Nolpase en Omez beoordeling | Welke is beter

Protonpompremmers winnen gestaag terrein bij de behandeling van ziekten van het spijsverteringskanaal. Ze helpen bij gastritis en zweren – ze verminderen de productie van zoutzuur, voorkomen de vorming van zweren en voorkomen de progressie en herhaling van de ziekte. Samen met andere geneesmiddelen verbeteren ze de toestand van de patiënt – ze verlichten pijn, maagzuur, misselijkheid en andere symptomen.

Nolpaza en Omez – protonpompremmers. Zij behoren tot dezelfde groep geneesmiddelen, maar hebben verschillende formuleringen. Verschillende werkzame bestanddelen beïnvloeden de doseringsvorm verschillend. Voor een volledig overzicht van elk geneesmiddel, zie het artikel.

Het is belangrijk te onthouden! Protonpompremmers zijn niet bedoeld voor zelfbehandeling. Een gastro-enteroloog schrijft deze groep geneesmiddelen pas voor na een volledig onderzoek en een nauwkeurige diagnose.

Wat zit er in: de samenstelling en de farmaceutische formulering

Omez en Nolpaza behoren tot dezelfde groep geneesmiddelen. Dit zijn protonpompremmers (PPI’s), of H+K+-ATPase, de bekende geneesmiddelen tegen maagzuur. Gebruikt bij de behandeling van maag- en darmzweren, gastritis met verhoogde maagsapsecretie.

In de onderstaande tabel wordt een gedetailleerde beschrijving van de geneesmiddelen gegeven.

Hoe protonpompremmers werken

Omez en Nolpaza hebben hetzelfde werkingsmechanisme. Zij blokkeren de H+-K+-ATPase, het enzym dat verantwoordelijk is voor de synthese van zoutzuur in de maag. Protonpompremmers zijn prodrugs. Eenmaal in de bloedbaan worden zij pas in de secretiebuisjes van de pariëtale cellen van de maag – waar de enzymmoleculen in het lumen uitsteken – omgezet in de actieve vorm.

Belangrijke nuances:

1. Protonpompremmers blokkeren langdurig de productie van zoutzuur. De werking van het geneesmiddel duurt langer dan het daadwerkelijk in het bloed aanwezig is.

2. Protonpompremmers breken snel af in het zure milieu van de maag. Als ze rechtstreeks in zoutzuur terechtkomen, zullen ze niet het juiste enzym bereiken. Daarom wordt een beschermende enterische coating voor tabletten gebruikt om het geneesmiddel aan de pariëtale cellen van de maag af te leveren. Soms wordt de werkzame stof in een capsule geplaatst.

3. Klinische studies tonen aan dat omeprazol (Omez) sneller omzet in zijn actieve vorm in de pariëtale cellen van de maag dan pantoprazol (Nolpaza). Dit betekent dat omeprazol ook sneller bindt aan protonpompen en de productie van zoutzuur blokkeert.

4. Wetenschappers zeggen: de langzame omzetting van pantoprazol heeft een positief effect. Het bindt aan een groot aantal protonpompcomponenten. Op lange termijn zou dit moeten leiden tot een sterker effect van Nolpaza, maar in de praktijk vinden deskundigen geen bevestiging van deze theorie. Professor C. . Serebrova zegt dat dit feit van geen praktisch belang is. Elke moderne PPI blokkeert vrijwel onomkeerbaar de synthese van het enzym, en de synthese van zoutzuur wordt pas hersteld nadat in de maagcellen nieuwe protonpompen zijn gevormd.

Nolpaza en Omez hebben, ondanks een gemeenschappelijk werkingsmechanisme, een verschillende farmacokinetiek: ze worden verschillend geabsorbeerd en uitgescheiden. Wetenschappers hebben de belangrijkste verschillen tussen de medicijnen geïdentificeerd:

1. Pantoprazol (Nolpaza) heeft een hogere biologische beschikbaarheid van 77% vergeleken met 35% voor omeprazol (Omez). Hoe hoger de index, hoe meer van de werkzame stof in het lichaam wordt opgenomen.

2. De hoge biologische beschikbaarheid van Nolpaz suggereert geen verlaging van de dosering. Klinische studies tonen aan dat 40 mg pantoprazol een vergelijkbare werkzaamheid heeft als 20 mg omeprazol.

3. Nolpaza bereikt een maximale concentratie in het bloed na 2-3 uur, en Omez na 0,5-3,5 uur.

4. De halfwaardetijd van de geneesmiddelen varieert licht: 0,6-1,5 uur voor omeprazol en 0,9-1,2 uur voor pantoprozol.

Het farmacokinetisch gedrag van het geneesmiddel moet in aanmerking worden genomen, maar dit mag niet het enige argument zijn voor een bepaalde behandeling.

Beoordeling van de doeltreffendheid van het geneesmiddel

Professor C. . Serebrova vergeleek twee protonpompremmers – omeprazol en pantoprazol (Omez en Nolpaza). De resultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift The attending physician.

Belangrijke punten:

1. Een meta-analyse die de resultaten van een PPI in verschillende patiëntencategorieën samenvat, suggereert dat pantoprazol minder werkzaam is dan omeprazol.

2. Klinische studies in dit geval bewijzen dat pantoprazol en omeprazol dezelfde therapeutische werking hebben bij de behandeling van maagzweer en reflux-oesofagitis.

3. Protonpompremmers zijn ook te vinden in de Cochrane Library database. Uit de analyse blijkt dat de geneesmiddelen van deze groep de symptomen van functionele dyspepsie doeltreffend aanpakken en de secretie van maagsap op betrouwbare wijze afremmen. PPI’s zijn ook ingeburgerd bij de behandeling van maagzweren.

Aanwijzingen voor gebruik

In deze situaties worden protonpompremmers voorgeschreven:

1. maag- en darmzweren – uitgebreide behandeling en terugvalpreventie;

2. gastro-oesofageale refluxziekte;

3. Andere aandoeningen die verband houden met een overmatige productie van zoutzuur: stresszweren, systemische mastocytose, enz.;

4. uitroeiing Hij

5. cobacter pylori bij maagzweer.

De arts bepaalt de behandeling volgens de leeftijd en de ernst van de patiënt. Een behandelingskuur van 4-8 weken. Protonpompremmers worden meestal een half uur voor de maaltijd voorgeschreven.

Voorzorgsmaatregelen

Omez en Nolpaz hebben vergelijkbare bijwerkingen. De meest voorkomende symptomen zijn:

1. verminderd aantal bloedcellen – anemie, leukopenie, trombocytopenie;

2. Overgevoeligheidsreacties: allergische uitslag, angio-oedeem;

3. Slapeloosheid of prikkelbaarheid;

4. Hoofdpijn, duizeligheid, slaperigheid;

5. visuele en auditieve beperkingen;

6. bronchospasme;

7. buikpijn, stoelgang, winderigheid;

8. Overmatig zweten;

9. Perifeer oedeem.

Als u bijwerkingen ondervindt, moet u stoppen met het innemen van het geneesmiddel en een arts raadplegen.

Alleen Omez is goedgekeurd voor gebruik tijdens de zwangerschap en tijdens het geven van borstvoeding. Nolpaza is niet beschikbaar in deze situaties.

Conclusie

Samengevat:

1. Omez en Nolzpaza zijn beide effectieve en relatief veilige protonpompremmers. Ze worden gebruikt voor de behandeling van maag- en darmzweren, functionele dyspepsie en andere soortgelijke aandoeningen.

2. Protonpompremmers remmen de productie van maagsap. De werking van het geneesmiddel is langdurig en duurt zelfs nadat het uit het lichaam is geëlimineerd.

3. Nolpaza heeft een grotere biologische beschikbaarheid maar minder antisecretoire activiteit. Volgens klinische studies is hun therapeutische werking vergelijkbaar.

De uiteindelijke keuze van de geneesmiddelen wordt overgelaten aan de arts en hangt af van de klinische situatie.