Een complete gids om van acne af te komen

Welk menselijk orgaan is het grootste en zwaarste?? Deze vraag kan velen verbijsteren, en de antwoorden zijn ongeveer hetzelfde: het is de lever, of de darmen. Sommigen zeggen dat het een goed gevulde maag is, maar dat is helemaal verkeerd. Het antwoord ligt aan de oppervlakte: het is de huid.

De menselijke huid is werkelijk het grootste en zwaarste orgaan, en vervult vele functies, waarvan de belangrijkste die van bescherming, afscheiding door transpiratie en talgafscheiding, en deelname aan de thermoregulatie zijn. Een stoornis in de talgafscheiding is de oorzaak van het ontstaan van acne of puistjes. Een gezonde huid die goed functioneert zal nooit aan deze ziekte lijden.

Een gezonde persoon kan soms een steenpuist op de huid krijgen. Het is een enkelvoudig, beperkt, purulent proces waarbij de haarwortel, d.w.z. de follikel, de talgklier en de omliggende weefsels betrokken zijn. Een steenpuist is een acuut proces dat resulteert in purulent smelten van het weefsel rond de haar, intense pijn, roodheid en een gevoel van warmte op de plaats van de laesie. Het wordt meestal veroorzaakt door Staphylococcus aureus, en vereist vaak een ambulante chirurgische behandeling… Wat is acne??

Wat is acne??

Maar acne, of puistjes, is een wijdverspreid, meervoudig en chronisch proces. Het is gebaseerd op een periodieke of permanente verstopping van de talgklieropeningen door dode huidcellen, samen met een teveel aan talg. Met andere woorden, chronisch verstopte poriën. Op deze plaatsen ontstaan geleidelijk ontstekingen, omdat talg een calorierijk voedsel is voor veel micro-organismen. Het is dus duidelijk dat de gebieden die het meest vatbaar zijn voor acne, de gebieden zijn waar meer talg wordt geproduceerd dan op de omliggende gebieden. De meest voorkomende gebieden zijn het gezicht, de borst en de rug.

Het is niet ongewoon dat talgafwijkingen optreden tijdens de adolescentie, en we zullen uitleggen waarom. De meest voorkomende pathologie in de stedelijke bevolking, en dit is gedeeltelijk te wijten aan levensstijl en voeding, hoewel dit nog niet strikt bewezen is. De plattelandsbevolking lijdt aanzienlijk minder, evenals de ouderen. Als een persoon de ziekte in zijn of haar jeugd heeft gehad, kan deze echter in maximaal 50% van de gevallen voortduren, zij het in een minder actieve vorm. Een klein percentage van de mensen ontwikkelt acne, zelfs na 40 jaar.

Volgens de huidige gegevens waren er medio 2010 ongeveer 640 miljoen. mensen met deze ziekte, bijna 10% van de wereldbevolking. Het is waarschijnlijk de meest voorkomende aandoening in de wereld. In ieder geval is acne de meest voorkomende huidziekte. Acne is beheersbaar, hoewel soms moeilijk, en vereist constante aandacht en strikte discipline.

Dit handige materiaal biedt een complete gids met uitleg over de oorzaken, het mechanisme van acne, de juiste diagnose en behandelingsadviezen, samen met een lijst van gangbare medicijnen en hun prijzen. De prijzen worden gegeven voor grote steden in de Nederlands Federatie voor de herfst van 2020. Maar waarom komt acne voor?? Wat is de oorzaak van talrijke puistjes op de huid??

Mythes en waarheid over de oorzaken van acne

Wie gewaarschuwd is, is gewaarschuwd. Als u over de juiste informatie over de oorzaken beschikt, is het in sommige gevallen mogelijk om de activiteit van het proces aanzienlijk te verminderen, zelfs zonder behandeling. Laten we eerst de uitlokkende factoren opnoemen die voor deskundigen zeer verdacht zijn. Dat zij een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van talrijke acne-uitbraken kon nog niet met zekerheid worden aangetoond – aan de hand van wiskundige statistieken – maar dat komt alleen omdat er nog maar weinig onderzoek naar is gedaan. Genoemde risicofactoren zijn.

Het infectieproces

Biologen en dermatologen hebben een bepaalde bacterie geïsoleerd die geen zuurstof nodig heeft. Het wordt bijna altijd aangetroffen op een normale huid, maar in de meeste gevallen wordt het ontdekt bij acne wanneer monsters worden genomen van de aangetaste talgkanalen. Maar het is nog niet bewezen of het zich vanuit zijn normale bestaan op een gezonde huid ontwikkelt tot een kwaadaardig scenario, of dat het van buitenaf binnendringt en de ontwikkeling van acne veroorzaakt. Tot overmaat van ramp verandert de bacterie bij verder gezonde mensen ook zijn activiteit en past zich aan aan het teveel aan talg en de overvloed aan dode cellen.

Van Demodex, veroorzaakt door een microscopische parasitaire mijt, wordt soms gedacht dat het de ontwikkeling van acne uitlokt. Demodexose, veroorzaakt door een microscopische mijt, tast vooral het gezicht, de kin en de externe gehoorgang aan. De oogleden zijn vaak aangetast.

Anderzijds geloven sommige wetenschappers dat deze microscopische mijt, die niet groter is dan 0,3-0,5 mm, een normale bewoner is van de talgkanalen, en als een persoon een normaal immuunsysteem en een gezond lichaam heeft, hem geen schade berokkent. Schoonheidsspecialisten zijn er dol op om mensen met demodeodex “bang te maken”. Dit is in feite een poging om de patiënt extra te behandelen, en tegen betaling, natuurlijk… Inderdaad, wanneer er een overvloed aan talg is, “gedijen” mijten letterlijk op een overvloed aan voedsel… Maar de mijten zelf initiëren en veroorzaken niet het ontstaan van overtollig talg.

Ongepaste voeding

Ondanks het gebrek aan voldoende bewijs zijn mensen in grote steden vaker getroffen dan mensen op het platteland. Dit kan het gevolg zijn van het hoge koolhydraatgehalte van voedsel, dat een hoge koolhydraatindex heeft, en het gebrek aan krachtige lichaamsbeweging om overtollige koolhydraten af te voeren. Het is echter bewezen dat een streng dieet en het gebruik van producten met een lage glycemische index de omvang van de aangetaste huid in drie maanden kan verminderen (d.w.z. met 50%), evenals het optreden van acne.

Sommige deskundigen wijzen erop dat overmatige melkproducten bijdragen tot de ontwikkeling van acne, omdat melk een bepaalde vorm van koeienhormonen kan bevatten die door het lichaam worden omgezet in testosteron. Het is bekend dat een overmatige inname van vitamine B12 (cyanocobalamine) in hoge doses acne kan veroorzaken, of het verloop van de ziekte bij een patiënt kan verergeren. Het verband tussen acne en vet of suikerrijk voedsel is niet bewezen.

Hygiëne en isolatie

In het verleden dacht men dat mensen die zich niet regelmatig en hygiënisch wasten een verhoogd risico op acne hadden, maar dit was niet waar. Wasfrequentie heeft geen effect op overtollig talg, maar reizen naar warme bestemmingen kan overmatig zweten en talg veroorzaken. En als er al mee-eters zijn, of comedonen, veranderen ze in echte puistjes.

De hoeveelheid zonlicht is ook niet de oorzaak. Overmatige belichting met UV-licht heeft een bacteriedodend effect, onderdrukt vele huidprocessen en kan helpen bij de behandeling van lichte acne. Als de ziekte te ver gevorderd is, heeft het geen zin je aan de zon bloot te stellen, en kan het zelfs schadelijk zijn. Het staat vast dat vroegtijdige veroudering van de huid een gevolg is van het ultraviolette licht van de zon en de kankerverwekkende werking daarvan, die de ontwikkeling van melanomen in de hand werkt.

Angst en stress

Het bewijs voor stress is groter. Er zijn verschillende studies die onomstotelijk aantonen dat hoge stressniveaus acne kunnen uitlokken of verergeren. Stress gaat namelijk gepaard met het vrijkomen van hormonen, vooral cortisol, dat zelfs het “stresshormoon” wordt genoemd.

Mechanische en chemische factoren

Er is een verband verstopte talgkanalen bij het dragen van bandjes op de kin, verschillende helmen, maar dit verergert alleen het bestaande proces, deze bandjes en helmen kunnen niet lopen de vorming van acne.

Veel mensen gaan hun huid verkeerd behandelen en overtraumatiseren met medicijnen en hygiëneproducten. De meest voorkomende zijn triclosan antimicrobiële zepen, chloorhexidine lotions, maar die helpen niet. Integendeel, ze vernietigen de normale microflora, drogen de huid uit, traumatiseren en irriteren de talgklieren, die de droogte proberen te bestrijden met een nog grotere afscheiding van talg. Zo ontstaat een vicieuze cirkel.

Ten slotte hebben artsen van vele specialismen vastgesteld dat langdurige behandeling met bepaalde geneesmiddelen het verloop van de ziekte kan verergeren, maar, nogmaals, deze niet kan veroorzaken. Dit zijn het anti-tuberculose middel isoniazid, lithiumpreparaten gebruikt in de psychiatrie, glucocorticosteroïde hormonen, en natuurlijk de toediening van verschillende vormen van testosteron.

Erfelijkheid en hormonen

Je hebt misschien gemerkt dat dit niet de eerste keer is dat het gesprek over hormonen gaat. Ja, inderdaad, een van de belangrijkste en meest bewezen oorzaken van acne en puistjes is een verhoogde concentratie van geslachtshormonen in het bloed, namelijk de mannelijke geslachtshormonen, androgenen. Van de androgenen is testosteron de belangrijkste vertegenwoordiger. Het is degene die inwerkt op het haarapparaat en op de aanhangsels ervan, waaronder de talgklieren.

Aan de andere kant, de hoeveelheid van het hormoon, en de seksuele activiteit die ermee gepaard gaat, correleert zeer nauw met erfelijkheid. Bekend in verband met testosteron niveaus, androgene alopecia, of alopecia. Als een man vroegtijdig kaal wordt, is dat een erfelijke eigenschap die ook te maken heeft met een verhoogde concentratie testosteron bij de mannelijke leden van de familie.

En het verband tussen acne en erfelijkheid staat vast; genetische factoren zijn verantwoordelijk voor 80% van alle gevallen van acne. Veel studies zijn uitgevoerd op tweelingen, en familieleden. Waarschijnlijk wordt de gevoeligheid van een persoon voor acne niet bepaald door één enkel gen. Het is bekend dat acne in verband wordt gebracht met andere zeldzame erfelijke ziekten, zoals het Apert-syndroom. Het is een zeldzame aangeboren aandoening (1 op 200.000) met abnormale ontwikkeling van de schedel, handen, aanwezigheid van intracraniële hypertensie.

We kunnen nu verklaren waarom acne al op 14-jarige leeftijd voorkomt. Het is in deze periode dat de puberteit begint, en beide geslachten ervaren vanaf hun veertiende een intense synthese van androgenen die doorgaat tot de leeftijd van ongeveer 25 jaar. Als je jongens en meisjes tussen de 15 en 17 jaar zorgvuldig onderzoekt, vind je bij bijna allemaal meer of minder acne.

Ernstige symptomen, uitgesproken klinische manifestaties zijn afhankelijk van de gevoeligheid van de talgklieren in de huid voor androgenen, het aantal van hun receptoren voor testosteron. Als de talgklieren veel receptoren voor testosteron hebben, zullen ze geneigd zijn zoveel mogelijk talg te produceren. De tweede factor is de individuele gevoeligheid van deze receptoren voor testosteron.

Als gevolg van het voortdurende bombardement van deze klierreceptoren door testosteron, produceren zij zoveel vet dat de poriën hun inhoud niet kunnen verwerken dat zij ophouden het uit te scheiden, en de kanalen verstopt raken, met ontsteking en infectie tot gevolg.

Etnografen hebben ontdekt dat er hele volkeren zijn, zoals in Paraguay of Papoea-Nieuw-Guinea, die nooit acne of puistjes hebben, omdat zij een zeer lage gevoeligheid van de talgklierreceptoren voor hormonen hebben, en zelf weinig receptoren. Hoe veroorzaakt een teveel aan talg acne??

Hoe acne ontstaat?

Het allereerste begin van het proces is de snelle groei en proliferatie van huid en epidermale cellen, maar niet aan de oppervlakte van de huid, maar binnenin de haarfollikel. Op een gezonde huid beginnen ze vanuit de porie waarin het haar groeit naar buiten te duwen, naar het oppervlak. Maar wanneer er een verhoogde afscheiding van talg is, komen deze dode huidschilfers niet naar buiten en glijden ze af, maar kleven ze samen in een dode, vettige klont.

Deze met vet doordrenkte klont sluit vervolgens de haarfollikelporie af als stopverf, en deze toestand wordt microcomedon, of talgklierprop genoemd. De micro-organismen waarover we het hierboven hadden, bedekken deze dode cel- en vetmassa aan de buitenkant en beginnen deze organische stof te absorberen, waardoor de microkappen in de lucht oxideren.

Geoxideerde organische resten worden donkerder van kleur en dat zijn de gebruikelijke mee-eters, de ‘voorlopers’ van acne en puistjes. Bovendien verhogen mannelijke geslachtshormonen niet alleen de hoeveelheid talg, ze veranderen ook de samenstelling ervan en het wordt dikker dan normaal. Het resultaat is seborroe, een teveel aan talg op het huidoppervlak, en de micro-organismen veroorzaken bijkomende ontstekingen.

Een organisme reageert op een microbiële ontsteking, wat resulteert in een ontstekingscascade die acne in verschillende vormen veroorzaakt. Als de ontsteking ernstig is, kan ze dieper in de huid uitbreken en diepe knobbels vormen. Het einde van het ontstekingsproces is de vernietiging van deze ontstoken weefsels, wat resulteert in littekens, het tragische schoonheidsresultaat van acne.

Alvorens te spreken over diagnose en behandeling, moet u weten dat de elementen van puistjes, acne of acne verschillend zijn, en hun verschillende vormen en frequentie van voorkomen vertellen de arts over de ernst van het proces, en het succes van de toekomstige behandeling.

Soorten acne

Wie denkt dat een persoon slechts één soort acne heeft, vergist zich: meerdere van deze onaangename huidgezwellen kunnen tegelijk voorkomen bij een en dezelfde patiënt. Hoe zijn ze?? Dit zijn hun klassieke varianten:

Comedonen

Algemeen bekend als “zwarte vlekken.”. Ze zijn meestal vrij klein, maar het zijn in wezen diepe putten, waarachter zich een grote hoeveelheid vet ophoopt, zolang er geen sprake is van ettering. Aan de buitenkant wordt de talgput afgesloten door een luchtgeoxideerde stop die bestaat uit dode huidcellen en talg. Soms worden ze niet voldoende donker en zijn ze donkergeel van kleur en kunnen ze opgaan in de huid en niet helemaal zichtbaar zijn. Als zo’n comedon uitknijpt, is aan de oppervlakte een witachtige of gele massa, een afgietsel van de buis van talgklieren. Het ziet eruit als een witachtige worm met een geel of zwartachtig kapje.

Papels, of papuleuze mee-eters

Latijn voor ‘papule’, een knobbel. Een klein kegelvormig element op de huid, dat verschilt van comedonen doordat er een verdikte ontsteking aan de basis zit. Wanneer deze puisten ontstaan, veroorzaken ze een lichte jeuk. Ze lijken op kleine rode bultjes, in de volksmond onderhuidse puistjes genoemd.

Puisten

De volgende vorm, of beter gezegd, het volgende stadium in de ontwikkeling van comedonen is pustule of pustuleuze acne. Pustule, Latijn voor puist, is een puist. De laesie is een vrij pijnlijke, erwt-grote, helderrode knoop, bedekt met een purulente kop bovenop. Onder deze puskop zit een witte staaf die bestaat uit pus. En als er niets aan de puist wordt gedaan, droogt de pus vanzelf op, korst het af en geneest de acne… Al in dit stadium ontwikkelt zich een klein litteken als gevolg van het puistje.

Induratieve, of puistachtige mee-eters

Als de ontsteking zich dieper uitbreidt, ontstaat acne pitting of induratief. Inflammatoire infiltratie reikt diep genoeg weg van de haarfollikel om een puist ter grootte van een boon of zelfs een spruit te produceren. Tijdens het etteren zijn ze pijnlijk, ze scheiden altijd veel pus af en na genezing is het litteken groter dan in het pustulaire stadium.

Flegmonische acne

In de geneeskunde is een flegmon een onbevangen, sijpelende, purulente ontsteking. Flegmonale acne tast dus al de diepere lagen van de huid aan, en presenteert hele holtes gevuld met pus. Als de sonde erop wordt gedrukt, is er een fenomeen van fluctuatie, dat wil zeggen het gevoel dat zich onder de sonde geen dichte huid bevindt, maar een vloeistof die bedekt is met een dun laagje dicht weefsel. De laesies zijn paarsrood en zijn door de diepe purulente haarden zeer moeilijk te behandelen en laten na genezing een vrij ruw litteken achter.

Necrotische acne

Deze worden gekenmerkt door necrose, of weefseldood, in het centrum van de laesie. Ze komen vaak terug en zijn meestal te vinden op de rand van de hoofdhuid, op de slapen of op de bovenkant van het voorhoofd. Als ze genezen, laten ze onregelmatig gevormde littekens achter, vergelijkbaar met diepe pokdalige plekken.

Conglobates, of het draineren van mee-eters

Deze ernstige vorm van acne wordt ook wel de bolvorm of conglobates genoemd. Waarschijnlijk de ernstigste vorm van acne, die niet alleen bij jongens en meisjes voorkomt, maar ook bij volwassenen. Dit is een heel conglomeraat van acne, waarvan de ontwikkeling al wordt veroorzaakt door de toetreding van een stafylokokkeninfectie.

Conglobaten komen het meest voor bij immuungecompromitteerde mensen. Onder hoge druk staande pus in de kanalen en binnenin de talgklier vindt zijn weg naar de zijkanten in plaats van naar de oppervlakte, waardoor subsidiaire abcessen ontstaan die cysteuze abcessen worden genoemd. Ze gaan open in vele fistels die een overvloed aan pus van een kleverige, slijmerige consistentie blootleggen. Het weefsel rond de fistels kan overgroeien en ontstoken raken, en het duurt lang voordat de fistels genezen. Nieuwe conglobaten ontstaan, met eindeloze herhaling van dit proces.

Als deze acne genezen is, ontstaan de meest opvallende, harde, diepe littekens, die een witachtige tint hebben en er gedurende lange tijd brugvormig uitzien. Conglobaten kunnen het gezicht ernstig ontsieren, de huid na genezing strak en strak trekken en ernstige pijn veroorzaken naarmate ze zich ontwikkelen. Naast het gezicht verschijnen ze ook op de nek, rug en borst. Hun verraderlijkheid is dat ze vaak terugkomen, en dermatologen onderscheiden ze zelfs als een aparte vorm, ulceratieve pyodermitis… Het kan lang duren, enkele maanden of zelfs jaren.

Milium-witte acne

Het is een aparte vorm van acne, die zich voordoet als kleine, dichte witte en ronde cysten ter grootte van een gierstzaadje. Deze cysten ontstaan ook in de follikels na occlusie en worden meestal gelokaliseerd op de jukbeenderen en de slapen. Het verschil is dat ze zich zowel bij gezonde volwassenen als bij gezonde kinderen op de huid kunnen vormen. In deze cysten worden huidvet, hoornschilfers of zelfs donshaartjes aangetroffen. Het verschil is dat er geen ontstekingscomponent is, dus ze zijn niet pijnlijk.

Andere vormen van acne

Er zijn een paar andere vormen van acne die minder vaak voorkomen. Dit zijn voornamelijk door drugs veroorzaakte mee-eters. Het is een bijwerking van een intolerantie voor een bepaald medicijn. Ze lijken op gewone mee-eters, met puisten, knobbeltjes en felrode vlekken. Ze komen voor zonder comedonen en veroorzaken vaak een branderig gevoel en jeuk. Als ze het gevolg zijn van het gebruik van broom- en jodiumpreparaten, treden vaak ulceratie en, na genezing, littekenvorming op.

We kunnen ook beroepsacne vaststellen als de mondjes van de talgkanalen niet door talg maar door exogene stoffen verstopt zijn. Dit zijn verschillende chemische emulsies, smeeroliën, paraffine, houtskool, aceton en soortgelijke stoffen. Ze komen bijna altijd alleen bij mannen voor en zijn vaak te vinden rond de elleboog en de heup, dus op de zachte huidzone.

Er is ook kinderacne, die voorkomt bij zeer jonge kinderen en geen behandeling vereist. Dit zijn gewoon moederlijke hormonen die onmiddellijk na de bevalling nog in het bloed van de baby circuleren. Maar omdat het bloed van de moeder snel wordt vervangen door het eigen bloed van de baby, verdwijnt de acne vanzelf.

De juiste diagnose van acne?

De hierboven beschreven vormen en variëteiten van puistjes zijn vrij duidelijk en verschillen aanzienlijk van elkaar. Daarom kan elke bevoegde specialist reeds op basis van het eerste onderzoek een, zij het voorlopige, diagnose stellen. Dit is echter niet genoeg. Een zorgvuldig verhoor, verzameling van de familiegeschiedenis, onderzoek naar de medicijnen die de patiënt gebruikt, en eventuele andere tekenen van androgene overproductie zijn nodig.

Testosteron en zijn metabolieten, cortisol, en groeihormoon of somatotropine niveaus. Om acne te diagnosticeren, moet noodzakelijkerwijs de eerste fase, dat wil zeggen, de aanwezigheid van comedonen. Als ze ondanks zorgvuldig zoeken niet gevonden kunnen worden, is het waarschijnlijk een andere huidaandoening.

We hebben hierboven vermeld dat het allereerste stadium micro-comedonen zijn, de voorlopers van zwarte puntjes. Deze zijn zo klein dat ze niet met het blote oog te zien zijn en vereisen een speciale dermatologische microscoop, d.w.z. een sterk binoculair vergrootglas. Om hormoongevoelige acne te vermoeden, moeten bij een patiënt verschillende factoren samenkomen:

1. leeftijd tussen 20 en 30 jaar;
2. Bij vrouwen is het een verergering van de aandoening ongeveer een week voor het begin van de menstruatie;
3. de aanwezigheid van een aanzienlijk aantal elementen in het gebied van de onderkaak en de kin;
4. Het overwicht van ontstekingselementen en nodulaire structuren.

Om een juiste diagnose te stellen, moet je de ernst ervan beoordelen, en daarvoor zijn specifieke schalen ontwikkeld. Er is een Cook’s schaal, waarvoor foto’s nodig zijn, en de graad van ernst kan variëren van graad 0 tot 8, hoe hoger die is, hoe ernstiger de aandoening. Er zijn andere classificaties die al rekening houden met lokalisatie, de aan- of afwezigheid van een ontstekingscomponent, en een 12-puntsschaal hebben.

Maar zelfs als de dermatoloog ziet dat de patiënt een soort acne of puistjes heeft, is de mogelijkheid van een medische fout niet uitgesloten. Het kan een aandoening zijn zoals folliculitis, folliculaire keratose, rosacea, angiofibromen en andere soortgelijke aandoeningen die het beeld kunnen vertroebelen. Zelfs platte wratten kunnen lijken op afzonderlijke elementen van acne. De leeftijd van de patiënt bepaalt dit mede. Folliculaire keratosen en periorale dermatitis zijn kinderziekten en rosacea komt op oudere leeftijd voor.

Een patiënt met purulente afscheiding moet altijd een kweek, PCR en bacteriologisch onderzoek ondergaan voor een zuivere kweek en gevoeligheid voor antibiotica. In geval van ernstige, conglobate vormen moet worden gezocht naar de oorzaak van stoornissen van het immuunsysteem, te beginnen met chronische tonsillitis, HIV-infectie en eventueel diabetes type 1. Hiervoor zijn passende tests nodig, een oropharyngeale swab, een raadpleging van een KNO-arts en een test op geglyceerd hemoglobine. Routinematig bloedonderzoek is absoluut noodzakelijk. Andere methoden van lichamelijk onderzoek en analyses, bijvoorbeeld een gedetailleerd immunogram en onderzoek door een immunoloog, worden niet uitgesloten.

Acne behandeling

De behandeling van acne moet beginnen met een goede verzorging van de huid. Dit betekent niet dat je voortdurend moet scrubben met zeep en lotions, die de huid alleen maar uitdrogen en de talgproductie verhogen. Dit zijn de richtlijnen voor huidverzorging in aanwezigheid van acne, natuurlijk niet voor conglobaten, die een ernstige behandeling en soms zelfs ziekenhuisopname vereisen, maar in de gebruikelijke, eerste stadia: Comedonen, tuberkels en pustuleuze enkelvoudige elementen:

1. Was uw gezicht niet meer dan twee keer per dag om een droge huid te voorkomen;
2. De zeep moet mild zijn, zoals babyzeep, en het water moet lauw zijn;
3. Gebruik geen harde, ruwe scrubs of exfoliërende producten, want die kunnen de huid zo veel mogelijk schuren. Als u scrubs moet gebruiken, mogen ze alleen worden gebruikt in het stadium van comedonen, of hoogstens puistjes, zonder de aanwezigheid van ettervorming. Maar zelfs bij deze milde acne moet u niet meer dan één keer per week een scrub gebruiken en alleen een scrub met fijne deeltjes;
4. antibacteriële zeep moet worden vermeden, evenals alle op grote schaal aangeprezen antibacteriële producten (triclosan);
5. Meisjes en vrouwen moeten proberen make-up te vermijden. De dermatologen beseffen echter hoe groot de wens is om oneffenheden van de huid te camoufleren en staan het gebruik van make-up nog steeds toe, maar alleen producten op waterbasis en make-up moet worden verwijderd voordat men naar bed gaat. Het is raadzaam om cosmetica van goede kwaliteit te kopen en ervoor te zorgen dat ze niet comedogeen zijn, d.w.z. de poriën en talgkanalen niet verstoppen;
6. u moet geen gezichtscrème op vetbasis gebruiken, en zelfs als u een droge huid hebt, kan een vette basis schadelijk voor u zijn. Verwijzen naar cosmetische lijnen die gebruikt worden bij atopische dermatitis en dienen om intensief te hydrateren;
7. Vergeet niet dat u ziekteverwekkers kunt overbrengen op andere mensen, dus deel geen handdoeken en gebruik geen wegwerpdoekjes;
8. Als uw arts een topische toepassing van geneesmiddelen voorschrijft, moeten deze op de huid worden aangebracht na gebruik van natuurlijke reinigingsmiddelen en na grondige verwijdering ervan.

De verzorging biedt dus een zachte aanpak van de huid en al deze aanbevelingen kunnen gemakkelijk worden opgevolgd zonder onnodige kosten te maken.

Als je met de behandeling begint, bereid je dan voor op een lange en zware strijd… In de regel zijn alle medische procedures en voorschriften, behalve chirurgie, niet alleen bedoeld om de bestaande elementen van acne te genezen. De belangrijkste taak is de vorming van nieuwe erupties te voorkomen, en om dit te bereiken kan een behandeling van meer dan een maand nodig zijn.

Behandeling met medicijnen

Als we het hebben over ernstige vormen van acne, die worden gecompliceerd door fistels, purulent proces, necrose, of we hebben het over conglobate acne, is het niet geholpen zonder ernstige medische interventie, en het voorschrijven van geneesmiddelen. De lezer wordt erop gewezen dat deze Euroriek alleen als leidraad dient. De volgende producten zijn gecontra-indiceerd en mogen alleen worden voorgeschreven door een dermatoloog of dermatocosmetoloog na een onderzoek om de indicaties en contra-indicaties te verifiëren, en de behandeling moet onder toezicht van een arts plaatsvinden en worden getest.

De volgende groepen geneesmiddelen worden gebruikt om verschillende ernstige vormen van acne te behandelen:

1. Andere antiseptische stoffen dan antibiotica, hoofdzakelijk plaatselijk voorgeschreven, in de vorm van gels, crèmes en zalven; voorbeelden hiervan zijn Basiron, Différin, Skynoren;
2. antibiotica die meestal oraal worden voorgeschreven, d.w.z. voor systemisch gebruik, zoals die van de tetracyclinegroep, lincosamide, erytromycine in combinatie en moderne geneesmiddelen
3. Reparatiemiddelen en ontstekingsremmers;
4. retinoïden, die uitsluitend de ernstigste en meest resistente vormen van acne behandelen;
5. anti-androgene middelen;
6. Voor vrouwen worden orale anticonceptiemiddelen alleen voorgeschreven na overleg met een gynaecoloog, omdat ze de hormonen in het lichaam verstoren.

Er zijn nog andere geneesmiddelen beschikbaar, maar de bovenstaande groepen en hun vertegenwoordigers volstaan om u vertrouwd te maken.

Antibacteriële middelen voor uitwendig gebruik

Dit zijn bekende geneesmiddelen die bij topische toepassing de talgafscheiding verminderen, de concentratie van vet en vetzuren in de haarfollikels verlagen, bijdragen tot een efficiëntere afschilfering van de huidschilfers en de vorming van pluisjes tegengaan. Ze hebben dus een primaire anti-comedogene werking, en worden bij toepassing op de huid nauwelijks intern geabsorbeerd. Ook deze geneesmiddelen kunnen de synthese van cellulaire eiwitten verminderen en hebben daardoor een cytostatisch effect, dat nodig is om de vorming van dode keratinocyten te verminderen, hebben een ontstekingsremmend effect, en worden gewoonlijk gebruikt voor een kuur van niet minder dan anderhalve maand.

Basiron AS (benzoylperoxide)

Het is een witte antibacteriële gel, geproduceerd in Frankrijk. Het vernietigt niet alleen ziektekiemen, maar verwijdert ook overtollige verhoornde huid, verbetert de doorbloeding van de huid en vermindert de talgproductie. Het wordt gewoonlijk één of twee keer per dag aangebracht op een schone en droge huid, maar voor een duurzame remissie zijn minstens drie maanden nodig. Lichte droogheid, roodheid en branderigheid van de huid kunnen een van de bijwerkingen zijn, het mag niet worden toegepast op de slijmvliezen, en het kan worden gecombineerd met andere topische geneesmiddelen en antibiotica.

Skynorin (azelaïnezuur)

Dit is een doeltreffende huidbeschermer, verkrijgbaar als crème en gel, en kost ongeveer 1500 roebel. voor een klein pakje. Het verbetert de keratinocytenfunctie, remt de talgafscheiding, bestrijdt microben en vermindert de vettigheid van de huid, maar is geen antibioticum. Het geneesmiddel kan de lokale cellulaire immuniteit reguleren, heeft een ontstekingsremmende werking. Net als vroeger kan het tweemaal per dag, ’s ochtends en ’s avonds, worden aangebracht op een schone en droge huid, waarbij de huid zachtjes wordt gemasseerd. Schinoren is vrij zuinig in gebruik, en klinische verbetering bij vulgaire vormen van acne kan na een maand worden opgemerkt. Skinoren wordt geproduceerd door Bayer.

Différin (adapalene)

Adapalene is qua chemische structuur vergelijkbaar met retinoïden. Het vermindert ontstekingen, verbetert de differentiatie in de opperhuid en normaliseert biochemische processen in keratinocyten. Maar het heeft geen systemische bijwerkingen zoals retinoïden. Hoewel het natuurlijk een milde bijwerking is, kan het huidirritatie veroorzaken, en moet de behandeling worden gestaakt. Maar toch, aangezien Adapolene verwant is aan retinoïden, is het een contra-indicatie voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Het is mogelijk om Differin en Basiron tegelijkertijd toe te passen in een gecombineerde behandeling.

Deze crème kost ongeveer 900 roebel. in een verpakking van 30 g, gewoonlijk eenmaal per dag voor het slapen gaan aangebracht; het duurt niet lang voordat een permanente verbetering optreedt, na een behandeling van drie maanden. Maar de eerste resultaten zijn na 4 weken merkbaar. Als het teveel, vaker en in grote hoeveelheden wordt toegepast, zal het niet sneller verbeteren.

Antibiotica

Het belangrijkste doel van deze geneesmiddelen is helemaal niet om de processen in de huid te normaliseren, maar om de voortplanting van micro-organismen die zich voeden met talg te stoppen, of om ze te vernietigen. De ideale combinatie van topische ontstekingsremmers, huidantiseptica, samen met de inname van antibiotica in tabletvorm, om de juiste concentratie van de stof niet alleen van buitenaf, van het huidoppervlak, maar ook van binnenuit, in het bloed, te creëren.

Antibiotica zijn de meest voorgeschreven geneesmiddelen voor verschillende soorten acne. Maar hun overmatig gebruik heeft geleid tot het ontstaan van resistente stammen van micro-organismen, en vooral tegen tetracycline, de meest gebruikte, maar nogal “oude” in de behandeling van acne. Er is ook resistentie opgetreden tegen tetracyclinederivaten, bv. doxycycline, en zelfs tegen erytromycine, dat tot de macroliden behoort.

Daarom gebruikt de moderne therapie liever combinaties van deze geneesmiddelen dan afzonderlijke. De meest voorkomende zijn clindamycine, metronidazol en andere antibiotica. U kunt volstaan met het aanbrengen van antibacteriële zalven en crèmes met antibiotica op de huid, en ze niet inwendig gebruiken. Maar dit is alleen voor milde tot matige acne, en als de arts ernstige acne vaststelt, kun je niet zonder pillen. Het is niet raadzaam om tegelijkertijd antibiotica oraal en op de huid te gebruiken.

Tabletten worden gewoonlijk slechts gedurende maximaal drie maanden oraal ingenomen, omdat langer gebruik kan leiden tot resistentie tegen het geneesmiddel. Laten we enkele vertegenwoordigers van moderne antibiotica voor de behandeling van acne opnoemen.

Zineritis (erytromycine + zinkacetaat)

Erytromycine heeft een grote affiniteit met de huid, dringt diep door en stopt de ontwikkeling van microben, d.w.z. het is een bacteriostaticum, en zinkacetaat samentrekkend, droogt de huid uit en vermindert de talgafscheiding. Zinerit is het meest geschikt voor de vette huid, evenals voor de aanwezigheid van pathogene epidermale stafylokokken en propionzuurbacteriën (die verantwoordelijk zijn voor acne, wat hun tweede naam is, omdat zij talgvet afbreken door middel van propionzuurfermentatie).

Het wordt plaatselijk toegepast, is verkrijgbaar als vloeistof in een flesje en wordt ’s ochtends en ’s avonds op de puistjesuitslag aangebracht, met ongeveer één milliliter oplossing per dag. De eerste tekenen van verbetering kunnen na 2 weken worden opgemerkt. Het wordt geproduceerd door een bedrijf genaamd Astellas in Nederland, en een flesje dat een maand meegaat kost ongeveer 800 roebel. Het middel is veilig en kan zelfs bij zwangere vrouwen worden gebruikt, en de bijwerkingen zijn mild en treden zelden op. Deze oplossing laat geen witte vlekken achter op de huid na het drogen, is onzichtbaar, dus kan worden gebruikt als alternatief voor make-up overdag bij de behandeling van acne, maakt geen vlekken op kleding na het drogen, en kan worden toegepast op de huid van de rug en de borst.

Dalacin gel (clindamycine)

Clindamycine, wat geen combinatiegeneesmiddel is, maar een enkel antibioticum. Het wordt gebruikt omdat het zeer snel in de talgklierbuisjes terechtkomt en werkt op bijna alle talgvoedende propionzuurbacteriën. Het vermindert de vetzuren in de huid en droogt haar uit. Het kan twee keer per dag worden gebruikt en in dunne laagjes op de puistjes worden aangebracht. Het eerste effect zal na ongeveer anderhalve maand zichtbaar zijn, en de kuur kan iets langer duren, tot 6 maanden. Het is een gel van Amerikaanse makelij, en dezelfde kleine tube kost ongeveer 1000 roebel. Let er bij het kopen op dat u de gel koopt en niet de crème, want crème wordt bij vrouwen intravaginaal gebruikt. Gebruik Clindamycine niet samen met Zinerit, omdat de twee antibiotica elkaar verzwakken.

Clenzite C (clindamycine + adapalene)

Het is mogelijk clindamycine te combineren met adapalene, wat wij hierboven hebben beschreven. Als gevolg daarvan zal het product comedonen aantasten, waardoor deze risicofactor afneemt, en de ernst van de ontsteking verminderen, terwijl clindamycine diep in de talgkanalen werkt. Het is daarom beter om Klenzit-S te gebruiken dan twee verschillende gels: Dalacin en Differin, dat is goedkoper en doeltreffender. Aanbevolen wordt om het eenmaal per nacht aan te brengen, en de eerste resultaten zullen na twee weken zichtbaar zijn. Dit geneesmiddel is van Indiase makelij, geproduceerd door Glennmark, en kost ongeveer 900 roebel per tube. Het mag echter niet worden gebruikt door zwangere en zogende vrouwen, of patiënten met de ziekte van Crohn of een immuunontsteking van de darmen.

De wetenschappelijke en technologische vooruitgang houdt niet op bij de bovengenoemde geneesmiddelen. Zo is er het onlangs ontwikkelde antibioticum sarecycline, dat speciaal is ontwikkeld voor de behandeling van ernstige acne en dat nu in de VS mag worden geproduceerd. Het is een tetracycline, heeft een smal werkingsbereik, heeft nog geen resistentie veroorzaakt, en is goed in het aanvallen van de kiemen die het nodig heeft. Het is nog niet commercieel verkrijgbaar in de Nederlands Federatie, maar de doeltreffendheid is groot: na slechts drie weken kunt u een duidelijke verbetering opmerken bij verschillende soorten acne op de rug en de borst.

Orale anticonceptiemiddelen: Yarin, Janine, Ges, Dienogest, Diane-35

De gecombineerde orale anticonceptiemiddelen bevatten in de meeste gevallen oestrogenen en progestagenen. Oestrogenen verminderen de talgproductie door in te werken op de talgklieren. Bovendien kunnen oestrogenen de genen beïnvloeden die verantwoordelijk zijn voor de groei van talgklieren… Ten slotte verminderen ze bij vrouwen de productie van androgenen in de eierstokken, waardoor de hypofyse wordt aangetast, en binden ze ook de synthese van geslachtshormonen in de lever. Dit alles maakt ze zeer effectieve geneesmiddelen in de behandeling van ernstige acne, of acne. Maar ze zijn in reserve, omdat ze niet kunnen worden gebruikt bij zwangere vrouwen en veel bijwerkingen hebben, en ze worden ook niet gebruikt bij mannen. Indien acne bij vrouwen met OC’s moet worden behandeld, moet zwangerschap op betrouwbare wijze worden voorkomen. Voorbeelden zijn Yarina, Dienogest en andere.

Al deze geneesmiddelen blokkeren androgenen, maar hebben geen effect op de groei van microben, noch op een significante vermindering van de secundaire ontsteking, zodat ze moeten worden gebruikt in combinatie met antibiotica en topische preparaten. Maar vergeet niet dat dit allemaal anticonceptiemiddelen zijn, en de behandeling moet worden uitgevoerd in de gemeenschap van een dermatoloog en een gynaecoloog.

Wij zullen niet beschrijven hoe deze geneesmiddelen voor de behandeling van acne worden voorgeschreven, dit is een zaak voor de arts, omdat zij in een vrij ingewikkeld schema worden gebruikt. De medicijnen kosten gemiddeld 1000 roebel. voor een maandvoorraad. De belangrijkste nadelen van gecombineerde orale anticonceptiva worden beschouwd als het mogelijke risico van intravasculaire trombose en andere vasculaire complicaties. Het goede nieuws is dat deze geneesmiddelen de menstruatiecyclus zeer goed normaliseren, en vooral aangewezen zijn als een toename van acne wordt veroorzaakt door een verandering in het hormonale profiel.

Systemische retinoïden (Roaccutane, Acnecutane, Sotret)

Waarschijnlijk de krachtigste geneesmiddelen die vandaag beschikbaar zijn voor het blokkeren van de talgsynthese, en ze zijn in diepe reserve, voorgeschreven wanneer acne volledig resistent is tegen alle andere behandelingen. Retinoïden worden gedurende lange tijd gebruikt en geven zeer goede resultaten wanneer zij gedurende meerdere maanden worden ingenomen en de dosis wordt aangepast. De dosis bedraagt gemiddeld 1 mg per kilogram lichaamsgewicht per dag. De behandeling van ernstige acne met Roaccutane kost gemiddeld ongeveer 2000 roebel. per maand, maar het belangrijkste is het hoge aantal bijwerkingen.

Wanneer een vrouw voor behandeling van ernstige acne met retinoïden komt, moet zij een attest van een gynaecoloog meebrengen waaruit blijkt dat zij niet zwanger is, dat zij de risico’s van zwangerschap tijdens een behandeling met retinoïden begrijpt en dat zij op de hoogte is van alle gevolgen. Het is belangrijk dat één maand voor het begin van de behandeling een medisch attest wordt verkregen waarin de afwezigheid van zwangerschap wordt bevestigd, en één maand voor het begin van de anticonceptiebehandeling. Dit geldt natuurlijk voor vrouwen die van plan zijn seksueel actief te zijn tijdens de behandeling. Tien dagen voor gebruik moet een vrouw haar arts een zwangerschapstest laten zien, en dit moet maandelijks gebeuren zolang het middel wordt gebruikt.

In hetzelfde geval, als het geneesmiddel aan mannen wordt voorgeschreven, moet de man volledig uitsluiten dat een vrouw in de vruchtbare leeftijd zelfs maar één tablet per ongeluk of bewust inneemt. Het is namelijk zo goed als zeker dat het ernstige misvormingen bij de foetus veroorzaakt en zeer vatbaar is voor teratogene effecten. Daarom kunnen de kosten om van acne af te komen zeer, zeer zwaar zijn.

Tijdens de behandeling van ernstige acne met retinoïden moeten artsen de patiënt waarschuwen dat er over ongeveer 2 weken een acute verergering van de ziekte zal optreden, en dit is normaal. Tegelijkertijd wordt de huid extreem gevoelig en is het noodzakelijk om haar te beschermen tegen diverse schaafwonden, wonden en trauma’s, om geplande operaties uit te sluiten, is het verboden om alcohol te drinken. Vaak is er een onaangenaam verschijnsel als droogheid van slijmvliezen en lippen, veroorzaakt door hypervitaminose van vitamine A. Een retinoïde is dus niets anders dan een door de arts gecreëerde vitamine A hypervitaminose, die ondanks de vele bijwerkingen helpt om van ernstige acne af te komen.

Anti-androgenen: Ciproteron (Androcur)

Een geneesmiddel uit de groep van de anti-androgene middelen. We hebben hierboven al geschreven dat de oestrogenen in de orale anticonceptiva dit opvangen. Maar anti-androgene middelen zijn speciaal ontworpen om de effecten van testosteron te blokkeren, en de voorlopers van anti-androgenen zijn geneesmiddelen tegen prostaatkanker. Dit is een medicijn zoals Androcur. Ze kunnen ook worden gebruikt bij vrouwen met hyperandrogenemie, overmatige haaruitval in het mannelijke patroon of kaalheid. Een ernstige vorm van acne is ook een indicatie voor anti-androgenen, en als deze niet helpen, wordt een retinoïde therapie toegepast.

Bij de behandeling van ernstige acne mogen alleen de kleinste doseringen worden gebruikt, bij vrouwen eventueel met hormonale anticonceptiemiddelen. Een dergelijke krachtige therapie is aangewezen om mogelijke bloedingen uit de genitaliën bij vrouwen te voorkomen, die zich kunnen ontwikkelen in combinatie met anti-androgene geneesmiddelen.

Natuurlijk is dit ook een uiterst complexe en verantwoordelijke behandeling, die niet alleen door een dermatoloog, maar ook door een gynaecoloog moet worden voorgeschreven. Bij mannen is het iets gemakkelijker: voor hen zijn retinoïden meestal voldoende, en artsen vermijden meestal het gebruik van anti-androgene geneesmiddelen. Immers, bij mannen is het net andersom: Anti-androgenen stoppen hen als man, waardoor ze medisch gezien gecastreerd worden… En toepassing van anti-androgenen bij hen is alleen aangetoond voor het redden van een leven, bijvoorbeeld in de inoperabele vorm van prostaatkanker.

Ontstekingsremmende en herstellende middelen

Ze worden zonder recept verkocht, in tegenstelling tot de vorige, die als “zwaar geschut” worden beschouwd. Het is een product dat zwavel, boorzuur en schimmelwerende middelen bevat en wordt gebruikt als profylactisch middel. We zullen niet elk product afzonderlijk beschrijven, maar ze kort opnoemen. Een van de reparatiemiddelen is curiosine, dat hyaluronzuur en zink bevat en een antiseptische en bacteriostatische werking heeft. Curiosine is geïndiceerd voor blaren, of pustuleuze acne. Curiosine helpt de littekens te verminderen en maakt ze minder opvallend.

Dit is een product zoals Delex Acne, in gel- en lotionvorm. Het bevat kruidenpreparaten die de talgafscheiding verminderen, en kan worden gecombineerd met andere middelen in een combinatietherapie. Dit is Bioderma Sebium AKN met alfahydroxyzuren, die comedonen oplossen en een zuur of glycolzuurpeeling nabootsen. Het kan appelzuur, melkzuur of salicylzuur zijn. Ze hebben een keratolytisch effect. Parafarmaca kunnen ook worden gebruikt als onderdeel van een behandelingspakket met andere geneesmiddelen.

Conclusie

We hopen dat we veel informatie hebben behandeld en de kennis over acne, acne of verschillende soorten acne bij mensen zonder medische opleiding aanzienlijk hebben vergroot. Maar hoe dan ook, zelfs als u denkt dat u lichte acne hebt, moet u niet onmiddellijk medicijnen gebruiken zonder een dermatoloog te raadplegen.

De verleiding is groot om deze medicijnen twee maanden te gebruiken en dan, als je geen effect ziet, boos te worden, van medicatie te veranderen, depressief te worden of verslaafd te raken aan antibiotica.

Bovendien is het gebruik van retinoïden, anti-androgenen of orale contraceptiva als zelfmedicatie verboden. Als u twijfelt over de diagnose, moet u eerst uw huid goed gaan verzorgen, de hierboven beschreven risicofactoren elimineren. Maar als uw handen gespannen zijn om zelfs de eenvoudigste en veiligste topische medicatie aan te brengen, bevestig dan eerst de diagnose bij uw dermatoloog en ga te werk volgens een plan dat u samen met uw arts hebt opgesteld. Een combinatie van medische kennis, geneesmiddelen van goede kwaliteit, discipline van de patiënt en de juiste behandeling zal vroeg of laat het gewenste resultaat opleveren.