Voordelen van tekenen voor kinderen – invloed op de ontwikkeling

Voor de volwassene, die nog niet “in het vak” zit, lijkt het gekrabbel van een kind weinig zin te hebben… Na lezing van dit artikel moet het voor deze mensen echter duidelijk zijn dat het vermogen om te denken en te analyseren met behulp van de middelen en capaciteit van de hersenen veel te maken heeft met deze pogingen tot visuele creativiteit.

De voordelen van tekenen zijn niet alleen bewezen door ouders, leerkrachten en ervaringen van ouders, maar ook door het wetenschappelijk gefundeerde onderzoek dat hierover is verricht.

7 wetenschappelijke argumenten voor tekenen voor kinderen

De ontwikkeling van de fijne motoriek

Veel ouders zijn op de hoogte van de ontwikkeling van de fijne motoriek voor een succesvolle vroege spraakontwikkeling van hun kind, maar daar blijft het niet bij. Het kunnen maken van kleine maar gevarieerde vingerbewegingen draagt bij tot de ontwikkeling van vele kwaliteiten. De University of Texas A M Research Group voerde een reeks experimenten uit op kinderen die tekentaken uitvoerden. Uit de studie bleek dat hoe beter het kind kon tekenen, hoe beter:

1. Beter zal zijn kalligrafie zijn en zijn vermogen om te schrijven in het algemeen;
2. Hogere scores op vestibulaire kenmerken, zoals coördinatie, evenwichtsgevoel en behendigheid;
3. Het bereik van het ruimtelijk denkvermogen en de algemene creativiteit wordt vergroot.

Bovendien werd door de deskundigen in deze studie ook het verband vastgesteld tussen het maken van foto’s en planningsvaardigheden en de vaardigheid om een potlood te gebruiken.

De invloed van tekenen op spraak

Door het gebruik van een viltstift en een potlood aan te leren, kunnen twee andere belangrijke taken tegelijk worden opgelost:

1. De menselijke vingertoppen concentreren een groot aantal tactiele receptoren. Hoe groter het bereik en hoe gevarieerder de signalen, hoe eerder de neurale verbindingen in het spraakgebied van de hersenen zich beginnen te ontwikkelen en te versterken, aangezien dit gebied in de nabijheid ligt van het gebied dat signalen ontvangt van de receptoren in de handen. Hoe groter de stimulatie van dit hersengebied, hoe groter het effect op het activeren van de neurale verbindingen die verantwoordelijk zijn voor de spraakontwikkeling.
2. Bovendien vormt het tekenen een stimulans voor kinderen om verbaal actiever te zijn. Kinderen voelen de behoefte om te praten over wat ze willen uitbeelden, en om er feedback op te krijgen wanneer ze het resultaat laten zien. Een volwassene moet actief deelnemen aan discussies over tekenen door leidende en incidentele vragen te stellen en door belangstelling te tonen voor wat het kind doet. Zo traint de volwassene de taalontwikkeling van het kind en zijn creatief denken.

Ontwikkeling van intelligentie door tekenen

In het werk van wetenschappers als K. Lamprecht, G. Luka, Z. Lewinstein, J. Ruma, K. Ricci, K. Zelfs aan het eind van de 19e eeuw legde Bulle uitvoerig uit dat het tekenen zelf een complex product is van de hogere activiteit van het menselijk intellect, dat zich in een proces van vorming bevindt. Deze activiteit is gebaseerd op intensieve denkprocessen waarbij de hersenen een groot aantal patronen moeten vergelijken en contrasteren en associatieve conclusies moeten trekken met de werkelijkheid door middel van observatie, waardoor het kind, zelfs als het nog heel jong is, een beeld moet opbouwen.

Deze activiteit wordt geassocieerd met de intuïtieve vorming van het associatieve denken, dat later logische gevolgtrekkingen vormt. De eerste contouren die, zij het in de verte, lijken op het object dat het kind probeerde voor te stellen, zijn dus al een belangrijke stap in die richting. Gemakkelijk thuis te bereiken, zonder extra activiteiten voor het kind.

Tekenen en geheugen

Een andere belangrijke bonus van het oefenen met tekenen met uw baby is de ontwikkeling van zijn geheugen. Zelfs de eenvoudigste tekening van een voorwerp zal het geheugen moeten aanspreken om te onthouden hoe het eruit moet zien. Het proces waarbij geheugen, associatieve beelden en aandacht betrokken zijn, wordt conceptuele visualisatie genoemd, en zonder dit is tekenen niet mogelijk. Het meest actieve deel van het tekenen is het geheugen.

Dus hoe meer tijd een kind besteedt aan het werken met verf, viltstiften, kleurpotloden en andere “voorstellingshulpmiddelen”, hoe meer tijd er wordt besteed aan het trainen van het geheugen dat alle details van de afbeelding ophaalt om ze in de tekening te implementeren.

Tekenen en creatief denken

Het woord creativiteit komt pas sinds kort in ons dagelijks leven voor… Maar die kwaliteiten waarover de beroemde Sovjet-wetenschapper en psycholoog van de jaren 30-40 van de vorige eeuw L.. Vygotsky zou in zijn werk waarin hij het tekenproces van kinderen beschrijft als vormend voor hun verbeelding en fantasieontwikkeling, goed kunnen verwijzen naar deze definitie.

Hij benadrukte vooral het belang van het speelse moment. Een kind heeft een levendig emotioneel idee of verhaal nodig om iets uit te beelden. Hij deelt het dan met een volwassene en verwacht feedback.

Het antwoord zal dit zeer creatieve denken beïnvloeden. Als u de tekening negeert of hem of haar alleen een paar complimenteuze zinnen geeft, kunt u niet verwachten dat de creatieve verbeelding zich effectief ontwikkelt. Als u deelname toont, actieve belangstelling toont voor het onderwerp en later helpt bij het tekenen van nieuwe onderwerpen, kunt u op dit gebied goede resultaten behalen.

Ruimtelijk bewustzijn en tekenen

Het vermogen om beelden te schetsen en te kopiëren komt later, en het vermogen om de in de tekening gesuggereerde patronen te herhalen is een van de tekenen van schoolrijpheid. Om zelf iets te maken, zul je je verbeelding moeten gebruiken.

Wat voor ons zo’n eenvoudig woord wordt genoemd, gaat in feite gepaard met ingewikkelde processen in de hersenen, die de oorzaak-en-gevolgrelatie moeten correleren. Die op zijn beurt gebaseerd is op een ruimtelijke perceptie en zelfs georiënteerd in de tijd.

Tekenen en kunstzinnige therapie worden nu gezien als een effectief en relevant hulpmiddel, ook voor kinderen met visuele problemen, zoals blijkt uit het materiaal van de wetenschappelijke en praktische conferentie Wetenschap en Samenleving 2019.

Deskundigen zeggen ook dat de meeste kinderen die graag veel tekenen, als volwassene in staat zijn wetenschappelijke vakken te volgen, van wiskunde tot natuurkunde, en natuurwetenschappen – van scheikunde tot aardrijkskunde.

Het effect van tekenen op het gevoel van eigenwaarde

In veel opzichten zijn volwassenen vergeten hoe het is om een kind te zijn… Wanneer een kind met een zekere mate van trots zijn “onsterfelijke doek” toont waarop niet erg duidelijk is wat er wordt afgebeeld, laat de reactie van volwassenen dan ook vaak te wensen over.

Kunsttherapeuten zeggen dat volwassen lof en steun voor de inspanningen en aspiraties van het kind ondubbelzinnig moeten worden uitgedrukt, en dat er geen kritiek op hun artistieke vaardigheden mag zijn. In dat geval worden het zelfvertrouwen en de eigenwaarde van het kind op de juiste manier gevormd.

Een opgeblazen gevoel van eigenwaarde van een kind tot de schoolleeftijd is een bekend gegeven in de kinderpsychologie. Naarmate je ouder wordt, wordt je gevoel van eigenwaarde afgestemd op een adequate perceptie van jezelf in de samenleving. Baby’s moeten zichzelf zien als de beste en de kampioen!

Deskundigen van het interdisciplinaire wetenschappelijke forum Empirical Studies of the Arts zeggen dat kleuters geen speciaal onderwijs in krabbelen nodig hebben. Wat zij voorstellen is een weergave van hun persoonlijkheidskenmerken, emoties en gevoelens, eerder dan een poging om hun omgeving nauwkeurig weer te geven.

Op welke leeftijd moet je beginnen met “onderdompeling in de schilderkunst”?

Het is niet nodig om overhaast te werk te gaan bij het tekenen van. De meeste specialisten adviseren u om uw kind niet eerder dan op de leeftijd van acht maanden te laten tekenen, mits de baby zelfverzekerd kan zitten. Onmiddellijk moet u zich afstemmen op het feit dat karapuz rondom zal zepen, en beginnen met de “praktijk van het schilderen” het is beter om vingerverf te pakken, een zo groot mogelijk vel papier.

Veel psychologen die kunstzinnige therapie beoefenen zijn van mening dat het tot de schoolleeftijd niet wenselijk is het kind te leren voorwerpen uit de omringende wereld – wolken, bloemen, een huis of geometrische figuren – weer te geven, zodat het de wens om te tekenen niet verliest.

De kleuter is nog niet in staat het beeld over te brengen door te tekenen van een voorbeeld. Voor een lange tijd, totdat een kind de volgende leeftijd “sprong” in de vorming van zijn denken bereikt, die net in 7-8 jaar optreedt tekenen voor kinderen is een manier om hun visuele – tactiele indrukken ontvangen van het afgebeelde object en vastgelegd in het geheugen van hem. Een kind jonger dan 7-8 jaar tekent “uit het geheugen”, niet “uit de natuur”. Als kinderen op deze leeftijd bepaalde details van een voorwerp of, bijvoorbeeld, een menselijk gezicht niet in hun geheugen hebben vastgelegd, zullen zij die in de tekening overslaan, hoe hard je ook probeert het beeld of het gezicht zelf voor hen te verdraaien.

De periode waarin een kind net begint te leren “krabbelen” wordt de krabbelperiode genoemd en is onderverdeeld in leeftijdsspecifieke fasen. Het is belangrijk te voorkomen dat deze processen in het kind worden geblokkeerd:

1. De krabbels zijn chaotisch in hun weergave,– tot de leeftijd van één jaar. De periode waarin een kind nauwelijks een potlood leert vasthouden en gewoon met het potlood op een vel papier prikt en oprechte vreugde beleeft aan het feit dat het potlood zijn sporen nalaat. Tijdens deze periode moeten de volwassenen in de omgeving van het kind hem/haar sterke positieve feedback geven en hem/haar stimuleren om verdere vooruitgang te boeken in de “beeldende kunsten”.
2. De krabbels worden cirkelvormig, – leeftijd 1-2 jaar. Dit is het moment waarop een kind zich bewust begint te worden van het verband tussen zijn bewuste bewegingen en wat er onder zijn controle uit een potlood op een vel papier komt. Als gevolg daarvan hebben we cirkels, lijnen en tilde… Als volwassenen overhaast te werk gaan en proberen een kind op deze leeftijd te leren voorwerpen op de juiste manier te tekenen, b.v. vierkant huis, ronde zon, zal dit leiden tot een blokkade in het figuratieve denken van een kind.
3. De krabbel gaat naar de categorie “geavanceerd”..,– Leeftijd 3, minder vaak 2. De laatste periode voor het begin van het tekenen, dat een voorstelling van de echte wereld zal worden. Het begint meestal vlak voor of tijdens de eerste “driejarige leeftijdscrisis”, wanneer het kind zijn of haar denken verandert en zichzelf begint te zien als gescheiden van de wereld.

Hij begint betekenis te ontdekken in zijn eigen krabbels, lijnen en onregelmatige cirkels en er betekenissen en betekenissen aan toe te kennen. Opdat het tekenproces het kind vreugde en plezier blijft brengen, moeten volwassenen zijn of haar zelfvertrouwen stimuleren. Hang thuis “zijn werk op” aan de muur, ook al is het maar een krabbel over “niets”. Pronken en ze bewonderen en trots laten zien aan al zijn vrienden en kennissen die op bezoek komen.

Een bewust verlangen om de werkelijke vorm van de voorwerpen van de wereld om ons heen weer te geven, wordt geassocieerd met de volgende leeftijdscrisis van 7-8 jaar en met een nieuwe verandering in het denken van het kind. Voor een overzicht van alle stadia van opgroeien en de daarmee gepaard gaande veranderingen in het denken, zie psychotherapeut A.Zie Kurpatov in zijn boek.

In dit stadium heeft het kind behoefte aan beoordeling van zijn werk door een volwassene, om het te verbeteren. Tijdens deze periode kunt u overwegen om kunstonderwijs te volgen op professionele basis, in een kunstclub, kunstatelier of kunstschool.

Dit artikel is gebaseerd op boeken: Vygotsky, L.. “Verbeelding en creativiteit in de kindertijd”, A. Kurpatov, Het gelukkige kind. Universele regels” en materiaal van het werk van leraren en onderwijspraktijken van het personeel van Solnyshko Kindertehuis in de Republiek Kazachstan.