Hoe je kind niet meer bij mama slaapt: manieren en tips voor ouders

Het is niet ongewoon dat een baby vanaf zijn geboorte bij zijn moeder leert slapen. Het komt voort uit de banale vermoeidheid van een “vers gebakken” moeder. Het is natuurlijk handiger, als de baby dichtbij is, omdat borstvoeding geven, aaien bij een half slapende baby niet veel moeite kost, en het gemakkelijker is om zelf voldoende slaap te krijgen.

Zoals elk menselijk organisme zoekt een kind naar homeostase, een toestand van evenwicht… Het lichaam doet dit vaker wel dan niet op ‘automatische’ basis. Dus dicht bij de moeder zijn is zijn natuurlijke staat, waarin het in de baarmoeder was gedurende de 9 maanden van de zwangerschap. Je baby kon haar hartslag voelen, haar ademhaling, haar stem. Zijn lichaam is ingesteld om dit evenwicht te bewaren.

Alles is goed en wel, maar er is een probleem: het kind is al geboren en moet zelfstandig gaan leven. Er is niets goeds voor de psyche van het kind in de handhaving van zijn prenatale toestanden. Hoe ouder hij wordt, hoe meer moeite en stress het voor hem zal zijn om zich van zijn moeder af te scheiden en naar zijn eigen bed te gaan.

De basis van de opvoeding van een pasgeboren baby, en niet alleen, is de wens van de volwassene om zijn lijden zoveel mogelijk te beperken. Hoe minder leed een nieuwe wereld uw baby zal berokkenen, hoe meer hij zal openstaan voor het verkennen en ontdekken ervan. Hoe groter de kans die een volwassene in de ogen van het kind heeft om hem of haar te helpen dit lijden te voorkomen, hoe groter zijn gezag en hoe meer hij of zij de vorming van de mening van het kind en zijn of haar toekomstige keuzes kan beïnvloeden.

Daarom is het zeker vanaf de eerste levensdagen beter om het kind aan zijn bed te wennen. Maar niet alles is perfect in dit leven, en als dit artikel nu wordt gelezen, betekent het dat de behoefte er is, en dat het kind al gewend is om bij zijn ouders te slapen…

Wat niet te doen

Elke vaardigheid moet beginnen met de basis en “veiligheidsmaatregelen”. De psyche van het kind is zeer plastisch en voortdurend in ontwikkeling… Je kunt hem veel dingen leren, maar niet alle methodes zijn goed. Het onderwerp lijden is hierboven al aangestipt.

Als een kind in zijn eerste levensjaren een positieve levenshouding ontwikkelt, zal het later proberen deze “vriendschappen” te ontwikkelen, omdat de wereld voor hem interessant is en hij zich er goed bij voelt. Als de beoordeling van deze wereld voor een kind op deze leeftijd “min” zal zijn, dan zal verder contact met hem negatieve emoties veroorzaken. Maar contact is onvermijdelijk, dus zal het met geweld zijn; er zal geen vertrouwen zijn, maar angst en onzekerheid.

Met dit in gedachten moeten adviezen om een kind in een afzonderlijk bed te “dwingen” niet worden opgevolgd. Volgens het principe – wees geduldig en besteed geen aandacht, het kind zal “uithuilen”, driftbuien overwinnen en er overheen komen. Ja, zo zal het uiteindelijk gaan. De methode is eenvoudig, effectief en volstrekt onaanvaardbaar.

Een baby huilt wanneer hij hulp nodig heeft en dit is de enige manier waarop hij dit signaal kan geven. Als er geen hulp komt, of als een volwassene er niet in slaagt de oorzaak van het verdriet te vinden en weg te nemen, raakt het kind gewend aan het lijden.

Het belangrijkste in de opvoeding is het tegenovergestelde – laat uw kind in de eerste levensjaren niet wennen aan het gevoel van lijden en probeer te voorkomen dat het zijn gevoelens fixeert in de toestand van leven in verdriet. Kinderen die vanaf hun geboorte in weeshuizen opgroeien, groeien meestal onzeker en onvoorbereid op het leven op, niet omdat het hun aan materiële voorzieningen heeft ontbroken, financieel is alles goed daar. Ze worden zo omdat ze vaak hebben moeten wennen aan lijden, wachten om opgemerkt te worden.

Verwerp het advies om de baby aan de wieg te wennen, door de beproeving van “verdriet” en ga over tot aanbevelingen.

Van 0 tot 3 jaar

en vinden dat drastische maatregelen onaanvaardbaar zijn,Op naar het vlotte overgangsproces.

1. Het ledikant moet naast het bed van de volwassene worden geplaatst en de rand moet worden verwijderd. De baby is als naast zijn moeder, maar “territoriaal” al in zijn “appartement”.

2. De wieg beweegt geleidelijk (het sleutelwoord is niet haasten) weg en weg van zijn “ligplaats” bij zijn moeder. Maar let op de reacties van je baby…

3. Gebruik een bedtijdritueel (daarover later meer).

4. Na verloop van tijd, wanneer het bedje van de baby verder van het bed van de ouder verwijderd wordt… Op een dag, na het gebruikelijke ritueel, leg je de baby in bed, kus je de bovenkant van zijn hoofd en laat je hem alleen in slaap vallen.

5. Wees geduldig en bedenk dat het lijden van een kind niet gerechtvaardigd kan worden door een “hogere missie” – apart slapen!

Het bedtijdritueel is een belangrijk element, niet alleen tijdens het gewenningsproces van het kind om los van de ouders te slapen, maar ook als opvoedkundig moment. Het beïnvloedt een gezonde slaap, vertrouwen en interesse bij volwassenen en creëert de homeostase die het menselijk lichaam zoekt.Dan apart op de elementen van het ritueel:

1. 2-3 uur voor het slapen gaan moeten alle krachtige spelactiviteiten (buitenspelen, amusementsactiviteiten, kijken naar tekenfilms, enz..).

2. Verwijder snoep uit het avondrantsoen.

3. Het bad moet kort voor het slapen gaan worden genomen (het kan koel of warm zijn, met kalmerende kruiden). Bepaal met vallen en opstaan de beste manier om je baby in slaap te krijgen.

4. Ventileer de kamer waar de baby slaapt.

5. Het is een goed idee om hem een ontspannende massage te geven.

6. Stel een tijdschema op voor al deze activiteiten en probeer u er altijd aan te houden

7. Leg het kind 20 tot 30 minuten voor het slapen gaan in bed en lees hem een verhaaltje voor of zing een slaapliedje voor. Bepaal welke hij het leukst vindt en herhaal steeds dezelfde (verhaaltje of slaapliedje, of beide).

Van 3 tot 7 jaar

Het kind begint zich gewoonlijk op 3-jarige leeftijd te positioneren ten opzichte van de wereld om hem heen en de mensen die erin wonen. Je kunt hem geleidelijk aan dichter bij de beslissing brengen om “onafhankelijk” te zijn en apart van zijn ouders te slapen. Bij voorkeur moet hij/zij het als zijn/haar beslissing nemen.Vervolgens kun je met de situatie spelen:

1. Organiseer een “shopping trip” met uw baby om een kinderbedje uit te kiezen.

2. Bespreek de stijl en het ontwerp met uw baby en laat het beddengoed voor haar maken

3. Organiseer een feestje thuis om de verhuizing naar het nieuwe bed voor volwassenen te vieren.

4. Kies samen met je baby het “interieur”, in de vorm van afbeeldingen van je favoriete personages rond het bedje

Welke valkuilen en gevaren uw baby op deze leeftijd te wachten staan als hij besluit apart van zijn ouders te slapen:

1. Duisternis;

2. “monsters en babayka die onder het bed wonen”;

3. Niet genoeg moeder in de buurt;

4. Midden in de nacht wakker worden en je baby bij je ouders naar bed laten gaan.

Hoe alles te “veroveren”, in detail en in volgorde

Duisternis staat bekend als een vriend van de jeugd, maar niet op deze jonge leeftijd. Als uw baby bang is in het donker, is een nachtlampje voldoende, maar dan wel een normaal, bij voorkeur met een rustgevend beeld op de muur of het plafond. Goed gesloten gordijnen die geen licht of schaduw van de straat binnenlaten, geven je baby een extra gevoel van veiligheid en comfort.

Het “monster onder het bed” wordt uitgedreven door een “magisch” ritueel, dat kan worden opgenomen in het algemene bedtijdritueel. De magie zit in een snufje toverpoeder (poedersuiker of vanille) dat over het bedje wordt gestrooid en misschien een wonderelixer (aromatisch water met essentiële oliën van munt of andere aangenaam ruikende kruiden) dat rond de slaapplaats wordt gesproeid. Al deze acties zouden alle monsters moeten uitbannen, een garantie van volwassenen – 100% resultaat! Een andere optie van een onvoorwaardelijke overwinning op monsters is het kiezen van een bed met de wanden aan alle kanten dicht bij de vloer. Het monster kan zich er niet onder wringen en kan zich daar niet verstoppen.

Het is zeker goed voor de baby om dicht bij zijn moeder te zijn. Daarom moet een gevoel van troost voor hem worden geregeld door verhalen te vertellen over zijn favoriete speeltje, wat een betrouwbare bewaker van zijn slaap zal dat zijn. Een kat of een hond die in een gezin woont is een goede keuze, natuurlijk als het mogelijk is om hun rustige verblijf in de slaapkamer van een kind te organiseren, ten minste voor het eerste uur van de slaap van het kind.

Als een kind na het inslapen ’s nachts wakker wordt en met zijn ouders naar bed gaat, moet het naar zijn eigen bed worden teruggebracht. Als dit gebeurt, moet u meteen met het kind praten en uitzoeken wat er mis is – het kan een nachtmerrie zijn of dorst hebben, of misschien moeten ze gewoon naar het toilet. Als iets in zijn kamer de schrik heeft veroorzaakt, is het de moeite waard om het te onderzoeken. Doe het licht aan, zorg dat de kamer vrij is, leg de baby terug in bed, kalmeer, praat en zit met haar tot ze in slaap valt.

Ongetwijfeld hebben ouders tijd en geduld nodig voordat zelfstandig slapen een normaal verschijnsel wordt in het leven van een kind.

Vanaf 7 jaar

Problemen met zelfstandig slapen komen ook voor bij kinderen vanaf 7 jaar en zelfs bij oudere kinderen. De meeste psychologen zijn het erover eens dat angsten de reden zijn. Het probleem van de angsten zelf is beslist een gespecialiseerd gebied voor kinderpsychologen om aan te pakken. Maar hier zijn een aantal regels die toegankelijk zijn voor volwassenen die betrokken zijn bij de opvoeding van een kind:

1. De muren in de kamer waar de baby slaapt mogen niet te donker zijn, wanneer het licht wordt uitgeschakeld creëert dit het effect van een onderdompeling in een “afgrond van duisternis”. De donkere schaduw absorbeert al het licht en de duisternis breidt zich visueel uit.

2. De ruimte die door duisternis wordt ingenomen moet worden beperkt – de ramen worden gesloten met gordijnen, de deur naar de gang moet ook worden gesloten.

3. Tegenover het bed mag geen spiegel staan. Het is geen oude overlevering of hekserij, het is een feit dat alle bewegingen van schaduwen en licht in de spiegel worden weerspiegeld als het licht uit is, en soms angstaanjagende vormen kunnen aannemen.

4. Mystiek, horror en andere “goede verhalen” moeten van het repertoire worden geschrapt, vooral ’s nachts, in welke vorm dan ook. En het is beter om ’s avonds niet naar “blauwe schermen” te kijken, als je moeite hebt met slapen.

Met deze eenvoudige tips kunnen volwassenen de gewenste resultaten bereiken. Maar wees voorbereid op een lange periode. Hoe langer het duurt om te beginnen, hoe langer het zal duren… Heb geduld en liefde voor je kind.

Dit artikel is gebaseerd op materiaal van websites en ouderschapsfora www.De boeken van A. Kurpatov, Happy Childhood: A, ya-, /en/, /ru; A. Kurpatov’s. Kurpatov “Happy Child. Universele regels” en de opvoedingspraktijken van het personeel van het kindertehuis “Solnyshko” RK domsolnyshko.kz/o-nas/o-detskom-dome/