Riboxine en Mildronaat vergelijken | De beste keuze bepalen

Riboxine en Mildronaat worden veel gebruikt in de cardiologie. Ze hebben een complex algemeen herstellend effect op diverse hartaandoeningen. We hebben de medicijnen uitgesplitst en vergeleken om te bepalen welke beter is…

De drug	Voordelen van	Nadelen
Riboxine	Breed toepassingsgebied	Gecontra-indiceerd bij zwangerschap
Algemene herstellende werking
Goede verdraagbaarheid	Niet voorgeschreven in de pediatrie
Geen ernstige contra-indicaties	De doeltreffendheid van het werkzame bestanddeel is niet bewezen
Laag risico op bijwerkingen
Gebruik als injecties en tabletten
Spoedbehandeling van acute hartritmestoornissen
Mildronaat	Complex effect op het lichaam	Hoger risico op allergische reactie
Verhoogt de immuniteit	Hoofdbestanddeel in de formulering wordt beschouwd als een doteermiddel
Herstel van fysieke kracht
Weinig bijwerkingen	Veroorzaakt NS excitatie
Gebruikt voor de behandeling en preventie van myocardiale infecties	Ongeveer 10 keer duurder

Beschrijving van Riboxin

Het is verkrijgbaar in capsules en oplossing voor injectie. Het bestanddeel inosine. De fabrikant is Belmedpreparaty, Wit-Nederland en Galichpharm, Oekraïne.

Hartmedicijn normaliseert hartfunctie, vermindert cellulaire hypoxie. Werkt ook als voorzorgsmaatregel tegen tachycardie. Riboxine wordt veel gebruikt vanwege eigenschappen als verlaging van de hartslag, versnelling van metabolische processen, vergroting van het hartkamervolume in diastole. Sommige studies tonen aan dat het de antivirale immuniteit kan versterken.

Doeltreffendheid

Inosin werd in 2007 opgenomen in de lijst van geneesmiddelen met onbewezen werkzaamheid. Om deze reden is de verkoop ervan in de VS verboden. In sommige landen wordt het echter gebruikt als ondersteunende behandeling voor AIDS, hepatitis, encefalitis.

Klinische proeven met Riboxin buiten de Nederlands Federatie zijn niet uitgevoerd, het werkingsmechanisme is nog niet volledig onderzocht, evenals het vermogen om de immuniteit te versterken.

Bronnen:

1. Resolutie van het presidiumvergadering van het RAMS-formulariumcomité 16.03.2007.

2. Isoprinosine Maker vecht voor FDA’s OK.

3. Illusies van anti-influenza therapie. Uw gezondheid. 2016.

Contra-indicaties

Riboxine heeft weinig contra-indicaties en wordt goed verdragen. Niet geschikt voor patiënten met overgevoeligheid voor inosine en jicht. Het is ook gecontra-indiceerd bij zwangerschap en borstvoeding. Het kan alleen worden gebruikt in gevallen van nierdisfunctie indien acuut nodig.

Bijwerkingen

Riboxin heeft bijwerkingen zoals:

1. Allergische symptomen, huiduitslag, jeuk, hyperemie, urticaria;

2. Verhoogde niveaus van ureum;

3. AH, duizeligheid, hartkloppingen, verhoogd zweten;

4. Verergering van jicht, hyperurikemie;

5. Plaatselijke reacties in het injectiegebied, zwakte.

Riboxine moet worden gestaakt in geval van hyperemie en jeukRaadpleeg een dokter. Controle van het ureumgehalte is noodzakelijk bij langdurige behandeling.

Dosering

Ingenomen als een tablet voor de maaltijd. Dosering per dag – 0,6 tot 2,4 g. Neem de eerste 2 dagen 1 tablet tot 4 keer. Vanaf dag 3, als er geen bijwerkingen zijn, kan de dosis worden verhoogd tot 2,4 g. Tot 3 maanden therapie.

Voor intraveneuze toediening wordt een 2% oplossing verdund in 250 ml natriumchloride of glucose gegeven. 200 mg eenmaal daags gedurende de eerste dag. Riboxine dosering wordt verhoogd tot 400mg tot 2 keer daarna. Voor acute aandoeningen, 200-400 mg per injectie.

Voor wie is het geschikt?

Riboxine wordt gegeven in combinatie met andere hartmedicijnen voor hartaandoeningen. Het wordt veel gebruikt voor ischemie, aangeboren en verworven hartafwijkingen, hartritmestoornissen.

Andere indicaties voor het nemen van Riboxin zijn:

1. Myocardiostrophy;

2. myocarditis;

3. Langdurig gebruik van glycosiden;

4. therapie voor coronaire atherosclerose;

5. glaucoom;

6. toxische leverschade.

Beschrijving van Mildronate

Mildronaat bevat meldonium. Verkrijgbaar als capsules, oplossing en siroop. Fabrikant – Santonica, Litouwen.

Sinds de ontdekking ervan wordt meldonium in de diergeneeskunde gebruikt om de groei van dieren te bevorderen. Zijn cardioprotectieve eigenschappen werden al snel ontdekt, waarna het begon te worden gebruikt als medicijn.

Mildronaat wordt gebruikt bij de behandeling van hartziekten, voor mentale en fysieke uitputting. Het wordt gebruikt voor herstel van fysieke kracht.

Mildronate is:

1. cardioprotector;

2. antioxidant;

3. neuroprotector;

4. antihypoxisch middel.

Effecten op bijna alle systemen. Het effect ervan uit zich in verbetering van de werkcapaciteit, vermindering van mentale belasting. Het helpt ook de immuniteit te verhogen.

Onderzoek en doeltreffendheid

In de Nederlands Federatie staat Meldronium op de lijst van essentiële geneesmiddelen. Sinds 2016 staat het op de lijst van verboden middelen in de sport.

Bij langdurig gebruik van 500 mg wordt het goed verdragen en veroorzaakt het geen ernstige bijwerkingen. Het positieve effect van het geneesmiddel op het cardiovasculaire systeem is ook goed voor de cerebrale circulatie, aangezien de skeletspier en het hart zuurstof nodig hebben. Het product vermindert de neurologische symptomen, verbetert de cognitieve functies en heeft een algemeen positief effect op de levenskwaliteit van de patiënten.

Bron: Mildronaat toepassing ervaring in cerebrovasculaire ziekten. .. Pizova. Medisch advies. 2015.

Contra-indicaties

Mildronate is niet geschikt voor zwangere vrouwen of vrouwen jonger dan 18 jaar. Het is gecontra-indiceerd tijdens borstvoeding. Bij nierpathologie moet het middel met voorzichtigheid worden gebruikt.

Bijwerkingen

Wordt goed verdragen, maar wees volgens de instructies voorbereid op de ontwikkeling van bijwerkingen. De zeldzame ongewenste effecten van het geneesmiddel omvatten hoofdpijn, spijsverteringsstoornissen, tachycardie, bloeddrukschommelingen, oedeem, allergieën.

Dosering

Standaard dosering is 250 mg per keer. Mildronate wordt gewoonlijk gebruikt voor een lange kuur van meerdere weken. De duur van de behandeling en de dosering moeten door de behandelend arts individueel worden vastgesteld.

Bij ziekten van het SCS – 500-1000 mg 4-6 weken. Cardialgie wordt behandeld met 500 mg van het geneesmiddel. Bij acute pathologieën 2 maal intraveneus 500 mg.

Bij verslaving – 500 mg van de drug 4 keer 7-10 dagen. Max 2000 mg.

Mildronate mag bij intraveneuze toediening niet met andere geneesmiddelen worden gemengd. Injectie in de spier veroorzaakt allergie en pijn, daarom wordt deze toedieningsweg niet aanbevolen.

Voor wie is het geschikt?

Mildronaat wordt voorgeschreven bij de volgende aandoeningen en ziektebeelden:

1. ischemie;

2. Cardiomyopathie met hormonale onbalans;

3. hartaanval;

4. pre-infarct;

5. uitputting;

6. arteriële pathologie;

7. Retinopathie;

8. CHF;

9. intrekking.

Ook gebruikt ter voorkoming van achteruitgang bij ziekten in het acute stadium. Het vertraagt de progressie van de ziekte en voorkomt dat deze gecompliceerd wordt. In falende hartspier verhoogt Mildronate de weerstand.

Voor gezonde personen kan het nuttig zijn om te herstellen van zware fysieke inspanning. Het wordt gebruikt door atleten tussen intensieve trainingen door.

Mildronaat wordt gebruikt om alcoholontwenning te behandelen en om de negatieve effecten van alcohol op de NS te verminderen.

Kosten en analogen

De drug	Kosten	Analogen
Riboxine	#50 – vanaf 55 roebel; 5 ml #10 – vanaf 55 roebel	Inozin; Inozie-F
Mildronaat	№60 – vanaf 530 roebel; 5 ml #20 – vanaf 630 roebel	Metonaat; Vasomag; Metapril; Melfor; Capicor; Medathern; Cardionaat; Vasopro; Celebis; Olvazole; Ripronate; Mildrocard; Mildardil

Welk medicijn is beter?

De effectiviteit van inosine is niet bewezen, dus veel deskundigen weigeren Riboxin voor te schrijven aan patiënten met ernstige hartziekten. Meldonium is goed onderzocht en de therapeutische effecten ervan zijn bekend, zodat het vaker wordt gebruikt voor medische en sportieve doeleinden. Riboxine mag alleen in een lange kuur worden ingenomen.

Mildronaat heeft een positief effect op het cardiovasculaire systeem, verbetert het uithoudingsvermogen en helpt het lichaam te herstellen. Maar misbruik ervan kan negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid. Sinds 2016 wordt het beschouwd als doping en is het verboden voor atleten.

Bij het kiezen van een geneesmiddel moet u rekening houden met de mate van impact van de ziekte op het lichaam en de onderliggende oorzaak. Een doeltreffend geneesmiddel met minimale gezondheidsrisico’s kan worden gekozen na onderzoek en overleg met een arts.