Een vergelijking van ongebluste kalk en ongebluste kalk | Belangrijke verschillen

Kalk is een uiterst veelzijdig middel, dat in een groot aantal toepassingen wordt gebruikt, niet alleen in de bouw, maar ook op een aantal andere gebieden. Dit alles vanwege hun unieke structuur en uitstekende eigenschappen (waaronder milieuvriendelijkheid). Kalk is een uitstekend “instrument” voor de behandeling van planten, de basis voor vele bouwmaterialen en is zelfs een goed additief voor levensmiddelen. Er zijn 2 hoofdvariëteiten van het product: gecarboniseerd en gecalcineerd. Wat is het verschil tussen beide en kan een van beide als universeler worden omschreven?? Onze deskundigen zijn zich hiervan bewust.

Gebluste kalk

Een praktisch, ongecompliceerd product in de bouw dat zowel door professionals als leken wordt gezocht. Ga in detail in op de kenmerken en eigenschappen van deze stof.

Productiemethode

Gebluste kalk wordt calciumhydroxide genoemd en wordt gevormd wanneer water ermee in contact komt. Bij het transformatieproces komen grote hoeveelheden stoom vrij. Kalkmelk, water of gehydrateerde kalk in zijn droge equivalent wordt verkregen door het primaire product te blussen. Het proces van “mijnbouw” of ontwatering van calciumhydroxide vindt gewoonlijk plaats in een grote open ruimte of in een speciale put..).

Er zijn 3 soorten calciumhydroxide, afhankelijk van de blussnelheid:

1. Snel te doven (~8 minuten);

2. Medium-rare (~25 minuten);

3. Langzaam afkoelen (meer dan 25 minuten).

De duur van het blussen wordt bepaald vanaf het moment dat de kalk zich met water verbindt tot het moment dat de reactietemperatuur niet meer stijgt (deze tijd wordt gewoonlijk vermeld op de verpakkingen van de grondstoffen).

Kalk en water kunnen worden gebruikt om kalkpasta en hydraterende stof (pusonka) te maken. De eerste methode bestaat uit het nemen van water met kalkpoeder in de verhouding 3:1. Om een plastisch mengsel te verkrijgen, moet het enkele weken in een speciale kuil worden bewaard. Kalkpoeder wordt uitsluitend onder industriële omstandigheden geproduceerd: voor de productie ervan worden in fabrieken speciale hydrotoren gebruikt.

Het proces van “ontginnen” van ongebluste kalk gaat gepaard met een grote hoeveelheid warmte, zodat het water geleidelijk wordt toegevoegd om temperatuurdaling te voorkomen. De dichtheid van het calciumhydroxide kan worden aangepast door geleidelijk water toe te voegen. Zodra het oorspronkelijke product geen water meer opneemt, moet de toevoeging van water onmiddellijk worden stopgezet.

HINT. Ongebluste kalk kan verschillende initiële eigenschappen hebben, zodat het beter is een langere tijd voor het blussen te kiezen. U kunt stoomvorming op een met kalk gestucte muur voorkomen als deze nat wordt. Voor een langzaam dovende mortel meerdere malen water toevoegen. Voor een snel/middelmatig dovende mortel water toevoegen tot er geen stoom meer ontsnapt.

Toepassing en opslag

Gehydrateerde kalk is een zeer populair product, dat wordt gebruikt als effectieve meststof, witkalk, waterontharder en zelfs in tandheelkundige toepassingen. Het belangrijkste gebruik van calciumhydroxide is ongetwijfeld in de bouwsector. Ongebluste kalk is een onmisbare “deelnemer” aan veel bouwmengsels, vooral vanwege zijn nuttige eigenschappen: weerstand tegen schimmels en zwammen, en het vermogen om knaagdieren en insecten te “weerstaan”.

NOOT. Zodra gehydrateerde kalk is verkregen, wordt deze gefilterd door een speciale zeef om de samenstelling homogener te maken, en vervolgens wordt gips/cement toegevoegd (anders duurt het zeer lang voordat de kalkoplossing hard wordt).

Als gehydrateerde kalk in grote hoeveelheden wordt geproduceerd voor herhaald gebruik, moet het in goede staat worden opgeslagen om bederf van de verbinding te voorkomen. Daartoe wordt het ongebruikte kalkdeeg in een speciaal voorbereide kuil gelegd en bedekt met een laag fijn zand van 20 cm. Als het om het koude seizoen gaat, moet u bovendien een grondlaag van minstens 0,7 m dikte aanbrengen om bevriezing van de samenstelling te voorkomen. De opslagruimte mag pas worden afgezet en gereinigd nadat de fijnste kalkdeeltjes zijn verwijderd.

Als gehydrateerde kalk wordt gebruikt in metselwerkmengsels, moet het mengsel 14 dagen worden gekruid; als het bestanddeel wordt toegevoegd aan pleistermengsels, moet het minstens een maand worden gekruid.

Hoe zet je zelf kalk uit?

Bij het bepalen van de hoeveelheid primaire grondstof die nodig is voor de productie van een bepaalde hoeveelheid kalk, is het van essentieel belang rekening te houden met de kwaliteit van de grondstof. Er geldt een eenvoudige regel: hoe hoger de kwaliteit van het primaire product, hoe meer het zal worden geblust.

Bij het blussen van kalk is het belangrijk enkele eenvoudige regels in acht te nemen (veronachtzaming ervan leidt ertoe dat in een afgewerkte samenstelling ijzeroxide ontstaat):

1. Het blussen moet minstens 36 uur duren;

2. Alvorens met het werk te beginnen, wordt een geschikt vat voor het kalkdeeg klaargemaakt (een metalen vat kan worden gebruikt – het belangrijkste is dat het oppervlak ervan geen tekenen van corrosie mag vertonen);

3. Bij het toevoegen van water aan kalk moeten strikte verhoudingen in acht worden genomen – 1 liter water is voldoende om kalkpoeder te verkrijgen, voor kalkdeeg moet de verhouding tussen water en poeder 1:2 zijn;

4. Na de toevoeging van water worden de componenten grondig geroerd totdat er geen stoom meer ontstaat;

5. Bij het blussen van de kalk is het essentieel om de ogen en handen te beschermen (gebruik beschermende handschoenen en een veiligheidsbril) – dit voorkomt de mogelijkheid van verbranding door de grote hoeveelheid hete stoom die vrijkomt.

NOOT.Bij het maken van gebluste kalk voor het besproeien van planten/bomen wordt het proces op een iets andere manier uitgevoerd. Ten eerste wordt het mengsel een paar uur voor gebruik bereid. Ten tweede moet de gebruikte hoeveelheid water aanzienlijk zijn. Ten derde wordt kopersulfaat toegevoegd aan de basiscomponent.

Gebrande kalk: kenmerken, productie

Ten eerste is het noodzakelijk te begrijpen wat ongebluste kalk is. Dit is een stof genaamd calciumoxide. heeft een kristallijne structuur en wordt industrieel verkregen. Vroeger was het een thermische behandeling van kalksteen (calciumcarbonaat) met minerale toevoegingen, kwartszand of slakken. Maar deze methode is verouderd, omdat het proces grote hoeveelheden koolstofdioxide uitstoot, een verstikkend gas.

ongebluste kalk wordt nu industrieel geproduceerd door ontleding van calciumzouten met behulp van warmte. Voor dit soort werk worden vaak schachtovens gebruikt. de versies op basis van steenkool maken het proces van calciumoxide productie zeer economisch, maar de ovens raken verstopt met as. Ovens op afstand die turf, hout en ook steenkool gebruiken, produceren ongebluste kalk van hogere kwaliteit, maar ze zijn niet erg krachtig.

In de moderne bouw, meer bepaald, in de samenstelling van cementmortel wordt ongebluste kalk niet langer gebruikt, wat te wijten is aan zijn lage weerstand tegen vocht: tijdens langdurige werking van structuren, verwerkt met samenstellingen die ongebluste kalk bevatten, zal actief vocht beginnen te absorberen, schimmel en schimmel zullen zich vormen.

Tegenwoordig wordt deze stof in ongebluste vorm gebruikt als basiscomponent voor allerlei bouwmaterialen zoals slakkenbeton, verf, pleister, enz. Er zijn ook vele andere toepassingen bekend:

1. Het wordt gebruikt als primaire grondstof bij de vervaardiging van kalkzandsteen;

2. Als vuurvast materiaal;

3. Voor het verwijderen van zwaveldioxide uit de rookgassen;

4. Als voedseladditief;

5. Als “brandstof” voor verwarmingsdranken.

Vergelijkend kenmerk

In het algemeen vertonen de beschouwde varianten van het calciumproduct veel overeenkomsten, maar toch een aantal belangrijke verschillen. Onze deskundigen hebben een gedetailleerde vergelijking gemaakt, met de volgende resultaten.