...

10 grootste onderzeeërs ter wereld

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en vormt geen koopgids. Gespecialiseerd advies vereist vóór aankoop.

Onderzeeërs zijn de meest onzichtbare schepen… Net als zeedieren bewegen ze in de waterkolom en komen slechts af en toe bovendrijven. Maar deze schepen zijn misschien wel talrijker dan de levende bewoners van de diepten… Dit zijn de grootste (naar verplaatsing) onderzeeërs die vandaag bestaan.

Grootste onderzeeërs ter wereld

Nominatie plaats productnaam Gewicht
De grootste onderzeeërs ter wereld 1 Project 941 “Shark” (48000 ton) 48.000 ton
2 “Borey” (24.000 ton) 24 000TONN
3 “Ohio” (18750 ton) 18.750TONN
4 “Dolfijn” (18200 ton) 18.200 TON
5 “Vanguard” (15900 ton) 15.900 TON
6 “Triomphant” (14335 ton) 14.335TONN
7 “Yasen” (13.800 ton) 13.800TONN
8 “Shchuka-B” (12.770 ton) 12.770TONN
9 “Condor” (10400 ton) 10.400TONN
10 “Seawolf” (9.130 ton) 9 130TONN

1ste plaats: Project 941 Shark (48.000 ton)

Beoordeling: 5.0

Project 941 Haai

“Haai” – Sovjet-kernonderzeeër, de grootste van alle onderzeeërs ter wereld. Ze werd gecreëerd op het hoogtepunt van de Koude Oorlog – in 1972 begon het werk aan het project, in 1976 kwamen de eerste exemplaren. Er waren twaalf van dergelijke onderzeeërs gepland, maar uiteindelijk werden er slechts zes gebouwd.

De Shark is 173 meter lang en heeft een waterverplaatsing van 48.000 ton. De onderzeeër wordt aangedreven door twee propellers, die worden aangedreven door kernreactoren. Een kruiser die snelheden tot 25 knopen (46 km/u) kan halen. De interne structuur is onconventioneel – onder de stalen schaal zijn twee titanium rompen geplaatst, de constructie doet denken aan een catamaran. Torpedo en achtersteven compartimenten en controle centrum van de onderzeeër zijn apart gelegen.

Tussen de hoofdrompen liggen 20 silo’s met de grootste raketten ter wereld, de R-39, met een gewicht van 90 ton, een bereik van 8300 km en elk 10 kernkoppen. Eén zo’n boot kan 200 atoombommen op een vijand afvuren, genoeg om een heel continent in een radioactieve woestijn te veranderen.

De onderzeeër heeft een bemanning van 160 man en kan tot een half jaar op zee blijven. Binnen zijn er faciliteiten zoals een fitnessruimte, sauna, zwembad en een grote recreatieruimte. Evacuatie in geval van wrakke onderzeeër – alle bemanningsleden in twee reddingskamers aan boord geplaatst. De dreiging van dergelijke schade is echter gering – twee afzonderlijke rompen vergroten de veiligheidsmarge.

Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en het einde van de Koude Oorlog, begonnen de “Haaien” geleidelijk te verdwijnen… Slechts één van de zes onderzeeërs, de opgeknapte Dmitri Donskoy, is nu operationeel.

2e plaats: “Borey” (24.000 ton)

Beoordeling: 4.9

Borey

“De Borey, een modern alternatief voor de Shark, is een Nederlands onderzeeër die sinds 2013 in productie is. Er zijn nu drie van dergelijke onderzeeërs in dienst, de eerste, die werd gelanceerd, kreeg de naam “Yuri Dolgoruky”. Er zit een soort symboliek in – raketten van zo’n onderzeeër kunnen overal op het noordelijk halfrond komen.

De Borey heeft met 24.000 ton de helft van de verplaatsing van de Shark en is 170 meter lang. De onderzeeër heeft twee rompen – lichtgewicht en robuust. Deze laatste is verdeeld in acht compartimenten – torpedo, commando, gevecht, twee raketten, stoom en twee kracht. De nucleaire reactor is in bay 8. Het onderscheidende kenmerk van de onderzeeër is het gebruik van een waterstraalvoortstuwingssysteem, dat werkt als een pomp, in plaats van propellers. Dit vermindert de impact van het koppel op de onderzeeër, waardoor de omvang van de stabilisatoren afneemt, en het geluid afneemt – Borei is vijf keer stiller dan boten van de vorige (derde) generatie.

De onderzeeër is bewapend met zestien Bulava raketten met een bereik van 9300 kilometer. Elk van de raketten draagt tot tien nucleaire eenheden, die onafhankelijk kunnen worden gescheiden en verplaatst. Bovendien zijn in de boeg van de onderzeeër acht torpedolanceerinrichtingen…

3e plaats: “Ohio” (18750 ton)

Beoordeling: 4.8

Ohio

Ohio onderzeeërs leiden de VS in grootte. Zij werden tussen 1981 en 1997 geproduceerd in een totaal van 18 schepen, en sinds 2002 zijn zij de enige rakettendragende onderzeeërs die door Amerika worden gebruikt. Elke onderzeeër heeft twee bemanningen die om beurten op zee zijn. Het doel van de onderzeeërs – gevechtspatrouilleren.

De stevige romp van de onderzeeër bestaat uit vier compartimenten. De eerste (boeg) biedt plaats aan de bemanning, met de controlesystemen en recreatieve voorzieningen van de onderzeeër. Het tweede compartiment is bestemd voor raketten, en biedt slaapplaats aan de bemanning van het raketsysteem. De derde herbergt de kernreactor en de stoomgeneratoren, terwijl de vierde de turbines herbergt. De lichtgewicht romp bedekt de bovenkant van de rug en heeft een kleine voetafdruk.

De impuls voor de oprichting van dergelijke rakettendragers was het verschijnen van kernwapens in de USSR. Toen werd het voor Amerikaanse militaire analisten duidelijk dat een preventieve aanval die de vijand volledig zou ontwapenen niet langer mogelijk was – het zou niet mogelijk zijn alle strategische doelen te raken, en onvermijdelijk zou de vijand vergeldingsmaatregelen nemen tegen de agressor. Er werd toen besloten om van een strategie van “massale vergelding” over te stappen op “realistische afschrikking”.

Deze “strategie van intimidatie” is ook belichaamd in de Ohio onderzeeër… Ook al is hun waterverplaatsing een kwart minder dan die van de Borey, hun bewapening is superieur aan alle raketcarriers ter wereld. De silo’s bevatten 24 Trident raketten met elk 6-8 kernkoppen…

Momenteel worden 4 van de 18 boten omgebouwd voor Tomahawk kruisraketten… Het maakt deel uit van een wapenverminderingsverdrag dat slechts 14 boten met ballistische raketten toelaat…

4e plaats: De Dolfijn (18200 ton)

Beoordeling: 4.7

Dolfijn

Onderzeeërs van het Dolphin project werden geproduceerd in de late USSR. Zeven onderzeeërs werden te water gelaten tussen 1984 en 1990. De indeling van deze onderzeeërs is typisch voor rakettankers: de voortstuwing wordt verzorgd door twee propellers met kernreactor, de raketsilo’s bevinden zich achter het dekhuis en zijn afgeschermd, de torpedobuizen bevinden zich naar voren (bij de boeg van de boot). De rompen zijn gemaakt van staal, licht en robuust, en ze zijn gecoat met een geluiddempende.

De onderzeeër is bewapend met 16 R-29RM raketten… Elk kan 10 kleine kernkoppen of 4 grote kernkoppen dragen. De raketten kunnen worden gelanceerd wanneer de onderzeeër zich op een diepte van 55 meter bevindt en met een snelheid van 6-7 knopen vaart, met een bereik van 8.300 km. De Dolphins hebben nu een nieuwe bewapening, met Sineva raketten…

Een van de onderzeeërs van het project, Novomoskovsk, nam deel aan de militaire trainingsoperatie Behemoth-2, die bedoeld was om acties te oefenen in geval van de slechtste afloop van de Koude Oorlog. De bemanning vuurde de volledige kernkop van de raketdrager af, met een interval tussen lanceringen van 14 seconden. Boten van dit project werden ook voor vreedzame doeleinden gebruikt: de Dolfijnen lanceerden twee kunstmatige satellieten in een baan om de aarde.

5e plaats: “Vanguard” (15900 ton)

Beoordeling: 4.6

Vanguard

“Vanguard” is de naam van een serie Britse onderzeeërs gebouwd in de jaren 1990. Er zijn vier van deze boten. Zij vervingen een gelijk aantal “Resolution” onderzeeërs, die niet meer voldeden aan de behoeften van de tijd.

De “Resolution”-onderzeeërs waren bewapend met Polaris-raketten, die een bereik van 4500 km hebben. Een dergelijk bereik vereiste dat de onderzeeërs onaanvaardbaar dicht bij de Sovjet-grens moesten zijn… Toen de VS de Trident ontwikkelde, met een bereik van 7.400 kilometer, had Groot-Brittannië een raket dragende onderzeeër nodig om het te evenaren. Die onderzeeërs zouden zich verder van de Sovjetgrens in de Ierse Zee kunnen terugtrekken, onder bescherming van de NAVO-vloot.

De belichaming van bovengenoemde raketdragers waren de Vanguard onderzeeërs. Dit zijn de enkelwandige onderzeeërs. De romp is van staal, met 16 raketsilo’s… Ze werden afgedekt door een koepelvormige bovenbouw, die hen beschermde tegen het buitenwater. De raketten kunnen van een diepte tot 30 meter worden gelanceerd.

Oorspronkelijk waren er plannen om 6-7 van dergelijke onderzeeërs te bouwen, maar na het uiteenvallen van de USSR was dit niet meer nodig en werden er slechts vier gebouwd. Een van deze onderzeeërs is nu permanent in dienst in de Atlantische Oceaan…

6e plaats: De “Triomphant” (14335 ton)

Beoordeling: 4.5

Triomphant

Le

iomphant – de naam van een klasse Franse onderzeeërs gebouwd tussen 1989 en 2009, bestaande uit vier schepen. Ze werden gemaakt ter vervanging van de oudere Redoutable onderzeeërs. Het ontwerp van de Triumphant begon in 1982. De belangrijkste eisen waaraan de onderzeeër moest voldoen waren een hoge stealth en snelle detectie van vijandelijke anti-onderzeeër verdediging.

Om het eerste van deze problemen op te lossen, is uit onderzoek gebleken dat de gemakkelijkste manier om een onderzeeër op te sporen het akoestische veld is. Om het geluidsniveau te verminderen werd het uitgerust met een geluidsarme waterreactor en een waterstraalaandrijving in plaats van een conventionele schroef. Bovendien werd hun duikdiepte verhoogd tot 300 meter.

Voor een snelle detectie van ASW is de onderzeeër uitgerust met een hydro-akoestisch systeem en vele apparaten die radiogolven en licht van het optische bereik opvangen. Informatie van de SAC en deze apparaten wordt verwerkt door een automatisch gevechtscontrolesysteem.

De eerste drie vertegenwoordigers van de klasse zijn bewapend met 16 M45-raketten die tot 6 zelfgeleide nucleaire blokken kunnen dragen met een bereik tot 6000 km. Op de vierde boot, Le Terrible, worden ze vervangen door de M51.1 met een bereik van 9000 km. Nu worden alle vier de vliegdekschepen uitgerust met M51 raketten…2. Alle boten zijn nog steeds in dienst.

7e plaats: “Yasen” (13800 ton)

Beoordeling: 4.4

Yasen

Het werk aan het Yasen kernonderzeeër project begon in 1977. In die tijd werden een groot aantal soorten en variëteiten gevechtssauri gebruikt voor verschillende strategische doeleinden. Hierdoor zijn ze moeilijk te produceren, te repareren en te bedienen. “Yasen moest een specimen worden van een universele onderzeeër die vele andere types tegelijk kon vervangen.

Het Yasen-ontwerp is halfwandig, met alleen in de boeg een lichtgewicht romp. De boot is aan alle zijden bedekt met een Euroberachtig materiaal dat het geluidsniveau vermindert. De onderzeeër heeft geen torpedobuizen in de boeg – in plaats daarvan is daar de hydro-akoestische antenne geplaatst, en de torpedo’s zijn verplaatst naar het middengedeelte van de romp.

Het schip wordt aangedreven door een enkele, zeer betrouwbare kernreactor… Hij wordt aangedreven door een propeller, en bij lage snelheden door een minder lawaaierige aandrijfmotor. De onderzeeër is bewapend met 10 torpedobuizen en heeft 8 raketsilo’s, elk voor 4-5 kruisraketten, die van verschillende types en kalibers kunnen zijn.

Door de mogelijkheid van verschillende combinaties van bewapening kan de onderzeeër “Yasen” voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Ze kunnen andere onderzeeërs, oppervlakteschepen en gronddoelen aanvallen.

8e plaats: “Shchuka-B” (12770 ton)

Beoordeling: 4.3

Shchuka-B

De “Shchuka-B” projectonderzeeërs werden gemaakt ter vervanging van de Sovjet “Shchuka” onderzeeërs die bekend stonden om hun betrouwbaarheid en stealth. De nieuwe onderzeeërs hebben minder lawaai, meer waterverplaatsing en meer comfort voor de bemanning. De nieuwe “snoeken” zijn ook snel – geschikt voor snelheden tot 33 knopen.

De onderzeeër heeft een dubbele romp. Een interessant kenmerk is de blokconstructie van de interne uitrusting. Dit maakte het mogelijk om niet in de onderzeeër, maar in de werkplaatsen aan de onderdelen te werken, wat het proces sneller en gemakkelijker maakte. Ook werden de eenheden van de romp geïsoleerd door schokdempers van Eurober, die de akoestische trillingen nog verder verminderen.

Gereedschap voor geluidsarme propellers gekocht van het Japanse Toshiba. Ondanks het geheime karakter van het bevel werd het bekend bij andere landen, wat resulteerde in Amerikaanse sancties tegen het bedrijf. Gewapend “pikes” torpedo-missiel complex, dat 8 torpedobuizen bevat. Net als de Yasen kan deze onderzeeër worden gebruikt om een grote verscheidenheid aan doelen aan te vallen.

Tot nu toe zijn er 14 Shchuk-B’s gebouwd. Daarvan zijn vier onderzeeërs gevechtsklaar.

9e plaats: de Condor (10400 ton)

Beoordeling: 4.2

Condor

De Condor duikboten zijn een voortzetting van het Sovjet Barracuda project. Tussen 1982 en 1993 werden slechts twee van deze onderzeeërs gebouwd, destijds de stilste en minst magnetische onderzeeërs van de vloot. Net als de Barracuda’s hebben ze een titanium romp – die ze wilden gebruiken voor de Shchuka-B, maar weigerden vanwege de hoge kosten.

De onderzeeërs lijken qua bewapening op het Barracuda-project: “De Condor heeft 6 torpedobuizen met 40 torpedo’s en raketten. Strategische Granat-kruisraketten worden onderzees gelanceerd en kunnen gronddoelen raken op afstanden tot 3.000 km.

Een dubbelwandige onderzeeër. Robuuste romp van titaniumlegering en bestaande uit 7 waterdichte compartimenten. In geval van een ongeluk is de onderzeeër uitgerust met een reddingscapsule die de gehele bemanning kan vervoeren en op eigen kracht boven water kan komen.

10e plaats: Seawolf (9.130 ton)

Beoordeling: 4.1

Seawolf

“Seawolves” zijn moderne Amerikaanse onderzeeërs, ontworpen als antwoord op de ontwikkeling van “Shchuka-B” onderzeeërs door de Sovjet-Unie. Er waren plannen om 30 van dergelijke boten te bouwen, maar met het uiteenvallen van de USSR was dit niet langer nodig en er zijn er nu nog maar drie.

Seawolf onderzeeërs behoren tot de nieuwste, snelste en stilste van de Amerikaanse marine. Daarom is veel informatie over hen geheim, is hun precieze doel (de boten zouden voor meerdere doeleinden bestemd zijn) en interne ontwerp onbekend. Er is ook geen volledige informatie over de exacte locatie waar de onderzeeërs hun taken uitvoeren – zij worden gewoonlijk toegeschreven aan de Pacifische Vloot, maar de locatie kan heel goed veranderd zijn.

In 2013 verscheen een van de “Seawolves” in Noorwegen. Er wordt aangenomen dat de onderzeeër door het Noordpoolijs is gegaan om daar te komen. Dit is niet het eerste optreden van een onderzeeër van deze klasse in de Noordelijke IJszee – de Connecticut, een verwante onderzeeër, heeft eerder deelgenomen aan een test onder het ijs. Een van de wolven kan nog steeds over het ijs sluipen…

Beoordeel dit artikel
( Nog geen beoordelingen )
Patrick Bakker

Gegroet, mede-enthousiastelingen van het huis verbouwen en bouwen rijk! I ' m Patrick Bakker, een doorgewinterde bouwer met een diepgewortelde passie voor het transformeren van ruimtes en het maken van huizen die staan als blijvende testamenten voor zowel functionaliteit als esthetische allure.

Beoordelingen van huishoudelijke apparaten door deskundigen
Comments: 1
  1. Michiel Houten

    Wat zijn de 10 grootste onderzeeërs ter wereld? Heeft iemand een lijst met namen van deze onderzeeërs en kan hij delen hoe groot ze zijn in termen van lengte, breedte en diepte? Ik ben echt geïnteresseerd in het onderwerp en wil meer te weten komen over deze indrukwekkende vaartuigen. Alvast bedankt!

    Beantwoorden
Opmerkingen toevoegen