*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en mag niet worden beschouwd als een leidraad voor aankoop. Specialistisch advies vereist vóór aankoop.
Meren zijn de nationale trots van Nederland. Er zijn (ik moet er niet aan denken) ongeveer 2000000 zoute, zoete, diepe, ondiepe en andere soorten rivieren in dit land. Maar ze kunnen niet allemaal bogen op hun grote omvang. De meest unieke en grote.
Nederland’s grootste meren: top 9 grootste en meest ongewone meren
| Nominatie | site | Meer | Gebied | Maximale diepte |
| Ranglijst van de grootste meren in Nederland | 8 | White Lake | 1.290 km2 | 20 . |
| 7 | Chany | 1 708-2 269KM2 | 10. | |
| 6 | Meer Peipsi | 3.555KM2 | 15. | |
| 5 | Khanka | 3.030-5.010KM2 | 6,5. | |
| 4 | Taimyr | 4 560KM2 | 26. | |
| 3 | Onega | 9 720KM2 | 127. | |
| 2 | Ladoga | 17 870KM2 | 230. | |
| 1 | Baikal | 31 722 KM2 | 1642. | |
| Bonus | Kaspische Zee | 390.000KM2 | 1025. |
White Lake
Beoordeling: 4.3
Oppervlakte: 1.290km
Maximale diepte: 20 m
Het Witte Meer, gelegen in de regio Vologda, is van tektonische oorsprong – het resultaat van schommelingen van de aardkorst met een lage amplitude. Het reservoir krijgt zijn naam niet voor niets: het water is er helder, en de bodem is steenachtig en grotendeels van klei. Deze klei is ondiep en wit van kleur. Van tijd tot tijd vertroebelt het water, waardoor het een witachtige tint krijgt.
De oevers van het meer zijn meestal vlak en afgerond, de lengte en breedte zijn zeer vergelijkbaar – respectievelijk 43 km en 32 km. De gemiddelde diepte van Belozero is 5 m, en er zijn enkele kuilen die wel 15 m diep kunnen zijn. de oevers van het reservoir zijn zeer ondiep: op sommige plaatsen is het niet dieper dan 1 m.
Er stromen in totaal 60 rivieren en beken in het Witte Meer, maar er stroomt slechts één rivier uit, de Sheksna. Hij mondt uit in de Wolga. Dus het meer behoort tot de Kaspische Zee. Het gebied van het meer werd zeer lang geleden verkend: de eerste vermeldingen van het meer dateren uit de kronieken van de 10e eeuw. In vroegere tijden liep de route Vytegorsky – Belozero er doorheen. In de 20e eeuw werd het Witte Meer onderdeel van de Wolga-Baltische Waterweg, die de bekkens van de Kaspische Zee en de Oostzee met elkaar verbindt.
Zeer zwaar scheepvaartverkeer op het meer, waardoor de troebelheid toeneemt. Erger nog zijn de jaarlijkse baggerwerkzaamheden in de scheepvaartplassen, die de bodemsedimenten vol koper uitspoelen en het niveau van de in het water zwevende klei verhogen.
Chany
Beoordeling: 4.4
Gebied: 1 708 – 2269 km
Maximale diepte: 10 m
Het Sheksna-meer is het grootste meer in West-Siberië. De Chany is een brakwaterlichaam zonder afvoer… Dit laatste betekent dat het zoutgehalte van het water het water ruw van smaak maakt en ongeschikt om te drinken zonder voorbehandeling. Uit het Turks vertaald betekent de naam van het meer “een schip van grote afmetingen”. En inderdaad, de Chany is van aanzienlijke omvang: het reservoir doorkruist het grondgebied van 5 districten van de Oblast Novosibirsk.
Het meer van Chany wordt geschat op 10-13 duizend jaar oud. Historisch gezien wordt het meer gekenmerkt door schommelende waterstanden. Specialisten zeggen dat de oppervlakte van het meer in de afgelopen 200 jaar aanzienlijk is geslonken. De grootste oppervlakte van het Chany-meer in de geschiedenis van de waarnemingen werd geregistreerd in de 18e eeuw: toen meette het waterlichaam 12000 km
De vijver is van groot belang voor de visserij: er leven 16 vissoorten. De meest talrijke populaties kroeskarper, snoekbaars, karper en baars. Iets minder algemeen zijn snoek, brasem en voorn. De bevriezing van het meer vindt gewoonlijk plaats in de tweede helft van oktober en het ijs breekt in mei. Winterijs in laagwaterperiodes (vissterfte door zuurstofgebrek) doodt een groot deel van de vispopulatie. In 2012 werd een van de kanalen van het meer uitgediept en vrijgemaakt, waardoor vissterfte in de winter kon worden voorkomen.
Interessant feit. Bij slecht weer zijn zeer grote golven op het wateroppervlak mogelijk. Er zijn verschillende meldingen geweest van mensen die zijn omgekomen in boten op dit slechte moment op het meer…
De Chany is een belangrijke trekplaats voor veel watervogels… Zeldzame soorten die hier voorkomen zijn onder andere de giervalk, de Kievit, de Steenarend en de Zeearend. In 1958 werd een reservaat ingesteld in het noordelijke deel van het meer, waar de jacht op steltlopers, begrazing en het maaien van hooi worden beperkt en ontwateringsactiviteiten verboden zijn. In 1994 werd het meer opgenomen in de lijst van waterrijke gebieden van internationaal belang.
Chudsko-Pskov
Beoordeling: 4.5
Oppervlakte: 3555 km
Maximale diepte: 15 m
Dit is niet eens een meer, maar een heel merencomplex, bestaande uit drie delen: het Teply-, het Pskov- en het Tsjoedskoi-meer. Het zoetwaterreservoir van Tsjoedsko-Pskov wordt beschouwd als een overblijfsel van een gletsjerwatermassa die ooit bestond op de plaats van het huidige. Het huidige bodemreliëf van het meer werd uiteindelijk ongeveer 12 duizend jaar geleden gevormd.
Het reservoir ligt aan de Russisch-Estlandse grens, zodat het grootste deel van de Nederlands oever en enkele eilanden van het meer aan beperkingen onderhevig zijn, maar aan de Estlandse kant is er geen grenszone: de toegang tot het meer is overal zonder beperkingen toegestaan.
Interessant feit. Op het ijs van het Peipsimeer vond in 1242 de beroemde Slag om het IJs plaats – een van de grootste veldslagen uit die tijd. Het vond plaats tussen het Nederlands leger onder leiding van Alexander Nevski en de Teutoonse Ridders. Ter herdenking van deze gebeurtenis werd in 1992 bij het dorp Kobylja Gorodische (regio Pskov) een monument voor Alexander Nevski opgericht.
Ongeveer 30 rivieren stromen in het meer, met slechts één uitgang, de rivier Narva. Dit betekent dat de stroom van het Tsjoedsko-Pskovskoemeer volledig eigendom is van de Oostzee. Het reservoir wordt beschouwd als een goed stromend reservoir, met een jaarlijkse instroom van ongeveer de helft van zijn watermassa. Ondanks de geringe diepte van het meer en de ondiepe overstroming tijdens het hoogwater in het voorjaar kan het overstroomde gebied enorm zijn – tot 1000 km
Khanka
Beoordeling: 4.6
Oppervlakte: 3030-5010 km
Maximale diepte: 6,5 m
Het grootste en een van de oudste meren van het Primorsky Krai ligt op de grens met China: het noordelijke deel van het stuwmeer behoort tot zijn grondgebied. De oppervlakte van Khanka is variabel en fluctueert met de klimaatverandering. 24 rivieren stromen in het reservoir en slechts één stroomt er uit, de Sungacha, die op zijn beurt in de Ussuri en vervolgens in de Amoer uitmondt. Het Khankameer, dat eigendom is van China, ligt aan de noordelijke oever van de Khanka-rivier, gescheiden door een smalle zandstrook.
De flora en fauna van het meer zijn ongelooflijk divers. Hierdoor kreeg het meer in 1976 (volgens de Overeenkomst van Ramsar) de status van watergebied van internationaal belang. En in 1990 werd daar een natuurreservaat van nationaal belang opgericht, het Khankaisky Natuurreservaat. Enkele jaren later besloten beide regeringen een gezamenlijk Russisch-Chinees reservaat in te stellen op basis van het Khankaisky-reservaat (aan Nederlands zijde) en het Xingkai Hu-reservaat (aan Chinese zijde). Zo ontstond het internationale reservaat “Khankameer”.
De wetlands van het meerbekken kunnen uniek worden genoemd. De kustlijn van het stuwmeer is meestal moerassig, maar er zijn ook weilanden, weidebossen, steppevegetatie en zelfs bossen. Het meer is rijk aan vis (er zijn 52 soorten). Meerval, karper, grote karper en slangenkop domineren. Er zijn een aantal ongewervelde waterdieren, waarvan sommige endemisch zijn.
De zogenaamde “drijvers” zijn een typisch verschijnsel van Khanka. Dit zijn dicht begroeide stukken wateroppervlak. Struikgewassen en grassen vormen een stevige zode.
Het Khankameer is ondiep en warmt perfect op: in de zomer zijn er veel bezoekers die er willen uitrusten of zelfs zwemmen, ondanks het nogal troebele water en het ontbreken van uitgeruste stranden. De overzijde van de Khanka rivier is onzichtbaar vanuit het westen en geeft de indruk open te zijn naar de zee.
Interessant feit. Het Primorsky Krai heeft het Khanka-meer gekozen uit verschillende attracties die kans maken op de nieuwe top tien van Nederlands symbolen.
Taimyr
Beoordeling: 4.7
Oppervlakte: 4.560 km
Maximale diepte: 26 m
Het Taimyr meer wordt beschouwd als het tweede grootste meer in Azië na het Baikalmeer. Het is inderdaad een grote watermassa, de meest noordelijke van zulke reuzen ter wereld. Het wateroppervlak is 10 maanden per jaar bedekt met ijs, en ongeveer 85% van de Taimyr bevriest ’s winters tot op de bodem. Zelfs in de zomer stijgen de watertemperaturen zelden boven +7
Het schiereiland Taimyr ligt aan de voet van het meest noordelijke bergsysteem van het land, de Byrranga, ver voorbij de poolcirkel in de permafrostzone. Ondanks de overvloedige sneeuw in de winter is er weinig sneeuw op het oppervlak van het meer: sterke winden en voornamelijk vlakke gebieden verhinderen het. In de zomer zijn stormen niet ongewoon, die een hoge troebelheid van het water veroorzaken. Fluctuaties van het waterpeil zijn typisch voor de Taimyr, wat leidt tot aanzienlijke veranderingen van het wateroppervlak in het voorjaar (tot -50%).
Er is een aantal factoren vastgesteld, waaronder aanzienlijke schommelingen in het waterpeil van het meer (seizoensgebonden, seculier, enz.) en de ijsvorming in het bekken.Op het schiereiland Taimyr wonen elk jaar ongeveer 1 miljoen mensen, en de grote temperatuurschommelingen en de geologische ouderdom van het gebergte leiden tot intensieve erosie van de noordelijke kliffen. In dit deel van het schiereiland Taimyr zijn grote rotsvallen in de zomer geen zeldzaamheid.
Onega
Beoordeling: 4.8
Oppervlakte: 9720 km
Maximale diepte: 127 m
Het Onegameer is het op één na grootste zoetwatermeer van Europa (na het Ladogameer). Het ligt op het grondgebied van twee regio’s en de Republiek Karelië. Betreden van het Oostzeebekken. Het reservoir is nauwelijks ondiep te noemen: de gemiddelde diepte bedraagt ongeveer 30 meter. Het stroomgebied van het Onegameer ligt op de kruising van grote geologische structuren – Russisch Platform en Baltisch Schild.
Een andere naam van het meer, Onego, wordt gevonden in vroege Nederlands manuscripten. Het is waarschijnlijk zeer oud, aangezien er nog geen informatie over zijn oorsprong is gevonden. In tegenstelling tot wat velen denken, is Onega helemaal niet verbonden met de rivier Onega, die uitmondt in het Witte Meer…
De bodem van het meer is van glaciaal-tectonische oorsprong. sedimenten van miljoenen jaren oud, overgebleven van de open zee die hier ooit was (zand, klei, kalksteen), bedekken het reliëf met een dikke 200 m dikte. In het noordelijke deel van de Onega rivier is het gebruikelijk om een zogenaamde spons te zien, een watergebied dat diep in het vasteland is ingesneden. Het heeft ook zijn grootste schiereiland, Zaonezhye (12.000 km in oppervlakte)
Het Onegameer wordt gekenmerkt door sterke en talrijke bodemstijgingen en -dalingen. Er zijn talrijke troggen in het noordelijke deel van de toendra. Er zijn ook steenachtige ondiepten, onderwaterruggen, kuilen en depressies te vinden. De bodem is meestal modderig. Meer dan 1000 wateren monden uit in het meer, waarvan 52 rivieren meer dan 10 km lang zijn en 8 rivieren meer dan 100 km lang. Maar er is maar één rivier die uit Onega stroomt, de Svir. Nadat de Verkhnesvirskaya waterkrachtcentrale in 1953 op de rivier was gebouwd, werd het meer een reservoir.
Het reservoir heeft een indrukwekkende diversiteit aan mariene flora en fauna. Er zijn veel vissoorten in het meer, waaronder commerciële vissen zoals sterlet, meerforel, witvis, snoek, lamprei, zilverbrasem, brasem, meerval, snoekbaars, baars en vele andere.
Een interessant feit. Elke zomer (sinds 1972) wordt hier in de wateren van Onega de grootste zeilwedstrijd van het land gehouden: het Russisch Open Zeilkampioenschap. Bij het sportevenement zijn kruisende jachten.
De belangrijkste attractie van het meer is het eiland Kizhi, waar het historische, architecturale en etnografische museumreservaat Kizhi is gevestigd. Er zijn ongeveer 90 monumenten van houten architectuur van de moderne tot de 15e eeuw.
Ladoga (Ladoga)
Beoordeling: 4.9
Oppervlakte: 17 870 km
Maximale diepte: 230 m
Het grootste zoetwatermeer in Europa, behorend tot het Oostzeebekken. Ongeveer 40 rivieren en grote stromen stromen in de Ladoga Lagune en één rivier, de Neva, stroomt eruit. In de Nestoriaanse kroniek wordt het meer in de 12e eeuw genoemd onder de naam “Nevo” (er is een duidelijk verband met de naam van de rivier de Neva). Vanaf de 13e eeuw is de moderne naam van. De topografie van het reservoir werd ongeveer 12.000 jaar geleden gevormd.
Het stroomgebied van het meer wordt gedomineerd door een gematigd klimaat, met een overgang naar een gematigd maritiem (gematigd continentaal) klimaat. Niet veel zon in het jaar (meestal minder dan 60 dagen), zodat het vocht langzaam verdampt. Witte nachten, die soms meer dan 50 dagen duren, zijn hier een frequent verschijnsel.
De Ladoga zelf heeft ook een opmerkelijk effect op het klimaat: continentale luchtmassa’s die over het meer trekken, verzachten en worden omgezet in zeelucht. De windsnelheid aan de Ladoga-kust kan gevaarlijk hoog zijn: sneeuwstormen zijn hier zeldzaam en stormwinden waaien soms met een snelheid van 30 km per uur.
De kustlijn van Ladoga overschrijdt 1000 km. Het noordelijke deel is rotsachtig, nogal grillig en vormt talrijke baaien en schiereilanden. Het zuidelijke deel van de kustlijn is slecht doorsneden en vaak overstroomd als gevolg van de neotectonische kanteling van het stuwmeer. Het bodemreliëf is ook onregelmatig: de diepte van het meer neemt toe van zuid naar noord. Overigens is Ladoga het achtste diepste meer van Nederland…
Flora en fauna van het meer zijn ongelooflijk divers: er leven ongeveer 350 soorten algen, 378 soorten plankton en 53 vissoorten (waaronder zalm, forel, brasem, snoek, voorn en andere).). Er zijn 256 vogelsoorten in de Ladoga regio, en nog eens 56 soorten zijn hier op doorreis te zien.
In de jaren 70 werd het water in Ladoga beschouwd als bijna benchmark schoon, maar nu niet meer. Dat komt door ongeveer 600 industriële bedrijven die het water genadeloos vervuilen: een enorme hoeveelheid industrieel afval wordt in het meer geloosd. Bovendien werden na de Tweede Wereldoorlog op een van de eilanden in het meer radioactieve experimenten uitgevoerd. Triest maar waar: op verschillende Ladoga-eilanden zijn nog steeds stralingsgevaarlijke objecten in bedrijf en worden radioactieve stoffen getest.
Het Baikalmeer
Beoordeling: 5.0
Oppervlakte: 31.722 km
Maximale diepte: 1642 m
Tectonisch meer van Oost-Siberië, het diepste op de planeet, het grootste natuurlijke “reservoir” van zoet water, het grootste op het continent. Het enorme waterlichaam is 636 km lang, in de vorm van een halve maan… de bodem ligt op het diepste punt 1187 meter onder de zeespiegel, maar daarboven is nog eens 455 meter zichtbaar.
Het Baikalmeer heeft niet alleen de grootste diepte van alle bestaande meren, maar ook een even indrukwekkende gemiddelde diepte van 744 m. Dit is groter dan het maximum van veel van de diepste meren ter wereld. De watervoorraad van Baikal is ongeveer 1/5 van de zoetwatervoorraad van de wereld. Groter dan alle vijf de grote meren in de VS.
Er stromen talrijke rivieren in de Baikal, met sterk uiteenlopende cijfers – sommigen zeggen 544, anderen zeggen 1.123. Er zijn 9 grote rivieren en er stroomt er maar één uit het stuwmeer, de Angara. De watersamenstelling van Baikal verdient bijzondere aandacht. Het water is er zo helder dat sommige rotsen bijvoorbeeld tot 40 m diep te zien zijn (vaker in het voorjaar).
Tijdens bevriezing is Baikal vastgevroren, behalve in een zone van 20 km bij de bron van de Angara rivier. Bij strenge vorst beginnen de scheuren in het ijs uiteen te vallen in afzonderlijke velden. De scheuren zijn 20-30 km lang en 2-3 m breed. Deze explosies gaan gepaard met een oorverdovend gekraak, dat doet denken aan het afvuren van een kanon. Dankzij de scheuren in het ijs krijgt de gevarieerde waterwereld van Baikal volop zuurstof.
de Bajkalbedding heeft een duidelijk reliëf: er zijn ondiepe oevers, hellingen en zelfs ruggen. Er zijn 27 eilanden in het meer, waarvan er 12 groot zijn (het grootste is Olkhon met een oppervlakte van ongeveer 700 km)
Interessant feit. De bodemsedimenten van Baikal zijn tot 6 km dik, wat betekent dat onder het water een van de hoogste bergen ter wereld ligt, meer dan 7000 m.
Er is veel seismische activiteit in de Baikal regio: Aardbevingen komen hier regelmatig voor. En naast de 1-2-punten, zijn er ook enkele echt angstaanjagende… Een treffend voorbeeld is de Tsaga aardbeving, een 10-punts aardbeving die een gebied van 200 kilometer land onder water zette
Er zijn meer dan 2600 soorten waterdieren, waarvan de meeste endemisch zijn. Deze diversiteit is te danken aan de overvloed aan zuurstof over de gehele diepte van het waterlichaam. Het schaaldier Epishura is een van de endemen van het meer – de echte “redder” van Baikal (vooral met het oog op de komende milieuramp): dit kleine diertje maakt 80% uit van alle biomassa van het zoöplankton en dient als waterfilter tegen vervuiling.
Kaspische Zee
Oppervlakte: 390 000 km
Maximale diepte: 1.025 m
Een bonusfunctie van onze ranglijst. het grootste ingesloten waterlichaam ter wereld, gewoonlijk geclassificeerd als een gesloten meer – ook het grootste op de planeet. Het meer heeft ongeveer 70 verschillende namen gehad voor verschillende volkeren door de menselijke geschiedenis heen. Het ligt aan de samenvloeiing van twee continenten en is qua fysieke en geografische kenmerken verdeeld in het noorden, midden en zuiden van de Kaspische Zee. De kustlijn van de Kaspische Zee is 7000 km lang (samen met de eilanden). De oevers van het stuwmeer zijn meestal vlak en laaggelegen, en het wateroppervlak is vaak bedekt met struiken.
Gezien de enorme oppervlakte van het reservoir is de hoeveelheid water opmerkelijk: het bevat 44% van alle meren ter wereld. Qua diepte komt de Kaspische Zee alleen op de tweede plaats na de Baikal en de Tanganyika. De gemiddelde diepte is 200 m. Opmerkelijk is dat het noordelijke deel van het meer volledig ondiep is, met een gemiddelde diepte van minder dan 4 m. Het meer wordt omringd door 5 landen: Azerbeidzjan, Iran, Nederland, Kazachstan en Turkmenistan.
De Kaspische Zee is van oceanische oorsprong… Het is 13 miljoen jaar oud. jaren. Tijdens zijn lange “leven” is de Kaspische Zee herhaaldelijk veranderd, vaak achteruitgegaan. Dit proces gaat tot op heden door (in 2016-2017 daalde het waterpeil in het meer met 28m).
De Kaspische fauna is zeer rijk: er zijn 1.809 aquatische soorten, waarvan 415 gewervelde dieren. Het meer herbergt ongeveer 90% van de steurbestanden in de wereld, evenals aanzienlijke bestanden snoekbaars, vobla en andere. De Kaspische zeehond, een zeezoogdier, leeft ook in dit water.
De Kaspische Zee onderscheidt zich niet alleen door de diversiteit van de fauna, maar ook door de al even diverse menselijke activiteiten die over haar wateroppervlak razen. Er is actieve olie- en gaswinning (bewezen voorraden van ongeveer 10 miljard USD). De Kaspische Zee is de beroemdste toeristische bestemming in het Kaspische bekken en is rijk aan mineraalwater, therapeutische modder, prachtige stranden en vele andere natuurlijke hulpbronnen.
Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie was de Kaspische Zee jarenlang het onderwerp van verhitte discussies: de Kaspische Vijf konden het waterlichaam niet verdelen. De landen bereikten pas in 2018 een akkoord: er werd besloten dat de Kaspische Zee een zee is, en dat alleen de kuststaten van de Kaspische Zee de hulpbronnen ervan kunnen beheren.
Wat zijn de negen grootste meren in Nederland?