Hoe persoonlijke ruimte in het gezin te behouden

E. Hall’s concept van persoonlijke ruimte. Holla kijkt naar de belangrijke punten in haar organisatie. De structurele elementen zijn

1. Territorialiteit (een afzonderlijk deel van de fysieke ruimte dat aan een bepaald individu toebehoort).

2. Personalisering (organisatie van de omgeving volgens iemands behoeften, wensen en interesses).

3. Afstand (individuele afstand die wordt ervaren als de meest optimale, comfortabele omgang met mensen).

4. Een bepaalde notie van persoonlijke omgeving (alle bovenstaande parameters in combinatie). Het binnendringen van buitenstaanders in deze constructies wordt door de persoon gezien als een potentiële bedreiging…

In de psychologie wordt de persoonlijke ruimte in de gezinsomgeving uitvoerig bestudeerd vanwege de complexiteit van de organisatie ervan. Het hebben van persoonlijke comfortzones waar je je eigen activiteiten, tijd voor dagelijkse karweitjes en vrije tijd kunt bepalen, bepaalt de opbouw van harmonieuze relaties met de rest van het gezin. Het is echter onder naaste mensen die gemeenschappelijke interesses, taken en gehechtheden delen dat de grenzen van de persoonlijke ruimte moeilijker te bepalen zijn. Wat u moet doen om ze te verwerven en te onderhouden, en hoe belangrijk het is om ze te bezitten – de antwoorden op deze vragen vindt u in dit artikel.

Aspecten van vrijheid

Als we het hebben over persoonlijke ruimte, heeft iedereen daar zijn eigen begrip van. Psychologisch gezien omvat de term verschillende aspecten.

1. FysiekOmvat het bezit van persoonlijke bezittingen door elk lid van het gezin, een eigen kamer, enz.. Het hebben van afgebakende grenzen bij het bezitten van elkaars spullen wordt dus gezien als het respecteren en aanvaarden van persoonlijke vrijheden… De tegenovergestelde situatie geeft een ongemakkelijk gevoel, leidt tot een gebrek aan vertrouwen en bijgevolg tot een breuk in de interactieprocessen. Dit aspect weerspiegelt de emotionele behoefte aan individuele objecten, grondgebied, dingen, het vermogen om de ruimte onafhankelijk te organiseren, die in elke situatie onaantastbaar blijven.

2. Emotioneelmarkeert de aanwezigheid van vrijheid van activiteiten, interesses, hobby’s. Het is de erkenning van het recht van elk gezinslid om vrij zijn of haar favoriete activiteit te kiezen. Als de emotionele afstand tussen mensen wordt bepaald op basis van persoonlijkheid, karakter en fundamentele temperamentskenmerken, dan is het hebben van een vrije keuze van interesses en activiteiten een gemeenschappelijk recht voor iedereen.

3. Financieelwordt gekenmerkt door het feit dat elk lid over individuele middelen beschikt om in zijn behoeften te voorzien. In een gezin waar de man het grootste deel van het inkomen verdient en de vrouw het huishouden doet, zijn er dus vaak conflicten omdat zij zich niet kan veroorloven datgene te kopen wat zij leuk vindt. Het ontbreken van een “financiële buffer” en de daarmee gepaard gaande onzekerheid is een directe schending van de persoonlijke ruimte… Kinderen hebben ook behoefte aan eigen zakgeld waarmee zij de dingen kunnen kopen die zij willen.

Er zij op gewezen dat het stellen van grenzen aan de persoonlijke ruimte uitsluitend afhangt van de persoon aan wie deze ruimte toebehoort. Het ligt in uw handen om een comfortabele omgeving te creëren waarin u uw capaciteiten, behoeften en talenten kunt verwezenlijken.

De negatieve gevolgen van het ontbreken van persoonlijke ruimte in het gezin

Mensen die zich onderdompelen in de onrust van het dagelijkse leven en de zorg voor de rest van het gezin verliezen een belangrijk deel van hun identiteit: hun recht om vrij te zijn. Een antwoord op dit thema is te vinden in het werk van P. Bilski, een bekend expert in kwaliteit van leven en persoonlijke groei. Als je je recht op bepaalde grenzen en belangen niet respecteert, heeft dat de volgende gevolgen:

1. Uw middelen zijn niet langer van u. Het helpen van je naasten wordt het centrale doel van je leven. Je staat daarom bij je familie en vrienden bekend als een geweldig, aardig en meelevend persoon. Alleen dit is niet goed, want je verliest een belangrijke bouwsteen van je persoonlijkheid – een gezond egoïsme en het vermogen om behoeften te vervullen.

2. Je bent makkelijk te manipuleren. U baseert uw planning voor de volgende dag, week, maand en leven op de behoeften van uw gezin. In dat geval word je een makkelijk doelwit voor manipulatie. Plichtsbesef tegenover man, vrouw, kinderen, ouders maakt dat je je behoeften in gevaar brengt en je dromen, doelen en belangen op het altaar van de opoffering legt. Wat je daardoor krijgt? Ongezonde relaties in het gezin, waarbij je samenwerkt in een driehoek van afhankelijkheid, waarbij je van de ene positie naar de andere gaat.

3. Gebrek aan steun voor je eigen mening.Persoonlijke mening maakt deel uit van de emotionele component van een gepersonaliseerde omgeving. De afwezigheid ervan is een natuurlijk gevolg van het hebben van zwakke grenzen. Vertrouwend op de mening van je familie en vrienden, probeer je onbewust hun genegenheid te winnen, omdat je het verdedigen van je mening gelijkstelt aan proberen autonoom en zelfstandig te zijn.

4. Je weet niet hoe je een standpunt moet beargumenteren…Persoonlijke grenzen zijn een duidelijk begrip van waar het onschendbare voor jou begint. Er spelen vele factoren mee, waaronder het recht op een onafhankelijke stem. Mensen wier persoonlijke ruimte geen duidelijke grenzen heeft, zijn bang om hun mening te laten gelden en te verdedigen voor het geval ze bekritiseerd of veroordeeld worden. Binnen het gezin geldt: uw familieleden, die uw liefde, zorg en respect ontvangen, hebben er geen recht op dat uw persoonlijke beginselen worden verworpen en niet worden erkend.

5. Je ervaart een gebrek aan fysieke en emotionele middelen. Persoonlijke behoeften die niet worden vervuld, leiden tot een permanente ontevredenheid met het leven, de omgeving en jezelf. Dit soort interpersoonlijke conflicten en het voortdurend opofferen van uw middelen ten gunste van anderen laat u achter met een fictieve lege batterij…

Door deze gevolgen komt men tot een bitter maar waar inzicht: Gebrek aan privacy staat gelijk aan een volledig gebrek aan controle over het eigen leven. Zodat je het werken aan jezelf niet hoeft uit te stellen door je te verschuilen achter het feit dat iedereen je nodig heeft, behalve jijzelf.

Hoe weet u of familieleden uw privacy negeren?

Een geïnformeerd persoon die zich bewust is van de waarde van zijn rechten en vrijheden, weet onmiddellijk dat zijn naasten duidelijk vastgestelde grenzen hebben overschreden. Maar als u deze grenzen lange tijd hebt vervaagd en brutale aanvallen op uw vrijheden consequent hebt genegeerd, zult u ze in de toekomst niet meer opmerken. Ze worden de norm van een leven dat je voor jezelf hebt opgebouwd. Om uit deze put te komen en jezelf terug te vinden, is het belangrijk om vast te stellen dat je persoonlijke omgeving voor anderen niet meer bestaat:

1. Huisgenoten nemen je spullen mee zonder je toestemming en gebruiken ze.

2. Ze kunnen zich schamen om uw correspondentie te lezen, uw gesprekken af te luisteren…

3. Familieleden en vrienden nemen actief deel aan uw persoonlijke relaties en staan er kritisch tegenover.

4. Mensen komen je bezoeken zonder eerst af te spreken.

5. Je voelt je ongemakkelijk bij mensen die te dicht bij je staan in communicatie en interactie.

6. Worden andermans meningen, opvattingen, gedragspatronen enz. aan u opgedrongen?.., en je verwent ze door ze te accepteren.

7. Als je over je eigen behoeften en doelen praat, worden ze genegeerd of hard bekritiseerd.

8. Er worden u ongepaste, ongemakkelijke vragen gesteld die u niet wilt bespreken.

9. Je idealen en waarden worden belachelijk gemaakt, je uiterlijk, je beroep, je relaties… hun eigen regels dicteren voor hoe ze met anderen omgaan.

10. U wordt gebeld of ge-sms’t op ongepaste tijden en begrijpt uw pogingen niet om dit te beperken.

Als je een van deze tekenen in je leven hebt opgemerkt, ben je je grenzen kwijtgeraakt en heb je toegestaan dat anderen vrijelijk je persoonlijke ruimte binnendringen.

Manieren om uw persoonlijke ruimte in het gezin te organiseren

Je hebt altijd de mogelijkheid om je autonomie en je persoonlijke grenzen terug te winnen. Dit vereist een maximale inspanning van uw kant en uw relatie met uw gezin. De volgende methoden werken zowel afzonderlijk als als een holistisch algoritme van actie om uw persoonlijke onschendbare omgeving terug te krijgen.

Zoek aanvaardbare grenzen waarbinnen u zich prettig voelt

Dit is een analytische maatregel die wordt uitgevoerd door middel van experimentele proeven. Het is uw taak om zo eerlijk mogelijk tegen uzelf te zijn en u uitsluitend te laten leiden door uw subjectieve gevoelens (hoe comfortabel of ongemakkelijk u zich voelt). Probeer te weten hoe het voelt voor uw kind of echtgenoot om de telefoon op te nemen zonder uw toestemming, bv. Als deze actie een negatieve reactie uitlokt, moet u een duidelijke grens stellen en uw standpunt voor iedereen duidelijk maken. Ga dan verder: als je het niet leuk vindt dat je moeder zich te veel met persoonlijke relaties bemoeit en je woorden bekritiseert – dat is weer een signaal om grenzen te stellen. Verwacht niet dat iedereen uw nieuwe eisen onmiddellijk en gemakkelijk zal aanvaarden. Wees voorbereid op het feit dat u uw standpunt zult moeten beargumenteren en uw overtuigingen herhaaldelijk zult moeten bewijzen. Je zult je persoonlijke ruimte alleen terugkrijgen door hard en geduldig te werken aan je relatie met je familie…

Probeer een tijdschema op te stellen waarin je jezelf realiseert als vrouw, man, ouder of kind en laat tijd over voor je eigen interesses.

Zodra u uw persoonlijke comfortzone hebt bepaald, is het tijd om een tijdschema vast te stellen voor het organiseren van uw persoonlijke ruimte. Stel dat je ’s morgens de kinderen naar school brengt, haar man naar zijn werk, en je hebt geen tijd om je voor te bereiden op de werkdag. En je moet je ongemakkelijk voelen als je moet kiezen tussen make-up of ontbijt… De oplossing ligt aan de oppervlakte – maak een lijst met ochtendtaken die iedereen in het gezin doet. Bijvoorbeeld, uw kind maakt ’s avonds zelf kleding en schooltas klaar voor school. De echtgenoot bereidt zich ook vooraf voor op zijn werk. Je maakt ’s morgens ontbijt en iedereen doet de afwas na zichzelf. Zo krijg je extra tijd om op tijd naar je werk te gaan, goed verzorgd en vol.

Hetzelfde geldt voor de algemene organisatie van de dag. Maak een lijst van taken die u aan uzelf toekent en wijs een verantwoordelijkheidsgebied toe aan de rest van het huishouden. En vergeet niet, het is geen gril voor jou – het is het gezonde functioneren van het gezin als een samenhangende eenheid.

Een nieuwe hobby creëren die privacy vereist

Daar heb je je fysieke ruimte en je persoonlijke tijd verdedigd. Het is tijd om nieuwe hobby’s te nemen of iets te doen waar je al lang van droomt. Wees niet zelfbewust, denk groots. Je hebt altijd al willen leren dansen, maar het is er nooit van gekomen? Schrijf je in bij een dansstudio en maak je droom waar. Of een carrièrepad inslaan. De beslissing die u neemt wordt alleen beperkt door uw verbeelding en vermogen.

Leer de grenzen van anderen te respecteren

Als je eenmaal persoonlijke ruimte hebt verworven en je vlag van onafhankelijkheid hebt geplant, vergeet dan niet dat de andere gezinsleden dezelfde rechten en vrijheden hebben. Als je niet luistert naar wat ze te zeggen hebben, stap je in de manipulatieve positie waar je tot nu toe zo moeilijk vanaf kwam. Respecteer de gevoelens van uw echtgenoot, kind en ouders, onderwerp hun belangen en idealen niet aan harde kritiek. Ouders projecteren vaak hun onvervulde verlangens en onvervulde interesses op kinderen. Dus negeer het verlangen van je kind om gitaar te leren spelen en stuur het hardnekkig naar de afdeling ritmische gymnastiek, bijvoorbeeld. Een gezonde ouder-kind relatie is er niet een van intimidatie – laat het kind zelf kiezen wat het met zijn vrije tijd wil doen. Deelnemen aan zijn leven, maar ook adequaat reageren op verzoeken om afstand te nemen en hem toe te staan zelf te handelen.

Stop met je schuldig te voelen over het zoeken naar grenzen

Vergeet niet dat persoonlijke ruimte geen luxe of gril is – het is een voorwaarde voor de normale organisatie van het menselijk leven. Wanneer je ophoudt er negatieve kenmerken in te zien en het accepteert als de natuurlijke gang van zaken, zul je merken dat het veel gemakkelijker is je grenzen te verdedigen.

Behandel uw familieleden zoals u zelf behandeld wilt worden

In het behaviorisme is de basisgedachte de interactie tussen stimulus en respons. .. een prikkel van een bepaalde aard genereert een passende reactie van het individu. Laten we deze redenering toepassen op familierelaties… Uw gedrag dat erop gericht is de rechten van de leden van het huishouden te erkennen, hun overtuigingen en beginselen te respecteren en duidelijke grenzen te stellen, zal een soortgelijke reactie teweegbrengen.

Conclusie

Vanwege de nauwe interactie binnen het gezin is de kwestie van het behoud van de persoonlijke ruimte bijzonder acuut. Om persoonlijke grenzen te doen gelden, is het van belang de gevolgen van uw mogelijke passiviteit te analyseren. Een triest beeld geeft een sterke motivatie om te werken. En de in dit artikel gepresenteerde methoden zullen helpen om voorzichtig en bewust grenzen te stellen en de rest van het gezin daarbij te helpen.