Omez en Ranitidine vergelijken | De beste identificeren

Gastritis, maagzweren, functionele dyspepsie – allemaal beschavingsziekten, de onvermijdelijke prijs voor het moderne leven… We eten onderweg, eten fastfood, koken gefrituurd, gekruid en zout voedsel – en belasten het spijsverteringskanaal overmatig. Maagpijn, brandend maagzuur, winderigheid zijn veel voorkomende symptomen. De ziekte belemmert een actieve levensstijl, dwingt je op dieet te gaan en leidt vaak tot het ontstaan van complicaties.

Medicijnen die de zuurgraad van het maagsap verminderen zijn ontwikkeld om maagzweer te bestrijden. Ze verminderen de productie van zoutzuur, beschermen het slijmvlies tegen de agressieve effecten ervan, verminderen de symptomen van de ziekte en voorkomen het ontstaan van complicaties. In de klinische praktijk worden vaak twee groepen geneesmiddelen gebruikt: protonpompremmers en -blokkers

-receptoren. In dit artikel bekijken we de populaire vertegenwoordigers van elke groep – Omez en Ranitidine.

Op het eerste gezicht lijken de geneesmiddelen op elkaar: ze verminderen de productie van maagsap en beïnvloeden zo het verloop van de ziekte. Deze geneesmiddelen hebben namelijk verschillende effecten op de maag en beïnvloeden verschillende biochemische processen. Ze verschillen ook wat betreft snelheid en duur van de werking, bijwerkingen en contra-indicaties. Alle nuances worden behandeld in het artikel.

Vergelijken van formuleringen

Omez en Ranitidine zijn beide geneesmiddelen tegen maagzuur. Beide producten zijn geïndiceerd voor toepassingen die een verlaging van de maagzuurgraad of het voorkomen van de ontwikkeling of verergering van een maagzweer vereisen. Hier eindigt de gelijkenis van de medicijnen. Lees meer over elk daarvan in de onderstaande tabel.

Hoe ze werken

Middelen tegen maagzweren vervullen dezelfde taak, maar op verschillende manieren. Laten we eens nader bekijken hoe elk medicijn werkt.

Omez

Omeprazol en andere protonpompremmers staan centraal in de behandeling van maagzweer. Daar is een verklaring voor:

1. Protonpompremmers zijn krachtiger in het onderdrukken van maagsap dan andere geneesmiddelen tegen maagzuur.

2. Omeprazol en andere geneesmiddelen uit deze groep creëren een gunstig klimaat voor de werking van antibacteriële geneesmiddelen en helpen de onderliggende oorzaak van gastritis en maagzweer te bestrijden – Hij

3. cobacter pylori.

4. De protonpomp, of zuurpomp, is de laatste stap in de synthese van zoutzuur in de maag… resulteren in de productie van de juiste hoeveelheid maagsap. Omeprazol stopt de werking van de protonpomp. Het remt de productie van het enzym H+K-ATPase in het membraan van de maagwandcellen. Geen enzym – de pomp werkt niet en de synthese van zoutzuur stopt.

5. Voornamelijk omeprazol heeft geen antisecretoire activiteit. Het komt de pariëtale cellen van de maag binnen en remt alleen daar, door binding aan het aanwezige zoutzuur, de productie van het enzym H+K±-ATPase. Het duurt ten minste 18 uur voor de maagcellen om te regenereren… Maar gedurende deze tijd zal een nieuwe dosis van het geneesmiddel het lichaam binnenkomen – en zal de synthese van zoutzuur opnieuw worden verstoord.

6. Omeprazol wordt snel geabsorbeerd uit het spijsverteringskanaal. Maximale concentratie van het geneesmiddel in het bloed wordt gezien na 0,5-1 uur. Bij voortdurend gebruik neemt de biologische beschikbaarheid van het geneesmiddel toe. Het effect wordt bereikt binnen vier dagen na het begin van de behandeling.

Ranitidine

Blokkers

-Histaminereceptoren behoren tot de meest voorkomende geneesmiddelen tegen maagzweren. Zij worden sinds de jaren 1970 klinisch gebruikt. Ze zijn vervangen door modernere medicijnen, maar de blokkers

-receptoren nog actief zijn – het stimuleert het herstelproces – versnelt het herstelproces.

Het belangrijkste effect van ranitidine is antisecretory. Eenmaal in de maag bindt het geneesmiddel zich concurrerend aan

-aan de receptoren die verantwoordelijk zijn voor de synthese van zoutzuur… Zolang receptoren bezet zijn, kunnen ze niet werken – en wordt er geen maagsap gevormd.

Ranitidine heeft andere effecten:

1. Remt de productie van pepsine, een enzym in maagsap;

2. Verhoogt de synthese van maagslijm dat de wanden van het orgaan beschermt tegen zweren;

3. verbetert de microcirculatie in het maagslijmvlies;

4. Stimuleert herstelprocessen – versnelt weefselgenezing.

Ranitidine wordt snel geabsorbeerd en bereikt een piek 2-3 uur na inname.

De doeltreffendheid van de geneesmiddelen beoordelen

Onze beoordelaars hebben een onderzoek gedaan naar wetenschappelijke artikelen en hebben vastgesteld dat de meeste auteurs zeggen dat Omez doeltreffender is dan ranitidine. De hoge therapeutische doeltreffendheid van omeprazol wordt in verband gebracht met zijn uitgesproken antisecretorische activiteit. Wetenschappers hebben berekend dat het effect 2-10 keer sterker is dan dat van blokkers

-De effecten van Ranitidine op receptoren (waaronder Ranitidine) zijn geschat. Een gemiddelde therapeutische dosis onderdrukt de maagsapproductie met 80-98%. Ter vergelijking: ranitidine blokkeert de uitscheiding van zoutzuur met slechts 55-70%. Veel gastro-enterologen zijn van mening dat alleen omeprazol en andere protonpompremmers het juiste niveau van maagzuur gedurende 18 uur of meer handhaven – dat wil zeggen dat zij voldoen aan de internationale criteria voor geneesmiddelen tegen maagzuur.

Een multicentrisch klinisch onderzoek bevestigt de grotere doeltreffendheid van protonpompblokkers (omeprazol) in vergelijking met

-blokkers (ranitidine). De resultaten van één evaluatie worden gepresenteerd in de Cochrane Library. De auteurs bestudeerden meer dan 3000 studies over dit onderwerp en vonden: voor brandend maagzuur

-Het is gebleken dat blokkers minder effectief zijn dan protonpompremmers. Beide medicijnen werkten echter beter dan placebo.

Soortgelijke resultaten worden gepresenteerd in een andere Cochrane review. Ook hier melden de auteurs dat protonpompremmers beter blijken te werken dan andere geneesmiddelen tegen maagzweren. Uit een ander gerandomiseerd onderzoek bleek dat omeprazol het maagslijmvlies beter beschermt tegen ulceratie dan ranitidine na behandeling met NSAID’s.

Kuur: hoe en wanneer voorschrijven

De indicaties voor het voorschrijven van de geneesmiddelen zijn vergelijkbaar:

1. behandeling en preventie van herhaling van maag- en darmzweren;

2. Gastro-oesofageale refluxziekte;

3. omstandigheden met verhoogde maagsapsecretie;

4. behandeling en preventie van maag- en darmzweren bij gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers.

5. Een specifieke indicatie voor Omez is zweren die resistent zijn tegen ranitidine. Als de blokker

   -Protonpompremmers worden voorgeschreven als de receptor faalt.

De wijze van toediening hangt af van de ernst van de ziekte:

1. Omez wordt oraal gegeven op een lege maag gedurende 4-8 weken. De patiënt kan uiteindelijk overgaan op een onderhoudsbehandeling met een verlaging van de dosering. Het middel moet eenmaal per dag worden ingenomen, een half uur voor de maaltijd.

2. Ranitidine wordt tweemaal daags gegeven gedurende 4-8 weken – op elk moment, ongeacht de maaltijden.

Voorzorgsmaatregelen

Voor korte kuren (tot 4 weken) worden beide goed verdragen:

1. Omez kan soms bijwerkingen veroorzaken, zoals hoofdpijn, vermoeidheid, diarree of verstopping. Langdurige behandeling (meer dan drie maanden) kan leiden tot atrofische gastritis.

2. Ranitidine veroorzaakt soms dyspepsische reacties: misselijkheid, winderigheid, diarree of constipatie. Langdurig gebruik kan leiden tot maagslijmvlieshyperplasie.

3. Ranitidine is een geneesmiddel dat een geleidelijke vermindering van de dosering vereist. Abrupt stoppen met de medicatie leidt tot ricochet syndroom – en de productie van zoutzuur neemt toe. Omez heeft dit nadeel niet. Het maagzuur herstelt zich geleidelijk gedurende 5 dagen na beëindiging van de therapie.

4. Omez is goedgekeurd tijdens zwangerschap en borstvoeding. Dit geneesmiddel wordt veilig geacht voor de vrouw en de baby. Ranitidine wordt niet gebruikt bij zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.

5. Omez is hoofdzakelijk voor kinderen goedgekeurd vanaf de leeftijd van 2 jaar voor specifieke indicaties. Ranitidine wordt voorgeschreven na 12 jaar.

Conclusie

Even belangrijk:

1. Omez en Ranitidine zijn geneesmiddelen tegen maagzuur. Zij verminderen de productie van zoutzuur in de maag en worden gebruikt bij de behandeling van gastritis en maagzweren.

2. omeprazole is een sterker medicijn. Het werkt rechtstreeks in op de synthese van maagsap. Het effect is 2-10 keer groter dan dat van ranitidine en houdt tot 18 uur aan.

3. Ranitidine beïnvloedt de receptoren geassocieerd met de synthese van maagsap. De effecten zijn zwakker en van kortere duur.

4. Omez moet altijd een half uur voor de maaltijd worden ingenomen, anders vermindert de werking. De werking van ranitidine is niet afhankelijk van voedselinname.

5. Omez wordt voorgeschreven aan zwangere en zogende vrouwen, kinderen vanaf twee jaar. Ranitidine is verboden tijdens zwangerschap en borstvoeding, kinderen jonger dan 12 jaar.

6. Beide geneesmiddelen worden goed verdragen en veroorzaken zelden bijwerkingen. Ongewenste effecten zijn mogelijk bij langdurige therapie.

Omez wordt nu door de meeste gastro-enterologen beschouwd als het middel bij uitstek… Het is een eerstelijnsbehandeling voor maag- en darmzweren. Ranitidine wordt gebruikt als back-up voor de behandeling van geassocieerde nachtelijke symptomen en intolerantie voor protonpompremmers. De uiteindelijke beslissing wordt genomen door de arts na onderzoek van de patiënt.