Een oncontroleerbaar kind – oorzaken en wat te doen

Een kind opvoeden is een moeilijke en essentiële taak voor ouders. Alle vaders en moeders hebben minstens één keer te maken gehad met de weerstand van een kind tegen onderwijsmaatregelen. Iemand is minder gelukkig – elke dag interactie met de baby gaat gepaard met een strijd, proberen te temmen ongecontroleerd gedrag. De mislukkingen die volgen op hun vergeefse pogingen zijn verbijsterend en dwingen tot een diepgaande analyse van de oorzaken van het destructieve gedrag van hun kind. De moeilijkheid van de communicatie met kinderen die de woorden “nee” en “mag niet” niet kennen, ligt juist in de moeilijkheid om een verstandige houding aan te nemen en sociale, hygiënische en andersoortige normen en regels bij te brengen. Vaak hebben zorgzame en bezorgde ouders de neiging om geïsoleerde incidenten van ongehoorzaamheid te overdrijven.

Om te begrijpen dat er een probleem is dat gecorrigeerd moet worden, moeten we kijken naar het psychologische profiel van een onhandelbaar kind:

1. Gebrek aan elementaire discipline. Als hij/zij op school zit, kan hij/zij midden in de klas opstaan en zijn/haar gang gaan. Waarom ze het doen? Omdat hij de gedragsregels niet heeft geleerd en geaccepteerd… Systematisch en grof tuchtgedrag is de eerste indicator van een “moeilijk” kind.

2. Niet in staat opmerkingen van volwassenen om onaanvaardbaar gedrag te corrigeren te accepteren en te analyseren.

3. Woedeaanvallen zijn een veel voorkomende reactie op pogingen van ouders om hun acties te beperken. Het is niet manipulatief, zoals veel volwassenen denken. In feite is huilen niet minder ongemakkelijk voor hem dan voor jou. Maar ze zijn niet in staat de stormloop van negatieve emoties te weerstaan, omdat hun copingmechanismen niet ontwikkeld zijn.

4. Heeft geheel of gedeeltelijk geen zelfbeheersing. Hij vindt het waarschijnlijk zelf niet leuk, dat hij voortdurend bestookt wordt met opmerkingen over zijn slechte gedrag. Maar het probleem is dat hij niet in staat is om zijn acties te controleren… Dit komt door een verminderde ontwikkeling van de emotioneel-volwassen sfeer.

5. Niet empathisch. Vanaf de leeftijd van twee jaar hebben baby’s de basisbeginselen van empathie geleerd – zij herkennen de gevoelens van anderen, analyseren deze en reageren dienovereenkomstig. Kinderen die geen controle hebben proberen de mensen om hen heen niet te begrijpen, laat staan dat ze empathie tonen als ze iemand pijn doen of kwetsen.

6. Het opzettelijk niet volgen van sociale normen en regels. Peuters en kleuters staan er niet om bekend slechte dingen te doen om iemand te kwetsen. Hun openlijk protest is niet gericht op het kwetsen van hun ouders, vrienden en verzorgers. Kinderen met moeilijkheden hebben andere motieven.

7. Moeilijk om zich aan kinderen te binden en lijkt afstandelijk binnen hun peer group. Het niet weerstaan van de drang om een speelkameraadje te slaan, te bijten of pijn te doen, zorgt ervoor dat andere kinderen zich van de pester afwenden. Kinderen die de gedragsregels in de samenleving kennen en begrijpen, weten ook dat overtreding van deze regels wordt bestraft. Boycot, onwil om te spelen – dergelijke acties zijn pogingen om ongenoegen te tonen over de destructieve acties van een ondeugende metgezel.

8. Maakt het moeilijk voor verzorgers en leraren om negatieve gevoelens jegens hen te verbergen. Het werk van deze professionals is het verlenen van educatieve diensten, toezicht houden op gedrag, en het bijbrengen van eenvoudige regels en voorschriften. Het actieve verzet van het kind tegen deze handelingen met een duidelijke negatieve connotatie roept een sterke emotionele reactie op. De pedagogische ethiek staat niet toe dat verzorgers en leerkrachten hun emoties openlijk uiten, maar kinderen zijn zeer gevoelig voor de stemmingen van de volwassenen. Het moeilijke kind voelt zich daarom soms vijandig behandeld…

Redenen

Begrijpen waarom je kind zich op een bepaalde manier wil gedragen is de eerste stap in het corrigeren van ongewenst gedrag. Hier zijn redenen die verband houden met de opvoedingsstijl van het gezin en onderliggende invloeden op andere gebieden van het leven van het kind. Laten we eerst kijken naar de opvoedingsstijlen die leiden tot onhandelbaar gedrag, weergegeven in de volgende tabel.

Zoals u ziet, bepalen de aanvankelijke normen van de opvoeding, waarbij interactie met kinderen plaatsvindt, grotendeels de toekomstige gedragsvormen van kinderen. Het is voor ons als ouders van cruciaal belang een evenwicht te vinden tussen permissieve en autoritaire beperkingen, zodat kinderen zich op een gezonde, aan hun leeftijd aangepaste manier kunnen ontwikkelen en gemakkelijk in de samenleving kunnen integreren.Laten we eens kijken naar andere oorzaken die aanleiding geven tot onhandelbaar gedrag

1. Crisissen. Er zijn normatieve crises die de overgang van een kind naar een nieuwe ontwikkelingsfase en een kwalitatieve transformatie op mentaal gebied markeren. De moeilijkheden die het kind in deze periode ondervindt, leiden vaak tot situationeel vertoon van ongecontroleerd gedrag: agressie, ongehoorzaamheid, fysiek geweld, driftbuien, enz..

2. Negatieve ouderlijke rolmodellen. Het belang van het ouderlijk voorbeeld bij de opvoeding van een kind is opgemerkt in de werken van vele specialisten. Het niet in overeenstemming brengen van de eisen van volwassenen met hun feitelijke gedrag is een bron van innerlijke conflicten bij kinderen, en bijgevolg van destructief gedrag.

3. Geestelijke oorzaken. Onhandelbaar gedrag van kinderen is soms te wijten aan een gebrek aan mentale processen: geheugen, denken, aandacht. Zo leidt het onvermogen om zich te concentreren op de woorden van de ouders ertoe dat de eisen en de uitvoering ervan niet worden opgenomen. Om de oorzaak van het probleem vast te stellen voert een kinderpsycholoog een uitgebreid psychologisch onderzoek uit.

4. Plotselinge verandering in de levenswijze van het kind.De komst van een broertje of zusje in het gezin, de verhuizing naar een andere stad en vele andere traumatische factoren zijn soms een bron van gedragsproblemen. Deze oorzaak wordt aangetoond door kinderen met maladaptieve copingmechanismen en gewoon gevoelige, kwetsbare kinderen.

Advies voor ouders om onhandelbaar gedrag te corrigeren

Pas nadat de oorzaken zijn opgehelderd, worden geschikte gedragsremedies gekozen. Hier volgen enkele basisrichtsnoeren om ouders van “moeilijke” kinderen te helpen storend gedrag tot een minimum te beperken en ermee om te gaan.

Een systeem van beloningen en straffen invoeren

Het is beter het positieve te benadrukken, maar soms moet je sancties invoeren tegen ongecontroleerd gedrag.Er zijn enkele belangrijke regels die ervoor zorgen dat de straf zacht en doeltreffend is en het kind niet traumatiseert:

1. Geen geweld (fysiek of psychologisch). Voorbeeldig gedrag is verre van het resultaat van gebrekkige opvoeding, psychologische problemen… Fysieke straf en vernedering zullen het alleen maar erger maken en hem een minderwaardigheidsgevoel geven.

2. Leg uit waarom hij werd gestraft.Vergeet de zinnen “omdat ik het zeg”, “je moet”, “je weet waarom”. Elk ouderlijk ingrijpen gericht op het corrigeren van manieren van reageren moet gerechtvaardigd zijn. Anders zullen uw inspanningen tevergeefs zijn.

3. Blijf ondanks de daad liefde tonen voor het kind... Ja, nu heeft hij zich misdragen. U hebt hem dit duidelijk gemaakt door het gebruik van sancties… Maar hij blijft je geliefde en unieke baby. Het is belangrijk dit op te merken, zodat hij de straf niet ten koste van zijn persoonlijkheid laat gaan.

4. Stel confrontaties met de pestkop uit tot je alleen bent.Openbare bespreking van de overtreding en nog meer van de straf zal hem herhaaldelijk het gevoel van schuld doen ervaren, ongemak van de aanwezigheid van vreemden. Het sluit af en maakt het nog moeilijker om tot de kern van het probleem door te dringen…

5. De straf moet selectief zijn. Als een kind te laat thuiskomt van een uitstapje, wordt het voor een door u bepaalde tijd uit het uitstapje gehaald. Hij kan de tijd vertellen en heeft altijd zijn telefoon bij zich… Dus hij is opzettelijk ongehoorzaam. Maar als een klein kind een vaas heeft omgestoten, is het niet hun schuld… De daad was niet opzettelijk en het kind wilde u geen pijn doen. Bij het kiezen van een strafmethode is het belangrijk rekening te houden met de leeftijdsgroep en vele andere factoren die moeten worden geanalyseerd.

6. Respecteer zijn/haar persoonlijkheid. Jouw respect laat hem/haar zien dat hij/zij goed is, maar zich heeft misdragen en slechte keuzes heeft gemaakt. Bekritiseer nooit de persoonlijkheid van een kind. Kies taal die de actie bekritiseert.

7. Hoor zijn positie.Zelfs in de rechtbank krijgt de beklaagde de kans om zijn mening over de aanklacht kenbaar te maken. Ontdek de motivatie achter het gedrag van het kind en hoe hij/zij de situatie ziet. Wat je hebt gehoord zal de keuze van de straf sterk beïnvloeden.

8. Bestraffing mag niet inhouden dat de mogelijkheden om basisbehoeften te verwezenlijken verloren gaan. Ontneem het overtredende kind nooit voedsel, water, slaap, enz.. Het is niet alleen psychologisch verkeerd, het schendt alle mensenrechten en vrijheden. Hoe zal hij als volwassene voor zijn rechten opkomen, als als kind zijn verlangen naar rechtvaardigheid werd onderdrukt door zijn naasten??

9. Preventieve begeleiding invoeren.Gewaarschuwd is gewaarschuwd. Als u herhaaldelijk bent geconfronteerd met moeilijk gedrag, geef dan eerst aan welke sancties u bereid en in staat bent toe te passen tegen het wangedrag.

Wanneer een kind goed gedrag vertoont, laat dat dan niet onopgemerkt voorbijgaan – prijs het, vertel hoe blij je bent. Uw positieve beloning in de vorm van lof, uitnodigingen voor ijssalons en andere aanmoedigingen is een sterke motivator om het goede gedrag vol te houden.

Help je kind door een normale leeftijdscrisis heen

Dit geldt voor gedragsstoornissen in kritieke perioden van de ontwikkeling. Bijvoorbeeld de crisis van drie jaar. Op dit moment wil uw baby autonomie en onafhankelijkheid… Hij verandert zijn manier van communiceren en het soort activiteiten waarbij hij betrokken is. Deze veranderingen duren voor elk kind anders. De intensiteit van de negatieve reacties varieert ook.Wat een ouder in dit geval kan doen:

1. Laat hem of haar onafhankelijk zijn. Betrek hem bij huishoudelijke taken. Als hij/zij je wil helpen met stofzuigen, afwassen, stofwissen, dan ben je welkom. Onder uw gevoelige toezicht zal uw baby de bevrediging van een nieuwe behoefte aan autonomie ervaren. Ja, het zal langer duren. Als er geen haast bij is, laat hem dan onafhankelijk zijn…

2. Weet hoe je duidelijk “nee” moet zeggen. Het aanmoedigen van alle verlangens in weerwil van uw bedrijf en werk zal niet werken. Dus je negatieve houding moet harder zijn dan graniet. Als je verslapt en woorden opgeeft, zal je kind ze niet langer accepteren als een onbreekbare, gezaghebbende mening.

3. Uit uw bedenkingen over driftbuien. Veel huilen gaat gepaard met de crisis. En tranen zijn niet altijd een ernstige oorzaak. Wanneer uw baby kalmeert, ga dan tegenover hem/haar zitten zodat uw ogen ongeveer op dezelfde hoogte zijn, en vertel hem/haar dat u dergelijk gedrag niet accepteert. Nogmaals, u moet een duidelijk standpunt innemen zonder correcties.

4. Geduld en nog eens geduld.Tot deze tijd voorbij is, moet u veel geduld hebben om uw kind, dat het toch al moeilijk heeft, niet te laten knappen en te kwetsen.

Om een gedragstactiek te ontwikkelen hoeft u zich alleen maar vertrouwd te maken met de bijzonderheden van andere kritieke perioden en de centrale kwesties die daarbij een rol spelen.

Tips voor ouders om het gedrag te verbeteren

Het blijkt dat de opvoeding de basis vormt voor gedragsreacties die vanaf de eerste levensdagen in een kind worden vastgesteld.Hier zijn enkele eenvoudige tips om u te helpen een harmonieuze persoonlijkheid op te bouwen:

1. Respecteer de gevoelens van het kind, wees bereid naar hun zorgen te luisteren. Als hij zich niet voor je openstelt, probeer hem dan te vragen naar zijn dagelijkse zaken… Geleidelijk aan zul je naar buiten komen om over je gevoelens en emoties te praten waarbij je hen kunt steunen en begrijpen.

2. Ontwikkel een effectieve manier om met de driftbuien van je baby om te gaan. Het gaat niet zonder vallen en opstaan, maar vroeg of laat vind je je toverstokje van krokodillentranen… Bijvoorbeeld, wanneer een driejarige een driftbui heeft, werken afleidingstactieken geweldig… Dat wil zeggen, je verlegt zijn aandacht naar elk ander kleverig detail dat geen verband houdt met het onderwerp van de woedeaanval… En je begint er hardop over te praten. Geloof me, een nieuwsgierig kind zal nieuwsgierig zijn en vergeten waar hij een minuut geleden om huilde.

3. Als uw kind voortdurend emotioneel gestimuleerd wordt, probeer hem dan te kalmeren. Neem een ontspannende babymassage, drink speciale kruidenthee voor kinderen met een kalmerend effect (maar raadpleeg vooraf uw arts), laat veel activiteit gedurende de dag.

4. Als je dat eenmaal gezegd hebt, mag de voorwaarde niet meer veranderd worden. Het voortdurend veranderen van eisen wordt gekenmerkt als ambivalent ouderschap. Het kind weet gewoon niet meer waar de grenzen liggen van wat aanvaardbaar is, en begint oncontroleerbaar gedrag te vertonen.

5. Kijk naar welke tekenfilms en films je baby kijkt. Er zijn verhaalfiguren die destructieve reacties vertonen. Het beste voorbeeld is de “Masha en de Beer” tekenfilm. De hoofdpersoon is niet alleen een leuke, grappige grappenmaker… Het getuigt van allerlei onaanvaardbaar gedrag – totaal gebrek aan gehoorzaamheid, geen respect voor het gezag van een belangrijke volwassene, enz..

6. Geef het goede voorbeeld. Word het rolmodel dat u wilt dat uw kind wordt.

Conclusie

Onhandelbare kinderen zijn de hoofdpijn van een ouder. Maar uw wijsheid, begrip en geduld zullen helpen deze moeilijkheden te overwinnen en een positief voorbeeld geven van een passende reactie op een ondeugend kind. Kan het probleem niet in een dag of twee worden opgelost. Het is een ingewikkelde klus die je doet tot ze volledig onafhankelijk zijn. Uw inspanningen zullen weerspiegeld worden in een gezonde, harmonieuze en evenwichtige baby in de toekomst.