De 10 grootste spinnen ter wereld

*Groenland: Groenlands mooiste qua omvang. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en geen verkooppraatje. Voor de aankoop is gespecialiseerd advies nodig.

Spinnen zijn een van de meest voorkomende soorten, ze komen voor in bijna alle uithoeken van de planeet, met uitzondering van Antarctica, hoewel het mogelijk is dat daar enkele tientallen exemplaren leven, in de gezellige muren van de poolstations. Volgens wetenschappers zijn er ongeveer 42.000 verschillende soorten spinnen in de wereld, die op enkele na allemaal vleeseters zijn. De meeste mensen vinden het uiterlijk van spinnen uiterst verontrustend, terwijl naar schatting 7 procent een echte irrationele angst voor de spin ervaart, bekend als arachnofobie. Ondanks hun angstaanjagende uiterlijk zijn er echter maar relatief weinig giftige soorten van deze geleedpotigen, terwijl andere geen duidelijk gevaar voor de mens vormen.

Meestal komen we miniatuur huisspinnen tegen, zelden een middelgroot lid van het spinnenrijk. In Nederland en Europese landen zijn er spinnen van kleinere omvang, bijvoorbeeld een van de grootste soorten – de Zuid-Nederlands tarantula – met een spanwijdte van de poten die gewoonlijk niet meer dan 7 cm bedraagt. Maar er zijn ook echte reuzen op de planeet, die iedereen zouden afschrikken… De tien grootste spinnen ter wereld.

De grootste spin ter wereld: top 10 reuzen

Nominatie	plaats	De spin	Lengte inclusief benen
De grootste spin ter wereld: top 10 reuzen	1	De kameelspin	15 cm.
2	De Braziliaanse reizende spin	17CM.
3	Cerbalus arabicus	20CM.
4	De koninklijke bavianenspin	20CM.
5	Paarse vogelspin	24CM.
6	De paardenspin	25CM.
7	De zalmkleurige tarantula	27CM.
8	Heteropod maximaal	30CM.
9	Reuze krab spin	30CM.
10	Goliath tarantula	30CM.

Rang 10 – Camelback Spider

Beoordeling: 4.1

De kameelspin of solpuga, ook wel falanx genoemd, leeft in woestijnen en steppegebieden. Komt voor op alle continenten behalve Antarctica en Australië, maar wordt het meest gezien in Centraal-Azië. De lichaamslengte van de solpuga is 7 cm, en met inbegrip van de poten bereiken grote exemplaren 15 cm. Ze hebben een onopvallende geelbruine kleur waarmee ze zich goed kunnen camoufleren tussen zand en rotsen. Hoewel solpuga’s op spinnen lijken, onderscheiden ze zich van andere soorten door de aanwezigheid van een extra paar poten.

Van alle spinnen heeft de kameelspin de sterkste chelicers die door de vacht, veren en zelfs de dunne botten van zijn slachtoffers heen kunnen bijten. Eet insecten, hagedissen, babyvogels en knaagdieren. Ze jagen meestal ’s nachts, maar verschuilen zich overdag liever in holen of tussen rotsen. Bij het aanvallen van zijn prooi bereikt de solpuga snelheden van 16 kilometer per uur en kan hij tot een meter ver springen. Deze spinnen hebben een agressieve aanleg, en zijn niet bang voor giftige schorpioenen of grotere dieren. De beet van de solpuga is gifloos, maar kan een infectie veroorzaken.

#9 – De Braziliaanse Wandelende Spin

Rangschikking: 4.2

Deze soort, ook wel bananenspin genoemd, komt voor in Zuid- en Midden-Amerika, meestal in of nabij regenwouden. Ruglengte – 5-7 cm, ledematen reiken tot 17 cm. De kleur varieert afhankelijk van waar hij leeft: bruin, roodachtig of zwartbruin. De spin is ’s nachts actief en houdt zich overdag het liefst schuil, meestal onder rotsen. Soms komen ze ook dichtbij menselijke woningen binnen door in dozen te klimmen, in schoenen, enz. Zwervende spinnen zijn onderverdeeld in twee soorten: lopende en springende spinnen. Deze staan bekend om hun vermogen om snelle sprongen te maken en hun prooi in te halen. Hun dieet bestaat uit insecten, kleine spinnen, amfibieën, knaagdieren en bananen (waarvoor ze bekend staan als bananenspinnen).

De dwalende spin probeert zijn prooi niet in een web te vangen, maar verplaatst zich voortdurend en legt lange afstanden af op zoek naar voedsel. Hij rekent af met zijn prooi door gif te injecteren als hij bijt. Zijn gif is met name verschillende keren giftiger dan dat van de zwarte weduwe en vormt een gezondheidsrisico voor de mens. Het gif van de bananenspin veroorzaakt ook abnormale erecties, en wetenschappers zijn begonnen de bestanddelen ervan te gebruiken om erectiestoornissen te behandelen.

8e plaats – Cerbalus arabicus

Beoordeling: 4.3

De Arabische Cerbalis is pas in 2010 door zoölogen ontdekt. Hun habitat is beperkt tot Israël en Jordanië; ze bewonen zandduinen en zoutmoerassen. De reden voor deze late detectie is voornamelijk gedragsgebonden, omdat spinnen nachtdieren zijn en ook meestal actief zijn tijdens de warmste zomermaanden. Dit is te wijten aan het hete en droge klimaat van het Arabische schiereiland, waardoor deze roofdieren zich moeten verbergen voor de verzengende zonnestralen en ’s nachts naar buiten komen om te jagen.

Het lichaam van de spin is zilvergrijs, op de poten afgewisseld met opvallende zwarte strepen. Zo kan hij opgaan in zijn omgeving en potentiële prooien benaderen. Zoals vele andere spinnen zijn de vrouwtjes van de Arabische Cerbal veel groter dan de mannetjes. De grootste bereiken met hun pootlengte tot 20 cm.

7e plaats – Koninklijke baviaan spin

Beoordeling: 4.4

De koninklijke bavianenspin, zo genoemd vanwege enige gelijkenis van zijn poten met die van apen, leeft in Oost-Afrika, meestal is deze soort te vinden in de subtropische bossen van Tanzania en Kenia. De kleur varieert van oranjerood tot bruin. Met een gemiddelde lichaamsgrootte van 8-9 centimeter en een spanwijdte tot 20 centimeter. De achterste ledematen zijn zeer dik, ongeveer 9 mm in diameter, en de baviaspin gebruikt ze voor het graven van holen, waar hij de meeste tijd doorbrengt. Deze verticale holen bieden bescherming tegen de hitte, de zon en grote roofdieren. Deze kunnen tot twee meter diep zijn en eindigen in een ondiepe leefruimte. De spin weeft de hele ruimte binnen het hol en een deel van het gebied eromheen, zodat hij de trillingen van potentiële prooien die langskomen kan waarnemen. Als dit niet genoeg is, verlaat hij nog steeds zijn schuilplaats en jaagt in de omgeving.

De baviaspinnen voeden zich met insecten, kleine zoogdieren, hagedissen en andere dieren. Soms vallen ze zelfs leden van hun eigen soort aan. De koningspinbaviaan staat bekend om zijn agressieve aard; hij staat op zijn achterpoten en sist met zijn tangen als hij geïrriteerd is, en valt zonder waarschuwing aan als hij ermee geconfronteerd wordt. Het gif is niet dodelijk voor mensen, maar uiterst pijnlijk, bovendien veroorzaakt het zwelling en spierkrampen.

6e plaats – Paarse tarantula

Beoordeling: 4.5

Onderzoekers ontdekten de paarse tarantula voor het eerst in Colombia in 1875, daarom wordt hij ook Colombiaanse tarantula genoemd. Hij komt echter ook voor in andere Latijns-Amerikaanse landen: Venezuela, Panama, Ecuador en Peru. Meestal geeft de spin de voorkeur aan vochtige regenwouden, waar veel potentiële prooien zijn. De soort onderscheidt zich door zijn ongewone kleur: zijn getuite poten zijn helder paars, soms is een deel van het lichaam ook paars van kleur. De lichaamsgrootte van de spin is ongeveer 10 centimeter, maar rekening houdend met de lengte van de poten is dat 23-24 centimeter.

De Colombiaanse tarantula weeft, in tegenstelling tot de meeste spinnensoorten, geen webben… In plaats daarvan besluipt hij zijn prooi vanuit een schuilplaats… De lijst van potentiële slachtoffers omvat insecten, amfibieën, kleine knaagdieren en vogels. De spin is niet schadelijk voor mensen, behalve dat geprovoceerde beten allergieën kunnen veroorzaken. De paarse tarantula wordt nu beschouwd als een zeldzame soort en is opgenomen in het Rode Boekje.

5e plaats – Paardenspin

Beoordeling: 4.6

Deze soort leeft in het oosten van Brazilië en werd ontdekt in 1917. Hoefijzerspinnen houden van dichte vegetatie van tropische bossen, ze jagen voortdurend, activeren meestal ’s nachts. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan hun houtskoolzwarte kleur, soms met een lichte grijze of bruine tint. Jonge spinnen zijn veel helderder dan volwassenen. De spanwijdte van de poten van de paardenspin is 23-25 centimeter, de lichaamslengte – tot 10 centimeter. Het seksueel dimorfisme komt duidelijk tot uiting: de mannetjes hebben langere poten en de vrouwtjes overtreffen de mannetjes wat betreft rompgewicht; zij kunnen ongeveer 100-120 gram wegen.

Paardenspinnen voeden zich met insecten, vogels, amfibieën en kleine reptielen. Met hun snelle reflexen vallen ze hun slachtoffers bliksemsnel aan en injecteren ze een dodelijke dosis gif. Dit gif is niet schadelijk voor de mens, maar de spin heeft ook speciale haren op zijn poten, die allergische reacties veroorzaken en die hij in een moment van bedreiging op zijn tegenstander afkrabt.

4e plaats – de zalmkleurige tarantula

Rangschikking: 4.7

Deze tarantula komt voor in Brazilië, zijn habitat is beperkt tot het oosten van het land. Is zwart of donkerbruin van kleur, geleidelijk overgaand in een grijsachtige tint bij het verlaten van het centrum van het lichaam. Zo genoemd vanwege de bijzondere kleur van de gewrichten tussen de poten en het lichaam. Dichte beharing op de buik en benen. Volwassen grootte met poten meer dan 26 centimeter, lengte van het lichaam – ongeveer 10 centimeter.

De tarantula jaagt door zich in een hinderlaag te verschuilen en aast op elke beschikbare prooi: slangen, vogels, hagedissen, enz. Door temperament zijn zalmkleurige spinnen agressief genoeg en bij het minste teken van moeilijkheden bereiden zij zich voor om aan te vallen, waarbij zij giftige haren van hun ledematen afschudden.

3e plaats – Heteropoda maxima

Rangschikking: 4.8

De spinnensoort Heteropoda maxima is relatief nieuw en werd pas in 2001 ontdekt en beschreven. Gevonden in Zuidoost-Azië, in ontoegankelijke grotten in de Laotiaanse provincie Khammouane. De lengte van zijn lichaam is klein, slechts 45 millimeter, maar de spanwijdte van zijn poten is echt enorm – van 25 tot 30 centimeter. De kleur van de spin is geelbruin met zwarte vlekken op de poten en de kop. Mannetjes en vrouwtjes zien er bijna hetzelfde uit, behalve dat de vrouwtjes groter zijn. De spin heeft grote chelicerae, waardoor hij er intimiderend uitziet. Ondanks zijn donkere habitat zijn zijn ogen niet verkleind, in tegenstelling tot andere grotspinnen.

Heteropoda maxima is nog steeds een slecht bestudeerde soort. Het is bekend dat hij een uiterst geheimzinnig leven leidt, en slechts af en toe diepe grotten verlaat. Dankzij zijn lange poten kan de spin zich zeer snel verplaatsen en abrupt van richting veranderen, waardoor hij een uitstekende jager is. Hun dieet bestaat uit grote insecten, reptielen en andere spinnen, waaronder zwakkere exemplaren van hun eigen soort. De spin is giftig en na een beet kan iemand in het ziekenhuis moeten worden opgenomen.

2e plaats – Reuzenkrabspin

Beoordeling: 4.9

De Australische Reuzekrab spin werd genoemd naar zijn enorme, gebogen poten, die lijken op de ledematen van een krab. Door deze ongewone structuur van de poten kan hij zich met hoge snelheid bewegen, niet alleen voorwaarts maar ook zijwaarts, waardoor we hem kunnen toeschrijven aan de familie van de wandelspinnen. De grootste krabspinnen bereiken een record spanwijdte van dertig en een halve centimeter. De kleur is lichtbruin of grijsachtig.

Ze leven meestal in bosrijke gebieden, waar ze hun huis bouwen onder boomschors of stenen. Ook komen spinnen graag in nederzettingen in de buurt van het bos, waar ze zich in houten schuilplaatsen verbergen (daarom noemen de plaatselijke bewoners ze soms boomspinnen). Zijn dieet omvat insecten, amfibieën en diverse ongewervelde dieren. Vrouwelijke krabspinnen zijn zorgzame ouders en verdedigen hun kuikens uiterst agressief.

1e plaats – Goliath tarantula

Beoordeling: 5.0

De tarantula goliath, of wetenschappelijk gesproken Theraphosa blondi, wordt beschouwd als de grootste van de soorten van de hele spinnenfamilie. Vond dit “monster” in Zuid-Amerika, meestal in tropische bossen. De spin verliest in de spanwijdte, die ongeveer 28 centimeter bedraagt, maar is aanzienlijk beter in andere parameters. De romp van Teraphosa blonda is 10 centimeter lang en weegt tot 170 gram. De griezelige twee centimeter lange giftanden van de spinachtige maken zijn uiterlijk compleet. Hun kleur kan elke tint bruin zijn, soms met witte strepen op hun voeten.

De spin kiest meestal diepe, natte holen als thuis, waar hij de meeste tijd doorbrengt. De tarantula goliath komt ’s nachts naar buiten om te jagen; hij loert op zijn prooi op een beschutte plek, duikt naar beneden en injecteert gif met zijn enorme chelicerae. Hij voedt zich met muizen, padden, slangen en af en toe kleine vogels zoals kolibries. Het gif van Theraphosa blondi is niet dodelijk voor mensen en veroorzaakt slechts af en toe een allergische reactie die vergelijkbaar is met een wespensteek.