De 10 zoutste zeeën op aarde

*Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, niet bedoeld als reclame en vormt geen verkooppraatje. Krijg deskundig advies voordat u koopt.

Onze planeet is rijk aan waterlichamen van verschillende vorm, inhoud en grootte: de diversiteit van de zee is adembenemend. Ze zijn allemaal uniek, maar ze hebben één ding gemeen: het zoutgehalte in het water. Dit vormt de samenstelling en beïnvloedt de flora en fauna, waardoor deze divers wordt of het bestaan van levende wezens tot nul wordt gereduceerd. Vandaag gaan we het hebben over de zeeën die als de zoutste van de planeet worden beschouwd.

Zout recordbrekers: Top 10 zoutste zeeën op aarde

Nominatie	locatie	Zee	Zoutgehalte
Zoutrecordhouders: Top 10 van zoutste zeeën op aarde	1	Wit	30‰
2	Chukchi	33 ‰
3	Laptev Zee	34 ‰
4	Barentszzee	35 ‰
5	Japan’s	35 ‰
6	Ionische	38 ‰
7	Egeïsche	38 ‰
8	Mediterrane	39,5 ‰
9	Rood	42 ‰
10	Dood	270 ‰

Wit

Rangschikking: 4.1

Zoutgehalte – 30 ‰

Onze top tien is niet alleen een van de zoutste, maar ook een van de kleinste zeeën ter wereld. Watermassa – totale oppervlakte 90000 m

2 maakt deel uit van de Noordelijke IJszee en ligt op het grondgebied van Nederland – in de oblast Moermansk. Het is een mooi maar hard land: het klimaat is niet het warmste en de Witte Zee is verre van het beste om in te baden. Tenzij het voor “walrusliefhebbers” is: de gemiddelde watertemperatuur is ongeveer +13 0. En het is in de zomerperiode. In de winter ligt de temperatuur constant onder het vriespunt.

Trouwens, ondanks het koude klimaat is de Witte Zee rijk aan vis, waaronder de commercieel waardevolle Atlantische zalm. De Laptev Zee wordt beschouwd als een van de kleinste Nederlands wateren (alleen de Azov Zee is kleiner): de maximale diepte is 343 meter.

In de oudheid heette het reservoir de Studen. Zowel zijn oude als huidige naam wordt zeker geassocieerd met lage watertemperaturen. Bovendien is de vijver gedurende ongeveer een half jaar volledig bedekt met ijs en sneeuw.

Interessant feit. De Vikingen noemden dit water de “Slangenbaai”. En niet vanwege zijn inwoners maar, hoe vreemd het ook lijkt, vanwege zijn bijzondere kustlijn.

Chukchi

Beoordeling: 4.2

Zoutgehalte – 33 ‰

Een andere vertegenwoordiger van de noordelijke breedtegraden, gelegen tussen Alaska en het Chukotka schiereiland. Kenmerkend is niet alleen de hoge concentratie zouten in het water, maar ook de lage temperatuur. Het hele jaar door wordt het reservoir zelden warmer dan +13

0C, de zomertemperatuur ligt nog steeds rond de +8° C, en het ijs bedekt het hele gebied van het schiereiland 0en ijs bedekt de zee gemiddeld 8 maanden per jaar. De zee wast de kusten van slechts twee landen, de VS en Nederland, en de naam wordt uit het Engels vertaald als “Chukchi Sea”.

De fauna van de Tsjoektsjenzee is verbazingwekkend divers: er is niet alleen een enorm aantal vissen, maar ook veel zoogdieren. Zo ziet men vaak walrussen en zeehonden aan de kust, zwerven ijsberen over de ijsschotsen en is er in de zomer vaak een echte vogelmarkt. Hoewel meer dan de helft van de oppervlakte van het reservoir ondiep is, waar de diepte niet meer dan 50 meter bedraagt, zijn de hellingen indrukwekkend – van 50 tot 1.256 meter.

Interessant feit. Onlangs werden aanzienlijke oliereserves ontdekt op de bodem van de Tsjoektsjenzee… Deskundigen schatten dat het reservoir meer dan 30 miljoen vaten “zwart goud” bevat. Behalve dat het niet van Nederland is, maar van de Verenigde Staten.

De Laptev Zee

Beoordeling: 4.3

Zoutgehalte – 34 ‰

Een van ’s werelds meest afgelegen en weinig bestudeerde. Een wateroppervlak van meer dan 662000 km

2 Gelegen tussen de Nederlands stad Novosibirsk en Severnaya Zemlya. De Laptev Zee is verre van “vriendelijk”: het is een van de koudste zeeën ter wereld. De watertemperatuur komt zelden boven 0° 0Het is verborgen voor het licht gedurende 10 maanden van het jaar, onder een laag ijs. Daarom is de navigatie hier onderontwikkeld.

In de Laptev Zee zijn een paar dozijn eilanden ontdekt. In sommige daarvan worden vaak mammoetresten gevonden die dankzij het harde klimaat perfect bewaard zijn gebleven. Door het klimaat verdwijnen deze eilanden echter geleidelijk: sterke winden en stormen zijn niet ongewoon en dragen bij tot de erosie van de bodem.

In de Laptevzee en in de Tsjoektsjenzee is meer dan de helft van het grondgebied ondiep met een diepte van maximaal 50 meter. Maar het diepste punt van het reservoir overtreft de vorige deelnemer aan de ranglijst ruimschoots: de huidige diepte bedraagt 3385 meter.

Interessant feit. De gebroeders Laptev, Nederlands poolreizigers die hun hele leven de poolgebieden van de aarde verkenden, gaven de vijver zijn moderne naam.

Barentszzee

Beoordeling: 4.4

Zoutgehalte – 35 ‰

Dit is de rand van de Noordelijke IJszee, die de kusten van twee landen, Noorwegen en Nederland, bespoelt. Met een oppervlakte van 1,4 miljoen km

2, Maar de maximale diepte is niet zo indrukwekkend – slechts 600 meter. Het waterlichaam speelt een belangrijke rol in het vervoer en de visserij. Het heeft twee grote internationale havens – Moermansk en Vardö.

Hoewel de Barentszzee in de winter bijna volledig door ijs is bedekt, zijn vloedgolven hier niet ongewoon. Bijvoorbeeld bij het Kola-schiereiland zijn ze tot 5-6 meter hoog. Het reservoir ligt volledig boven de poolcirkel en het water wordt om de 4 jaar ververst. Enige tijd geleden werden hier “liefhebbers” van zuiver water gebracht – Kamchatka krabben, die de nieuwe omgeving zeer goed ontvingen en zich actief begonnen te vermenigvuldigen.

Van alle zeeën die de Europese kusten ronden is de Barentszzee een van de helderste: de Japanse Zee lijkt klein, de Japanse Zee is niet zo breed. De Noren spannen zich echter wel in om het te vervuilen: lokale kernafvalverwerkingsfabrieken dumpen enorme hoeveelheden afval in het water. En stropers zijn een grote bedreiging voor de mariene ecologie.

Japanse

Beoordeling: 4.5

Zoutgehalte – 35 ‰

De Zee van Japan lijkt klein op de kaart maar is in werkelijkheid immens (1,06 miljoen km)

2). Al eeuwenlang worden de wateren bevaren door de schepen van de lokale bevolking, die vissen in de wildrijke wateren van de. Het reservoir wordt als zeer gevaarlijk beschouwd en gedraagt zich vaak onvoorspelbaar: stormen en orkanen komen hier vaak voor (de golven bereiken soms 12 meter). De scheepvaart is hier echter zeer goed ontwikkeld en gaat het hele jaar door, maar de noordelijke gebieden van de zee zijn ’s winters met ijs bedekt.

Hoewel de Japanse Zee nogal “vijandig” is, zijn delen van de kustlijn geschikt om te zwemmen: er zijn verschillende stranden op Russisch grondgebied waar vakantiegangers, zij het kort, in de zon kunnen liggen en een duik in het water kunnen nemen. De zee telt ongeveer 900 vissoorten, waaronder een dozijn haaiensoorten, veel zoogdieren, Sint-Jakobsschelpen, krabben, algen, enz. Maar er is een gevaarlijker “bewoner”: een kleine kwal, die dodelijk is voor mensen. Eén aanraking van zijn tentakels op de huid is genoeg om een volwassene te doden…

Ionische

Beoordeling: 4.6

Zoutgehalte – 38 ‰

Beschreven door Homerus en vereeuwigd in Romeinse geschriften, was de Ionische Zee in de oudheid het strijdtoneel van twee grote militaire leiders. In tegenstelling tot eerdere deelnemers aan de ranglijst wordt de Ionische Zee niet alleen verblijd door het ontbreken van stormen en koud weer, maar ook door uitstekende mogelijkheden om comfortabel te baden: de gemiddelde zomertemperatuur van het water is ongeveer +25

0C, het klimaat is zeer mild en de zeebodem is bedekt met zand of schelpensteen. In één woord, een toeristisch paradijs. Dat zijn de badplaatsen aan de Ionische Zee.

Deze watermassa, rijk aan geschiedenis, wordt verondersteld ver en breed verkend te zijn, maar archeologen geloven dat er nog steeds verborgen hoekjes zijn. En de kwestie betreft zowel de kustgebieden (Basilicata is een van de minst bestudeerde regio’s) als de diepzeegebieden. De Ionische Zee is de diepste van de Middellandse Zee (maximale diepte 5121m), hoewel ze een bescheiden oppervlakte heeft van ongeveer 169000km

2.

Leuk weetje. In 2010 maakte een Griekse archeoloog melding van de ontdekking van de ruïnes van een paleis op het beroemde eiland Ithaka, dat, afgaande op de beschrijving van Homerus en de bouwdatum, goed gedateerd zou kunnen worden als het paleis van de legendarische Odysseus.

De Egeïsche

beoordeling: 4.7

Zoutgehalte 38 ‰

Het zoutgehalte van de Egeïsche Zee is zo hoog dat artsen aanraden om na het zwemmen onmiddellijk te douchen onder stromend water, omdat je huid anders geïrriteerd kan raken. Beroemd bij toeristen als een uitstekende vakantiebestemming (zowel aan de kust als op zee). Het heeft een uitstekend klimaat, een zeer mild subtropisch klimaat. In de zomer is de watertemperatuur ongeveer +24+27

0. Het is ideaal om comfortabel te zwemmen: tijdens het toeristische seizoen is het druk aan de Egeïsche kust.

Het reservoir is een van de oudste ter wereld: het wordt geschat op 20.000 jaar oud. De wieg van de oudheid wordt vaak genoemd in de oude mythologie (Grieks en Byzantijns). Het heeft een zeer rijke onderwaterwereld, die helaas schaars wordt. De reden hiervoor is de massale dood van plankton, essentieel voor het bestaan van de meeste zeedieren. Dit wordt vaak toegeschreven aan de “populariteit” van de Egeïsche Zee voor olietankers die door haar wateren varen (olierampen komen vaak voor).

De meest ongewone bewoner van de Egeïsche wateren wordt beschouwd als het weekdier “schotel”. Hij leeft op de rotsen, en door zijn perfect gestroomlijnde vorm is hij bestand tegen elke golfslag. De Egeïsche eilanden staan bekend om het grote aantal eilanden: er zijn meer dan 2.000. De grootste en bekendste zijn Rhodos, Kreta, Samos, Lesbos en Efeze.

Mediterrane

Beoordeling: 4.8

39,5 ‰ zoutgehalte

Een van de oudste, zoutste en meest vervuilde zeeën van de planeet. De watermassa, die zich uitstrekt tussen twee delen van de wereld, wordt niet alleen beschouwd als een van de grootste ter wereld, met een oppervlakte van ongeveer 2,5 miljoen km

2, maar ook een van de warmste (zomergemiddelde +25 0C, +12 in de winter 0). Omringd door land aan alle kanten, is het geen wonder dat de Middellandse Zee contact maakt met de kusten van vele landen.

Het is de recordhouder van alle zeeën en wast de kusten van 22 landen. De onderwater- en bovenwaterwereld van de Middellandse Zee zijn ongelooflijk divers: alleen al de vissen bewonen zo’n 750 soorten. Sinds de aanleg van het Suezkanaal, dat een brug vormt tussen de Middellandse Zee en de Rode Zee, wisselen beide wateren flora en fauna uit…

Leuk weetje. Niet iedereen noemt dit water bij zijn naam. Daarom noemen de Turken het de Witte Zee. De oude Romeinen noemden het “van ons” en dat is moeilijk te weerleggen.

De Middellandse Zee wordt ten onrechte als schoon beschouwd (dat zie je niet aan de stranden in Griekenland of Spanje): het is de vuilste van allemaal. Niet in de laatste plaats vanwege het economische belang van het stuwmeer voor de meeste Europese landen, het is het meest bevaarbare ter wereld.

Rood

Beoordeling: 4.9

42 ‰ zoutgehalte

Ingeklemd tussen het Afrikaanse continent en het Arabische schiereiland is de Rode Zee verbluffend mooi en ‘rustig’. De beroemdste Egyptische badplaatsen zijn aan de kust gevestigd, en zelfs degenen die een minder luidruchtige vakantie verkiezen, merken op dat er geen betere plaats is om te duiken.

Het waterlichaam is het enige op de planeet dat niet in “contact” staat met een rivier… Daarom is het water hier ongelooflijk helder en overigens verrassend schoon (geen enkele andere zee ter wereld kan daarop bogen). Ondanks het hoge zout- en alkaligehalte is de Rode Zee een favoriete plek voor meer dan 1200 vissoorten (waarvan een tiende alleen hier voorkomt), zelfs haaien, roggen en dolfijnen.

Een waterlichaam kan elke dag 0,5 centimeter ondieper worden door zware verdamping. Gelukkig is dit niet het geval dankzij de “schenking” van de Indische Oceaan. Maar er is één factor die niet kan worden veranderd: door voortdurende tektonische activiteit neemt de afstand tussen de zeezijden geleidelijk toe (elke 3 jaar met 1 meter).

Leuk weetje. Bij de verbinding van dit waterlichaam met de Golf van Aden doet zich een verrassend verschijnsel voor: hun water vermengt zich niet door hun verschillende dichtheid en zoutgehalte. De andere kleur van het water voegt nog meer contrast toe.

Dood

Beoordeling: 5.0

Het zoutgehalte is 270 ‰

Het is een echt mineraal kuuroord, niet alleen in Israël, waar het zich bevindt, maar over de hele wereld. Het waterniveau van het reservoir ligt 429 meter onder de zeespiegel en is daarmee het laagste punt op het land, een cijfer dat elk jaar met ongeveer 1 meter daalt. De maximale diepte is slechts 306 meter.

Officieel wordt het reservoir niet als een zee beschouwd, omdat het geen uitgangen heeft naar andere wateren. Het is een ongedraineerd meer. Informeel wordt het echter nog steeds als een zee beschouwd. Verschillende grote rivieren stromen erin (maar geen enkele stroomt eruit). De grootste daarvan is de Jordaan.

Het kolossaal hoge zoutgehalte van het water en de verzadiging ervan met verschillende micro-elementen, vooral broom, maakt het reservoir absoluut onbewoonbaar (er zijn alleen bacteriën gevonden). De Dode Zee is zo dik dat het iedereen met gemak boven water houdt. Maar dat betekent niet dat je hier niet kunt verdrinken: het is de op één na gevaarlijkste plaats in Israël voor zwemmers.

Leuk weetje. Elke dag komt er ongeveer 7 miljoen meter water in de Dode Zee..

3 rivierwater. Maar dit heeft absoluut geen effect op het zoutgehalte van het reservoir.