Wat is solfège: een volledige uitleg voor ouders

Veel volwassenen worden voor het eerst in hun leven met het begrip solfège geconfronteerd, wanneer hun kinderen tijdens hun studie aan de muziekschool met een professionele muziekstudie beginnen. Als ouders niet kunnen bogen op een muziekopleiding, en zij een inzicht in het onderwerp nodig hebben om een idee te hebben van wat hun kind zal leren. Opdat elke liefhebbende ouder een kans krijgt om deel te nemen aan het proces waarin hun kinderen verwikkeld zijn, zal dit artikel hen daarbij helpen.

Wat is dit onderwerp – solfège in het algemeen?

Als de resultaten van het leren bespelen van een muziekinstrument eenvoudig te definiëren zijn – het is de aanwezigheid van het vermogen om erop te spelen, zijn de resultaten van het bestuderen van deze discipline niet zo voor de hand liggend. Desondanks is het doel van een solfègecursus het ontwikkelen van de basisvaardigheden van een musicus, ritmegevoel en een specifiek muzikaal geheugen. Het zijn deze kwaliteiten die de basis vormen voor het leren van andere muzikale disciplines die deel uitmaken van het muziekcurriculum.

Het woord “solfège” komt uit het Italiaans en betekent letterlijk “meezingen”. Het doel van de beheersing van dit onderwerp is om in de musicus of vocalist een kwaliteit als muzikaal oor te ontwikkelen. De kunst zelf van de muziek, of het nu gaat om het maken van een werk of om de uitvoering ervan, is er rechtstreeks van afhankelijk…

De actieve perceptie van geluiden is essentieel voor elke muziekspeler, of hij nu zanger of musicus is. Solfège lessen ontwikkelen deze vaardigheid. Je kunt geen muziekstuk spelen zonder de noten te raken…

De ontwikkeling van een actieve waardering van muzikale klanken maakt het mogelijk om in de kortst mogelijke tijd nieuwe vaardigheden aan te leren. Dit is al bekend sinds de uitvinding van de muzieknotatie, en daarom zijn lessen in solfège een must in elke muziekschool of -klas, of je nu een beginner of een zanger bent.

Secties van solfège als discipline

Solfège, als een afzonderlijk domein van muzikale kennis en vaardigheden, bestrijkt verschillende gebieden,die elk essentieel zijn om te leren en te beheersen:

1. Zingen, dat het uitspreken van noten vereist, solfège genoemd…

2. Muziek dictees. Ze doen enigszins denken aan het dictee op het gymnasium, met dit verschil dat bij het muziekdictee de leerling de noten of het hele muziekstuk dat door de leraar wordt opgevoerd, op het gehoor moet waarnemen. Wanneer de leerling een opeenvolging van geluiden uitvoert, moet hij ze allemaal opschrijven in notenvorm, waarbij hij de duur en de toonhoogte van elk geluid noteert, evenals de intervallen tussen de geluiden, die in de muzieknotatie muzikale pauzes worden genoemd.

3. Een musicus moet op het gehoor de toonsoorten, het tempo, de structuur, de ritmepatronen en het algemene karakter van het muziekstuk dat hij hoort, kunnen identificeren. Dit wordt onderwezen in de eenheid Auditieve Analyse.

Een vaardigheid die solfègelessen ontwikkelt

Ondanks de ogenschijnlijke, zuiver creatieve en onstabiele structuur van muziekwerken liggen aan hun basis strikte, grotendeels wiskundige principes, die worden overgebracht naar een soort schriftuur, in de vorm van muzieknotatie.

Muziek leren is ook een manier van denken – muzikaal denken. Om ervoor te zorgen dat in de hersenen speciale neurale verbindingen worden aangelegd, die niet bestaan bij iemand die geen muzikale opleiding heeft genoten. Zo’n extra “hulpbron” stelt u in staat ruimer te denken en doeltreffender te zijn in uw dagelijkse activiteiten. Niet voor niets maakte muziek vroeger deel uit van het verplichte onderwijs voor de aristocratische elite…

1. Zoals elke schriftelijke geletterdheid moet solfège beginnen met de studie van letters. In het geval van muziek, de noten en andere muzikale symbolen waarmee muziek wordt vastgelegd.

2. Met latere solfègelessen kun je de vaardigheid ontwikkelen om elke melodie met een heldere stem te zingen zonder te repeteren.

3. Muziekdictees ontwikkelen bij musici het vermogen om zich in mentale beelden de structuur van een stuk voor te stellen om het vervolgens op het gehoor op een instrument op te nemen en de gehoorde melodie correct te noteren. Daarnaast wordt de vaardigheid ontwikkeld om op het gehoor een begeleiding bij een willekeurige melodie te vinden.

Wat in deze discipline aversief is in het beginstadium van de training

Het ongetwijfeld grote succes van de lessen “zichtzingen” valt niet altijd in goede aarde bij jonge leerlingen. In het beginstadium van het muziekonderwijs is solfège vaak niet enthousiast.

Daar zijn drie belangrijke redenen voor:

1. Om echt merkbare resultaten te bereiken zijn regelmatige, voldoende lange speciale oefeningen nodig. Het kind mist gewoon geduld en doorzettingsvermogen, dus het lijkt erop dat solfège gewoon een saaie les is.

2. Op zijn beurt kan deze houding worden gevormd door een eenvoudig misverstand over wat het is – solfège. Welke waardevolle vaardigheden het kan opleveren als je volhardt in het beheersen ervan…

3. Het specifieke kenmerk van dit programma, dat precies gericht is op het professioneel masteren van muziek, kan ook leiden tot misverstanden en afwijzing. Dictaten, zingen van de bladmuziek, dit programma in overvloed in de uitvoering en de bouw van toonladders, het onderwijzen van de uitvoering van akkoorden uit gegeven noten, evenals dergelijke specifieke termen en muzikale kenmerken als drieklanken, intervallen, enkele stemmen, tonen … Hier is vereist een duidelijk besef dat de muziek van professionals – is puur haar wereld van kennis en ervaring, gebaseerd op de basis van vele honderden jaren …

In één woord, de leerling moet ervan verzekerd zijn dat het zonder solfège onmogelijk is een groot aantal begrippen te beheersen, zonder welke het eenvoudigweg onmogelijk is een professional in de wereld van de muziek te worden.

Is het mogelijk om muziek te leren spelen zonder solfège?

Een instrument leren bespelen, bijvoorbeeld de gitaar, is in principe zeker mogelijk. Maar zonder solfègelessen zal het proces van muziekbegrip oppervlakkig zijn, meer op het niveau van gevoelens. Het activeren van de onderliggende processen die de abstracte mentale vormen en verbindingen vormen die muziek begrijpelijk maken, is alleen toegankelijk voor de musicus die deze discipline beheerst.

Zelfs op een voorbeeld van dezelfde gitaar is het mogelijk op te merken dat de vorming van vaste mentale beelden in het bewustzijn die de wetten van de klankcombinaties met elkaar verbinden, waardoor de training kan worden vergemakkelijkt door ze te mengen en de mogelijkheid te bieden om zelf composities en nieuwe muziek te herhalen of zelfs te componeren, veel gemakkelijker zal zijn op voorwaarde dat solfège wordt bestudeerd.

De techniek van het gitaarspel van jonge muziekliefhebbers die de studie van solfège verwaarlozen, gaat snel over in banale “drie akkoorden”. Het optreden wordt nogal primitief en eenzijdig, en het proces van iets nieuws leren voor dergelijke “amateurs” en hun omscholing is uiterst moeilijk, en vaak helemaal niet mogelijk.

Psychofysiologische aspecten waarmee bij kinderen rekening moet worden gehouden bij het leren van solfège

Solfège is een discipline met een theoretische basis, die van de leerling het vermogen vraagt om met abstracte waarden en concepten te werken. In hun essentie staan ze dicht bij de principes van wiskundige functies – intervallen, tonica, enz..

Basisschoolleerlingen zijn daar vanwege hun denk- en intellectuele niveau niet altijd toe in staat. Sommige momenten van het solfègeonderwijs kunnen worden vergeleken met het onderwijs van spraakactiviteiten, bijvoorbeeld het lezen van teksten met het lezen van noten, spreken met zingen bij noten, navertellen door het beluisteren en nauwkeurig reproduceren van een muziekstuk, leren schrijven met het leren schrijven van noten. Daarom leert de brugklasser die naar de kindermuziekschool gaat als het ware parallel hetzelfde, maar op verschillende gebieden van menselijke kennis en vaardigheden. Als een leerling in de eerste klas nog niet op de gebruikelijke manier – in letters – kan lezen of schrijven, kan het proces van gelijktijdig leren van muziek in een muziekschool of -klas hem enige moeilijkheden opleveren.

Er zijn gevallen waarin een muzikaal begaafd kind lijdt aan spraakgebreken, zoals dysgrafie of dyslexie. In dat geval zal hij dezelfde problemen ondervinden bij het leren van muzieknotatie.

Voor een normale ontwikkeling moet het kind begrijpen dat abstracte tekens – letters, cijfers of diagrammen – dienen om reële voorwerpen of verschijnselen in deze wereld voor te stellen. Er moet worden gewerkt aan de ontwikkeling van de tekenfunctie van het bewustzijn bij de oudere kleuters. Wanneer het kind geleidelijk overgaat van tekeningen naar meer conventionele voorstellingen, leert het het principe van abstraheren van de werkelijkheid met tekens. Door deze ondersteuning in het hoofd van het kind kunnen zij moeilijkere taken in hun academisch werk oplossen en hun geheugen en aandacht ontwikkelen. Bij deze aanpak zal het voor het kind gemakkelijker zijn om het principe van het aanduiden van klanken met enkele conventionele symbolen te internaliseren en ze in melodische klanken om te zetten wanneer ze worden gespeeld.

Bovendien moet de leerling het vermogen ontwikkelen om zich te concentreren op het uitvoeren van bepaalde instructies en het vermogen om zijn of haar verlangens en driften ondergeschikt te maken aan de instructies van de leraar door de van de leraar ontvangen opdrachten te aanvaarden en te begrijpen.

Het is ook belangrijk om aandacht te besteden aan de motoriek van het kind, omdat die van groot psychologisch belang is. Hun armspieren moeten sterk genoeg zijn en hun fijne motoriek moet goed ontwikkeld zijn. Het kind moet een goede en correcte greep op het potlood en de pen hebben en niet snel moe worden bij het schrijven. Hij moet een oog hebben ontwikkeld voor een foto of object tegen de tijd dat hij begint te leren… Hij moet individuele details kunnen onderscheiden in wat hij ziet. hand-oog coördinatie, waarbij de vingers sensueel signalen van de ogen waarnemen, is ook belangrijk.

Al deze aspecten van fysiologie en mentale organisatie beïnvloeden het leren van een muzikale discipline zoals solfège door een kind dat zijn of haar leven heeft gebonden aan professionele muziekpraktijk.

Wat bij deze kennis centraal moet staan

Het belangrijkste van alles is het feit dat de nieuwe neurale verbindingen die tijdens het leerproces worden gevormd, voor het kind een andere manier creëren om modellen van de werkelijkheid op te bouwen. Dit zal zijn denken aanzienlijk verbeteren. Zelfs als de kennis zelf niet nuttig is voor toekomstige beroepsactiviteiten, zullen de vaardigheden door de hersenen zeker worden aangepast voor andere menselijke taken.

Voor een zo succesvol mogelijke opname van de stof is het belangrijkste geduld, doorzettingsvermogen, niet “op de rem trappen” wat niet begrepen is en een consequente relatie met de leraar!

Het artikel is gebaseerd op de boeken: Baraboshkina A. “Solfège. Rang 1. Methodische aanbevelingen voor leraren”, Vakhromeev V. “Vragen over de methodologie van het solfège-onderwijs in muziekscholen voor kinderen”, Blonsky P.. “Psychologie van de basisschoolleerling,” Diachenko N.. “Theoretische grondslagen van onderwijs en opleiding in muzikale onderwijsinstellingen”, en materiaal van het werk van leraren en onderwijspraktijken van het personeel van het kindertehuis “Solnyshko” RK domsolnyshko.kz/o-nas/o-detskom-dome/.