Hoe praat je met een 2 jarige?

De ervaring leert dat – zelfs als men onmiddellijk na de geboorte met spraaklessen begint – dit nog geen garantie is dat het kind de norm van zijn ontwikkeling zal overtreffen of zich er in ieder geval aan zal conformeren.

Dit artikel gaat over de ontwikkeling van gesproken taal bij normale kinderen die in relatief normale omstandigheden zijn geboren. Als er sprake is van ernstige geboortetrauma’s of specifieke diagnoses bij het kind zelf – dit is een specialistisch werkterrein en een op internet gelezen artikel zal waarschijnlijk niet helpen.

Voor andere kinderen, in het bijzonder liefhebbende ouders, kan de hier gepresenteerde informatie nuttig en behulpzaam zijn.

Oorzaken van het probleem zelf en algemene regels voor de spraakontwikkeling van het kind vanaf de geboorte

Veel leerkrachten, die een solide ervaring hebben met het werken in logopediegroepen voor kleuters, bevestigen de statistieken en onderzoeksgegevens dat de kinderen van de jaren 70-80 van de vorige eeuw in staat waren om op anderhalfjarige leeftijd te spreken, vandaag de dag kunnen de meesten van hen dat zelfs niet meer na twee jaar.

Dit is vooral duidelijk op het gebied van de taalontwikkeling. Als men rekening houdt met de oorzaken, die verband houden met de ontwikkeling van de foetus, de genetische achtergrond, de verloskundige omstandigheden en de complexiteit van de bevalling zelf, die tegenwoordig tot de helft van de gevallen uitmaakt, is een raadpleging van een logopedist niet de enige noodzakelijke stap. Deze professional leert hoe je klanken maakt, mondelinge zinnen vormt en oefeningen om de dictie te verbeteren. Daarnaast zal een consultatie en onderzoek nodig zijn:

1. Een logopedist;

2. neuroloog;

3. een kinderpsycholoog.

De andere helft van de oorzaken van vertraagde spraak bij kinderen wordt toegeschreven aan de volwassenen zelf. Er is een wijdverbreid gebrek aan aandacht onder ouders, aangeduid met de term “pedagogische verwaarlozing” die door moderne pedagogen wordt gebruikt. Het ontstaat door het gebrek aan communicatie tussen ouders en hun eigen kind. Wat weer verband houdt met de “epidemie” van iedereen en alles die verslaafd is aan alomtegenwoordige “gadgets”… Daarom moeten de ouders vóór de geboorte van het kind een paar eenvoudige regels uit hun hoofd leren en oefenen:

1. Beperk de tijd die je voor een scherm doorbrengt. Regel geen TV of tekenfilms op de computer of “communiceer” met de telefoon. Natuurlijk zal er contact met hen zijn bij bezoek aan gasten of op openbare plaatsen, maar dat moet voldoende zijn voor het kind. Deze beperking komt overeen met de leeftijd van 0 tot 3 jaar. Meer informatie vindt u in deze brochure.

2. Wanneer muziek of liedjes worden afgespeeld, of een verhaal in audiomodus staat, moeten volwassenen vermijden te praten. Er mag geen achtergrondgeluid zijn voor het kind, slechts één geluid.

3. Praat veel en duidelijk in aanwezigheid van het kind. Het gemakkelijkste is om alle huishoudelijke activiteiten die een volwassene uitvoert door te spreken. Bij irritatie of vermoeidheid is het echter beter het niet te doen, het effect kan het tegenovergestelde zijn van wat de bedoeling was.

4. Moet je een boek voorlezen aan je kind?.

5. Tijdens alle activiteiten die een volwassene met het kind verricht – baden, aankleden, voeden, masseren, enz. – moeten actief kinderrijmpjes, -liedjes en -liedjes worden gezongen.

6. Bij het praten met het kind is oogcontact belangrijk en moet er een emotionele stimulans zijn om de aandacht van het kind naar het gezicht van de spreker te trekken. Kinderliedjes en rijmpjes zijn hiervoor uitstekend geschikt. Veel logopedisten raden vrouwen ook aan heldere lippenstift te gebruiken voor lessen in spraakontwikkeling met hun kind.

7. Actief gebruik maken van spelletjes voor de ontwikkeling van de fijne motoriek.

8. Ondersteuning en volledige aanmoediging van diverse spelactiviteiten. De activiteit van de hersenen van het kind is rechtstreeks afhankelijk van de actieve betrokkenheid van de grove motoriek, die plaatsvindt wanneer kinderen lichamelijk actief zijn.

Tegen het einde van het eerste levensjaar zou een kind ongeveer 10-15 woorden in zijn of haar woordenschat moeten hebben, wat de gemiddelde “woordenschat” is voor de meeste kinderen.

5 Tips van logopedisten voor spraakontwikkeling bij kinderen jonger dan 2 jaar

Het advies is sterk aanbevolen en gemakkelijk toe te passen in het dagelijks leven, en de voordelen ervan zijn getest door vele jaren ervaring van deskundigen:

1. De Dichter van het Oosten modus, – In de oude ruimten van de Grote Steppe waren de akyn-dichters populair onder de nomaden, die alles bezongen wat ze zagen. Dit is altijd een goed idee als je met een kind praat. De volwassene moet al zijn handelingen verklanken en alle voorwerpen noemen die betrokken zijn bij wat de volwassene doet. Bijvoorbeeld, bij de voorbereiding van het wassen van een kind is het nodig om commentaar te geven op al zijn of haar handelingen, bijvoorbeeld “broek uittrekken, baken uit, bad vullen, op de handen zitten, in het water dompelen, enz..”.

2. Zuigen moet zoveel mogelijk worden vermeden.Het is belangrijk dat kinderen het goede voorbeeld geven door duidelijk, helder en correct te spreken.

3. In het begin van de leerfase kunnen samengestelde woorden voor voorwerpen of wezens worden vervangen door de geluiden die zij voortbrengen – een auto is bi-bee, een kat is miauw en een paard is ygo-go. Het maakt het gemakkelijker voor het kind om spraak te leren, maar tegen de leeftijd van anderhalf of twee jaar moeten ze worden vervangen door volwaardige woorden.

4. Poëzie wordt het best voorgelezen aan kinderen, Kinderverhalen van kinderauteurs als Tsjoekovski, Marshak of Agniya Barto, of eenvoudige kinderverhalen. Het lezen van serieuze schrijfsels die ouders zelf leuk vinden, wordt best uitgesteld tot een ouder kind.

5. Bij het gebruik van kinderrijmpjes of kleuterrijmpjes in spraaklessen, combineer ze met imitatie- en vingerspelletjes voor meer effectiviteit. Dit helpt de ruimtelijke coördinatie te ontwikkelen, wat op zijn beurt de ontwikkeling van actieve processen in de hersenen van het kind stimuleert.

Hoeveel woorden moet een kind op 2-jarige leeftijd in zijn gesproken “arsenaal” hebben?

Als we de gezaghebbende mening van L. Vygotsky, de meester van de nationale psychologie, als leidraad nemen.. verwoord in zijn werk “Denken en Spreken”, dan moet het kind op de leeftijd van anderhalf jaar, maximaal 1 jaar en 7 maanden, al in zinnen beginnen te spreken.

Maar op dit moment is het niet realistisch en je hoeft er niet bang voor te zijn. De observatie van deze wetenschapper versterkt het teleurstellende feit dat de mensheid achteruitgaat… Maar nu iets anders, dus de norm is tegenwoordig 200 tot 300 woorden tegen de leeftijd van 2 jaar. Een kind moet in zinnen spreken die uit minstens twee woorden bestaan.

Om na te gaan of dit kind de moderne wetenschappelijke standaard heeft bereikt, is het belangrijk zijn spraak en woordenschat te observeren. Alleen een moeder kan dit beter dan wie dan ook. Vaak kan een kind van deze leeftijd alleen begrijpen wat ze zegt. Gewapend met een notitieboekje en met geduld moet u alle woorden opschrijven die u in de loop van de week van het kind zult horen, alles wat u te binnen schiet. Waarschijnlijk zullen de meeste woorden tweeletterig zijn en veel ervan zullen betekenisvervangende woorden zijn, bijvoorbeeld hond – woef-woef, en er zullen niet veel zinnen zijn, bijvoorbeeld “Papa, geef”, “Mama, yum-yum”. Voor een “taalkundige analyse” is het belangrijk om.

Zelfs als het aantal woorden lager is dan normaal, geen paniek en blijf oefenen. Er zijn nu veel voorbeelden van kinderen die op driejarige leeftijd kunnen spreken zonder ontwikkelingsproblemen of handicaps.

Nu een korte discussie,wat strikt verboden is, om het kind geen psychologische en emotionele schade toe te brengen:

1. vergelijkingen maken met andere kinderen van hun kennissen, familieleden of buren die dezelfde leeftijd hebben, maar die beter spreken. Elke baby is uniek en verschillend in zijn ontwikkeling, en volgt zijn eigen “persoonlijke” tijdschema.

2. Als er tekenen zijn van een vertraagde spraakontwikkeling geen rekening te houden met dit probleem. Rekenen op ‘het zal wel overgaan’ en bezoeken aan specialisten uitstellen.

3. Richt al je aandacht op dit ene probleem. Vaak worden moeders echt wanhopig als hun 2-jarige nog niet begint te praten en al hun gedachten zijn hierop gericht.

De conclusie van deze aanbevelingen is eenvoudig: ga niet tot het uiterste en blijf op een verstandige, weloverwogen manier aan het probleem werken. Hieronder volgt een beschrijving van enkele ademhalings- en articulatieoefeningen en wat meer informatie over training van de fijne motoriek voor deze leeftijdsgroep. Al het bovenstaande zou een positief effect moeten hebben op de spraakontwikkeling van het kind.

Articulatie- en ademhalingsoefeningen.

Het doel van de articulatieoefeningen is het kind te leren de klanken correct en duidelijk uit te spreken, zodat het de vaardigheden ontwikkelt om de woorden in de toekomst goed uit te spreken.

Alle training moet op een speelse manier gebeuren, door het aan uw kind te laten zien en uit te leggen.De baby moet deze activiteit leuk vinden en de activiteit moet op een leuke manier worden georganiseerd.

1. “Omheining”. Tanden goed gesloten zodat de tong er achter blijft als een “hek”. Wanneer men dit doet, moet men zo breed mogelijk glimlachen.

2. De “slinger”. Beweeg de tong met de mond open als een slinger van de ene naar de andere kant en raak daarbij de mondhoeken aan.

3. “Knorretje”. De lippen worden in een buis getrokken en beginnen te bewegen in een cirkel, op en neer, rechts en links.

4. “Vrolijke hamster.”. Doen alsof je een hamster bent, lucht in de mond nemen en de wangen oppompen. Blaas afwisselend op de rechter- en linkerwang. Dan in omgekeerde volgorde – de wangen harder naar binnen trekken, dan weer opblazen en leeg laten lopen met de handpalmen.

5. “Eendje.”. Trek de lippen in een buis naar voren en adem erdoor.

6. “Open en sluit je mond. Houd de positie met de mond enkele seconden open en sluit hem dan.

7. “Nimble Tongue.”. Oefenen met tong naar kin, puntje van neus, wangen.

Bepaalde oefeningen voor de ontwikkeling van de fijne motoriek.

Het gebied van de hersenschors dat verantwoordelijk is voor de spraakfunctie ligt vlakbij het gebied dat verantwoordelijk is voor vingerbewegingen en fijne motoriek in het algemeen. Stimulatie van deze zone maakt het mogelijk impulsen te sturen naar de spraakcentra, waarvan de ontwikkeling van de spraak afhangt. Hier zijn enkele oefeningen voor dit doel:

1. Zoeken naar onderwerpen. Klein speelgoed en andere kleine voorwerpen worden in een diepe bak gelegd, gevuld met granen of peulvruchten – erwten, rijst, bonen, enz.. De taak van het kind is zijn handen in de schalen te steken en alle voorwerpen eruit te “halen”.

2. Modellering.Plasticine, kunstklei of eenvoudig deeg zijn uitstekende “oefeningen” om de flexibiliteit en mobiliteit van de vingers te ontwikkelen.

3. Vingeroefeningen. Een bekende en bekende voor vele generaties van ekster – Kraai met haar baby’s, Gehoornde Geit, wandelen achter de kleine jongens en natuurlijk Ladushki, zeer effectief beïnvloeden de algemene ontwikkeling van het kind, met inbegrip van de ontwikkeling van de spraak.

4. Toepassing en allerlei soorten tekeningenheeft meestal een gunstig effect op de beweging van de vingers en handen van een kind.

Aan deze lijst kunt u mozaïeken toevoegen, spelletjes met schoenveters, knopen vastmaken en losmaken, spelen met kralen, granen en andere activiteiten. De leidraad moet nieuwheid voor uw baby zijn. Als alle spelletjes en activiteiten dag na dag worden herhaald, zal dat niet bijdragen tot de ontwikkeling van de spraak.

De sleutel is om de spraakontwikkeling van een kind nooit op zijn beloop te laten. Haar hele gevoelige ontwikkelingsperiode vindt plaats tussen 0 en 3 jaar, wat niet veel tijd is… U moet uw kind echter ook niet onder druk zetten en u onnodig zorgen maken over hem of haar. De sleutel tot een succesvolle spraakontwikkeling is regelmatige lessen, ouders bestuderen relevante literatuur en nemen vroegtijdig contact op met een logopedist.

Dit artikel is gebaseerd op: Vygotsky L.. “Hersenen en spraak, Andrei Kurpatov’s Happy Child, Elena Yanushko’s Help Your Baby Talk, O”.. Novikovskaya’s De peuter leert praten, E. De Ershova “Geen paniek”! Mijn kind spreekt niet “en materialen van het werk van leraren en onderwijspraktijk van het personeel van Solnyshko weeshuis.