zogenaamde carcinoïde syndroom. Carcinoïdesyndroom – een “secundaire” ziekte waarbij de tumor verhoogde hoeveelheden van verschillende biogene amines en serotonine afscheidt. Het komt meestal voor in verschillende delen van de dunne darm, in de alvleesklier, de eierstokken en de longen, of in uitgezaaide leverweefseltumoren;
Individuele kwaadaardige tumoren, zonder afgifte van biogene amines, kunnen ook intense pruritus veroorzaken. Het gaat om verschillende soorten hemoblastose, namelijk acute en chronische leukemie, lymfoom, sommige hersentumoren, multipel myeloom en andere soorten tumorgroei;
Effecten van verschillende geneesmiddelen, waarvan vele de jeuk van de huid kunnen stimuleren. Deze “jeukdrang” wordt meestal veroorzaakt door drugs op basis van opiaten, en onder invloed van drugs, bijvoorbeeld heroïneverslaafden, is een toestand van overgevoeligheid van de huid mogelijk. Maar in de klinische praktijk zijn de meest voorkomende natuurlijk niet opiaten, maar hormonen en antibiotica. Oestrogenen, anabole steroïden, erytromycine, testosteron, acetylsalicylzuur, neurotropische vitaminen… ;
Diverse helminthische en parasitaire infecties zijn zeer vaak voorkomende oorzaken van huidjeuk, vooral bij kinderen. enterobiasis of spoelwormen zijn de meest voorkomende en veroorzaken een specifieke jeuk in de anus. Zelden, en in speciale, endemische gebieden, komt trichinose voor, wanneer ingekapselde parasietenlarven in spierweefsel groeien. Diverse nematoden, platwormen, bijvoorbeeld de veroorzakers van opisthorchiasis en fascioliasis. We mogen de aanwezigheid van extern gelokaliseerde ectoparasieten niet vergeten. Deze omvatten dezelfde schurftmijt of pediculose, luizen;
Als gevolg van een aandoening van het orgaansysteem kan jeuk aan de huid optreden bij chronisch nierfalen, met een hoge stijging van ureum en creatinine, wanneer de toestand dicht bij een uremische intoxicatie ligt. Er zij op gewezen dat de meeste patiënten met chronisch nierfalen, ongeveer 9 van de 10, met een aanzienlijke afname van de glomerulaire filtratiesnelheid, klagen over verschillende soorten jeuk op de huid, waaronder jeuk die samenhangt met hemodialyse;
Bloedziekten zoals ijzergebreksanemie en de ziekte van Vaquez, of erythraemie, waarbij sprake is van aanzienlijke stolling van het bloed, een hoog hematocriet en stimulatie van alle 3 de hematopoïetische kiemen;
diverse leverziekten – diverse vormen van cholestase, d.w.z. stagnatie van gal, vooral in de lever. Dit is een cholestatische (galblaas) vorm van cirrose, idiopathische scleroserende cholangitis, en andere aandoeningen zoals chronische virale hepatitis. Stoornissen in de galstofwisseling, die intense pruritus in de huid veroorzaken, kunnen tijdens de zwangerschap optreden en na de bevalling overgaan;
Diverse lokale trofische huidaandoeningen. Deze omvatten droge huid, xerodermie, bijvoorbeeld bij het syndroom van Sjögren, diverse beroepsziekten en chronische intoxicatie;
vaak, vooral op oudere leeftijd, zogenaamde psychogene jeuk in verband met neurose, of zelfs pathologische psychoproductie. Bijvoorbeeld, in achtervolgingswanen, vergiftiging, en verschillende manische toestanden, seniele involutiepsychoses…
Ten slotte kan ook psychogene pruritus als korte reactie op stress, die als een geïsoleerd, sporadisch geval voorkomt, worden vastgesteld.
Hoe zoeken naar, of diagnostisch zoeken naar, een jeukende huid
Zoals uit het bovenstaande blijkt, moet de arts een aanzienlijke hoeveelheid werk verrichten, dat begint met een onderzoek, een familie-, medicatie- en allergiegeschiedenis en een routineonderzoek om de onderliggende pathologische aandoeningen te bevestigen of uit te sluiten.
Van de instrumentele en laboratoriumdiagnostische methoden moeten de volgende tests altijd worden uitgevoerd bij een patiënt met een onduidelijke oorzaak van pruritus:
- Algemeen bloed- en urineonderzoek;
- urine en bloedsuiker;
- een gedetailleerd biochemisch bloedonderzoek met nuchtere glucose of geglyceerd hemoglobinegehalte, leverwaarden, bilirubine en transaminasen, het enzym dat verantwoordelijk is voor cholestase, of alkalische fosfatase en GGTP worden afgenomen. Het is zeer belangrijk het cholesterolgehalte en de fracties en het stikstofmetabolisme, die kenmerkend zijn voor de nierfunctie, te controleren. Dit zijn ureum en creatinine. Als de patiënt relevante risicofactoren heeft, zoals eetstoornissen en overgewicht, moet het urinezuur worden getest. Onderzoeken van het plasma-ijzergehalte, de totale serumijzerbindingscapaciteit (TAB), de transferrine- en ferritineconcentraties. De schildklierhormoonspiegels moeten worden onderzocht, en zo nodig moeten de urinecatecholamineconcentraties, het serotoninemetabolisme en het histaminemetabolisme worden onderzocht;
- Bij het zoeken naar helminthen: meervoudig ontlastingonderzoek naar wormeieren, perianale schraapsel, fecaal occult bloedonderzoek, specifieke diagnostische methoden (ELISA, PCR), duodenale sondering;
- een röntgenfoto van de borst of zelfs een CT-scan;
- diverse echografieën, bijvoorbeeld van de lever en de nieren; nierfunctieonderzoeken, bijvoorbeeld een excretie-urografie.
Beenmergpunctie, angiografie, lymfeklieronderzoek en allerlei andere onderzoeken kunnen noodzakelijk zijn. Mogelijke auto-immuunziekten, die bij de patiënt aanwezig kunnen zijn, mogen niet over het hoofd worden gezien. Daarom zijn tests op antinucleaire factoren voor systemische lupus erythematosus, acute fase eiwitten, CRP, reumafactor, soms nodig wanneer dat geïndiceerd is. Bij gebrek aan objectieve gegevens over de aantasting van orgaansystemen, bij afwezigheid van tekenen van worminvasie, functionele stoornissen, moet ten slotte de overeenkomstige neurologische en zelfs mentale pathologie worden uitgesloten.
Nu de HIV-epidemie zich verspreidt over de Nederlands Federatie, waar zij reeds is overgeslagen naar het reservoir van homoseksuelen en intraveneuze drugsverslaafden, is de aanwezigheid van huidpruritus tegen de achtergrond van de progressie van de HIV-infectie zeer belangrijk geworden. Volgens de huidige gegevens, verschillende vormen van jeuk bij meer dan 80% van de patiënten met HIV-infectie met AIDS, en als er al een opportunistische infectie, dan is de jeuk is bijna 100% van de gevallen.
Momenteel is een dergelijke patiënt met aanhoudende en wijdverspreide pruritus in de Nederlands Federatie door de ingevoerde normen voor diagnose en behandeling werkelijk een “nachtmerrie” voor zowel de arts als de behandelende instelling. Als we ons voorstellen dat een huisarts 15-20 minuten besteedt aan een patiënt in de eerstelijnszorg, inclusief vragen, onderzoeken en documentatie, kunnen we begrijpen wat voor moeilijkheden de arts te wachten staan als hij geen tovenaar is. Maar stel dat ondanks alle onderzoeken niets is ontdekt. De diagnose is prurigo, of schurft. Wat is het??
Als er niets wordt gevonden, is de diagnose prurigo!
Deze aandoening, die bij uitsluiting wordt vastgesteld, wordt beschouwd als een neuroallergische dermatose en gaat meestal gepaard met het verschijnen van primaire morfologische elementen op de huid. Dit zijn blaren, bulten, urticaria, en het begin van ernstige jeuk. Schurft wordt geacht te worden veroorzaakt door langdurige blootstelling aan vele allergenen, waaronder voedsel- en geneesmiddelenallergenen.
In sommige gevallen, frequente insectenbeten of een aanhoudende spijsverteringsstoornis, zoals een erfelijke enzymtekort. Tot deze chronische vorm van jeuk kunnen zelfs preventieve vaccinaties, diverse slechte gewoonten en een langdurig bestaan van wormbesmettingen leiden. Zelfs nadat een wormbesmetting is genezen, blijft een hardnekkige aandoening van het zenuwstelsel in de vorm van chronische jeuk bestaan.
Hoe ontstaat prurigo, of schurft?? Er zijn twee vormen van bekend. Het is acuut en chronisch bij volwassenen. De eerste treft meestal de strekoppervlakken van de armen en benen, waar dichte knobbels of papels verschijnen ter grootte van gemiddeld een erwt. Ze zijn roodbruin, gezwollen en plakken niet aan elkaar. Die jeuken het meest. Als de jeuk erg hevig is, zullen de korsten korstjes vormen en vervolgens afslijten en pigmentatie of witachtige verkleuring veroorzaken. Er zijn nog andere vormen van schurft, maar daar gaan we niet op in, dat laten we aan de dermatologen over.
Het spreekt vanzelf dat de diagnose schurft zo grondig mogelijk moet worden gesteld, en dat deze alleen mag worden gesteld als er geen andere oorzaken zijn en alleen na raadpleging van specialisten. Meestal zijn een gastro-enteroloog, endocrinoloog, gynaecoloog, oncoloog en specialist in infectieziekten nodig. Als de diagnose is gesteld, moet een dermatoloog worden geraadpleegd voor behandeling. Dus hoe wordt de ziekte behandeld??
Het eerste wat je moet doen is een gunstige achtergrond creëren, en dit is het moeilijkste deel. Een hypoallergeen dieet moet strikt worden gevolgd, met uitsluiting van alle meest voorkomende voedselallergenen, waarover een apart artikel… Het moet gevoed worden:
- Zonder kleurstoffen en conserveringsmiddelen;
- Het eten mag niet pittig of irritant zijn;
- Beperk gebak, snoepgoed, geraffineerde en ingeblikte voedingsmiddelen, snelle koolhydraten, alcohol is verboden;
- melkvetvervangers (palmolie) zijn verboden;
- Fastfood is niet toegestaan.
In feite is het veel moeilijker om te observeren en te tolereren dan om het juiste medicijn in te nemen. Een goed georganiseerde dagelijkse routine, het opgeven van schadelijke gewoonten, verstandige lichaamsbeweging en een goed dieet kunnen wonderen doen. Als gevolg daarvan zal de patiënt niet alleen afkomen van jeuk op de huid, maar mogelijk ook van overgewicht, gewrichtspijn, zal het metabolisme verbeteren, zal de dreiging van het ontwikkelen van ernstige atherosclerose en cardiovasculaire ongelukken verdwijnen, zal de bloedsuiker normaliseren, en zullen er andere aangename veranderingen ten goede plaatsvinden.
Behandeling met medicijnen tegen jeuk
Als u medicijnen moet nemen, zijn antihistaminica de belangrijkste behandeling, omdat zij de intensiteit van de zenuwirritatie regelen door de hoeveelheid vrije histamine te verminderen. Deze geneesmiddelen zijn histaminereceptorblokkers van type 1, en ze vallen in verschillende klassen uiteen.
De eerste klasse van deze geneesmiddelen is bij iedereen bekend. Geneesmiddelen zoals Suprastin, Tavegil, Dimedrol, Diazolin. Deze worden nu als verouderd en ruw beschouwd, omdat ze slaperigheid en verdoving veroorzaken. Dit komt door hun effect op muscarine cholinoreceptoren. Maar elke wolk heeft een zilveren randje: deze bijwerkingen van chronische jeuk kunnen als zeer waardevol worden beschouwd.
Bij patiënten met een uitgesproken neurotisch type, prikkelbaarheid en slapeloosheid, geplaagd door jeuk, zullen deze effecten zeer nuttig zijn, omdat ze het mogelijk maken te kalmeren en gemakkelijker te slapen.
Voor elk geneesmiddel wordt eerst de internationale generieke benaming (INN) vermeld. Dan zijn er enkele van de meer populaire commerciële namen, en de eerste naam is meestal de naam van het oorspronkelijke geneesmiddel dat voor het eerst op de markt werd gebracht. Het is het originele medicijn dat altijd het duurste is, het best onderzocht van alle kanten. Vervolgens, vele jaren later, wanneer generieke geneesmiddelen of commerciële kopieën verschijnen, blijft het de zuiverste, met behulp van de referentiestof. De prijzen voor geneesmiddelen worden voor januari 2020 gegeven voor apotheken van alle eigendomsvormen op het grondgebied van de Nederlands Federatie. Een consistente presentatie, het al dan niet opnemen van afzonderlijke geneesmiddelen is niet bedoeld om reclame of antireclame te maken en wordt bepaald door de huidige klinische richtsnoeren en de volgorde waarin geneesmiddelen op moderne farmaceutische websites worden vermeld.
Beste remedies voor een jeukende huid
| Nominatie | plaats | productnaam | prijs |
| 2e generatie antihistaminica – de basis voor de behandeling van jeuk | 1 | Dimethindeen maleaat – Fenystil | 357€ |
| 2 | Loratadine (Claritin, Claridol, Lomilan, Loratavel) | 45€ | |
| 3 | Desloratadine (Erius, Dezal, Lordestine, Nalorius, Ezlor, Eliseus) | 291€ | |
| 4 | Fexofenadine hydrochloride (Allegra, Gifast, Fexadine) | 384€ | |
| 5 | Levocetirizine (Zodac-Express, Suprastinex, Xizal) | 334€ | |
| Externe therapie | 1 | Losterine, zink-naftaleen pasta | 510€ |
| 2 | Ichthyol zalf, pasta of crème (ichthammol) | 56€ | |
| 3 | Menovazine | 67€ |
2e generatie antihistaminica – de basis voor de behandeling van jeuk
De basis voor de behandeling van intense chronische jeuk wordt gevormd door antihistaminica van de tweede generatie, die praktisch niet doordringen in de structuren van het centrale zenuwstelsel en daarom geen kalmerend effect hebben. We beginnen ons onderzoek met hen.
Dimethindeen maleaat – Fenystil
Beoordeling: 4.9
Fenystyll is een populair geneesmiddel dat in verschillende doseringsvormen kan worden voorgeschreven, zowel inwendig als uitwendig. Het is een gel die op de huid wordt aangebracht en het is een druppel. Het kan zelfs gebruikt worden bij baby’s van een maand oud. Het is een standaard histaminereceptorblokker, maar behoort tot de tweede generatie, en heeft daarom niet de kenmerkende bijwerkingen van de vorige generatie geneesmiddelen. Droge mond, vertraagd urineren, enz. zijn niet kenmerkend voor Fenistil in therapeutische doses.
Het wordt voorgeschreven bij hardnekkige pruritus in een volwassen dagelijkse dosering van 60 tot 120 druppels, dat wil zeggen driemaal daags maximaal 40 druppels, met een maximale dosering van 50 druppels. Fenistil wordt geproduceerd in de Nederlands Tula farmaceutische fabriek, en de gemiddelde kosten van een verpakking van 20 ml. bedragen 350 roebel of minder.
Voordelen en nadelen
De gebruiksduur bij volwassenen is niet langer dan een maand. Het belangrijkste voordeel van dit geneesmiddel is dat het al vanaf de tweede levensmaand aan kinderen kan worden voorgeschreven. Natuurlijk betekent dit niet dat kinderen op deze leeftijd al jeuk of jeuk aan de huid hebben, maar het is een welsprekend bewijs van de veiligheid van dit geneesmiddel. Laat u echter niet meeslepen, want als u een redelijke dosis van 50 druppels per keer en 150 druppels gedurende de dag overschrijdt, kunt u toch systemische bijwerkingen ondervinden. Het is dezelfde droge mond, verwijde pupillen, verhoogde hartslag en andere cholin-blokkerende effecten…
Loratadine (Claritin, Claridol, Lomilan, Loratavel)
Beoordeling: 4.8
Claritin-analogen zijn zeer populair, en worden niet alleen gebruikt voor huidjeuk, maar ook voor soortgelijke allergische aandoeningen, zoals urticaria, pollinose en allergische loopneus, atopische dermatitis en allergische conjunctivitis, verschillende vormen van voedselallergieën. Cafeïne is meestal verkrijgbaar in tabletvorm en als kleurloze siroop in de apotheek.
Het wordt al vanaf de leeftijd van twee jaar ingenomen en werkt snel, zo’n 30-40 minuten na inname. Loratadine heeft het grootste effect na 10-12 uur. Het is een echt medicijn van de tweede generatie dat geen bijwerkingen van de eerste generatie veroorzaakt, geen kalmerende of hypnotiserende effecten heeft. Claritin is een geïmporteerd geneesmiddel, het produceert het bedrijf Schering-Plough, en een pak van 10 tabletten kost u van 190 tot 260 roebel. Rechtstreeks voorgeschreven aan volwassenen, bij voorkeur in één tablet, 10 mg q.d.s., gedurende 2 weken tot een maand voor chronische vormen van prurigo.
Dit medicijn staat op de federale lijst van vitale medicijnen en de maximumprijs is vastgesteld door de staat. Maar als u erg krap bij kas zit, zijn er ook binnenlandse analogen. De generieke INN loratadine van de binnenlandse fabrikant Vertex kost bijvoorbeeld ongeveer 30. Euro voor hetzelfde pakket.
Sterke en zwakke punten
Het belangrijkste voordeel van Claritin is wellicht de uitstekende Europese kwaliteit en de lage kosten, aangezien het (voorlopig) op de lijst van essentiële geneesmiddelen staat. Het is bekend dat als je op deze lijst, dan is het geneesmiddel in ons land is voorzien van een “groene straat”, bijvoorbeeld in de vorm van gecentraliseerde inkoop door ziekenhuizen op kosten van de begroting. Daarom is er een constante strijd om een plaats op de lijst van vitale en essentiële geneesmiddelen tussen verschillende fabrikanten en geneesmiddelen. Zoals elk geneesmiddel heeft het bijwerkingen, die zeldzaam zijn en voorkomen bij ongeveer één op de 40 patiënten. Hoofdpijn komt vaker voor. Dit geneesmiddel beïnvloedt het metabolisme van ethanol niet, zodat het samen met alcohol kan worden genomen, hoewel het niet wordt aanbevolen.
Desloratadine (Erius, Dezal, Lordestine, Nalorius, Ezlor, Eliseus)
Beoordeling: 4.7
Erius wordt beschouwd als een modern geneesmiddel, en vrij veilig, aangezien het al vanaf de leeftijd van zes maanden kan worden voorgeschreven. Het verwijst ook naar histaminereceptorblokkers, maar het effect is langer, en het heeft geen kalmerende of hypnotiserende effecten. Natuurlijk garandeert niemand dat ernstige vormen van jeuk bij het gebruik ervan vrijwel volledig zullen verdwijnen, maar in ieder geval biedt het gebruik ervan aanzienlijke verlichting, niet alleen van jeuk op de huid, maar ook van diverse vormen van allergische zwellingen. Kan worden gebruikt bij klassieke allergische aandoeningen zoals urticaria, Quincke’s oedeem, allergische rhinitis of conjunctivitis.
Erius is verkrijgbaar in tabletvorm of als siroop. Volwassenen nemen één tablet per dag, ook geproduceerd door Schering-Plough. Een verpakking van 10 tabletten kost gemiddeld 600 tot 950 roebel. Het staat niet op de lijst van vitale en essentiële geneesmiddelen, dus de prijs is veel hoger voor dezelfde kwaliteit en van dezelfde fabrikant als Claritin (omdat het door hetzelfde bedrijf wordt gemaakt).
U kunt echter ook goedkope binnenlandse analogen van het geneesmiddel kopen, zoals de productie van Kanonpharma Production. Dit is een goedkope generieke INN die wordt geleverd onder de naam Desloratadine-Canon. De kosten van dit pakket zijn slechts 130 roebel.
Voordelen en nadelen
Evenals andere moderne antihistaminica van de 2e generatie die in het Westen worden vervaardigd, is dit geneesmiddel van hoge kwaliteit, voldoende werkzaam en heeft het weinig bijwerkingen. Het is veilig om te rijden en te werken in een omgeving met bewegende machines wanneer u dit geneesmiddel gebruikt. Het is echter alleen mogelijk met de aangegeven maximale dosering, dat wil zeggen één tablet per dag. Als deze dosis wordt overschreden, kunt u een droge mond, hoofdpijn of zelfs een gevoel van toegenomen vermoeidheid krijgen. Ook niet geschikt voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. De dosering van dit geneesmiddel bij volwassenen voor de behandeling van chronische jeuk is gemiddeld 5 mg of 10 mg eenmaal daags. Duur van de behandeling – van 2 weken tot 1 maand.
Fexofenadine hydrochloride (Allegra, Gifast, Fexadine)
Beoordeling: 4.6
Allegra, geproduceerd door het Franse bedrijf Sanofi-Aventis, is verkrijgbaar in apotheken voor prijzen van 400 tot 800 roebel. per pak van 10 tabletten. Het is een modern geneesmiddel en heeft niet de bijwerkingen van de oude antihistaminica en alfa-adrenoblokkers.
Het effect is zichtbaar na een uur en houdt 24 uur aan na een enkele dosis. Het is zeer belangrijk dat het zelfs bij inname gedurende een hele maand niet verslavend is en dat het niet nodig is de dosering te verhogen. Allergra is geïndiceerd voor de behandeling van verschillende vormen van chronische jeuk, allergische rhinitis en chronische urticaria. Voor volwassenen is de gebruikelijke dosering 180 mg eenmaal daags voor de maaltijd.
Voordelen en nadelen
Het geneesmiddel heeft minimale contra-indicaties. Alleen: jonger dan 12 jaar, individuele intolerantie die niet vermeden kan worden, zwangerschap en borstvoeding. Met voorzichtigheid gebruiken bij mensen met lever- of nierfunctiestoornissen, of met hart- en vaatziekten. incidentele bijwerkingen zoals hoofdpijn of duizeligheid. Allegra kan worden beschouwd als een waardig geneesmiddel voor de bestrijding van huidjeuk, zowel symptomatisch als bij diagnose van prurigo.
Levocetirizine (Zodac-Express, Suprastinex, Xizal)
Beoordeling: 4.5
Zodac-Express is een heel ander medicijn dan Zodac. Zodac bevat cetirizine. Zodak-Express is ook aangewezen bij acute en chronische jeuk, en wordt geproduceerd door het Tsjechische bedrijf Zentiva. Het wordt geleverd in een verpakking van 7 pillen, die elk 5 mg bevatten. Gemiddeld kost dit pakket tussen 170 en 330 roebel. U kunt een pak van 28 tabletten kopen (dezelfde 5 mg), maar voor een maand gebruik kost het 440 tot 600 roebel.
De behandeling is niet alleen geschikt voor chronische jeuk, maar ook voor allergische symptomen, te beginnen met het oedeem van Quincke, allergische rhinitis, conjunctivitis, en eindigend met urticaria. Het is ook een geneesmiddel dat in therapeutische doses geen bijwerkingen heeft, zoals sufheid, droge mond, veranderingen in pupilgrootte en urineretentie. Eenmaal per dag kan het als tablet worden ingenomen of in het geval dat een kind moet worden behandeld kan het in druppels worden toegediend.
Voordelen en nadelen
Het heeft geen bijzondere sterke of zwakke punten waardoor het zich onderscheidt van andere soortgelijke geneesmiddelen. Dit is een normaal anti-allergisch geneesmiddel van de tweede generatie dat histaminereceptoren selectief kan blokkeren zonder sedatie, urinestoornissen of andere bijwerkingen te veroorzaken. Alle antihistaminica van de 2e generatie voldoen perfect, hoeven maar één keer per dag te worden ingenomen en hun effect is voldoende langdurig. De enige gemelde bijwerkingen zijn vermoeidheid, hoofdpijn. Sommige vrijwilligers hebben ook een relatief toegenomen eetlust gemeld.
Externe therapie
Topische behandeling van prurigo heeft alleen zin als de persoon een jeukende dermatose heeft. Met andere woorden, het gebruik van topische medicatie zal alleen effectief zijn wanneer er sprake is van een veranderde huidconditie en bultjes of papels, blaren of jeukende elementen van urticaria, ook blaasjes of blaren, die gevuld kunnen zijn met een heldere inhoud en intense jeuk veroorzaken.
De bovengenoemde primaire morfologische elementen moeten worden onderscheiden van de secundaire. De secundaire elementen zijn korsten, of excoriaties, sporen van krabben, etterende zweren, en andere elementen… Deze kunnen allemaal voorkomen op vrijwel onveranderde huid door krabben, verstoring van het huidoppervlak en daaropvolgende secundaire infectie. Daarom zal het doel van topische toepassing bij chronische jeuk niet alleen de jeuk zelf verminderen, maar ook drogen, en desinfecterende en antibacteriële werking. Denk aan de bekendste remedies.
Losterine, zink-naftaleen pasta
Beoordeling: 4.9
Losterin wordt geleverd in de vorm van een crème, kan worden gebruikt voor dagelijkse huidverzorging en is gebaseerd op ontzout naftaleen, een natuurlijke olieverbinding. Het product bevat bovendien ureum, zinkoxide en salicylzuur. Losterin heeft daardoor een ontstekingsremmende, langdurige pijnstillende, antimicrobiële en vaatverwijdende werking. Door de aanwezigheid van ureum dringt het diep door in de opperhuid en leidt het tot een intensiever exfoliërend effect. Salicylzuur remt de ontwikkeling van micro-organismen, en het toegevoegde panthenol, vetzuurcomplex en vitamine E hebben een trofische werking, en reguleren de lipiden- en waterhuishouding. Niet-giftig, kan lange tijd gebruikt worden, 2 tot 3 keer per dag. Het wordt geproduceerd door verschillende binnenlandse bedrijven, farmaceutische fabrikanten in Oekraïne en bedrijven in Frankrijk en Amerika. Een tube van 50 ml van het product kan worden gekocht in winkels van 300 tot 650 roebel.
Voordelen en nadelen
Een groot voordeel van dit geneesmiddel is dat het niet giftig is en goed wordt verdragen, en het is een vrij verkrijgbaar geneesmiddel. De enige beperking is dat u overgevoelig bent voor naftalan of een van de cosmetische additieven in het parfum, want zelfs een topisch product dat naar olie ruikt is niet erg aangenaam voor uw buren. Maar Losterine is zeer goed voor papuleuze vormen van prurigo, en kan in combinatie met antihistaminica de gevoeligheid van de huidreceptoren verminderen, de reflexdrempel van de jeuk verhogen, en de huid helpen problemen als secundaire infectie, droogte en kloven als gevolg van voortdurend krabben het hoofd te bieden.
Ichthyol zalf, pasta of crème (ichthammol)
Beoordeling: 4.8
Zeer populair in de dermatologie, ichthyolzalf, concentratie 10 of 20%. Ichthyol bestaat in crème, zalf en pasta voor uitwendig gebruik. Sommigen denken ten onrechte dat de pasta of zalf organische resten van vis bevat, omdat ichtyologie de wetenschap van de vis is, maar in feite bestaat dit middel uit heel andere bestanddelen. Ichthyol of ichthamol wordt gevormd tijdens een chemisch proces dat halfverbranding van olieschalie wordt genoemd. Het resultaat is een mengsel van harsen en oliën, dat kookt bij een gemiddelde temperatuur van 300 graden. Na de behandeling met alkali en zuur, na een grondige wasbeurt en sulfatering, na de tweede wasbeurt, behandeling met ammoniak en verdamping, wordt ichthyol verkregen, dat een pijnstillende, ontstekingsremmende en antiseptische werking heeft.
Ichthyol zalf helpt tegen jeuk, omdat het de gevoeligheid van de huid vermindert, antimicrobiële, antistreptokokken- en antistafylokokkenwerking heeft, en naast jeuk op de huid, met succes wordt gebruikt bij de behandeling van artritis, neuralgie. Ichthyol zalf is zelfs verkrijgbaar in zetpillen, voor de behandeling van gynaecologische en urologische aandoeningen. Het wordt geproduceerd door binnenlandse fabrikanten, en wordt met een dunne laag op de huid aangebracht, zonder het in te wrijven, ’s nachts kan het product onder een verband worden aangebracht. Volwassenen ichthyolzalf kan 2 tot 3 keer per dag op de aangetaste gebieden worden aangebracht. Het kost een tube van 25g goedkoop, de maximale prijs in de drogisterijen voor 10% zalf is 100 roebel.
Voordelen en nadelen
Ichthyol zalf is een onvervangbaar instrument in het medicijnkastje. Afgezien van gewrichtsaandoeningen, allergische verschijnselen en huidjeuk wordt het zelfs gebruikt voor de behandeling van brandwonden. Het product kan echter gecontra-indiceerd zijn wegens individuele intolerantie, en zo niet, kan de zalf zelfs worden gebruikt door zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Het belangrijkste is te voorkomen dat de zalf op de tepels van de moeder en in de mond van de baby komt tijdens de borstvoeding.
Ichthiol wordt gewoonlijk goed verdragen en als er een allergie voor ichthyol bestaat, is dat onmiddellijk duidelijk. Een overdosis van deze zalf is onmogelijk, hij is goedkoop en doeltreffend. Het is te koop in vele apotheken; het wordt geproduceerd door meer dan 20 plaatselijke bedrijven, alsmede door farmaceutische bedrijven in Litouwen, Oekraïne en Wit-Nederland. Misschien is het enige nadeel een specifieke geur van ichthyolzalf, die enigszins doet denken aan creosoot voor het weken van houten spoorbielzen. Maar sommigen vinden juist een bijzondere aantrekkingskracht in deze geur…
Menovazine
Beoordeling: 4.7
Menovazine is een zeer goed gekozen ingrediënt. Het is een topische vloeistof en is een aangenaam naar munt geurende transparante alcoholische oplossing. Het is een goedkoop middel, en zelfs een grote fles van 50 milliliter kost niet meer dan 150 roebel. Menovazine bevat menthol, of razenthol, of eenvoudiger gezegd, pepermuntolie, die het bij iedereen bekende aangenaam verkoelende effect heeft. Daarnaast bevat Menovazine twee componenten voor lokale verdoving: procaïne en benzocaïne.
Al deze producten hebben een complex effect wanneer ze op de huid worden aangebracht. Menthol is irriterend en aangenaam verkoelend, beïnvloedt de zenuwuiteinden, leidt af en vermindert het gevoel van jeuk. Anderzijds bevordert menthol de doorbloeding van de oppervlaktevaten van de huid, en in het geval van netelroos helpt de toepassing ervan de sterk jeukende blaasjes zo snel mogelijk op te lossen. Twee plaatselijke verdovingsmiddelen hebben een pijnstillend effect, en de twee geneesmiddelen versterken elkaar wederzijds en zijn synergetisch. Verdovingsmiddelen kunnen ondiep in de huid worden opgenomen en de zenuwimpulsoverdracht beïnvloeden. Menovazine wordt echter niet in de bloedbaan opgenomen.
Dit geneesmiddel wordt geproduceerd door een groot aantal binnenlandse ondernemingen, zoals Synthesis, Ltd. Naast de behandeling van huidjeuk en diverse dermatologische aandoeningen is Menovazine zeer effectief bij de behandeling van gewrichts- en spierpijn, chronische rugpijn, zoals spit, ischias, enz.
Voordelen en nadelen
De enige contra-indicatie voor de toepassing van Menovazine is een schending van de integriteit van de huid, en in verband met de conditie van chronische jeuk van de huid – het is lange niet-genezende chronische wonden, korsten met de toetreding van secundaire infectie en de aanwezigheid van ontsteking, korstvorming en ettering. Het is gecontra-indiceerd omdat het geen antimicrobiële bestanddelen bevat. Als er echter geen ontsteking of ettervorming is, maar wel huidjeuk met blaasjes of jeukende bulten, is Menovazine een uitstekend middel om dit symptoom te behandelen, vooral in combinatie met antihistaminica. Het enige waar men voorzichtig mee moet zijn is het gebruik bij zwangere en zogende vrouwen. Het moet worden aangebracht door wrijven, tot 2-3 keer per dag. Als een persoon echter gevoelig is voor de werking van plaatselijke verdovingsmiddelen, kunnen bijwerkingen zoals bloeddrukdaling en lichte duizeligheid optreden als het vaak wordt toegepast op grote delen van de huid.
In plaats van een conclusie
Natuurlijk zijn niet alle remedies in de lijst genoemd. Andere plaatselijk gebruikte verdovingsmiddelen zijn methyleenblauw, een gewone alcoholoplossing van briljantgroen, of fucorcinum. Bij ernstige, systemische jeukerige dermatosen die niet onder controle zijn met bovenstaande middelen, wordt zwaar geschut gebruikt, of topische glucocorticosteroïden. Er is al vele malen over gesproken en geschreven in andere medicijnbesprekingen, en de principes van het voorschrijven van hormonen blijven dezelfde. Ze mogen alleen worden gebruikt zoals voorgeschreven door een arts, in zo klein mogelijke en minimaal werkzame doses. De hormonen moeten zo kort mogelijk worden gebruikt en de zwakste hormonen moeten het eerst worden gebruikt. Als ze niet helpen, ga dan geleidelijk over op krachtigere medicijnen. Zo gaat men van hydrocortison geleidelijk over naar betamethason, vervolgens naar mometasone furoate, oftewel Elokom, en naar het sterkste hormonale middel, clobetasolpropionaat, oftewel Dermoveit. Bij het geringste teken van stabilisatie moeten lokale hormonale geneesmiddelen worden gestaakt, aangezien hun doeltreffendheid drastisch afneemt bij voortdurend of langdurig gebruik, en alle andere geneesmiddelen niet langer doeltreffend zijn.
Wat zijn enkele effectieve remedies die ik kan proberen om mijn jeukende huid te verlichten?