Thuis viooltjes kweken en verzorgen

Violet en senpole zijn van verschillende families… In het eerste geval vertegenwoordigt de plant de familie Violet, in het tweede geval de familie Gesneria. Ondanks zijn naam is het huisviooltje niemand anders dan de senpolias. De meest populaire kamerplant dankt zijn verwarring aan zijn tweede naam, het “Uzamburger viooltje”. Het heeft het van zijn verspreidingsgebied – in de berggebieden van Oost-Afrika.

Botanische beschrijving

De senopole, ook wel binnenviooltje genoemd, is een laagblijvende, groenblijvende vaste plant. Het bovengrondse deel bestaat uit een verkorte stengel en een wortelrozet van leerachtige bladplaten bedekt met een plukje. De kleur van deze laatste varieert:

Vrouwelijke plant	Een monochroom groen
Mannelijk	Groen, maar met een lichte vlek bij de hartvormige basis

In de bloei, die praktisch het hele jaar duurt, bloeien eenvoudige of pompeuze veelkleurige bloemen in verbazingwekkende kleuren. Ze bestaan uit 5 bloemblaadjes en zijn verzameld in kwastjes. Op basis van de typische soorten die in de gebieden van Tanzania en Kenia worden aangetroffen, zijn vele variëteiten – ongeveer 35 duizend – ontwikkeld voor de bloei binnenshuis. Gemakshalve worden ze op verschillende manieren ingedeeld: naar kleur en vorm van de bloemen, naar soort bloem.

Optimale groeiomstandigheden

Aangezien de senpolia’s vanuit Afrika naar het gematigde klimaat zijn gekomen, vereisen zij een bepaald microklimaat. Om het te verstrekken, begin met de keuze van de bodem en een container waarin de bloem zal groeien comfortabel en verrukken met bloeiwijzen.

Substraat en pot voor viooltjes

Zolang de senpolia niet alle grond in de pot onder de knie heeft, zal zij niet bloeien. In deze fase heeft hij de neiging veel wortelmassa op te nemen en is hij niet in staat energie te verzamelen voor de productie van scheuten. Kies een niet te ruime en diepe pot, zodat de wortels zich niet ten koste van de bloei ontwikkelen. Om een rozet correct te dimensioneren, deelt u de diameter van de bladrozet door 3 om een vergelijkbare waarde voor de container te verkrijgen.

De natuurlijke habitat van de senpole is in bergachtige gebieden waar de bodem los is en een uitstekende water- en luchtdoorlaatbaarheid heeft. Oezbeekse viooltjes houden van substraat met een licht zure reactie. Kalk is echter moeilijk te hanteren. Substraat kan worden gekocht bij een speciaalzaak met de vermelding “voor viooltjes” of u kunt het substraat zelf bereiden. Voor dit laatste gebruik je zode, bladaarde, zand en humus in een verhouding van ½:2:1:1.Voeg wat superfosfaat toe om de vruchtbaarheid te verhogen, maar pas nadat de grond is ontsmet.Elke methode is geschikt:

1. incandescence,

2. stomen;

3. Besprenkeling met fungicide oplossing.

Locatie en verlichting

Het huisviooltje is een lichtminnende plant. De optimale duur van de daglichturen, waarin de senpole voortdurend bloeit – 13-14 uur. Maar de zonnestralen mogen de tere scheuten van de plant niet verbranden. Geef de voorkeur aan overvloedig, maar diffuus licht, dat wordt verkregen door de pot op de vensterbank op het oosten of westen te plaatsen. In de winter zijn de zonlichtdagen kort en de daglichturen kort, dus stellen wij voor een extra lichtbron te installeren.

Vochtigheid

Viooltjes houden niet van droge lucht. Het ontwikkelt zich goed als er een bak water in de buurt is. Hij kan ook op vochtige kiezelstenen of een vaste luchtbevochtiger worden geplaatst.De plant besproeien moet niet gebeuren om 2 redenen:

1. Waterdruppels kunnen werken als een vergrootglas, waardoor zelfs de diffuse zon de scheuten van de plant verbrandt.

2. Vocht dat zich verzamelt in de bladrozet kan een ziekte veroorzaken.

Temperatuurbereik

SenPolias zijn genetisch voorbestemd voor hitte. De optimale temperatuur ligt tussen 18 en 24°C. De waarden zijn afhankelijk van de tijd van het jaar. In de winter rusten de violette planten uit en herstellen zich door de kwikmeter te verlagen tot 18°C. Houd de senolia altijd binnen, want zij reageert sterk op dagelijkse schommelingen in temperatuur en tocht.

Let op!

Het kritische minimum waaronder de plant zal sterven is 15°C.

Thuiszorg voor Uzambiaanse viooltjes

De sleutel tot een overvloedige en langdurige viooltjesbloei is het volgen van de juiste kweektechniek. Het omvat een lijst van standaardvereisten: tijdige bewatering, behoud van de vruchtbaarheid van het substraat, regelmatige herbeplanting, fytosanitaire controle.

Bewatering

Overbewatering is minder effectief dan korte droogte. Er moet alleen water worden gegeven als de kluit is uitgedroogd. Senolia heeft ernstig te lijden van waterstagnatie in de wortels, wat leidt tot wortelrot. Om het te voorkomen, geef de bloem water volgens de bodemmethode. Voor de procedure wordt de pot in een ondiepe bak met water geplaatst, wacht tot het oppervlak van het substraat glanst van het vocht, en verwijder. Gebruik stilstaand water op kamertemperatuur.

Voederen en bemesten

Het huisviooltje heeft veel voedingsstoffen nodig om lang te bloeien. Meststoffen worden tijdens het groeiseizoen als vloeistof aan het substraat toegevoegd om de vruchtbaarheid van het substraat te herstellen. Frequentie – wekelijks, maar met een verminderde concentratie – de helft van wat in de gebruiksaanwijzing wordt aanbevolen.

Voor het voeden wordt de grond bevochtigd om de wortels te beschermen tegen verbranding. Wij geloven dat het het beste is om een volledig middel te gebruiken met de volledige formulering.

Verzorging na de bloei

De sierwaarde van de plant wordt in stand gehouden door snoeien. Na de bloei: Verwijder alle dode bladeren, bladeren onder de derde rij en alle vergeelde of misvormde bladeren.

Verpotten en verjongen

Verpot binnenviolen elk jaar in het voorjaar na de rustperiode. Gebruik een iets grotere pot, maar niet te ruim, zodat de grond niet verzuurt.Instructies voor het verpotten:

1. Leg een laag geëxpandeerde klei op de bodem van de pot om te zorgen voor de nodige drainage om waterstagnatie te voorkomen en de lucht vrij rond de wortels te laten circuleren.

2. Bedek de bovenkant van het drainagemateriaal met een voedzaam grondmengsel.

3. Daarop wordt de plant met de oude kluit verplant.

4. De vrije ruimte moet zorgvuldig worden opgevuld met vers substraat.

5. Na het verplanten moet de plant overvloedig met warm water worden bewaterd om de lucht rond de wortels te verwijderen.

Het huisviooltje groeit snel. Tijdens de groei worden de onderste bladeren verwijderd, waardoor de stengel kaal en langwerpig wordt. De plant verliest zijn decoratieve kwaliteiten en ziet er onverzorgd uit.Om zijn oude schoonheid terug te krijgen, kan het worden verjongd. Het kan op de volgende manier:

1. De bladrozet wordt afgesneden met een klein deel van de stronk.

2. De planten worden in het heldere water gelaten om te wortelen. Voeg een rooting agent toe om het proces te versnellen.

3. Nadat de steen wortels heeft ontwikkeld, wordt hij geplant in een permanente pot met voedingssubstraat.

Bescherming tegen ziekten en plagen

Een vertegenwoordiger van de exotische flora heeft een sterke immuniteit. Maar als hij niet wordt onderhouden en goed wordt onderhouden, zullen zijn scheuten ziek worden. Ze zijn meestal besmet met schimmelziekten zoals echte meeldauw, fusarium, phytophthora, roest en grijsrot. De laatste ziekte is de meest voorkomende, aangezien deze optreedt wanneer er te veel vocht in de grond zit door veelvuldig water geven, onjuist substraat of gebrek aan drainage. De ziekte kan in een vroeg stadium worden genezen door de zieke wortels te verwijderen, de bloem in een vers substraat te transplanteren en vervolgens met een fungicide te behandelen.

Deze laatste kan ook voor andere ziekten worden gebruikt. Besproei de plant volgens de aanwijzingen op de verpakking van het betreffende preparaat. Wij spuiten de plant bij voorkeur buiten.

Het Usambaraviooltje wordt aangevallen door mijten, bladluizen, trips en snijwormen. Ze tasten de scheuten aan in omstandigheden met een lage vochtigheid. Om ze te bestrijden wordt een insecticide oplossing gebruikt. Overbewatering kan van de senpole een thuis maken voor midges. Hun larven vernietigen het substraat, waardoor het minder goed ademt. Dichlafos wordt gebruikt om van de insecten af te komen.

Het vermeerderen van een senpolia

Huisviooltjes kunnen zowel met zaad als vegetatief worden gekweekt. In het eerste geval worden alleen zaden van gespecialiseerde winkels gebruikt. Ze ontkiemen langzaam, waardoor het proces arbeidsintensief en onproductief is. Naar onze mening is de gemakkelijkste en snelste methode de vegetatieve. Bovendien zorgen zij ervoor dat de raseigenschappen van het ouderlijk exemplaar behouden blijven.

Baby rozetten

Vermeerdering door verplanten wanneer de struik meerdere rozetten heeft gevormd.Stapsgewijze instructies:

1. Het binnenviooltje wordt voorzichtig uit zijn pot gehaald.

2. De wortels van de moederplant en de nakomelingen zijn gescheiden.

3. De resulterende dochterrozetten worden vermeerderd in individuele potten gevuld met een voedzaam grondmengsel.

Per blad

Een zeer eenvoudige methode voor het verkrijgen van een nieuw exemplaar door bladeren kan als volgt worden samengevat:

1. Kies een bladplaat van 2 niveaus.

2. Ze worden in water geplaatst.

3. Een groeistimulator toevoegen.

4. Zodra de wortels wortel hebben geschoten, kunnen ze in voedingssubstraat worden geplant.

Het blad kan niet alleen in water maar ook in aarde wortelen. Om het proces te versnellen wordt een kap over de zaailingen geplaatst – een glazen pot of een plastic fles met een afgesneden hals. Onder de kap worden een hoge vochtigheidsgraad en de nodige temperatuursomstandigheden gehandhaafd. Het deksel moet echter van tijd tot tijd worden verwijderd om de plant en de grond te luchten. Verwijder het niet volledig totdat de senpole wortel heeft geschoten.

Het huisviooltje, ook wel senpolia genoemd, is een zeer populaire kamerplant. Ondanks zijn exotische oorsprong, is het heel gemakkelijk om een bijna continue en frequente bloei te bereiken