Vergelijking van algehele anesthesie en epidurale anesthesie: Wat is beter?

Algemene anesthesie – een beschrijving van de methode

Algemene anesthesie is de meest voorkomende methode van pijnbestrijding bij een operatie. De patiënt valt in een diepe slaap, waarin hij niets voelt, niet kan zien of horen en onbeweeglijk is. Zeer complexe operaties kunnen onder algehele anesthesie worden uitgevoerd.

Het bestaat in verschillende soorten:

1. Inademing – het verdovingsmiddel wordt in het lichaam geïnjecteerd door de stof in te ademen;

2. parenteraal – het geneesmiddel wordt intramusculair of intraveneus toegediend;

3. Combinatie – de geneesmiddelen worden in een bepaalde volgorde toegediend.

De anesthesie wordt toegediend door een anesthesist. Dit is geen gemakkelijke taak – u moet mogelijke contra-indicaties uitsluiten, de meest nauwkeurige dosering kiezen en het risico van bijwerkingen beperken. Tijdens en na de anesthesie wordt de patiënt gecontroleerd…

Contra-indicaties voor het uitvoeren van

Algemene anesthesie wordt gebruikt voor vitale functies, dus er zijn geen absolute contra-indicaties. Maar er zijn beperkingen, bij de aanwezigheid waarvan een andere anesthesiemethode wordt gekozen, indien deze is toegestaan.

Relatieve contra-indicaties:

1. Hormoonafhankelijke ziekten;

2. Onder invloed zijn van alcohol of drugs

3. Een verergering van bronchiale astma;

4. verminderd hartritme;

5. Endocriene pathologieën tijdens exacerbatie;

6. Niet-absorptie van voedsel;

7. patiënten die een hartaanval hebben gehad;

8. Decompensated SCI pathologies;

9. anafylactische reacties.

Een operatie onder narcose moet worden uitgesteld als er op het geplande tijdstip een acute infectie en purulente wonden zijn. Ondervoeding en rachitis kunnen de procedure ook verhinderen.

Mogelijke complicaties

De patiënt komt weer bij bewustzijn als de verdoving is gestopt. Wakker worden na een korte tijd en de natuurlijke ademhaling is hersteld.

Postoperatieve slaap duurt meestal 2 uur, in sommige gevallen tot 6 uur.

Anesthesie is bijna nooit zonder gevolgen. Ze zijn niet altijd ernstig, maar er is. Ongevaarlijk zijn hoofdpijn, licht in het hoofd, lusteloosheid, slaperigheid en een verlaagde of verhoogde temperatuur.

Er kunnen ook ernstige complicaties optreden, die te wijten zijn aan vele factoren. Gevaarlijke situaties zijn bijvoorbeeld wanneer een spoedoperatie nodig is en er geen tijd is om contra-indicaties vast te stellen en de patiënt grondig te onderzoeken.

Mogelijke complicaties van anesthesie:

1. Laryngospasme, bronchospasme;

2. verminderd hartritme;

3. veranderingen in de vaattonus;

4. lage bloeddruk;

5. hartinsufficiëntie.

Rillingen en braken kunnen optreden bij het ontwaken uit anesthesie. Bij sommige patiënten duurt het relatief lang voordat ze uit de narcose komen. Bij langdurig ontwaken moeten we hersenoedeem, acute circulatiestoornissen, hypoglykemie, embolie uitsluiten.

Epidurale anesthesie – beschrijving van de techniek

Epidurale of peridurale anesthesie is een plaatselijke verdovingsmethode. De medicijnen worden met een speciale katheter in de epidurale ruimte van de wervelkolom geïnjecteerd. De methode wordt gekenmerkt door veiligheid en het feit dat de patiënt te allen tijde bij bewustzijn is.

De injectie veroorzaakt het verlies van gevoel in het onderlichaam. Deze techniek wordt gebruikt bij keizersneden en natuurlijke bevallingen om de pijn te verlichten. De vrouw blijft na de injectie volledig bij bewustzijn, kan met de artsen communiceren en het geneesmiddel onmiddellijk op de borst van de pasgeborene aanbrengen.

Het effect van het geneesmiddel ontwikkelt zich binnen 15 minuten. De effecten houden op na 2-3 uur.

Voor deze vorm van anesthesie worden speciale oplossingen gebruikt, lokale anesthetica zoals bulivacaïne, lidocaïne, ropivacaïne. Opiaten, morfine en promedon kunnen worden toegevoegd om de effecten ervan te versterken. De doses zijn aanzienlijk lager dan intraveneus.

Contra-indicaties

Peridurale anesthesie heeft relatieve en absolute contra-indicaties.

Wij verbieden epidurale anesthesie strikt in gevallen zoals

1. Degeneratieve en inflammatoire aandoeningen van de wervelkolom;

2. ontsteking van de zachte weefsels van de rug;

3. eclampsie;

4. Zenuwstelselaandoeningen;

5. zware schok;

6. Slechte bloedstolling;

7. hoge intracraniële druk;

8. overgewicht;

9. overgevoeligheid voor de gebruikte geneesmiddelen.

Relatieve beperkingen zijn spinale misvormingen, arteriële hypotensie, postoperatieve periode, hypovolemie…

Mogelijke complicaties

Complicaties na epidurale anesthesie zijn zeer zeldzaam.

Mogelijke effecten tijdens en na de anesthesie zijn

1. gedeeltelijke pijnverlichting indien ongevoelig voor het medicijn;

2. Vorming van epiduraal hematoom;

3. doorboring van het merg, met als gevolg een tijdelijke of permanente hoofdpijn waar je jaren last van kunt hebben

4. Krampen en bewusteloosheid;

5. verlamming.

Epidurale anesthesie leidt tot een verlaging van de bloeddruk. Dit kan worden gecontroleerd wanneer speciale apparatuur beschikbaar is.

Welke methode is beter

1. Algemene anesthesie wordt gebruikt wanneer het effect van anesthesie moet worden verlengd bij complexe chirurgische ingrepen. Er zijn hogere risico’s, maar het wordt vaker gebruikt.

2. De ruggenprik is ideaal voor een bevalling. De gevaarlijkste gevolgen voor het kind zijn ademhalings- en hartstoornissen, terwijl algehele anesthesie onomkeerbare schade aan de hersenen kan veroorzaken.

3. Algemene anesthesie verdient de voorkeur bij sterke angst voor een operatie. Bij epidurale verdoving is de patiënt wakker, wat in bepaalde gevallen paniekaanvallen kan veroorzaken. Het is gevaarlijk voor de eigen geestelijke gezondheid van de patiënt en belet de arts zich te concentreren op de procedure.

4. Het effect van algemene anesthesie is groter, en het is belangrijk voor spoedoperaties. Bij een electieve operatie is tijd van essentieel belang; afhankelijk van de situatie en de toestand van de patiënt kan voor de eerste of de tweede optie worden gekozen.