8 beste remedies tegen slaperigheid

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief en vormt geen reclame, noch dient het als leidraad voor de aankoop. Alvorens te kopen is het noodzakelijk een specialist te raadplegen.

In een artikel over slaappillen hebben we verteld hoe je slapeloosheid kunt bestrijden, om comfortabel en volledig uit te rusten. Verrassend, maar in de Nederlands Federatie wordt de behandeling van slapeloosheid op een veel beter niveau gezet, dicht bij de wereld dan de omgekeerde situatie. Slapheidsmiddelen, energizers, psychostimulerende middelen, die in westerse landen vrij worden verkocht, zijn in ons land niet verkrijgbaar, omdat zij zijn opgenomen in de lijst van verdovende middelen en hun precursoren. Dus moeten we vals spelen, en het doen met de “ouderwetse” manieren.

Als de artikelen over de behandeling van slapeloosheid konden praten over een groep geneesmiddelen, een ruime keuze voor de behandelend arts, zowel op recept als vrij verkrijgbare geneesmiddelen, dan is bij de behandeling van slaperigheid mogelijkheden van de binnenlandse geneeskunde veel schaarser. Maar laten we het stap voor stap doen… Laten we eerst bespreken waarom overmatige slaperigheid kan voorkomen, welke vormen ervan voorkomen en hoe ze worden genoemd, en hoe het goed moet worden gediagnosticeerd.

Vaak moet de patiënt immers heel andere medicijnen nemen om hem of haar te helpen, en helemaal geen middel tegen slaperigheid. Een onvoldoende schildklierfunctie veroorzaakt bijvoorbeeld hypothyreoïdie, met als kenmerkende symptomen aanhoudende slaperigheid overdag en lusteloosheid. Een dergelijke patiënt hoeft niet te worden behandeld met psychostimulerende middelen… Genoeg om de hormonale achtergrond te normaliseren, en wanneer de concentratie van schildklierhormonen de juiste waarden bereikt, dan zal deze pathologische slaperigheid vanzelf overgaan. Hetzelfde kan gebeuren in andere situaties, dus zelfs een persoon zonder een medische opleiding is wenselijk om de oorzaken van overmatige slaperigheid te kennen, om onmiddellijk contact op te nemen met een ervaren professional. Hoe definieert de moderne wetenschap overmatige slaperigheid?

Wat is hypersomnie en wat zijn de oorzaken?

Overmatige slaperigheid op een tijdstip waarop van nature volledige waakzaamheid en activiteit wordt verwacht, wordt hypersomnie genoemd (herinner eraan dat slapeloosheid een slapeloosheidsstoornis wordt genoemd).

Verhoogde slaperigheid overdag is een aandoening die iemand verhindert het grootste deel van de dag actief te zijn.

Het tweede criterium voor slaperigheid overdag is wanneer iemand overdag tegen zijn zin in slaap valt, en er binnen drie maanden ten minste één zo’n episode is, en de toestand zich dan herhaalt. Met andere woorden, er moeten in de loop van een jaar ten minste 4 perioden zijn waarin men overdag per ongeluk in slaap valt, wat zou kunnen wijzen op een langdurige hypersomniacistische stoornis.

In de internationale classificatie van slaapstoornissen tot de pathologische overmatige slaperigheid behoren de volgende ziekten en aandoeningen: narcolepsie, Kleine-Levin-syndroom, idiopathische hypersomnie en een hele groep secundaire aandoeningen. Laten we er in detail over vertellen.

Oorzaken van hypersomnie

Morbide slaperigheid komt niet altijd voor. Het kan ook voorkomen bij gezonde personen als ze lang niet hebben geslapen, als ze gestrest of nerveus zijn, of als ze onder invloed zijn van grote hoeveelheden koffie. Maar er zijn ook speciale, ziekelijke omstandigheden. Deze omvatten narcolepsie, het syndroom van Levin en idiopathische hypersomnie. In dit geval wordt er geen externe oorzaak voor de slaperigheid gevonden, het is de primaire slaapstoornis zelf. Laten we deze nader bekijken.

Narcolepsie

Narcolepsie is de meest beruchte van deze aandoeningen. Er zijn verschillende klassieke tekenen van narcolepsie. Patiënten hebben een uitgesproken slaperigheid overdag, het verlangen naar slaap kan zo overweldigend zijn dat het dwingend of dwangmatig wordt genoemd, en de patiënt valt regelmatig in een dagdutje dat hij niet aankan.

Er is een aanzienlijke daling van de spiertonus, of volledige spier lusteloosheid, wat kataplexie wordt genoemd. Vaak zijn er overdag episodes van dergelijke kataplexie, of spier lusteloosheid, en tijdens het inslapen en wakker worden kan de patiënt levendige visuele verschijnselen of beelden zien die hallucinerend van aard zijn. De patiënt heeft ook een plotselinge daling van de spiertonus bij het ontwaken en inslapen, en zijn nachtrust is aanzienlijk verstoord.

Het belangrijkste symptoom dat de levenskwaliteit ernstig aantast en zelfs tot invaliditeit kan leiden, is een onoverkomelijke behoefte aan slaap overdag en vaak in slaap vallen. Ze kunnen 2-3 minuten tot meerdere uren slapen. Na een dergelijk ontwaken is de patiënt alerter en actiever dan voorheen, maar niet voor lang; de slaperigheid neemt dan weer toe.

Deze aanvallen komen vaak vaker voor wanneer de persoon niet actief deelneemt aan een bepaald proces. Een reisje met het openbaar vervoer, naar de bioscoop gaan, lezen. Proberen te bewegen, douchen of joggen kan het verlangen naar slaap onderdrukken, maar soms zijn de aanvallen van slaperigheid zeer intens en plotseling, zoals tijdens de maaltijd of zelfs tijdens het wandelen.

Patiënten hebben aanzienlijke problemen ’s nachts. Ja, ze vallen snel en goed in slaap, maar daarna slapen ze maar kort, worden vaak wakker en vinden het moeilijk om weer in slaap te vallen. De nachtelijke slaap is niet rustgevend en wordt gekenmerkt door een hoge motorische activiteit. Patiënten kunnen ook last hebben van tandenknarsen (bruxisme), rustelozebenensyndroom en andere pathologische verschijnselen tijdens de slaap. Hieraan moet worden toegevoegd dat deze personen vaak te zwaar zijn, aan chronische angst of depressie lijden, paniekaanvallen hebben en aan pathologische vermoeidheid lijden.

Kleine-Levin-syndroom

Het is een zeer zeldzame aandoening, ook wel winterslaap syndroom genoemd. De slaperigheid is zeer zwaar en aanhoudend en duurt lang, gemiddeld 10-15 dagen. In ernstige gevallen kan de winterslaap weken of zelfs maanden duren. Dergelijke periodes van slaperigheid komen vaak terug, waarbij de patiënt tot 20 uur per dag slaapt en alleen opstaat om te eten en naar het toilet te gaan. Het moet dus niet verward worden met lethargische slaap. Mensen in een lethargische slaap worden helemaal niet wakker, gaan niet naar het toilet, hun metabolisme is vertraagd, en ze kunnen dagen of weken op een dode lijken. Hoewel de Kleine-Levin-stoornispatiënt nog steeds elke dag minstens enkele uren actief moet zijn om te eten en naar het toilet te gaan, betekent dit dat zijn stofwisseling en stofwisselingssnelheid nog steeds op een normaal niveau zijn.

Als de persoon in winterslaap ontwaakt, blijft hij lusteloos, slaperig en apathisch. Tijdens deze periode heeft de patiënt geen herinnering aan de activiteiten van de vorige nacht en kan hij wereldvreemd, vraatzuchtig, hyper-seksueel en angstig zijn. Tijdens zo’n episode verliest de persoon gedurende vele dagen zijn sociale leven en bezigheden en blijft hij in bed liggen. Er zijn geen fysieke veranderingen in de inwendige organen of afwijkingen in de tests. Tussen deze winterslaap episodes, leidt de persoon een perfect normaal leven.

Er zij aan herinnerd dat dit een uiterst zeldzame aandoening is, en onder de 140 miljoen. mensen in Nederland, is het onwaarschijnlijk dat er 50-60 mensen zijn met deze diagnose, aangezien de incidentie gemiddeld 1 per 1000000 gevallen is, zuigelingen en ouderen niet meegerekend. Na verloop van tijd komen episodes van pathologische slaperigheid steeds minder vaak voor, en gemiddeld 15 jaar na de eerste aanval wordt de persoon normaal. Bij mannen, met een vroeg begin van abnormale slaperigheid onder de leeftijd van 12 jaar, heeft de ziekte een iets langer begin.

Idiopathische hypersomnie

Het is een ziekte waarbij er weinig symptomen zijn en de slaperigheid overdag ongeordend en chaotisch is, geen kataplexie of verminderde spiertonus bij deze patiënten, geen winterslaapperioden. Ze hebben een normale nachtrust en geen nachtelijke slapeloosheid.

Ze hebben moeite met wakker worden en ontwikkelen soms wat bekend staat als slaperigheid of slaapinertie. Wanneer deze patiënten proberen wakker te worden, worden ze prikkelbaar, hun bewustzijn raakt verward en ze kunnen automatisch gedrag vertonen. Zo’n slaaponthouding kan ongeveer een uur duren. Als ze wakker worden, hebben ze nog steeds last van een droom en de slaap van de vorige nacht heeft geen verlichting gebracht. Tussen deze winterslaap episodes in, leidt de persoon een vrij normaal leven.

Vrouwen zijn de meest voorkomende lijders, de aandoening begint op een gemiddelde leeftijd van 18 jaar, en idiopathische hypersomnie komt vaak voor in de vorm van familiaire gevallen. De complicaties van deze ziekte omvatten sociale gevolgen. De mogelijkheid van baanverlies, verlies van arbeidsvermogen, verlies van sociale status enzovoort. De sociale gevolgen zijn echter gevaarlijk voor alle primaire hypersomnieën.

Een groep van secundaire hypersomnieën

Secundaire hypersomnie verschilt van primaire hypersomnie doordat de in de hersenen gelegen slaap- en waakcentra niet zijn aangetast, maar de oorzaak van de pathologische slaperigheid een andere somatische aandoening is, zoals dezelfde hypothyreoïdie of myxoedeem. De symptomen zijn dezelfde: slaperigheid overdag, slaperigheid overdag, lang slapen ’s nachts en andere tekenen… De arts wil vooral de oorzaak van de overmatige slaperigheid achterhalen. De meest voorkomende is aandoening van het centrale zenuwstelsel. Metabole encefalopathieën, chronische vergiftiging, gevolgen van encefalitis, hersentumoren, sarcoïdose… Vooral beïnvloed door hypothalamusmassa’s, die slaperigheid veroorzaken. Overmatige slaperigheid overdag komt ook voor bij de ziekte van Parkinson en verschillende genetische erfelijke ziekten. Laten we eens kijken naar enkele van de meest voorkomende secundaire hypersomnieën.

Slaperigheid door medicijnen

Dit is de meest voorkomende groep. Veel medicijnen hebben een begeleidend kalmerend effect, en meestal slaapmiddelen die slecht op elkaar zijn afgestemd en overdag doorwerken. Dit zijn zowel benzodiazepinen als barbituraten. slaperigheid kan optreden bij gebruik van anti-epileptica voor epilepsie, anti-allergische geneesmiddelen, vooral geneesmiddelen van de eerste generatie. Dit zijn Suprastin, Tavegil, Diazolin, Dimedrol. Slaperigheid komt ook voor bij gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmers, sommige antiaritmica en bètablokkers. Slaperigheid gedurende de dag komt vaak voor bij oudere patiënten die een groot aantal verschillende medicijnen voor hartaandoeningen tegelijk innemen. In sommige gevallen kan slaperigheid door medicijnen worden veroorzaakt door het gebruik van anticholinerge geneesmiddelen en sommige antidepressiva.

Slaperigheid bij psychische stoornissen

Als een persoon is geregistreerd bij een psychiater, kan slaperigheid overdag ook worden uitgesproken. Het kan worden veroorzaakt door een ernstige depressie, een bipolaire stoornis, die vroeger manisch-depressieve psychose werd genoemd. Ongeveer één op de 20 patiënten met aanhoudende slaperigheid overdag heeft een psychische aandoening of lichamelijke beperking. Deze patiënten vallen lang in slaap, worden vaak wakker en hebben een waakfase binnen de slaap, en hoewel de patiënt langer dan nodig in bed blijft, is de effectiviteit van deze slaap verminderd.

Slaaptekort syndroom

Ten slotte omvat secundaire hypersomnie ook het slapeloosheidssyndroom. Het treedt op als deze slaap kunstmatig wordt beperkt en minder is dan het lichaam nodig heeft. Er is een aanhoudend conflict tussen de behoefte van het lichaam aan rust en de werkelijke duur van de slaap… Vaak weten patiënten niet dat hun lange werkuren en weinig tijd voor slaap overdag ernstige slaperigheid kunnen veroorzaken. Maar dit slaperigheidssyndroom is niet beperkt tot. Malaise en rusteloosheid, gebrek aan energie en motivatie, weinig activiteit en onoplettendheid komen voor. Zulke patiënten zijn prikkelbaar. Het syndroom van onvoldoende slaap moet natuurlijk worden tegengegaan door een verandering van routine, en alle symptomen zullen verdwijnen wanneer de slaap kan worden verlengd gedurende ten minste 7 uur per dag. Natuurlijk zijn het vooral tieners, jongeren en studenten die last hebben van onvoldoende slaap.

Diagnostische methoden

Als u denkt dat u alleen maar klaagt over slaperigheid overdag en de diagnose is duidelijk, dan is dat niet het geval. Bij een bezoek aan een slaapstoornisspecialist krijgt u allereerst te horen wat uw klachten zijn en wordt u gevraagd een vragenlijst in te vullen. Er bestaan specifieke internationale slaperigheidsschalen, zoals de Stanford- en Caroline-schalen; deze onderzoeksmethoden zijn subjectief omdat de patiënt zelf de nauwkeurigheid ervan kan beïnvloeden.

Slaapstoornissen moeten dan noodzakelijkerwijs worden geobjectiveerd door andere instrumentele methoden. Dit zijn meervoudige slaapvertragingstests, polysomnografie en andere methoden. De slaapvertragingstest onderzoekt bijvoorbeeld het vermogen van een persoon om in slaap te vallen in een normale, rustige omgeving. Eerst wordt polysomnografie uitgevoerd, waaruit blijkt dat de patiënt vóór het onderzoek een regelmatige periode van ten minste 7 uur slaap heeft gehad. Vervolgens wordt een test uitgevoerd, die voor een volwassen en gezond persoon meestal meer dan 10 minuten duurt. Dat wil zeggen dat iemand die overdag in een rustige, ontspannen omgeving ligt en in slaap wil vallen, niet eerder dan 10 minuten in slaap zal vallen. Bij een patiënt met hypersomnie, of slaperigheid, is deze tijd daarentegen aanzienlijk korter, en de diagnostische betekenis komt met een duur van minder dan 8 minuten. Er zijn andere instrumentele tests die moeten worden uitgevoerd om de diagnose hypersomnie te bevestigen of te weerleggen.

Behandeling van slaperigheid

Eerst kijken we naar de geneesmiddelen die gemakkelijk en zonder recept in elke Nederlands apotheek kunnen worden gekocht en die de patiënten wat meer energie en vitaliteit geven. Dit is een groep adaptogenen. Daarna volgt een bespreking van de geneesmiddelen die ook zonder recept in de apotheek verkrijgbaar zijn, maar die geen adaptogenen meer zijn, maar synthetische geneesmiddelen, bijvoorbeeld de veiligste en meest effectieve cafeïne. De laatste groep, tenslotte, omvat alle zeer doeltreffende pillen die in het buitenland worden gebruikt en die soms niet alleen worden gebruikt om verschillende vormen van slaperigheid te behandelen, maar ook om het intellectuele vermogen te vergroten.

Deze drugs worden soms gebruikt door studenten, en zelfs door onderzoekers voor bijzonder veeleisende banen, deze drugs verhogen de alertheid en stimuleren het centrale zenuwstelsel. Dit is wat de betrokken “autoriteiten” zorgen baart.

Voor elk geneesmiddel wordt zo mogelijk de internationale generieke benaming (INN) vermeld. Als er een oorspronkelijke vertegenwoordiger is die als eerste is ontwikkeld en in de klinische praktijk is gebracht, wordt de naam daarvan onmiddellijk na de INN vermeld. Als er generieke geneesmiddelen of commerciële kopieën beschikbaar zijn, worden de bekendste daarvan ook vermeld, en voor sommige geneesmiddelen wordt een prijsvork gegeven. De prijs is actueel voor apotheken van alle eigendomsvormen in de Nederlands Federatie voor oktober 2019.

De beste remedies tegen slaperigheid

Nominatie	plaats	productnaam	prijs
Binnenlandse psychostimulerende middelen	1	Cafeïne	48€
2	Sydnocarb	730€
3	Venlafaxine (Velaxin, Velafax, Venlafaxor, Venlafaxin-Organica)	217€
Geneesmiddelen goedgekeurd door de FDA (USA)	1	Natriumoxybutyraat (Xyrem)	1 109€
2	Modafinil (Provigil)	3 500€
3	Solriamfetol (Sunosi) en Pytholisant (Wakix)	3 500€
4	Levothyroxine (Synthroid)	83€
5	Melatonine (Melaxen)	370€

Adaptogenen

Adaptogenen zijn het begin van de medicinale strijd tegen slaperigheid. Adaptogenen zijn versterkende kruidengeneesmiddelen die het metabolisme van het lichaam en de aanpassing aan veranderende omgevingsomstandigheden verbeteren, vandaar hun naam. Dat zijn er nogal wat. Chinese citroengras, ginseng, rhodiola rosea, leuzea, aralia, zelfs afkooksel en tinctuur van rozenbottel en echinacea.

Al deze geneesmiddelen worden meestal verkocht in vloeibare vorm, als extracten en tincturen, en zijn goedkoop. Het mechanisme van hun werking op het lichaam is niet helemaal duidelijk, maar hun effecten zijn wel bekend. De tonus van het lichaam neemt geleidelijk toe, evenals de vitaliteit. Het metabolisme wordt geactiveerd, de autonome en endocriene functie neemt ook toe.

Hoe werkt dit algemene tonische effect?? Verhoogt de afscheiding van maag-darmklieren, verhoogt de eetlust, verhoogt de hartfunctie, verhoogt lichtjes de bloeddruk. Naast dit algemene effect op de organen, is er ook een lichte psychostimulatie. Natuurlijk zijn hun niveaus niet zo hoog als voor buitenlandse drugs zoals amfetamine-afgeleide. In milde gevallen heeft dergelijke psychostimulatie echter een goed effect op de behandeling van slaperigheid. verbetert het vermogen van de patiënt om te werken, zowel lichamelijk als geestelijk. De vermoeidheid neemt af, het asthenisch syndroom vermindert.

Het is belangrijk te benadrukken dat dit psychostimulerend en algemeen tonisch effect zeer mild is en als binnen de fysiologische norm kan worden beschouwd. Adaptogenen hebben geen verslavende werking, geen overprikkeling en vooral geen euforie. Een zeer belangrijk, maar gunstig neveneffect kan worden beschouwd als immuunversterkend, lage toxiciteit, goede tolerantie en geen significante bijwerkingen.

Naast kruidenmiddelen moet ook pantocrine, afkomstig van de jonge hoorns van edelherten, worden genoemd. Adaptogenen zijn ook propolis, mummie en verschillende vitaminecomplexen, zoals Doppelcherz-Ginseng, Bittner’s Herbal Elixir en de Chinese Golden Dragon balsem. Diverse badzouten met adaptogenen, pijnboomextract. Het heeft geen zin om de voor- en nadelen van de afzonderlijke vertegenwoordigers in detail op te sommen; er moet een algemeen overzicht worden gegeven, aangezien zij alle zonder recept worden verkocht en als eerstelijns geneesmiddelen kunnen worden gebruikt bij de behandeling van overmatige slaperigheid.

Binnenlandse psychostimulerende middelen

Waarom heet deze Euroriek “huishoudelijke” psychostimulerende middelen?? Omdat ingevoerde psychostimulerende middelen illegaal zijn. Tot hun ongeluk behoren veel van de drugs tot de amfetaminen. Maar hen op dergelijke lijsten plaatsen, hun circulatie beperken, is een zeer kortzichtige en domme maatregel. Het aantal drugsverslaafden in het land neemt niet af en de “elite” van de hoofdstad zwelgt in pure cocaïne. In dit licht hebben de onbetaalbare medicijnen geen kracht om patiënten te helpen en blijft drugsverslaving floreren.

Psychostimulerende middelen, die in ons land al enige tijd op de markt zijn, zijn veel zwakker dan amfetaminen, zoals Mesocarb, of Sidnocarb. Dit geneesmiddel kon al door binnenlandse specialisten worden voorgeschreven, maar helaas is de registratie ervan verlopen en niet verlengd, wat opnieuw een bewust beleid is dat leidt tot de vernietiging van de gezondheidszorg. Ten slotte houden de Russen onder de psychostimulerende middelen alleen een methylxanthine-derivaat of gewone cafeïne over. Het is verkrijgbaar in een slurry en in tabletvorm, en is zeer goed voor gewone, niet-ernstige aanvallen van slaperigheid en gebrek aan energie. Er zijn ook geneesmiddelen uit andere farmacologische groepen die niet als adaptogenen worden geclassificeerd, maar die laten we hier buiten beschouwing.

Laten we eens kijken naar Sidnocarb en cafeïne. Binnenlandse deskundigen in de strijd tegen slapeloosheid gebruiken andere geneesmiddelen zoals duloxetine en venlafaxine uit de groep van antidepressiva – selectieve serotonine heropnameremmers. Dit is niet erg handig omdat venlafaxine een korte werkingsduur heeft en een langere afgifte geschikter is om slaperigheid tegen te gaan. Een ander antidepressivum dat kan worden gebruikt is Fluoxetine, dat gerechtvaardigd is bij de aanwezigheid van depressie of angst bij narcolepsie.

Het is belangrijk te onthouden dat abrupt stoppen met deze geneesmiddelen het verlies van spierspanning, of kataplexie, kan verergeren, tot en met een ernstige aandoening die kataplexische status wordt genoemd. Van alle geneesmiddelen is alleen cafeïne veilig te koop in de apotheek zonder recept. Het heeft een zeer zwak effect, maar daar beginnen we mee.

Cafeïne

Populariteitscijfer:* 4.9

Iedereen kent de opwekkende werking van cafeïne. Deze alkaloïde komt voor in theebladeren, koffiezaden en colanoten, die worden gebruikt om de echte Coca Cola te maken. Het prikkelt het centrale zenuwstelsel, verhoogt de prestaties, verkort de reactietijd. Het elimineert en vermindert tijdelijk de slaperigheid na inname van cafeïne. Het verhoogt de kracht van het hart, verhoogt de bloeddruk en veroorzaakt verhoogde diurese. Er wordt meer urine geproduceerd na een kop sterke koffie.

In kleine doses werkt cafeïne stimulerend, maar in grotere doses is het benauwend en kan het slaperig maken. Het heeft een sterker effect op ouderen dan op jongeren. Tegen slaperigheid wordt het gebruikt in een dosering van 100mg in de ochtend en 100mg, dezelfde dosering, in de middag. Het mag niet in hoge doses worden ingenomen, meer dan 3 tabletten, d.w.z. 300 mg per dag. Dit komt overeen met 4 grote koppen vrij sterke koffie.

Cafeïnetabletten (cafeïne-natriumbenzoaat) zijn zeer goedkoop, maar hun verpakking bevat slechts enkele tabletten. Een pakje met 10 tabletten van 100 mg cafeïne kost 40 tot 70 roebel., Het wordt in eigen land geproduceerd – Tatkhimpharmpreparaty. De dubbele dosering, 200 mg #10, is ook verkrijgbaar en de kosten van deze verpakking bedragen eveneens ongeveer 60 roebel. Produceert het Borschagovsky chemische farmaceutische fabriek in Oekraïne.

Voordelen en nadelen

Het voordeel van cafeïne is dat het een natuurlijke, snelwerkende drug is zonder bijwerkingen, zolang de dosis niet wordt verhoogd. Als de dosis hoog is, zal het leiden tot pathologische opwinding, het wegwerken van slaperigheid verandert in slapeloosheid, er zal tachycardie zijn, verhoogde bloeddruk en andere onaangename effecten. Neem geen cafeïne bij hoge bloeddruk, glaucoom of hartritmestoornissen. Een onbetwistbaar voordeel is het milde effect, de lage prijs, en voor mensen die geen koffie verdragen, kan een cafeïnetablet qua gevoel hun favoriete drank vervangen. Er is nog een ander onbetwistbaar voordeel. Als je kracht en helderheid van denken wilt, bijvoorbeeld tijdens een examen, kun je het gewoon zonder recept vrij kopen.

Sydnocarb

Populariteitscijfer:* 4.8

Sidnocarb en zijn analoog – Mezocarb is een veel krachtiger psychostimulant, die qua activiteit ongeveer in het midden ligt tussen de in Nederland verboden cafeïne- en amfetaminederivaten. Sidnocarb is geïndiceerd voor gebruik, naast slaperigheid, bij lusteloosheid, verminderd prestatievermogen, lusteloosheid en asthenoneurotisch syndroom. Het helpt bij de behandeling van verschillende ernstige ziekten, vergiftigingen en infecties in de herstelfase. Het wordt ook gebruikt bij de complexe behandeling van alcoholisme en ontwenningsverschijnselen, bij mentale retardatie bij kinderen, bij organische ziekten van het centrale zenuwstelsel. Het wordt één of twee keer per dag ingenomen, behalve ’s avonds, dus ’s morgens en voor de lunch, voor de maaltijd. De gebruikelijke dosering is 25 mg per dag, met een startdosis van 5 mg.

Voordelen en nadelen

Het is belangrijk te onthouden dat het stimulerende effect van dit middel zich geleidelijk ontwikkelt, en niet onmiddellijk. Dat is goed, want er is geen plotseling, activerend of opzwepend effect om mee te beginnen. Het product heeft geen euforie, geen motorische opwinding, geen tachycardie en geen verhoging van de bloeddruk, d.w.z. geen bijwerkingen die lijken op die van cafeïne. Sidnocarb heeft er geen. Als het wordt gestaakt, keren de algemene zwakte en slaperigheid niet terug en is het optreden van verslaving veel minder uitgesproken. De patiënt kan echter bijwerkingen ontwikkelen zoals verminderde eetlust, slapeloosheid, rusteloosheid en prikkelbaarheid.

Het belangrijkste nadeel is wellicht de langdurige onbeschikbaarheid in apotheken in de Nederlands Federatie, en de bijna alomtegenwoordige. Er wordt gemeld dat Sidnocarb zijn vergunning voor het in de handel brengen heeft verloren en niet langer in Nederland wordt verkocht. Dit is een zeer betreurenswaardig feit, dat aangeeft dat de binnenlandse gezondheidsautoriteiten zich niet bekommeren om de behoeften van patiënten. Daarom wordt het hier alleen vermeld omdat het mogelijk is het in het buitenland te kopen als er aanwijzingen zijn.

Venlafaxine (Velaxin, Velafax, Venlaxor, venlafaxine-organica)

Populariteitscijfer:* 4.7

Velaxine is een modern geneesmiddel uit de groep van selectieve serotonine heropnameremmers, een antidepressivum. Naast slaperigheid, is het ook geïndiceerd voor depressie, angst. Het middel moet eenmaal per dag worden toegediend in een dosis van 75 mg, wat voldoende kan zijn om de patiënt te activeren, of het is mogelijk om de dosis tweemaal te verhogen, altijd rekening houdend met de contra-indicaties. De maximale dagelijkse dosis venlafaxine is 350 mg.

De goedkoopste binnenlandse venlafaxine wordt geproduceerd door Organika – het kan worden verkregen vanaf 280 roebel. per pak van 30 tabletten van 75 mg. Een pakje met 28 tabletten Velaksin, dat in Hongarije wordt geproduceerd door Aegis, kost 950 roebel. Als we het hebben over capsules met verlengde afgifte, met vertraagde afgifte, die langer en comfortabeler vechten tegen slaperigheid, kosten ze al meer. Hun prijs begint bij 1100 rbl. tot 1500 roebel. voor hetzelfde pakket.

Voordelen en nadelen

Het geneesmiddel is gecontra-indiceerd bij personen met ernstige lever- en nierfunctiestoornissen, zwangere en zogende vrouwen en personen jonger dan 18 jaar. Voorzichtigheid is geboden bij het voorschrijven aan mensen met hoge bloeddruk, met inbegrip van intraoculaire druk en glaucoom, een laag lichaamsgewicht en hartfalen. Bijwerkingen van het geneesmiddel zijn zwakte, slapeloosheid en agitatie, lage bloeddruk, verlaagd aantal bloedplaatjes, zweten, erectiestoornissen, verminderde ejaculatie bij mannen.

Door de FDA goedgekeurde geneesmiddelen

Deze drugs kunnen niet in Nederland worden gekocht en u kunt strafrechtelijke sancties krijgen, zelfs als u probeert ze het land binnen te brengen. Ze kunnen amfetaminederivaten bevatten, en het zou een soortgelijk verhaal kunnen zijn als het beruchte Frisium. Modafinil wordt echter beschouwd als het bekendste geneesmiddel. In 2019 werden in de VS nog twee geneesmiddelen voor de behandeling van slaperigheid en narcolepsie goedgekeurd. Maar laten we beginnen met het gebruikelijke natriumoxybutyraat, of gamma-hydroxyboterzuur.

Natriumoxybutyraat (Xyrem)

Populariteitscijfer:* 4.9

Natriumhydroxybutyraat (GHB) was in de jaren negentig zeer populair in chirurgische ziekenhuizen, anesthesie en intensive-careafdelingen en er waren geen bijzondere problemen met de circulatie ervan. Ze zijn nu ook onredelijk ingewikkeld geworden, en natriumoxybutyraat is niet vrij verkrijgbaar op de markt of op recept. Het wordt zeer zelden gebruikt, zelfs in gespecialiseerde ziekenhuizen.

Dit geneesmiddel verbetert de duur van zowel de REM- als de REM-slaap, en is zeer goed voor narcolepsie. Overdag pakt het slaperigheid aan, kan het slaapverlamming omkeren, bestrijdt het hallucinaties en vermindert het optreden van kataplexie. Het werkt heel kort, niet meer dan 4 uur. Daarom is het noodzakelijk om het 2 keer in de nacht in te nemen: voor het slapengaan en midden in de nacht, als u speciaal hiervoor wakker wordt. De initiële dosis is 4,5 g om de 24 uur en dit kan worden verhoogd met 1,5 g om de week. De maximale dosis natriumoxybutyraat is 9 g per dag. De meest voorkomende bijwerkingen zijn gewichtsverlies en misselijkheid, en door de sedatie kunnen patiënten met overgewicht ’s nachts meer snurken en slaapapneu krijgen, wat in verband kan worden gebracht met een verhoogd overlijdensrisico.

Modafinil (Provigil)

Populariteitscijfer:* 4.8

Modafinil wordt op grote schaal gebruikt om slaperigheid tegen te gaan, hoewel het mechanisme ervan nog niet volledig wordt begrepen. Het zou de concentratie monoamines in de structuren van het centrale zenuwstelsel verhogen. Dopamine wordt verhoogd in de extrapyramidale formaties, noradrenaline concentraties worden verhoogd in de hypothalamus, en de productie van serotonine in de frontale kwabcortex wordt verhoogd. Het wordt ’s ochtends als eerste ingenomen in een dosering van 100 mg. Dit kan worden gevolgd door een middagdosis van dezelfde sterkte. De maximale dagelijkse dosis is 400 mg.

Een psychostimulerend effect is aangetoond bij 50% van alle patiënten en is voldoende om slaperigheid tegen te gaan. Soms ontstaat echter hoofdpijn, vooral bij snel oplopende doses. Als het langzaam wordt verhoogd, treedt deze bijwerking niet op. Modafinil kan ook de bloeddruk verhogen en het angstniveau verhogen, net als de vele geneesmiddelen die met succes slaperigheid bestrijden. Zoals hierboven vermeld, is er geen registratie van dit geneesmiddel in ons land en het wordt niet verwacht.

Solriamphetol (Sunosi) en pitolizant (Wakix)

Populariteitscijfer:* 4.7

Dit geneesmiddel is gloednieuw en is pas dit jaar door het Amerikaanse federale agentschap (FDA) goedgekeurd. Het eerste geneesmiddel voor de behandeling van slaperigheid, waaronder primaire slaperigheid, narcolepsie en slaapapneusyndroom. Het kan worden beschouwd als een revolutionaire doorbraak, omdat het een heel ander farmacologisch effect heeft dan psychostimulatie. Het is de eerste geregistreerde dopamine- en noradrenalineheropnameremmer, een dubbelwerkend geneesmiddel. Solriamphetol is ook goedgekeurd voor de behandeling van slaperigheid overdag bij volwassenen.

Een tweede geneesmiddel, een pytholizant, kan ook worden genoemd. Dit middel is zelfs in de VS nog niet verkrijgbaar, omdat het pas in augustus van dit jaar (2019) door de FDA is goedgekeurd. Dit geneesmiddel is een histaminereceptorantagonist van type 3, en heeft als taak de synthese en afgifte van histamine in de hersenen te verhogen. Histamine is een bekende mediator die wakkerheid stimuleert en slaperigheid vermindert. Het is aangetoond dat het de slaperigheid aanzienlijk vermindert bij 30% van de mensen met de stoornis die resistent waren tegen andere geneesmiddelen. Daarom zou Wakix in de toekomst een back-up of tweedelijnstherapie voor primaire hypersomnie kunnen zijn.

Levothyroxine (Synthroid)

Populariteitscijfer:* 4.7

Dit geneesmiddel is een synthetisch analoog van schildklierhormoon en wordt in de Verenigde Staten gebruikt voor de behandeling van endocriene stoornissen. Het wordt meestal voorgeschreven aan mensen met myxoedeem of hypothyreoïdie. Maar studies hebben aangetoond dat bij gebruik bij patiënten met vroege hypothyreoïdie, met een lichte daling van de hormoonconcentraties, het geneesmiddel de slaperigheid overdag verlicht en ook de gemiddelde slaaptijd vermindert. Het was een prettige bijkomstigheid. Het geneesmiddel wordt gewijzigd, bestudeerd en verbeterd omdat het, ondanks zijn veelbelovende toepassingen, een potentieel risico inhoudt van verhoogde aritmieën en het optreden ervan.

Melatonine (Melaxen)

Populariteitscijfer:* 4.7

Deze stof, een synthetische analoog van het hormoon melatonine, is reeds in andere overzichten beschreven in verband met slapeloosheid, jetlag, d.w.z. pijnlijke ontregeling bij verandering van tijdzone. Melatonine wordt actief geproduceerd in de epifyse, of pijnappelklier, op jonge leeftijd en de productie ervan neemt geleidelijk af op oudere leeftijd. Melaxen kan geïndiceerd zijn voor de behandeling van slaperigheid overdag, maar niet vanwege zijn opwekkende of psychostimulerende effecten, maar voor een verbetering van de kwaliteit van de fysiologische nachtelijke slaap. Wij zullen hier niet in detail de fabrikanten, effecten en prijzen van Melaxen en zijn analogen beschrijven, wij verwijzen u naar de relevante artikelen.

In plaats van een conclusie

Andere geneesmiddelen kunnen namelijk ook een activerend effect hebben en zijn bedoeld voor de behandeling van heel andere ziekten. Zo is er het geneesmiddel selegiline, of een vertegenwoordiger van de monoamine oxidase remmers (MAO-remmers). Het wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson, maar het onderdrukt ook de slaperigheid overdag. Het kan dus ook worden gebruikt voor bepaalde indicaties.

Interessante studies hebben aangetoond dat het gewone antibioticum claritromycine ook de slaperigheid overdag verlicht en de levenskwaliteit verbetert. Het is een macrolide antibioticum, een derivaat van erytromycine, en wordt al lang gebruikt voor de behandeling van verschillende infecties. Het vermogen om slaperigheid overdag te bestrijden werd bewezen in een echte dubbelblinde, placebogecontroleerde studie in 2015. Het vermindert slaperigheid aanzienlijk en verhoogt de energie.

Er zij herinnerd aan het categorisch verbod op het gebruik van cafeïne, taurine en analogen daarvan in combinatie met alcohol. Alle alcoholische cafeïnehoudende cocktails zoals “Jaga”, “Jagych”, d.w.z. de beruchte “Jaguar” in blikjes, leiden bij regelmatige consumptie in hoeveelheden van 3-5 blikjes per dag, binnen zes maanden tot ernstige, onomkeerbare vormen van alcoholische cardiomyopathie, die vaak eindigen in een plotselinge dood bij jonge mannen, terwijl zij ogenschijnlijk volledig gezond zijn.

Natuurlijk is ook bij primaire hypersomnie niet alleen medicatie nodig, maar ook individuele aanpassing, de juiste houding tegenover de ziekte en de ontwikkeling van adaptieve gedragsvaardigheden. Het is belangrijk om het gevoel van eigenwaarde van de patiënt te vergroten, en om artsen te informeren over hypersomnia. Dit is een belangrijk probleem van de slaapgeneeskunde, en tot nu toe is er in ons land, zoals blijkt uit de lijst van geneesmiddelen, niet genoeg aandacht aan besteed.

*De populariteitsranglijst is gebaseerd op de analyse van vraaggegevens van wordstat..