Als je kind bang is in het donker: 7 tips van de psycholoog

Bijna elke eerste kleuter is bang in het donker. Kinderen zijn bang om door donkere gangen te lopen, slapen zonder nachtlampje en sluiten hun ogen “omdat het donker is”. Angst voor de duisternis” ontwikkelt zich vaak in de vroege schoolleeftijd, maar bij 2 procent van de kinderen ontgroeit het de nyctofobie. Met wat dit is en hoe zich te ontdoen van angst voor het donker zullen psychologen vertellen.

De aard van de angsten van kinderen

80 van de 100 moeders klagen dat kinderen van 3 tot 10 jaar bang zijn voor de nacht. Er is niets vreemds aan. Angst voor het donker is genetisch overgeërfd. Het zit in de DNA-code en is een waarschuwing voor potentieel gevaar… Al in de foetale ontwikkeling voelt de foetus de angst van de moeder, samen met haar angstige en bezorgde.

Angst voor hoogtes, duisternis, eenzaamheid, gesloten deuren – verschillende versies van de angst in verband met stress bij de geboorte. Een zuigeling herinnert het zich als een reactieve emotie, en als het zich ontwikkelt, met katalysatoren, beseft het. Dus de angst om vast te zitten in een lift en achter te blijven in een donkere kamer hebben dezelfde oorzaak. Een emotionele reactie op een traumatische situatie uitlokken met lichamelijke sensaties: beven, snelle hartslag, verwijde pupillen.

Leeftijdsfasen

De aard van de angst is voorspelbaar. Je piekt in een tijd van actieve verbeelding, wanneer de hersenhelft die verantwoordelijk is voor irrationeel denken ‘ingeschakeld’ is. Het probleem is dat de onderontwikkelde linkerhersenhelft, die verantwoordelijk is voor de logica, niet in staat is uit te leggen wat er aan de hand is.

De angst ontwikkelt zich met de verbeelding, en de donkere kamer wordt bevolkt door monsters en monsters in de verbeelding van kinderen. Het komt voor wanneer de baby genoeg informatie heeft voor associaties, maar door het gebrek aan kennis is hij niet in staat om oorzaak-en-gevolg verbanden te leggen. Hij verzint verhalen in plaats van conclusies. Hij voelt de schaduwen bewegen en de kamer vult zich met geluiden… Fantasieën ontstaan uit het onderbewustzijn en generalisatie van gehoorde informatie. Doodsbang begraaft hij zijn hoofd onder het kussen en roept zijn moeder om hulp.

Angst voor het donker wordt ingedeeld naar leeftijd:

1. Op de leeftijd van 1-3 jaar verbindt een peuter nacht en slaap, kan hij nog geen parallellen trekken tussen ervaringen en indrukken en is hij zich nog niet volledig bewust van onbewuste gevoelens. Rond de leeftijd van 3 jaar begint de eerste overgangscrisis en worden de grenzen van de wereld verruimd door de accumulatie van kennis. Zo worden de eerste angsten gevormd.

2. Een kind van 4-5 jaar wordt gevoelig voor gebeurtenissen en verschijnselen. Maar een onvermogen om fictie van waarheid te onderscheiden schetst een beangstigend beeld. Hij is bang voor silhouetten en geritsel, en bang om te slapen zonder licht…

3. Bij 5-7 verwoordt en projecteert hij duidelijk zijn angsten, steunend op algemene ervaring. Ziet “voorwerpen van gevaar” in het donker: beelden van boek- en stripfiguren, bouwt logische/associatieve ketens op. Een donkere kamer wordt een mysterieuze plaats waar fantastische wezens leven.

4. Op de leeftijd van 8-10 jaar, met betrokkenheid van de ouders, ontgroeit het kind zijn fobieën… Maar soms rent hij naar de slaapkamer van zijn ouders en zoekt een schuilplaats voor monsters in bed. Deze aandoening wordt toegeschreven aan opwinding op school, het kijken naar films…

Angsten hebben psychologische hulp nodig. Vooral als de zoon of dochter er niet mee instemt om overdag alleen gelaten te worden, beeft bij harde geluiden, zonder reden beledigd is, zich agressief gedraagt.

Redenen

Naast geboorteangst zijn er ook aangeleerde angsten. Ze komen voort uit intense vocale angst of inadequate opvoeding. Ouders straffen soms door de baby in een donkere kamer te laten zitten en hem bang te maken met enge verhalen.

Negatief gekleurde emotionele verhalen uit boeken en tekenfilms worden triggers. Een beïnvloedbaar kind kan bij het lezen van avontuurlijke verhalen de voorkeur geven aan boeken zonder kleurrijke afbeeldingen van driekoppige wezens. Hij boetseert het juiste beeld van een personage dat comfortabel is voor de psyche.

Folklore

Folk epic helpt neurasthenics opvoeden. Hoeft geen slaapliedjes te zingen met dubieuze betekenissen. Het kind bevriest in afwachting van de wolf die belooft in zijn zij te bijten, bang voor Babaike en andere volkshelden die volwassenen graag kinderen tot onderwerping intimideren.

Ouderlijke ruzies

Frequente luide argumenten veroorzaken nervositeit. Zorgen en afschuw van familietaferelen brengen kinderen in een roes en driftbuien. Dit effect wordt veroorzaakt door het kijken naar fragmenten van volwassen films, stukjes nieuws met beschrijvingen van tragedies… Kleine emotionele trauma’s veranderen in angsten. Dit betekent niet dat het kind volledig van TV moet worden uitgesloten. Hij kan kijken naar programma’s met volwassenen die de beelden met uitleg toelichten: “Soms gebeurt het, maar niet bij ons…”.

Eigenaardigheden van de opvoeding

Angst voor het donker is meer uitgesproken bij alleenstaande kinderen. Psychologen wijten verhoogde angst aan beperkte emotionele communicatie. Het blijkt dat hoe ouder een moeder is, hoe angstiger haar kinderen zijn… Hyper-zorg vermindert de ontwikkeling van adaptieve reacties, en kinderen zijn zelfs bang van harde geluiden. Ze groeien op tot opgewonden en neurotische volwassenen met een hoop fobieën.

Wat ouders niet moeten doen?

Volwassenen nemen de angsten van kinderen niet serieus en geven stereotiepe reacties: “Zoon, denk je dat. Er is niemand in de kamer en dat kan ook niet,” of, “Mannen zijn nergens bang voor!”. Argumenten kunnen emoties niet kalmeren en de slaap niet bevorderen. Zinloze zinnen tonen onverschilligheid voor de ervaring en beledigen de baby: “Waarom geloof je me niet als ik ze kan zien??”Ze zijn waar en aanwezig in zijn werkelijkheid.Wantrouwen drijft negatieve emoties naar het onbewuste. Niet doen:

1. Twijfel aan de woorden. Je boezemt angst in om belachelijk gemaakt te worden.

2. Overwin de angst door de situatie te doorlopen. Je baby zal erg bang zijn in het donker door een verhoogde waarneming en hij zal behandeld moeten worden in een psychologenpraktijk.

3. Zoek naar een secundair voordeel. Angst heeft, net als ziekte, een keerzijde. Een kind komt ’s nachts de slaapkamer binnen en de ouders schreeuwen: “Ik ben bang en ik slaap bij jou”.

Hoe versla je nachtelijke monsters?

De baby vreest niet de duisternis, maar wat verborgen is achter de dekking van de nacht. Laat zien dat er achter het donkere gordijn niets anders is dan schaduwen. Vertel hem eerst hoe je ook bang was om alleen in bed te liggen, totdat je besefte dat de duisternis een gordijn tegen het licht is. Je kunt erachter gluren met een zaklamp en een nachtlamp… Speel met het licht, zodat hij de schaduwen kan zien komen en gaan.

Verzin een verhaal

Bedenk een verhaal over piraten en verloren schatten, ga met fakkels in de hand samen op zoek naar een vooraf verborgen “schat”. Nodig uw peuter uit om alle hoeken te verlichten, de moeilijk bereikbare plaatsen te verkennen met hun handen. Vraag hem elke lade te openen en commentaar te geven op de inhoud.

“Licht en duisternis.”

Speel het spel, waarbij je om de beurt van donkere kamer naar lichte kamer gaat en in elke kamer 5 seconden stopt. Als je peuter zich aanpast aan de duisternis, verhoog dan geleidelijk het aantal… Samen tellen in de donkere kinderkamer om niet te schrikken.

Doen alsof je reizigers bent, en met auto’s door een donkere tunnel rijden. Leg een zaklamp achter in de speelgoedauto, stel voor om samen rond de kinderkamer te rijden en in het licht uit te stappen. Wanneer hij weet dat het veilig is om te spelen, maak dan de route moeilijker en laat hem die alleen volgen.

Geef het magische krachten

Speel ’s nachts superhelden vanaf 3,5 jaar. Je moet je baby de magische kracht geven om te zien wanneer hij slaapt. Pak de nachtkijker uit de spionagekit, plak of teken de magische knop op je handpalm met een viltstift… Als het drie keer wordt ingedrukt, activeert het superkrachten. Bedenk een passende verhaallijn, en maak van het spel een leuk avontuur.

Interactieve lezing

Samen het kinderboek ‘Duisternis’ lezen. . Snicket vertelt hoe de nacht een bezoek heeft uitgenodigd en hoe de ontmoeting eindigde. De felgekleurde illustraties zorgen voor een close-up. Maak het voorlezen interactief om uw baby gerust te stellen dat het veilig is. Doe de lichten een minuut of twee uit en ga in volledige duisternis zitten. Als hij bang is, pak dan zijn hand. Kijk naar de schaduwen of silhouetten.

Leg uit dat vertrouwde dingen er ’s nachts zo uitzien. Zet de lamp aan en uit en laat visueel zien hoe voorwerpen van silhouet veranderen en in monsters veranderen. Terwijl de baby de schaduw met zijn handen vasthoudt, druk je op de schakelaar. Probeer uit te leggen dat ze veranderen in speelgoed en voorwerpen. Laten zien hoe licht zich verspreidt en de “sterrenhemel” verschijnt wanneer een fakkel door een zeef schijnt.

Voor een alternatieve lezing, neem The Big Book of Darkness G. Garashtov. Speciaal voor volwassenen heeft de auteur ‘Monsters onder het bed’ geschreven, waarin wordt uitgelegd hoe om te gaan met angst. Ze helpen peuters te leren dat het leven niet stopt als het donker wordt. Praat over nachtvogels, lees een verhaal over uilen en vleermuizen. Knip figuren uit karton, plak ze vast met folie, wijs ze aan als persoonlijke bewakers, hang ze boven het bed. Vraag papa een wekker te maken van een radioconstructeur om enge dromen af te wenden en zet hem in de buurt op. Het is goed voor baby om naar Daniel de Tijger en zijn Buren te kijken. Er is een tekenfilmserie voor het transformeren van angsten.

Elimineer “angst”

Laat haar een “portret van een monster” tekenen op een stuk papier… Als een kind ergens bang voor is, probeert hij afstand te nemen… Als ze visualiseren met kleine details, veranderen ze hun innerlijke beeld en zijn ze niet meer bang… Hij moet zich realiseren dat je alles kunt doen met een monster. Laat hem de oren en voeten acteren, compleet met details en maak er een grappige smiley van. Knip dan de puzzel uit en stop hem in een ‘kooi’ voor eeuwige bewaring, of gooi hem uit het raam, scheur hem in stukken, spoel hem door het toilet…

Teken samen op zwart papier met witte stift of waskrijt. Het proces zelf is psychotherapie. Vraag om de afbeeldingen te reproduceren, plak de enge ogen/oren op voor de echtheid, zoek dan bekende kenmerken en match met dieren. Vertel hen dat konijntjes en eekhoorns zich zo vermommen en ‘Raadspelletje’ spelen.

Experiment uit een boek

Niets werkt beter dan levendige voorbeelden om de geest van een kind te stimuleren. Laat zien dat de zon niet verdwijnt, maar gaat slapen.Maak een geïmproviseerde wereldbol, leg de draaiing van de aarde om de as uit. Om dit te doen:

1. pak een bal en plak een stuk papier;

2. Richt het licht van een tafellamp op hem;

3. Rond de as draaien;

4. Laat zien waarom het op het ene halfrond dag is en op het andere nacht.

Angsten, zorgen, fantasieën en fantasieën zijn een natuurlijk onderdeel van het opgroeien… Zelfs met voorbeeldige ouders zijn kinderen ondeugend en bang. Maar als ze voelen dat ze in een veilige omgeving leven, omringd door zorg en begrip, gaan veel symptomen snel vanzelf over. Het is belangrijk om te praten, om je te verdiepen in het probleem van een jongere, om de juiste speelse therapeutische thema’s te creëren voor een rationeel begrip.