De 11 beste medicijnen tegen osteoporose

*Een overzicht van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief en vormt geen reclame, noch is het een verkooppraatje. Overleg met een specialist vóór de aankoop.

“Hou van je botten” – dit is de slogan van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor meer dan 20 jaar de Werelddag voor de bestrijding van Osteoporose, en ons land neemt sinds 2005 deel aan dit initiatief. De wereldwijde markt voor osteoporose geneesmiddelen groeit jaarlijks met 4 procent, volgens onderzoeksbedrijven. In Nederland bijvoorbeeld lijden meer dan 14 miljoen mensen aan verschillende vormen van osteoporose. man.

In ons land vertegenwoordigen de geneesmiddelen voor de behandeling van osteoporose niet meer dan 7% van alle behandelingskosten, en de belangrijkste kostenpost betreft de behandeling van fracturen in het kader van het MHI. Dit zijn meestal de kosten van een opname en ongeveer 15% van de kosten van sociale uitkeringen. Dit is een zeer slechte indicator. Van geneesmiddelen tegen osteoporose is bekend dat ze fracturen voorkomen en de levenskwaliteit verbeteren. Als iemand met een breuk in het ziekenhuis wordt opgenomen, betekent dat gewoon dat de osteoporose niet goed is behandeld of dat de diagnose niet is gesteld. Laten we dit belangrijke probleem aanpakken.

Wat is osteoporose?

Osteoporose is een complex probleem van endocrinologie, gerontologie en interne geneeskunde in het algemeen. Letterlijk vertaald kan osteoporose worden gedefinieerd als overmatige poreusheid, luchtigheid van het botweefsel. Het belangrijkste nadeel van een dergelijk bot is de beschadiging van de structuur, de afname van de massa van de minerale stof van het botweefsel, en verschillende defecten als gevolg van een te grote porositeit.

Het is bekend dat bot, met name de uiteinden van lange buisvormige botten, die onder grote spanning staan, optimaal gestructureerd zijn wat betreft de materiaalweerstand. Iedereen is bekend met foto’s van de richting en kruising van botbalken in het scheenbeen, die lijken op de gewelven van gotische kathedralen. De locatie van anorganische calciumverbindingen (hydroxyapatiet) op de bindweefselruggengraat geeft normaal bot tegelijkertijd zijn elasticiteit, sterkte, hardheid en breukbestendigheid.

Bij osteoporose leidt de gebrekkige afzetting van calciumzouten in de botten niet alleen tot een grote broosheid van de botmatrix, maar ook tot een drastische toename van het risico op fracturen zonder enige reden, en zelfs zonder enige reden.

Een eenvoudige en nauwkeurige definitie van osteoporose wordt gegeven in de 2019 Clinical Guidelines for Osteoporosis: osteoporose is een skeletziekte met verminderde botmassa, verstoring van de botstructuur (d.w.z. architectonica), resulterend in fracturen met minimaal trauma. Osteoporose is een stofwisselingsziekte.

Vaak begrijpen patiënten niet wat een “fractuur zonder reden” betekent. Maar het kan niet zo zijn dat een man rustig op zijn eigen bank ligt, en als hij opstaat, blijkt dat zijn arm gebroken is… Kan! Laten we definiëren wat voor soort letsel wordt veroorzaakt door osteoporose.

Artsen hebben een concept van “minimaal trauma”, dat natuurlijk abnormaal en pathologisch van aard is en niet voorkomt bij gezonde mensen. Dit is een val van eigen hoogte op hetzelfde oppervlak, of een nog kleinere verwonding. Een volwassen, gezond persoon mag niets breken als hij op de grond valt terwijl hij op zijn voeten staat. Daarom, als een breuk optreedt met minimaal trauma, is het altijd verdacht van osteoporose.

Er is een ruimer begrip van een pathologische breuk, die ook kan voorkomen bij een ziekte zonder tekenen van osteoporose. Iemand kan bijvoorbeeld broze botten hebben door de ziekte van Paget, als er uitzaaiingen naar het bot zijn met botafbraak, of bij patiënten met een slechte botvorming, of osteogenese. Over de ziekte van Paget zie link.

Een goed voorbeeld van minimale impact zou een gebroken onderarmbeen zijn van een poging om een lichtgewicht pot water op te tillen in de keuken; met andere woorden, dit is een voorbeeld van een pathologische, laag-energetische breuk in het algemeen, bij wijze van spreken, in het dagelijks leven. In ernstige gevallen kunnen botten breken, niet alleen bij onhandige bewegingen, maar zelfs bij hoesten of niezen, en soms kunnen patiënten zich niet eens meer herinneren wat de oorzaak van de breuk was.

Over breuken en sociale problemen

Bij osteoporose zijn de meest voorkomende botbreuken het dijbeen – of beter gezegd het proximale dijbeen, dat het dichtst bij het bekken ligt. En de ergste van allemaal is de dijbeenhalsfractuur. Dit zijn breuken van het spaakbeen van de onderarm, de wervellichamen… Maar het kan ook een bekken breken, een plotselinge nies breekt een rib of borstbeen, of breekt een opperarmbeen of onderbeen.

Zonder zelfs maar over osteoporose te spreken, is gebleken dat 24% van de vrouwen boven de 50 jaar in Nederland en 13% van de mannen boven de 50 jaar ten minste één breuk hebben gehad die als pathologisch is gediagnosticeerd. En de meest voorkomende breuken waren fracturen van het wervellichaam… Een van de meest invaliderende breuken is de breuk van de femurhals. Uit een studie in 16 steden van de Nederlands Federatie van 1992 tot 1997 bleek dat er gemiddeld één femurhalsfractuur per 1000 inwoners optrad. Het aantal fracturen bij vrouwen is veel groter dan bij mannen: 115 per 100.000 inwoners voor vrouwen en 77 voor mannen.

Fracturen als gevolg van osteoporose komen het minst vaak voor vóór 54 jaar, daarna is er een geleidelijke toename tot 65 jaar, en dan neemt het aantal fracturen dramatisch toe, vooral bij vrouwen. Het gevaarlijkst is dat de breuk van de femurhals, en femurfractuur in het algemeen, leidt tot langdurige immobiliteit en invaliditeit van de patiënt (wat in een normaal gezondheidszorgsysteem niet zou mogen voorkomen), wat leidt tot een dramatisch verhoogd sterftecijfer, allemaal binnen het eerste jaar na het letsel. Het sterftecijfer (volgens verschillende bronnen) varieert van 12 tot 40% in het eerste jaar en is hoger bij mannen.

Specialisten verklaren dit door het feit dat, hoewel zowel mannen als vrouwen ernstige sociale onaangepastheid, immobiliteit en afhankelijkheid van andere mensen ervaren, mannen meer geneigd zijn alcohol te misbruiken en te roken, waardoor de levensverwachting van mannen in de Nederlands Federatie aanzienlijk daalt. Als we het sterftecijfer in de eerste 6 maanden na een femurhalsfractuur vergelijken met een gemiddelde sterfte zonder fractuur, is het 20% hoger en in sommige regio’s van de Nederlands Federatie 8 keer hoger (!) hoger dan het gemiddelde sterftecijfer voor mensen van dezelfde leeftijd.

Maar zelfs als dit geen invaliderende breuk was, trad het herstel van de levenskwaliteit (en zelfs een gedeeltelijk herstel) één tot twee jaar na de pathologische osteoporosebreuk op.

Als een persoon een heupfractuur overleeft (wat de juiste term is, ondanks de schijnbare ongerijmdheid), verliest 33% het vermogen om zichzelf te onderhouden en heeft voortdurende zorg nodig, hij wordt bedlegerig. Als alles goed wordt gedaan en de operatie wordt uitgevoerd, treedt herstel van een heupfractuur gemiddeld binnen 2 jaar op.

Informatie uit de klinische richtsnoerenOver osteoporose vanaf 2019 (link).

De gemiddelde kosten van de behandeling van een patiënt met een samengestelde breuk gedurende een jaar bedragen meer dan 60.000 roebel. per jaar, en natuurlijk is de duurste behandeling een dijbeenhalsfractuur, de goedkoopste behandeling is een distale onderarmfractuur bij het polsgewricht.

Als de gevolgen van een femurhalsfractuur worden vergeleken met die van een myocardinfarct, staat vast dat, ook al zijn de behandelingskosten van beide ziekten ongeveer gelijk, patiënten met een femurhalsfractuur een aanzienlijk lagere levenskwaliteit hebben en gedeeltelijk of geheel niet in staat zijn voor zichzelf te zorgen. En het gebrek aan chirurgische behandeling, onvoldoende revalidatie, het optreden van chronische pijn, bewegingsstoornissen, ernstige depressies en andere complicaties, zowel medisch als sociaal, verkorten hun leven nog verder. We kunnen kijken naar wat algemeen geassocieerd wordt met verschillende soorten osteoporose.

Wat veroorzaakt osteoporose?

Osteoporose is natuurlijk vooral bekend bij vrouwen na de menopauze… Er bestaat zelfs een vorm van osteoporose die wordt beschouwd als een zeer bijzondere aandoening na de menopauze, en terecht voor vrouwen. Tot 80% van alle vormen van verminderde botdichtheid komt in deze vorm voor, en de boosdoeners zijn leeftijd en verminderde ovariële functie (niet-wijzigbare risicofactoren).

Bij niet-menopauzale vrouwen beschermen oestrogenen het botweefsel en helpen ze ook om vrij lage niveaus van “slecht cholesterol” te hebben. Daarom zijn ischemische beroertes zo zeldzaam bij vrouwen tussen de 40 en 50 jaar, en pas daarna, na het begin van de menopauze, komen ze vaker voor dan bij mannen. Bij mannen van 40 jaar is het verschijnsel van cardiovasculaire ongevallen zoals een hartaanval, beroerte helaas niet ongewoon. Dit is de reden waarom mannen na hun 50ste “gelijk krijgen” met vrouwen. Een moderne vrouw van in de vijftig heeft drie keer meer kans op een breuk dan een doorsnee man van dezelfde leeftijd. Osteoporose is de boosdoener. Het resultaat is wervelfracturen, evenals de typische breuk van het spaakbeen in de distale regio.

Op oudere leeftijd treedt een speciale seniele vorm van osteoporose op, waarbij fracturen van de femurhals en de proximale delen van zowel het opperarmbeen als het scheenbeen voorkomen. Dat komt omdat seniele osteoporose een aandoening is die de structuur en de dichtheid van verschillende soorten botten aantast, in tegenstelling tot menopauzale osteoporose. Er bestaan ook secundaire vormen van osteoporose, die uiteraard verband houden met pathologieën van het endocriene en het zenuwstelsel.

Hier zijn enkele bekende ziekten die tot osteoporose kunnen leiden. Dit zijn hyperfunctie van de bijnierschors of de ziekte van Icenko-Cushing, hyperfunctie van de bijschildklier, thyrotoxicose, diabetes type 1, reuma en reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus en de ziekte van Bechterew.

Klinisch significante vormen van osteoporose komen voor na een maagoperatie die gepaard gaat met een resectie of verwijdering van een deel van het orgaan. En hoe groter het volume van het verwijderde weefsel, hoe minder calcium er in de bloedbaan komt en van daaruit in de botten… Calciumgebrek veroorzaakt breuken.

Oorzaken van osteoporose kunnen zijn: chronisch lever- en nierfalen, bloedziekten zoals thalassemie. leidt tot botdunning ziekte van Myeloma, aandoeningen na verwijdering van eierstokken bij vrouwen en obstructieve chronische longziekte, langdurig chronisch alcoholisme en osteogenesis imperfecta, bepaalde erfelijke ziekten zoals Ehlers-Danlos syndroom, Marfan en Fanconi syndromen. Leidt tot verminderde botdichtheid en verhoogde homocysteïnespiegels, wat zich uit in homocystinurie. Zelfs een langdurig teveel aan vitamine A kan osteoporose veroorzaken.

Een juiste diagnose van osteoporose is zeer belangrijk, en helaas is het vaak pas na de diagnose van complicaties van osteoporose – de aanwezigheid van botbreuken, die spontaan of bij zeer geringe fysieke activiteit optreden – dat men naar de oorzaak gaat zoeken. Daarom moet u, als u of een van uw naasten een van de volgende symptomen heeft, uw botdichtheid laten onderzoeken. Dit zijn de “rode vlaggen” bij aanwezigheid waarvan het risico op osteoporose verhoogd is:

1. verschillende rugpijnen die niet verlicht worden door medicatie, geassocieerd met lastige bewegingen of gewichtheffen;

2. Aanzienlijke vermoeidheid in de rug na het lopen;

3. de behoefte om overdag vaak te gaan liggen en te rusten;

4. Aanwezigheid van fracturen in het wervellichaam;

5. misvorming van de ledematen;

6. uitgesproken plaatselijke gevoeligheid in de botten bij druk.

7. Zeer belangrijke risicofactoren zijn ook:

8. Calcium- en vitamine D-tekort, dat in het laboratorium kan worden vastgesteld;

9. langdurig gebruik van corticosteroïde hormonen;

10. Chronisch alcoholisme en een lange geschiedenis van roken;

11. weinig fysieke activiteit en langdurige immobiliteit (immobilisatie na trauma);

12. Leeftijd boven de 65 jaar;

13. Vrouw zijn en een hoog familiair risico op osteoporose hebben.

Bij mannen kan een laag testosterongehalte worden beschouwd als een verhoogde risicofactor voor een tekort aan botdichtheid.

Osteoporose wordt ook veroorzaakt door het nemen van medicijnen. Dat zijn vooral:

1. Aluminiumzouten als onderdeel van maagzuurremmers;

2. antistollingsmiddelen zoals heparine;

3. veel anti-epileptica, barbituraten;

4. geneesmiddelen tegen kanker (cyclosporine A);

5. medroxyprogesteron, dat als depot wordt gegeven als anticonceptiemiddel vóór de menopauze;

6. langdurige behandeling met glucocorticosteroïden, meer dan 5 mg per dag omgezet in prednisolon, gedurende drie maanden;

7. Lithium medicatie;

8. Tacrolimus;
9. methotrexaat;

10. protonpompremmers voor de behandeling van maagaandoeningen;

11. SSRI-remmers, d.w.z. antidepressiva;

12. tamoxifen;

13. langdurig gebruik van schildklierhormonen in suppressieve doses.

Kliniek en symptomen van osteoporose

Het is bekend dat elke aandoening zijn eigen symptomen en tekenen heeft. Hoe zit het met osteoporose?? In de regel zijn er geen klachten en klinische verschijnselen totdat de pathologische breuk zelf optreedt. Bij een pathologische breuk zijn alle karakteristieke tekenen zichtbaar: disfunctie van het ledemaat, pijn, zwelling, en het is duidelijk te zien op de röntgenfoto. Reeds op basis van de aard van het letsel en de leeftijd van de patiënt zal de traumachirurg osteoporose vermoeden, en een consultatie bij een endocrinoloog aanbevelen.

Niet elke pathologische fractuur kan echter een duidelijk klinisch beeld geven. Bijvoorbeeld in het geval van wervellichaamfracturen kan dit lange tijd niet bekend zijn. de patiënt kan last hebben van een gevoel van vermoeidheid in de rug, rugpijn; in het geval van fracturen van verschillende wervellichamen kan er een afname van de groei zijn; in het geval van thoracale pathologie kunnen er problemen zijn met inademing, hartpijn of brandend maagzuur. Doordat de hoogte van de wervelkolom verminderd is, worden de banden van de wervelkolom gespannen, wat ook tot pijn leidt.

Het is natuurlijk gemakkelijk om een oudere patiënt die klaagt over rugpijn af te wijzen en zalf aan te brengen. Onderdiagnose van wervelfracturen is daarom ook een ernstig medisch probleem in de eerstelijns poliklinische zorg.

Uit de statistieken blijkt dat wanneer een patiënt eenmaal een breuk van het wervellichaam oploopt ten gevolge van osteoporose, het risico op latere breuken van de wervellichamen vijf keer zo groot is als bij een normaal persoon van dezelfde leeftijd, en drie keer zo groot als bij een normaal persoon van dezelfde leeftijd. Als een dergelijke breuk wordt vastgesteld, moet de patiënt onmiddellijk worden behandeld.

Wij zullen niet in detail ingaan op de beginselen van de diagnose van osteoporose, aangezien dit een hele tak van de medische wetenschap is die niet alleen betrekking heeft op de anamnese, vragen en onderzoeken, maar ook op instrumentele en laboratoriumonderzoeksmethoden. Voor iedereen die geïnteresseerd is in de basisbeginselen van de diagnose van osteoporose, volg deze link.

Hoe osteoporose te behandelen?

Voordat geneesmiddelen kunnen worden voorgeschreven voor verschillende soorten osteoporose, is een nauwkeurige diagnose nodig. Het is zeker niet nodig om dure osteoporosemedicijnen voor te schrijven als de patiënt een calciumtekort heeft en ergocalciferol, of vitamine D3, avitamineert.

Allereerst moet worden nagegaan of de patiënt geen tekort aan calcium en vitamine D in de voeding heeft, of dit calcium wordt opgenomen en of de concentratie ervan in het bloed voldoende is voor een normale osteogenese, oftewel botontwikkeling. Maar over deze geneesmiddelen zullen we het in het volgende deel hebben, en hier willen we enkele niet-medicamenteuze therapieën voor de behandeling en preventie van osteoporose opnoemen.

Een volledig eiwitdieet is uiterst belangrijk, want eiwit is een essentieel bestanddeel van glycosaminoglycanen, het organische deel van normaal botweefsel. En bij een tekort aan eiwitten kan geen sterk botweefsel worden opgebouwd.

Het tweede zeer belangrijke punt is de volledige stopzetting van het roken en een drastische vermindering van het alcoholgebruik. Een goede bloedtoevoer, samen met spieren en ligamenten, is essentieel voor de goede werking van de botten. Wandelen, zwemmen en diverse fysieke activiteiten (aqua-aerobics) helpen daarbij. Vergeet niet dat springen, rennen en traumatische sporten categorisch worden afgeraden.

Als behandeling en preventie van wervelfracturen bij osteoporose moet een semi-rigide korset worden gedragen, maar zo kort mogelijk. Het is bewezen dat langdurig en buitensporig misbruik van korsetten, angst om zonder korset te zitten en de gewoonte om ze te gebruiken, reflexmatige zwakte van de rugspieren veroorzaakt, en bijgevolg een verhoogd risico op wervelfracturen.

Chiropractors mogen niet worden gebruikt voor patiënten met ernstige osteoporose, omdat is aangetoond dat hun manipulatie het risico op wervelfracturen verhoogt.

De patiënt moet een reeks maatregelen volgen om het risico op vallen en letsel te verminderen. Het is de preventie en behandeling van duizeligheid, flauwvallen, preventie van progressief verlies van gezichtsvermogen. Tijdige behandeling van staar en glaucoom bij ouderen, volledige oogcorrectie is zeer belangrijk. Comfortabele, stabiele schoenen met lage hakken zijn een belangrijke factor. In de winter zijn de-icers erg belangrijk, het is belangrijk om de eenvoudige voorzichtigheid niet te verwaarlozen, en niet onnodig het huis te verlaten als er veel ijs ligt.

Osteoporose medicatie

Nu kunnen we overgaan tot medicatie. In ons overzicht van behandelingen voor osteoporose zullen wij alleen de in de Nederlands Federatie geregistreerde topische en werkzame geneesmiddelen in aanmerking nemen. Voor elk geneesmiddel wordt eerst de internationale generieke benaming (INN) vermeld, gevolgd door de naam van het oorspronkelijke geneesmiddel dat voor het eerst in de handel werd gebracht, indien beschikbaar, en de synoniemen van verschillende commerciële kopieën. De prijzen waartegen dit geneesmiddel in de Nederlands apotheken verkrijgbaar is, worden eveneens vermeld.

De prijs is geldig voor begin 2021. Deze lijst is geen beoordeling, studie of steekproef. De gegeven informatie dient uitsluitend ter informatie en vormt geen reclame voor een product of fabrikant. De volgende geneesmiddelen mogen alleen door een arts worden voorgeschreven, rekening houdend met de diagnose, indicaties en contra-indicaties.

Alle informatie over geneesmiddelen is uitsluitend afkomstig van officiële, vrij beschikbare richtlijnen en verwijzingen naar internationale medische databanken (Pubmed, Cochrane-protocollen, peer-reviewed medische tijdschriften van het HAC). De referenties zijn in de tekst opgenomen. Al het volgende is opgenomen in nationale en internationale klinische richtsnoeren, protocollen en algoritmen voor de behandeling van osteoporose.

Allereerst calcium- en vitamine D3-preparaten, vrij verkrijgbare supplementen en vitamine-mineralencomplexen. Het kan ook worden voorgeschreven aan gezonde mensen tijdens kritieke perioden van verhoogde calciuminname, bijvoorbeeld tijdens de zwangerschap. Maar eerst een kleine herinnering aan het calciummetabolisme.

Waarom calcium nodig is?

Bovenal zijn er geen spiersamentrekkingen mogelijk zonder calcium. Geen enkele spiervezel trekt samen zonder geïoniseerd calcium, ook het myocard niet. Dit betekent dat leven en bewegen zonder calcium niet mogelijk is.

Zonder calcium kan protrombine niet worden omgezet in trombine en kunnen trombus en fibrine zich niet vormen en het bloeden stoppen.

Maar toch zit bijna 99% van het calcium in gebonden vorm (als hydroxyapatiet) vast in botten en tanden. Circuleert in het bloed rond 1% van het calcium. Van dit deel is 50% geïoniseerd calcium, d.w.z. de vrije, actieve vorm heeft een valentie van 2+. En de resterende kleine fractie (0,5%) is gebonden aan verschillende eiwitten en zure residuen. Dit deel kan ook calciumzouten worden genoemd. Dit zijn melkzuurzout (lactaat), calciumbicarbonaat, fosfaat en citraat. Het geïoniseerde deel van calcium in het bloed wordt vrij calcium genoemd, en alleen dit deel kan in aanmerking worden genomen omdat het door het lichaam voor verschillende doeleinden wordt gebruikt.

Nadat calcium in het lichaam is omgezet, gaat het verloren en verlaat het ons lichaam via de nieren met de urine. Om voor een volwassene een evenwicht te handhaven tussen calciuminname en calciumverlies uit het lichaam, is gemiddeld ongeveer één gram calcium per dag nodig, uitgedrukt in het mineraal. Daartoe is naast een volledige voeding soms het gebruik van calciumhoudende tabletten nodig.

Nominatie	Locatie	Naam	Prijs
Calcium en fosfor zijn tweelingbroers	1	Calcium-magnesium chelaat	1 633 €
2	Calcium D3 Nicomed (calciumcarbonaat + cholecalciferol – vitamine D3)	496 €
3	Rocaltrol	674 €
“ECHTE DRUGS	1	Tevabon (alendroninezuur)	1 164 €
2	Bonviva (ibandroninezuur)	1 590 €
3	Risendros (Risedroninezuur)	2 400 €
4	Aclasta, Resorba, Veroclast (zoledroninezuur)	16 500 €
5	Osteogenoon Oseohydroxyapatiet	640 €
Geneesmiddelen die het hormonale metabolisme beïnvloeden	1	Tibolone (Livial)	2 190 €
2	Raloxifeen (Evista)	2 000 €
3	Monoklonale antilichamen: denosumab (Exjiva, Prolia)	15 300 €
4	Teriparatide (Forsteo)	25 000 €

Calcium en fosfor zijn tweelingbroers en -zussen

Het is echter niet zo eenvoudig: het calciummetabolisme is zeer nauw verbonden met het fosformetabolisme. Er is zelfs een concept van fosfor-calcium metabolisme… Fosfor en calcium reguleren elkaar via een negatief terugkoppelingsmechanisme. Hoe hoger de calciumconcentratie in het bloed, hoe lager het fosfaat, en omgekeerd.

Dit mechanisme wordt geregeld door de bijschildklieren en de schildklier. De processen zijn als volgt:

Wanneer het calciumgehalte in het bloed laag is, “voelen” de bijschildklieren dit. Zij geven parathormoon af in het bloed, waardoor de zeer speciale cellen van het botweefsel – osteoclasten – “moeten” worden geactiveerd en het botweefsel door hen intensief wordt afgebroken. Dit resulteert in hogere calciumgehalten in het bloed, maar verhoogt ook het risico op osteoporose;

Als de calciumconcentratie in het bloed daarentegen te hoog is, reageert de schildklier. Het scheidt calcitonine af in het bloed en stimuleert omgekeerd de vorming van botweefsel. Calcium verlaat het bloed en stroomt naar de botten…

Bovendien speelt de actieve vorm van vitamine D een belangrijke rol in het metabolisme van calcium, en dus van fosfor. Het is met de hulp van vitamine D verhoogt de opname van calcium uit voedsel in het maag-darmkanaal, en vitamine D helpt ook calcium te worden geabsorbeerd terug uit primaire urine en niet te worden verspild dit nuttige ion.

Daarom moet u bij het beantwoorden van de vraag wat de beste calciumpil is, rekening houden met het fosfaatgehalte en met vitamine D. De beste calciumtabletten zullen nooit “alleen maar calcium” zijn. In de Sovjet-Unie kregen kinderen bijvoorbeeld preventief calciumgluconaat, maar dat bevatte geen vitaminen, fosfaten of andere bestanddelen. Vitamine D innemen was een marteling, je moest visolie slikken. De moderne farmaceutische industrie produceert een groot aantal vitamine- en mineralencomplexen, alsmede calciumpreparaten in tabletvorm. Laten we de meest nuttige en actieve op een rijtje zetten.

Calcium-magnesium chelaat

Beoordeling: 4.9

Aan de top van de lijst van medicijnen om calcium te verhogen geïmporteerd Amerikaans medicijn Calcium-Magnesium Chelaat. Het wordt zo genoemd omdat vanuit chemisch oogpunt calcium- en magnesiumchelaten een speciale structuur hebben. Het zijn complexe verbindingen. Metaalionen, in dit geval calcium en magnesium, worden complexvormers genoemd, en daaromheen gecoördineerde extra moleculaire verbindingen die liganden worden genoemd.

Gechelateerde verbindingen worden in de geneeskunde vaak gebruikt om verschillende micronutriënten toe te dienen. De complexen worden zeer goed geabsorbeerd in vergelijking met gewone metaalzouten, zoals het aloude calciumgluconaat.

Naast de calcium- en magnesiumchelaatcomplexen bevat het product fosfor, vitamine D3 en – als bron van bioactieve cellulose – 2 mg alfalfa per capsule.

Het preparaat wordt verkocht in capsules van 150 capsules. In een fles, wordt het geproduceerd door Natures Sunshine Products, USA, en de kosten van een fles zijn 1633 roebel. Deze medicatie moet worden genomen in een capsule 2 keer per dag, respectievelijk, het is genoeg voor 75 dagen van inname, meer dan 2 maanden. Dienovereenkomstig bedragen de kosten van een maand suppletie gemiddeld ongeveer 750 roebel.

Het voordeel is de gemakkelijkste opname door het lichaam, en het nadeel – een vrij hoge prijs, en het is niet altijd beschikbaar in apotheken.

Calcium D3 Nicomed (calciumcarbonaat + cholecalciferol – vitamine D3)

Beoordeling: 4.8

De volgende populaire calciumtablet is Calcium D3 Nicomed. Hoewel het calcium bevat in een anorganische vorm, d.w.z. als carbonaat of een calciumverbinding met zwak koolzuur, bevatten de tabletten vitamine D3, die het calcium- en fosformetabolisme regelt. De tabletten zijn verkrijgbaar in de smaken sinaasappel en munt en zijn kauwbaar. Qua calciumelementen bevat elke tablet 500 mg calcium.

Daarom wordt 1 tablet 2 keer per dag aanbevolen voor profylaxe bij volwassenen. Bij zwangere vrouwen en patiënten met een hoog risico op osteoporose kan de dosis worden verhoogd. Pillen mogen niet worden gebruikt bij kinderen jonger dan 3 jaar, omdat zij zich daarin kunnen verslikken, zodat andere preparaten nodig zijn om rachitis te voorkomen. Dus, het kan Aquadetrim in druppels die vitamine D bevatten, en andere producten.

Het preparaat wordt geproduceerd door de firma Takeda en een verpakking van 60 kauwtabletten voor een maandkuur kost slechts 330 roebel. Het is meer dan twee keer zo goedkoop als zijn voorganger.

Rocaltrol

Beoordeling: 4.8

De lijst van calciumpreparaten wordt aangevuld met het Duitse preparaat Rocaltrol. Het belangrijkste werkzame bestanddeel is calcitriol. Het is een speciaal soort vitamine D3, de actieve vorm. En zijn taak is de opname van calcium uit de voeding in het lichaam te verbeteren, het verhoogt de absorptie ervan. Bovendien vermindert de verbinding de uitscheiding van calcium in de urine, waardoor het in het lichaam kan worden opgeslagen. Calcitriol helpt ook de afscheiding van bijschildklierhormonen te verminderen, een ander mechanisme om calcium in het plasma te houden.

Interessant is dat de formule geen calcium bevat en dat het strikt genomen geen mineralensupplement is, maar een echt plasmacalciumsupplement, dat dit element zelf niet bevat. Rocaltrol is ook niet goedkoop, en een verpakking van 250 mg capsules #30 voor een maand behandeling kost gemiddeld 650 roebel.

“Echte drugs

Er is natuurlijk een zeer groot aantal calciumpreparaten beschikbaar. Maar de inname ervan kan reeds bestaande tekorten aanvullen of tekorten aan calcium en fosfor voorkomen. Als dit niveau van mineraalmetabolisme normaal is, maar de patiënt toch lijdt aan gediagnosticeerde osteoporose, welke medicijnen zijn er dan in de moderne geneeskunde beschikbaar om deze aandoening te behandelen?? Verder met medicijnen.

Verbetering van de levenskwaliteit van ouderen met osteoporose, en vooral het voorkomen van fracturen, zijn kostbare aangelegenheden. Weten hoe oude mensen worden behandeld voor osteoporose is dus een goede indicatie van het welzijn van de bevolking van een land. Als een land geen probleem als osteoporose heeft, betekent dit niet dat het een hoog niveau van geneeskunde heeft. De meeste mensen sterven gewoon jong aan infecties en ondervoeding.

Welke patiënten hebben een serieuze behandeling voor osteoporose nodig?? Voornamelijk postmenopauzale vrouwen, mannen ouder dan 50 jaar met spontane fracturen of fracturen veroorzaakt door minimaal trauma, inclusief wervelfracturen die per ongeluk worden ontdekt. Dit zijn densitometriegegevens (bepaling van de botdichtheid), osteopenie en relevante laboratoriumcriteria. Het belangrijkste doel van alle volgende geneesmiddelen tegen osteoporose is het risico van spontane breuken te verminderen en weg te nemen – met andere woorden, de complicatie van osteoporose op te heffen.

Voor de behandeling van verschillende vormen van osteoporose worden gebruikt:

1. Verschillende vormen van bisfosfonaten;

2. monoklonale antilichamen;

3. Strontium organische zouten;

4. hormonale middelen en receptoragonisten.

Andere indicaties kunnen het gebruik van integrine-antagonisten, osseïne-hydroxyapatietpreparaten, anabole steroïden, ipriflavon en andere geneesmiddelen omvatten. Laten we er enkele bekijken die hun doeltreffendheid hebben bewezen.

Bisfosfonaten

Wij weten dat gezond botweefsel bestaat uit rijpe osteocyten, jonge en onrijpe osteoblasten en osteoclasten. Deze laatste breken besteed botweefsel af, en vaak leidt hun overmatige activiteit tot de symptomen van osteoporose. De eerste groep ernstige geneesmiddelen, waarvan vertegenwoordigers de symptomen van deze ernstige ziekte kunnen verminderen en de levenskwaliteit kunnen verbeteren – zijn bisfosfonaten.

Hun rol is het verkorten van de levensduur van osteoclasten, of het induceren van apoptose. Dienovereenkomstig wordt de hoeveelheid botweefsel die door osteoclasten wordt vernietigd of geresorbeerd verminderd, en wordt het evenwicht verschoven ten gunste van de nieuw gevormde botmassa. Eenvoudig gezegd bevorderen de geneesmiddelen in deze groep niet de vernieuwing, maar verminderen zij de botafbraak.

Bisfosfonaten worden voorgeschreven om pathologische fracturen te voorkomen en om de botmassa bij postmenopauzale vrouwen te vergroten.

En de eerste van de bisfosfonaten, die het goedkoopst is, is Tevabon.

Tevabon (alendroninezuur)

Beoordeling: 4.9

Het bevat, naast de calcitriol-precursor die we kennen, afzonderlijk aledroninezuur. Het is een speciale verbinding die de botafbraak afremt door in te werken op osteoclasten, en behoort al uitsluitend tot de behandeling van osteoporose. Aledroninezuur voorkomt botafbraak, verhoogt de botsterkte en moet door een arts worden voorgeschreven, omdat er een risico van bijwerkingen bestaat.

Tevabon is verkrijgbaar in twee doseringsvormen: tabletten en capsules. De tabletten bevatten aledroninezuur, 70 mg per tablet, en moeten eenmaal per week oraal worden ingenomen, op een lege maag vóór het ontbijt. Daarom zijn de tabletten veel kleiner dan de capsules. De capsules bevatten alfacalcidol en moeten dagelijks ’s avonds één capsule per dag worden ingenomen.

Alendroninezuur vermindert het aantal wervel- en femurfracturen gedurende 3 jaar behandeling bij patiënten met een eerdere wervelfractuur of bij patiënten met osteoporose van het dijbeen

Een set van 28 capsules alfacalcidol en 4 tabletten aledroninezuur, bestemd voor een maand gebruik, kost dus 1200 roebel. Het wordt vervaardigd door Teva, Israël, en heeft de hoogste kosten per maand van alle bovengenoemde preparaten. Maar aangezien dit een speciaal geneesmiddel is en geen vitamine of supplement, staat het “apart” en kan dit feit genegeerd worden. Het geneesmiddel heeft veel bijwerkingen: hoofdpijn, slapeloosheid, bloedarmoede, veranderingen in de bloeddruk, buikpijn, droge mond, enzovoort. Tevabon is niet bedoeld voor preventie, maar alleen voor behandeling, en onder toezicht van een arts.

Bonviva (ibandroninezuur)

Beoordeling: 4.8

Bonviva is ibandroninezuur, ook een botresorptieremmer. Een tablet bevat 150 mg van dit zuur in de vorm van natriumzout en is bedoeld voor de behandeling van postmenopauzale osteoporose.

ibandroninezuur is ook verkrijgbaar in spuiten, in een hoeveelheid van 3 mg van het werkzame bestanddeel in 3 ml. Een spuit van 3 ml, klaar voor gebruik, gevuld en gegrond, kost gemiddeld 3900 tot 4350 roebel. ibandroninezuur in ampullen wordt geproduceerd door het Roemeense bedrijf Rompharm, dit geneesmiddel heet Vivanat.

Bonviva is een tabletvorm en wordt geproduceerd door het Zwitserse bedrijf hoffmann La Roche. De kosten van de voorbereiding – van 800 tot 1900 roebel. In apotheken van verschillende eigendomsvormen . Het is belangrijk te begrijpen dat er slechts één tablet in de verpakking zit, en één tablet kost ongeveer 2000 roebel. De enige redding voor Nederlands patiënten is dat de tablet slechts eenmaal per maand oraal wordt ingenomen, en dat intraveneuze injectie van Vivanate slechts eenmaal per 3 maanden plaatsvindt. Dit is de enige manier om wat geld te besparen. De behandeling van osteoporose is immers vooral bedoeld voor ouderen, gepensioneerden, en in ons land zijn de overgrote meerderheid mensen met een laag inkomen.

Deze hoge prijs is het gevolg van de goede activiteit van ibandroninezuur, en het kan niet leiden tot overdosering, en heeft geen invloed op lange termijn veranderingen in het aantal osteoclasten. De combinatie van een groot therapeutisch bereik in termen van doses en een hoge potentie stelt artsen in staat Bonviva te gebruiken als een flexibel regime, met verschillende doseringen, en het vrij zelden te gebruiken. De grote doeltreffendheid van ibandroninezuur wordt bewezen door het feit dat na 3 jaar behandeling de botstructuur van vrouwen in de menopauze niet verschilde van die van gezonde vrouwen.

Ibandroninezuur is voornamelijk aangewezen voor de behandeling van vrouwen met postmenopauzale osteoporose. Bij elk geneesmiddel uit deze groep moet echter eerst worden vastgesteld dat de patiënt geen calciumtekort heeft. Hypocalciëmie is een contra-indicatie voor behandeling en het voorschrijven van bisfosfonaten is een grove misrekening, een dure diagnostische fout. Bonviva is ook niet aangewezen bij zwangerschap, tijdens de borstvoeding, bij personen jonger dan 18 jaar of bij ernstige nierinsufficiëntie. Er zijn een groot aantal bijwerkingen, die hier niet zullen worden beschreven. Het is de taak van de behandelende arts om alles aan de patiënt uit te leggen alvorens het voor te schrijven, en om de bijwerkingen te controleren en te beheren. Het geneesmiddel kan ook interageren met andere geneesmiddelen.

Risendros (risedroninezuur)

Beoordeling: 4.8

Dit geneesmiddel wordt geproduceerd door Zentiva in Tsjechië. Eén tablet bevat 35 mg natriumrisedronaat. De werking van het geneesmiddel gaat ook gepaard met remming van de osteoclastfunctie; actief rhizoedroninezuur bindt zich aan hydroxyapatieten. Het duurt lang om de patiënt te behandelen, het maximale therapeutische effect ontwikkelt zich na zes maanden, en het geneesmiddel werkt nog eens zes maanden door een soort cumulatie. De tablet wordt eenmaal per week oraal ingenomen en Risendros is niet alleen geïndiceerd voor de behandeling van postmenopauzale osteoporose bij vrouwen, maar ook voor de behandeling van tekorten in botdichtheid als gevolg van langdurige behandeling met corticosteroïde hormonen.

Daarom kan dit geneesmiddel niet alleen bij vrouwen, maar ook bij mannen worden gebruikt. Het is belangrijk dat de pil precies op dezelfde dag van de week wordt ingenomen. Het is ook gecontra-indiceerd bij lage calciumwaarden, ernstige nierinsufficiëntie, zwangerschap, borstvoeding en bij kinderen.

Het moet natuurlijk gezegd worden dat zwangerschap het vermogen is van een vruchtbare, d.w.z. gezonde vrouw om zich voort te planten in “het proces zelf”. Maar de menopauze, waarin zich osteoporose ontwikkelt, is de leeftijdsgebonden hypofunctie van de eierstokken, wanneer deze stoppen met het afscheiden van de noodzakelijke hoeveelheid oestrogeen. Daarom zijn zwangerschap en menopauze tegengesteld en kunnen ze niet tegelijkertijd in dezelfde vrouw passen.

Maar aangezien deze geneesmiddelen de embryonale botontwikkeling schaden, moeten de fabrikanten gewoon zwangerschap en kindertijd als contra-indicaties aangeven, hoewel kinderen, des te meer, niet de leeftijd van de menopauze kunnen hebben, aangezien die overeenkomt met de leeftijd van 50 jaar.

Het is niet goedkoop, maar ook niet duur. Een verpakking van 12 tabletten, in te nemen gedurende 3 maanden, kost tussen 2400 en 3400 roebel.

Een voordeel van dit geneesmiddel is de hoge potentie en een vrij infrequent voorschrijfschema van eenmaal per week. Sommige mensen zien dit als een pluspunt, terwijl anderen, die meer vergeetachtig zijn, het als een minpunt zien.

De instructies moeten echter strikt worden opgevolgd. Patiënten kunnen slokdarmafwijkingen hebben in de vorm van erosieve-ulceratieve laesies en, vooral bij degenen bij wie slokdarmstrictuur of achalasie cardia is vastgesteld.

Bovendien moet de patiënt na inname van de pil 30 minuten rechtop zitten, zodat het zuur zo snel mogelijk de slokdarm kan verlaten, anders is het product gecontra-indiceerd. Een overdosis van dit geneesmiddel kan de calciumspiegel in het bloed verlagen, en de meest voorkomende bijwerkingen zijn constipatie, hoofdpijn, spier- en oogpijn, urticaria en allergische reacties.

Aclasta, Resorba, VeroClast (zoledroninezuur)

Beoordeling: 4.7

Deze osteoporosemedicijnen zijn het “zware geschut” van alle bisfosfonaten, en bevatten zoledroninezuur. Aclasta is een zeer selectief geneesmiddel dat alleen inwerkt op gemineraliseerd botweefsel, en zijn activiteit is te danken aan de hoge affiniteit van de werkzame stof voor het actieve deel van een speciaal enzym dat in osteoclasten wordt aangetroffen en verband houdt met hun activiteit.

Daarom vermindert zoledroninezuur alleen de resorptie. Anderzijds zijn de botvorming, het effect op de mineralisatiegraad en de mechanische eigenschappen van Aclasta verwaarloosbaar. Deze eigenschappen van het bot blijven onveranderd, en dit is zeer belangrijk.

Zoledroninezuur vermindert volgens alle canons van evidence-based medicine en statistieken het risico op fracturen bij patiënten met osteoporose – na 3 jaar behandeling met 70%, wat werkelijk een verbluffend resultaat is. Naast osteoporose in de menopauze kan het ook worden gebruikt ter voorkoming van nieuwe breuken in gevallen waarin de dijbeennek reeds is gebroken.

Aclasta is geïndiceerd bij mannen met osteoporose, voor de preventie en behandeling van hormonale vormen van osteoporose, en bij de ziekte van Paget, de botvorm daarvan. Aclasta kan worden toegediend als intraveneus infuus, in een hoeveelheid van 100 ml. Bijgevolg is Aclasta ook verkrijgbaar in plastic flesjes met hetzelfde volume. Tegelijkertijd zijn de kosten van een fles vrij hoog: van 16500 tot 20000 roebel. Anderzijds zijn dit de kosten van een jaarlijkse behandeling, zodat de kosten van een maandelijkse behandeling in geval van minimumprijzen nog goedkoper kunnen zijn dan 1400 rbl.

Aklasta is een opmerkelijk effectief product van Europese kwaliteit, geproduceerd door het Zwitserse Fresenius en Novartis Pharma. Net als andere bisfosfonaten is dit product ook gecontra-indiceerd tijdens zwangerschap, lactatie, borstvoeding, bij lage plasmacalciumconcentraties en wanneer er sprake is van een duidelijke vermindering van de nierconcentratiecapaciteit, wanneer de creatinineklaring daalt tot onder 30 ml per minuut.

Aclasta kan verschillende bijwerkingen veroorzaken. Deze omvatten korte aanvallen van koorts, spierpijn, griepachtig syndroom, gewrichtspijn en hoofdpijn. Gewoonlijk duren deze bijwerkingen niet langer dan 3 tot 5 dagen wanneer ze correct zijn voorgeschreven. Naast de behandeling worden Aclasta en analogen ook gebruikt om postmenopauzale osteoporose te voorkomen, en patiënten kunnen bijwerkingen hebben zoals angst en hoofdpijn.

Osseïne-hydroxyapatiet: Osteogenoon

Beoordeling: 4.7

Osteogenone is reeds geclassificeerd als een correctiemiddel voor het kraakbeen- en botmetabolisme, dat calcium en fosfor bevat in de vorm van fosfaathydroxide of hydroxyapatiet. In deze vorm is het aanwezig in het botweefsel. Het geneesmiddel bevat ook osseïne, of een speciaal eiwit dat bestaat uit peptiden. Het vermindert de vernietiging van botweefsel en stimuleert de botaanmaak, of osteogenese. Osteogenone heeft dus geen effect op de osteoclasten zoals de bisfosfonaten, maar zijn taak is het leveren van “voedsel” voor de osteoblasten. Daarom is het niet alleen geïndiceerd voor de preventie van calciumtekort, maar ook bij de behandeling van verschillende vormen van osteoporose: primaire en secundaire. Bijvoorbeeld, wanneer een patiënt langdurig wordt behandeld met glucocorticosteroïden. Osteogenone moet profylactisch worden gebruikt, 2 tabletten per dag, en bij osteoporose (zoals voorgeschreven door de arts) tot 8 tabletten per dag. Natuurlijk zijn er ook contra-indicaties, dus deze medicatie moet worden voorgeschreven door een arts.

Osteogenon behoort ook tot de hoge calciumprijsklasse, maar vergeleken met Aclasta is het niet meer dan een bloemetje. Een verpakking van 40 tabletten kost gemiddeld 660 roebel. Dit is een Frans middel van Pierre Fabre. Een enkele dosis duurt ongeveer 20 dagen en een maand profylactische behandeling kost ongeveer 1000 roebel. Ondanks de hoge prijs is het echter het enige bestaande preparaat dat behoort tot de verbinding osseïne-hydroxyapatiet en dat in ons land verkrijgbaar is.

Producten die het hormonale metabolisme beïnvloeden

Het voorschrijven van deze geneesmiddelen is het voorrecht van een androloog of een gynaecoloog-endocrinoloog. Verhoogde of hormonale productie van eierstokken, of verhoogde gevoeligheid van receptoren voor oestrogenen wordt bijna altijd gebruikt bij personen van jonge leeftijd die de menopauze nog niet hebben bereikt, maar reeds hormonale tekorten hebben die verband houden met een gebrek aan oestrogeenproductie. Laten we eens kijken naar twee van de geneesmiddelen die in deze categorieën worden gebruikt.

Tibolone (Livial)

Beoordeling: 4.9

Livial wordt gebruikt voor een succesvolle behandeling van het menopauzesyndroom en de behandeling veroorzaakt geen nieuwe bloedingen, bekend als menstruatiebloedingen. Het product heeft een sterk oestrogeen- en progesteroneffect. Deze ovariële vervanging is zeer nuttig bij de aanwezigheid van menopauzesymptomen en ter preventie van osteoporose wanneer er sprake is van een in het laboratorium aangetoond oestrogeentekort. Pas een jaar na de laatste natuurlijke menstruatie is het mogelijk om de behandeling ermee te beginnen. Hoe langer de periode na de laatste menstruatie voor de behandeling, hoe groter het risico op bijwerkingen zoals hevige bloedingen. Livial wordt dagelijks ingenomen als 1 tablet, met een etiket op de verpakking dat aangeeft op welke dag het geneesmiddel moet worden ingenomen.

Het geneesmiddel is gecontra-indiceerd bij zwangere en zogende vrouwen, bij hormoonafhankelijke tumoren, bij een voorgeschiedenis van trombose, trombotische aandoeningen en trombo-embolie, en bij vaginaal bloedverlies.

Livial heeft bijwerkingen zoals buik- en borstpijn, toegenomen gezichts- en lichaamsbeharing, gewichtstoename en vaginaal ongemak. Er zijn andere bijwerkingen, zoals zwelling, gewrichtspijn en depressie. Daarom is een volledig onderzoek nodig voordat het wordt voorgeschreven.

Livial mag na het begin van de normale menopauze “leeftijd” alleen worden gebruikt als de symptomen van de patiënt zeer schrijnend zijn en de kwaliteit van leven verminderen. Het geneesmiddel wordt vervaardigd door een farmaceutisch bedrijf, Organon, in Nederland. Een pakje met 28 pillen voor een maandkuur kost 2300 tot 3400 roebel. De Spaanse versie van Welledien, geproduceerd door Leon Pharma, is enkele malen goedkoper: de prijs bedraagt gemiddeld 900 roebel voor dezelfde verpakking.

Raloxifeen (Evista)

Beoordeling: 4.8

Evista, geproduceerd door het Duitse bedrijf Daiichi Sankyo Europe GmbH. Dit is een andere benadering van hormoontherapie. Geneesmiddelen in deze klasse verhogen niet de hoeveelheid hormonen in het lichaam van de vrouw, maar veranderen alleen de oestrogeenreceptoren in het lichaam en verhogen hun gevoeligheid. Niet alleen worden receptoren geassocieerd met voortplantingsweefsels, zoals het baarmoederepitheel, niet geactiveerd, maar ze worden onderdrukt. En receptoren voor oestrogenen, die geen verband houden met de vrouwelijke voortplanting, worden geactiveerd. Deze werking op de verschillende receptoren wordt selectief genoemd. Wanneer Evista samen met calciumpreparaten wordt gebruikt, leidt de behandeling met dit geneesmiddel dus tot een toename van de botdichtheid, vooral in de wervelkolom en de dijbeenderen. Dit voorkomt compressiefracturen van de wervellichamen en de femurhals.

Raloxifeen is aangewezen bij vrouwen in de menopauze om osteoporose te voorkomen. Het kan ook worden gebruikt na verwijdering van de baarmoeder. Een tweede indicatie is het voorkomen van de onaangename symptomen van de menopauze, alsmede het voorkomen van de ontwikkeling van borstkanker nadat de eierstokfunctie is afgenomen, indien er een hoog risico bestaat. Bij mannen wordt dit middel gebruikt om gynaecomastie te behandelen, en aangezien het een anti-oestrogeen middel is, is het ook in trek bij bodybuilders – bodybuilders.

Raloxifeen moet worden ingenomen met 60 mg per dag, 1 tablet per dag. De duur van de cursus wordt bepaald door de arts. Het product is absoluut gecontra-indiceerd bij zwangere en zogende vrouwen, kinderen en bij een hoog risico op trombose of allergische reacties. Bij de behandeling met Evista kan het niet worden gecombineerd met oestrogene geneesmiddelen, en bijwerkingen zoals lichte krampen in de kuitspieren en perifere zwelling zijn mogelijk. Evista kost ongeveer 2.000 roebel. per pak van 28 tabletten voor een gebruikskuur van een maand.

Monoklonale antilichamen: denosumab (Evista, Prolia)

Beoordeling: 4.8

Synthetische monoklonale antilichamen behoren tot de meest doeltreffende geneesmiddelen bij de behandeling van stofwisselingsziekten, waaronder osteoporose. Ze worden gebruikt om ernstige vormen van psoriasis, bronchiale astma en maligniteiten te behandelen. Om dit middel, dat de ongewenste stof blokkeert en erop past “als een sleutel op een slot”, te maken en de moleculen in identieke kopieën te vermenigvuldigen, is niet alleen de moderne chemische industrie nodig, maar ook genetisch gemanipuleerde. Exjiva is een van deze geneesmiddelen. Het moet de vernietiging van zieke delen van het botweefsel stoppen.

Daarom wordt het niet alleen gebruikt bij ernstige vormen van osteoporose, maar ook bij kwaadaardige bottumoren, zoals osteosarcoom. Monoklonale antilichamen blokkeren de synthese van specifieke stoffen die botten afbreken. 75% werkzaamheid, d.w.z. een klinisch significant bevestigd effect bij drie op de vier personen indien voorgeschreven en gedurende één maand ingenomen, ten minste. Het resultaat is een vermindering van 68% van het risico op wervellichaamfracturen, een vermindering van 40% van het aantal femurfracturen en een vermindering van 20% van het aantal extravertebrale fracturen, vergeleken met placebo.

Exjiva, een onderhuidse oplossing, wordt geleverd in flesjes. Elk flesje bevat 120 mg denosumab, 1,7 ml. Dit is het bedrag dat eens per maand moet worden gegeven.

De toediening van dit ernstige geneesmiddel vereist een voorafgaande opleiding van de patiënt en de verzorgers, en de injectie wordt gegeven in de bovenarm, de dij of de maag, altijd in combinatie met calcium en vitamine D.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn hypocalciëmie, een daling van het plasmafosfaat, hyperhidrosis (zweten), diarree, losse en vallende tanden en zelfs osteonecrose van de kaak. Als het echter volgens voorschrift en onder toezicht wordt gegeven, is het effectief en voorkomt het botcomplicaties, waaronder osteoporose. De kosten van een pak Exjiva, dat drie flesjes bevat, bedragen 45900 roebel voor een kuur van drie maanden.

Denosumab voorkomt nieuwe fracturen in het wervellichaam bij vrouwen behandeld voor hormoonafhankelijke borstkanker zonder botmetastasen. Bovendien is aangetoond dat denosumab effectief is in het voorkomen van fracturen bij mannen die gedurende 36 maanden met anti-androgenen voor prostaatkanker zijn behandeld zonder metastatische schade aan het skelet. Dit zijn zeer belangrijke gegevens.

Teriparatide (Forsteo)

Beoordeling: 4.8

Dit product behoort tot de analogen van het bijschildklierhormoon, eveneens verkregen door recombinatie. Voor mensen wordt het geproduceerd door “handbediende E. coli” die leven en “werken” in genetisch gemanipuleerde fabrieken. Dit hormoon stimuleert de botvorming door de osteoblasten rechtstreeks te beïnvloeden en hun opname van calcium uit het bloed te verhogen.

Gebleken is dat teriparatide, eenmaal daags toegediend, het risico van complicaties bij menopauzale osteoporose vermindert. Forsteo wordt ook gebruikt bij de primaire vormen van osteoporose bij mannen, die wordt veroorzaakt door endocriene pathologie – hypogonadisme. Het kan ook worden gebruikt voor door steroïden veroorzaakte osteoporose.

Het preparaat wordt subcutaan toegepast, dagelijks geïnjecteerd in de dij of de maag in een hoeveelheid van 20 microgram. De patiënt heeft een speciale opleiding nodig om de injecties zelf toe te dienen. moeten worden geïnformeerd over de verschillende bijwerkingen, waaronder bloedarmoede, depressie, duizeligheid en een stijging van het cholesterolgehalte, een daling van de bloeddruk en kortademigheid, andere symptomen. Men mag niet vergeten dat de geneesmiddelen kunnen interageren met sommige andere geneesmiddelen, zodat de behandeling moet worden gecontroleerd door een arts.

Teriparatide wordt zeer actief onderzocht, met een wereldwijde stijging van het aantal wetenschappelijke publicaties sinds 2003, en er zijn nu ongeveer 3000 verschillende artikelen over het geneesmiddel gepubliceerd.

Teriparatide wordt in apotheken verkocht in injectiespuiten. Eén spuit is niet bedoeld voor één injectie, maar voor één maand, 28 dagen om precies te zijn. De kosten van één spuit, dat wil zeggen een maandkuur, bedragen gemiddeld 25000 roebel, het bedrijf Eli Lilly produceert Forsteo. In de wereldpraktijk wordt teriparatide economisch verantwoord geacht voor gebruik bij patiënten met ernstige osteoporose, wanneer andere therapie voor osteoporose niet werkt of niet wordt verdragen.

In de Nederlands Federatie is teriparatide opgenomen in de lijst van VED’s en OTC-geneesmiddelen, en wordt het voor 24 maanden voorgeschreven door de medische commissie, als een dure behandeling.

Hoe lang duurt het om osteoporose te behandelen?

Wat is de duur van de behandeling van osteoporose?? Hoe lang moet het behandeld worden? Volgens de huidige gegevens is een duur van 5 jaar noodzakelijk voor een continue behandeling met bisfosfonaten, maar is een gemiddelde van 3 jaar voldoende voor intraveneuze bisfosfonaten. Het is bekend dat de maximale duur van bisfosfonaatbehandeling in een onderzoek 10 jaar onafgebroken behandeling voor alendroninezuur is (ervaring in de VS).

Er zijn criteria voor het staken van de behandeling, maar dit vereist densitometrie en een t-criterium voor de femurhals, bij afwezigheid van nieuwe fracturen met effectieve behandeling. Maar stopzetting van de therapie is ook een tijdelijke maatregel, gedurende 1-2 jaar, en daarna moet de patiënt dynamisch worden gevolgd.

Na een pauze kan de behandeling te allen tijde worden hervat als zich een nieuwe risicofactor voordoet of het effect van een oude verergert. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat reeds één tot twee jaar na het staken van de bisfosfonaatbehandeling het aantal fracturen begint toe te nemen. Daarom mag de arts de patiënt geen valse informatie geven dat een pauze in de behandeling een “goede zaak” is. Integendeel, een dergelijke pauze moet door de patiënt met grote omzichtigheid worden verwacht, en men moet zich tijdens de pauze dienovereenkomstig gedragen.

Als de femurhals gebroken is?

Helaas worden zeer veel ouderen met dijbeenhalsfracturen niet in het ziekenhuis opgenomen en worden zij geleidelijk gehandicapt. De situatie werd nog verergerd door de coronavirusepidemie, toen routinematige ziekenhuisopnames werden stopgezet en een groot aantal gespecialiseerde afdelingen werden omgevormd tot covide-afdelingen. Maar hoe moet de situatie met een dijbeenhalsfractuur zijn volgens moderne medische protocollen? Hier is hoe:

1. Alle patiënten met een pathologische breuk wordt sterk aangeraden niet alleen in het ziekenhuis te worden opgenomen, maar ook binnen 2 dagen na de breuk te worden geopereerd;

2. mag niet worden vergeten dat een operatie de enige manier is voor de oudere patiënt om terug te keren naar een normaal leven;

3. als bij een bejaarde een proximale femurfractuur wordt vastgesteld, moet deze uiterlijk 4 uur na opname in het ziekenhuis worden opgenomen;

4. maximaal drie dagen voor de operatie na ziekenhuisopname, en de patiënt moet worden behandeld tegen doorligwonden;

5. Bij opname moet de patiënt door een huisarts worden onderzocht om na te gaan of er geen contra-indicatie is voor een chirurgische behandeling;

Vervolgens moeten al deze patiënten een speciale behandeling tegen osteoporose krijgen, moeten al deze patiënten maatregelen krijgen om ervoor te zorgen dat zij niet vallen, en moeten zij voorlichting krijgen over. Er zijn ook contra-indicaties voor chirurgische behandeling:

1. acute hartaanval of beroerte;

2. ernstige longontsteking en het aan de beademing leggen van een patiënt

3. elke acute chirurgische pathologie die eerder een spoedoperatie vereist dan een operatie voor een breuk;

4. ernstige diabetes mellitus met gedecompenseerd koolhydraatmetabolisme, pas na normalisatie van de suikerspiegel wordt de breuk geopereerd;

5. er is een nidus van purulente of chronische infectie, trofische zweren en soortgelijke lokale complicaties in het operatiegebied;

6. de patiënt in coma ligt of terminaal ziek is;

7. de persoon heeft zich voor de dijbeenhalsfractuur lange tijd niet kunnen bewegen. Dit omvat ook geestesziekten en cognitieve stoornissen, als de persoon al voor de breuk lange tijd bedlegerig was.

Alle andere ziekten zijn alleen contra-indicaties als zij niet kunnen worden “behandeld”, d.w.z. gecompenseerd binnen 2 dagen tijdens de preoperatieve voorbereiding. Als een patiënt met een femurhals wordt geweigerd, volstaat de behandelend arts alleen niet in het medisch dossier, er moet een concilium zijn, met een gemotiveerde beslissing. de therapeut, de anesthesist en de behandelend orthopedisch traumachirurg maken deel uit van het overleg.

Zoals u ziet, zijn de grenzen vrij strikt, allemaal uiteengezet in de relevante richtlijnen en protocollen van orthopedische traumachirurgen, en patiënten moeten hun rechten kennen.

Hoe de patiënt te begeleiden na de operatie?

Na de operatie moet de patiënt zo spoedig mogelijk, reeds op de eerste of tweede dag na de operatie, worden geactiveerd en moet worden begonnen met het innemen van anti-osteoporose medicatie. Deze kans moet worden aangegrepen en de patiënten moeten op de eerste of tweede dag van de IC naar een normale afdeling worden overgebracht.

De operatie moet zo worden uitgevoerd dat de oudere persoon het geopereerde been na de operatie volledig kan gebruiken, zelfs met behulp van een rollator. Tijdens deze periode neemt een specialist in fysiotherapie of revalidatiegeneeskunde een uiterst belangrijke rol op zich en het succes van de hele behandeling zal afhangen van zijn of haar activiteit, deelname en doorzettingsvermogen.

Idealiter zou een patiënt die een operatie voor een proximale femurfractuur heeft ondergaan, een week na de operatie naar een revalidatiecentrum moeten worden ontslagen en geactiveerd. Als er geen revalidatiecentrum is, moet de bejaarde worden ontslagen nadat de hechtingen zijn verwijderd, d.w.z. ongeveer 2 weken na de operatie. In het algemeen wordt u uit de OK ontslagen als u actief bent in uw kamer en u zich met een rollator kunt verplaatsen.

In dit stadium is het al uiterst belangrijk om een tweede breuk te voorkomen, om het valrisico te beoordelen, zodat de patiënt niet opnieuw valt in de ontwaakzaal na de operatie en een tweede been breekt, of hetzelfde been. Het voorschrijven van veel medicijnen, bijvoorbeeld bisfosfonaten na een operatie, heeft geen effect op de genezingstijd van de breuk. Therapie met teriparatide daarentegen verbetert de botstructuur en heeft een positief effect op de fractuurgenezing, vooral in aanwezigheid van vitamine D- en calciumpreparaten.

Ten slotte zij er nogmaals op gewezen dat osteoporose in Nederland een zeer ernstig probleem is. Er zijn nu bijna 40 miljoen mensen in dit land die het risico lopen op osteoporosebreuken. mensen, of meer dan een kwart van de bevolking van het land, en de tendens stijgt. Behandeling en revalidatie van fracturen is uiteindelijk veel duurder dan preventie, en vooral niet-medicamenteuze behandelingen, gebaseerd op de beginselen van een gezonde levensstijl en goede voeding.