Hoe praat je met je baby om op te schieten

In verschillende stadia van de kindertijd verandert de manier en de aard van de interpersoonlijke communicatie. Het is belangrijk voor peuters om fysiek de nabijheid van hun moeder te voelen – knuffelen, kussen… Tieners vermijden de dialoog met hun ouders, hoewel zij hun steun en begrip nodig hebben. Daarom moeten vaders en moeders vaak vragen hoe ze met hun baby moeten praten om hen met elkaar in contact te brengen? Het kan lijken alsof ze nog maar net hebben leren communiceren met een jonge leerling. En toen was hij al een tiener geworden… De dynamiek van het opgroeien is moeilijk bij te houden, dus het is belangrijk de basisbeginselen te leren van de omgang met kinderen van alle leeftijden, maar verlies de leeftijdscategorie niet uit het oog. In dit artikel bekijken we deze en andere kwesties in verband met ouder-kindrelaties.

Probleempunten in ouder-kind relaties

Er zijn enkele gebieden die vaak tot conflicten leiden wanneer je met kinderen praat. Dit soort onenigheid gaat gepaard met buitensporige kritiek, pogingen om iemands waarden en opvattingen op te leggen. We denken dat we hen helpen slimmer en sterker te worden, maar in feite schaden we relaties en vertragen we hun moment van begrip. Wat zijn deze probleemgebieden:

1. Het kiezen van hun vrienden. Ouders hebben vaak kritiek op degenen met wie hun kind omgaat. Misverstanden uiten zich op verschillende manieren: leerproblemen van een vriend, een moeilijk karakter, een disfunctioneel gezin, slechte gewoonten, enz.. Deze kwestie in een dialoog aan de orde stellen roept bij het kind een storm van tegenstrijdige emoties op, aangezien het het recht heeft zijn omgeving te kiezen.

2. Interessesfeer en voorkeuren.Moeders en vaders geven er de voorkeur aan dat hun kinderen zinvolle vrijetijdsactiviteiten ondernemen, nieuwe kennis opdoen en levensvaardigheden verwerven. Wanneer kinderen afwijken van deze ideale perceptie, proberen ouders hen te wijzen op zwakke punten in hun visie. Dit is een ander onderwerp waarvan de kritiek tot een pijnlijke reactie leidt.

3. Organisatie van het leven en routines.Elke ouder is geconfronteerd met het probleem hoe om te gaan met de dagelijkse routines en huishoudelijke taken van hun kind. Wanneer zij proberen dit aan hun kind over te brengen, krijgen zij vaak een onverschillige grijns of onbeleefde woorden.

4. Vragen over motivatie en discipline.Er zijn ideale kinderen die zich niet verslapen op school, die vrolijk alle lessen bijwonen, die enthousiast zijn over huiswerk en buitenschoolse activiteiten. Eerlijkheidshalve zij opgemerkt dat er maar heel weinig van deze referentieleerlingen zijn. En praten en preken over prestaties, motivatie en discipline leidt tot onenigheid en strijd.

5. Betrekkingen met de ouders.Onoplettendheid, onbeleefdheid en onverschilligheid in de relatie tussen kinderen en ouders veroorzaken angst bij de oudere generatie. Ze proberen op verschillende manieren de reden te begrijpen en kinderen naar het juiste pad te leiden. Vandaar ruzies en nog meer vervreemding.

6. Intergenerationele binding.“En tegenwoordig…”. Is het toevallig dat uw waarschuwende uitleg begint met deze zin? Het lijkt ons, dat toen wij kinderen waren, wij verantwoordelijker waren, meer respect hadden voor volwassenen, plichtsgetrouwer en beleefder waren dan de huidige generatie. Het kenmerkt de mentale kloof tussen mensen van verschillende generaties.

Onderwerpen die wrijving veroorzaken in een relatie met een kind kunnen niet altijd worden vermeden. Maar het is mogelijk uw stijl van presenteren en uw houding tegenover deze meningsverschillen te veranderen. Hieronder vindt u meer informatie over de omgang met uw kind.

Hoe vindt u een gemeenschappelijke taal met uw kind?

Hier zijn suggesties voor elke leeftijdsgroep om u te helpen een verstandhouding met uw kind te vinden. Een belangrijke regel voor hun doeltreffendheid is de situatie af te stemmen op de dialoog en natuurlijk uw oprechtheid.

Verzacht uw kritiek met positieve punten

Hoe vaak wilt u scherp verwoorden wat een kind verkeerd doet, waarom hij/zij het niet moet doen, en leren hoe het goed moet?.Een kind reageert op harde, directe kritiek op de volgende manier

1. Sluit zich van je af. Kritiek wordt gezien als negatief, zelfs als je het te goeder trouw zegt. In antwoord op uw opmerkingen, heeft hij/zij de drang zich te verdedigen. Een psychologisch verdedigingsmechanisme is abstractie. Ze stoppen gewoon met zich voor je open te stellen om te voorkomen dat ze weer kritiek krijgen.

2. Onbeschoftheid, onbeschoftheid. Het is ook een defensieve reactie, een terugslag. Jij antwoordt door nog geïrriteerder te worden, en hij/zij ook. Een paar verbale uitwisselingen en je hebt al ruzie.

3. Voelt dat je niet van hem houdt. Kinderen hebben een gemeenschappelijk begrip van liefde, dat uitsluitend gebaseerd is op positieve aspecten. Als je hem op negatieve kwaliteiten wijst, wordt dat opgevat als een emotionele afwijzing van jouw kant…

Wat te doen? Leren om op een positieve manier op fouten te wijzen. U kunt zich bijvoorbeeld ergeren aan luide muziek in de kamer van uw kind. Je kunt ze gewoon vragen de muziek zachter te zetten. Je kunt je afvragen wat de samenstelling is? Noteer dat hij/zij een goede muzieksmaak heeft en vraag hem/haar een koptelefoon te dragen, want muziek maakt het moeilijk om je op je werk te concentreren. Het onderwerp is hetzelfde, maar het resultaat is heel anders.

Geef uw kind een keuze

Een onderdrukkende eis veroorzaakt wrevel bij een kind van elke leeftijd. Protesten ontstaan – opzettelijke afwijking van uw instructies. En je kunt het probleem oplossen zonder je toevlucht te nemen tot allerlei maatregelen. Het is de moeite waard hen te laten kiezen wat voor hen het beste is. Bijvoorbeeld, in een winkel wil uw dochter een dure blouse… Het is niet betaalbaar, maar u kunt een paar betaalbare opties uitzoeken en een keuze aanbieden. Of de baby houdt niet van soep eten. Maar je kunt voorstellen wat voor soort lunch hij zou willen – soep met gehaktballen of vermicelli. Kunnen kiezen maakt het communicatieproces gemakkelijker en verhoogt de loyaliteit in de relatie.

Respecteer zijn privacy

Respect voor de bevoegdheid van het kind is de manier om harmonie en begrip in een relatie te vinden. We hebben vaak het gevoel dat de eenvoudige dingen die onze kinderen doen niet voldoen aan onze behoeften. Bijvoorbeeld, je zoon leest een boek en je moet absoluut zijn grootmoeder Skypen om haar kleinkind te zien… Je dringt ruw zijn ruimte binnen en eist dat hij stopt met wat hij doet om hem af te leiden van jouw zaken. Uw kind kan uw onbezonnen poging rustig opvatten, maar het kan ook negatief reageren. Om geen onnodige wrijving in een relatie te creëren, probeer je de privacy van je kind te respecteren en zijn grenzen intact te houden. Uw respect zal hem of haar ook helpen ze te leren waarderen en ze te beschermen tegen onbeleefde indringers van anderen.

Laat uw kind creatief denken

De mentaliteit van kinderen kan heel anders zijn dan die van volwassenen – wij aanvaarden onveranderlijke regels, maar kinderen zijn in staat deze te veranderen en om te buigen. Hoe reageren ouders op deze acties? Juist, met afkeuring. Laat uw kind creatief en fantasierijk zijn in alles, van huishoudelijke taken tot schooltaken. Laat hem of haar alternatieve manieren proberen om het probleem op te lossen. Bijvoorbeeld, op school hebben ze een oefening in stereometrie… U ziet een manier om het op te lossen en het kind heeft een idee voor een andere manier… De moeilijkere of makkelijkere manier. Dring niet aan op jouw keuze, maar geef hem de kans om out-of-the-box denken in actie te laten zien. Dit geldt niet alleen in de geometrie.

Leg uw mening niet op

Na lange pogingen om alles netjes op te ruimen, neem je het heft in eigen handen… Dus, je legt je mening op en neemt het initiatief van het kind weg… Je denkt dat het makkelijker en sneller zal zijn en dat je je kind zal helpen… Maar niet zo: het wordt gezien als een poging om ongevraagd hulp op te dringen, zelfs beledigend. Het is belangrijk dat uw kind dingen gedaan krijgt. Indien hij/zij moeilijkheden ondervindt en om hulp of advies vraagt, kunt u handelen. Door het recht van uw kind op autonomie te respecteren, kunt u een gemeenschappelijke basis en begrip vinden. De beste manier om onschatbare ervaring op te doen is veel fouten te maken en dan zelf een oplossing uit te werken.

Laat zien dat de mening van uw kind belangrijk voor u is

Wanneer uw mening wordt gerespecteerd en u wordt gevraagd uw mening over een kwestie te geven, laat dat zien dat u belangrijk bent en wordt gewaardeerd. Zo is het ook met kinderen: zij vinden het prettig als ouders niet zomaar een beslissing nemen, maar als zij met hen overleggen. Dit geldt met name voor zaken die rechtstreeks betrekking hebben op het kind. Stel dat u de kinderkamer renoveert… Nodig hem of haar uit om de stijl van het toekomstige interieur te bepalen. Ten eerste zal hij/zij zich na de renovatie comfortabel voelen op de plaats. Ten tweede zal hij weten dat zijn mening belangrijk voor je is. U kunt samen met het kind naar een oplossing zoeken, waardoor hij als volwassene leert te vertrouwen op zijn eigen oordeel.

Moedig hem aan in moeilijke situaties

Wanneer een kind een emotioneel moeilijke tijd doormaakt, heeft het het minste behoefte aan kritiek. Wordt een steunpilaar, een betrouwbare achterhoede, waar hij terecht kan in geval van problemen.Pas de jouwe aanCommunicatieprocesop een manier die:

1. Hij kan zien hoe je je voelt. Je gevoelens zijn een krachtig instrument om een relatie op te bouwen… Als uw kind bij u is gekomen met relatieproblemen, laat dan zien dat u van streek bent en dat u om hem of haar geeft.

2. Hij begrijpt dat je zijn gevoelens ook begrijpt. Het is belangrijk om weer te geven dat je zijn emotionele toestand hebt vastgelegd. Dit kan als volgt worden uitgedrukt: “Ik zie dat u erg van streek bent door uw ruzie”, “Ik begrijp wat u doormaakt”, enz..

3. De positieve houding van het gesprek werd gehandhaafd. Maak het kind duidelijk dat er altijd moeilijkheden zijn en dat die soms niet te vermijden zijn. Om hen geen ongemak te bezorgen, kunt u uw houding tegenover hen veranderen. Elk probleem is immers tijdelijk, en onze acties kunnen het oplossen.

4. Het standpunt van het kind wordt gehoord en begrepen. Onderbreek hem niet, maar luister goed wanneer hij klaar is om over zijn gevoelens te praten. Laat je gedachten gaan en luister naar hun zorgen. Soms is het genoeg om over je gevoelens te praten, ze los te laten.

5. Na de discussie was hij in staat om tot een vindingrijke staat te komen. Elke moeilijke dialoog moet eindigen met een terugkeer naar rust… Bied na het gesprek aan om thee te drinken, een wandeling te maken of samen een interessante film te bekijken. Dit zal hen afleiden en hen een ontspannen gevoel geven na de ervaring.

Vergeet je humor niet

Een gepaste grap kan een gespannen situatie bezweren. Wanneer je het gevoel hebt dat de dialoog in een impasse is geraakt en niemand een compromis kan vinden, is het de humor die het gesprek verder kan brengen. Grappen werken bijzonder goed bij jonge kinderen en kinderen op de basisschool. Bijvoorbeeld, je baby wil geen broccoli eten… Griezelige groene kool roosjes worden waargenomen met universele afschuw… Speel een grappige situatie na van broccoli die in de mond van het kind probeert te komen, terwijl je met een grappige stem opmerkingen maakt. Weinig kinderen kunnen deze truc weerstaan. Het is belangrijk te weten wanneer humor relevant is en wanneer andere manieren om begrip te kweken moeten worden geprobeerd.

Vermijd vergelijkingen met andere kinderen

Niets schaadt het gevoel van eigenwaarde van een kind zozeer als het op een negatieve manier vergelijken met anderen. Ouders gebruiken deze methode vaak om hun kind tot nieuwe prestaties aan te sporen en de motivatie te vergroten. Bijvoorbeeld, je prijst de buurjongen voor zijn perfecte gedrag, het helpen van zijn moeder en goede cijfers. Terwijl je “niet wat je bent” of “anders dan jij” viert. De ervaring van deze woorden kan elk vertrouwen en begrip in een kind-ouder relatie vernietigen. Hij moet één vergelijkingsschaal hebben – zichzelf. Laten we zeggen dat hij een “C” had op zijn laatste test. En voor de volgende zal het een goed cijfer opleveren. Het is belangrijk op te merken dat hij goed werk heeft verricht, het heeft geprobeerd en een beter resultaat heeft kunnen bereiken. Zelfs als iedereen een “A” heeft, boekt hij vooruitgang ten opzichte van zichzelf. Het helpt voorkomen dat ze in de toekomst naar anderen kijken voor goedkeuring of afkeuring. Hij bepaalt zijn eigen succespercentage.

Conclusie

Met je kind omgaan kan moeilijk zijn. Het welzijn van de relatie van het kind met zijn ouders hangt af van een goed communicatieproces. Kinderen hebben geen volwaardige kans om hun interactiestijlen te analyseren en te corrigeren omdat hun communicatievaardigheden en hun beeld van de wereld onvoldoende gevormd zijn. Maar wij, als liefdevolle en zorgzame volwassenen, kunnen de manieren waarop we communiceren versterken en verbeteren. Onze goede bedoelingen en ons geduld zullen helpen om het vertrouwen en het begrip van onze kinderen te behouden en te herstellen.