Hoe jezelf te zijn

Zelfactualisatie is de ontwikkeling van het persoonlijk potentieel langs de keten “ik wil – ik kan – ik kan handelen”. Of volgens psychologische factoren: behoeften – motivatie – acties. op elk niveau of in elke fase kunnen er psychologische crises zijn, meningsverschillen met zichzelf en anderen die veel tijd en energie kosten. U moet zich dus zoveel mogelijk concentreren op uw eigen wereldbeeld en zelfontwikkeling, want alle autoriteiten zijn tijdelijk en de waarheid is relatief.

Familiebanden

Het probleem van zelfrealisatie, zelfbeschikking is nauw verbonden met het proces van scheiding van de familie voor elk onderdeel van de behoefte, anders wordt een consumentistisch, afhankelijk gedragsmodel gerealiseerd, waarin alle motieven en houdingen gericht zijn op de mening van ouders of andere familieleden. Het proces van opgroeien en zelfidentificatie gaat altijd gepaard met scheiding, afstand nemen van de oudere generatie van de familie op het gebied van huisvesting, onderwijs en beroepsmatige, morele en ethische niveaus. Dit is om zelfstandige coping- en sociale vaardigheden te versterken.

Het gezin zorgt voor huisvesting en opleidingsmogelijkheden, waarna men werk kan zoeken en een eigen woning kan zoeken – dit is een kritiek moment dat de situatie van een jongere voor vele jaren bepaalt. Traditioneel zoekt de jongere generatie hulp bij hun ouderen, hun ouders, wanneer zij een beroep kiezen.

Jongeren zijn meer geneigd de meest interessante, veelbelovende arbeidsmogelijkheden te zoeken, terwijl ouders in praktische termen denken: een woning, een hypotheek, een vakantie, een nieuwe broek. Willen “besparen” in een huurwoning, ouders zijn jaloers op hun gezondheid of eigendom, je wilt gewoon niet wegzakken in huiselijke problemen.

Velen zijn niet in staat hun ouders of andere familieleden tegen te spreken, zelfs niet op een alledaags niveau, om anderen niet nerveus te maken of conflicten te veroorzaken. zijn niet in staat hun eigen inertie te overwinnen, omdat vertrouwde, begrijpelijke omstandigheden door de psyche veel gunstiger worden waargenomen dan de onverwachte, onbekende. Maar alleen op basis van onvoorspelbare, tegenstrijdige situaties kan een persoon zijn gedragslijn kiezen, leren reageren en de gevolgen voorzien.

Terwijl je familieproblemen oplost en probeert je ouders te behagen, die je hoe dan ook zullen bekritiseren, wordt kostbare tijd die op een interessantere en productievere manier zou kunnen worden gebruikt, onherroepelijk verspild. Niettemin heeft het gebruikelijke dominante begrip van familie zijn positie verloren; kinderen kunnen afstand nemen van hun ouders, zelfs als zij bij hen wonen. De voltooiing van het scheidingsproces leidt tot de vorming van een normale ego-identiteit, wanneer individuele en niet familiale verlangens en behoeften, motieven en waarden overheersen.

Spontane of systematische scheiding resulteert in het vermogen tot zelfregulering van gedachten en handelingen, het ontvangen en evalueren van resultaten, en het plannen van toekomstige activiteiten en relaties met ouders op basis van partnerschap en gelijkwaardigheid. Alleen de eigen ervaring kan worden geassimileerd; “leren van andermans fouten” is onmogelijk.

Moeilijke keuzes

Om een complex van redenen bevinden jongeren van 25-30 jaar of later zich in een specifieke professionele en creatieve omgeving, die hun inkomen en interessegebied bepaalt, maar die niet altijd overeenstemt met hun behoeften en verlangens. Er is een innerlijk conflict, een existentiële crisis, wanneer men van beroep en sociale kring wil veranderen… Maar het is niet toevallig dat iedereen daar terecht is gekomen waar hij of zij zich al jaren in stille stappen beweegt, bij het volgen van een opleiding, het zoeken naar werk en het maken van kennis.

Feit is dat wij ons bij het oplossen van problemen laten leiden door de zuinigheid van middelen.., om de weg van de minste weerstand te nemen. Naar de universiteit gaan – met de laagste cijfers, een baan zoeken – dichter bij huis, enzovoort. Wij toetsen de behaalde resultaten aan maximale criteria, in vergelijking met het succes van anderen, die in de loop der jaren de tijd schijnen te hebben gehad om verschillende keren te trouwen, verschillende beroepen te leren en een diploma van “diamanten directeur” in de netwerkbusiness te ontvangen.

Naast de besparing van middelen is er ook een redding: het aantal bezoekers van het kantoor van de psycholoog neemt toede behendigheid van onze hersenen– Positieve perceptie van plannen en eigen mogelijkheden: een programmeur of bouwer zegt bijvoorbeeld dat hij de bestelling in een week zal uitvoeren, hoewel de werkelijke tijdbesteding veel langer is. Als gevolg daarvan worden deadlines verlengd of taken haastig en inefficiënt uitgevoerd. Dit komt omdat we de moeilijkheden en deadlines uit het verleden zijn vergeten, we willen ons haasten in een nieuw probleem zonder rekening te houden met onbekende, onvoorspelbare factoren.

Wanneer een persoon een beloofde beloning en een aangenaam gevoel van moraliteit krijgt door een goed resultaat. Er ontstaat een vicieuze cirkel: taak – verlangen om te vervullen en geld te krijgen – resultaat en beloning – volgende taak. De mens wordt ondergedompeld in de maalstroom van het dagelijkse leven om te kunnen voorzien in zijn levensonderhoud, recreatieve en andere behoeften.

Aan de ene kant is zelfregulering en zelfredzaamheid juist, zelfs kinderen wordt nu geleerd hun eigen keuzes te maken en verantwoordelijkheid te nemen, verschillende generaties van het gezin in dezelfde leefruimte worden met scepsis bekeken. Het gezin heeft zijn vroegere sociaal-economische functies van persoonlijke ontwikkeling en handhaving van de sociale orde verloren, nu is de scheiding van gezinnen en kinderen onomkeerbaar. Ook de school laat geleidelijk haar richtinggevende, opvoedende en morele functies los. Instellingen voor hoger onderwijs controleren de werkgelegenheid niet in overeenstemming met hun diploma’s en opleiding, zij controleren de inzetbaarheid van afgestudeerden niet.

Het blijkt dat jongeren niet weten waar ze op moeten letten bij het kiezen van een beroep of creatief beroep. Technologie en maatschappelijke trends veranderen zo snel dat de vorige generatie niet langer gedragsregels kan dicteren, zij zijn niet de dragers van de huidige kennis en vaardigheden.

Er doen veel stereotypen de ronde over het mooie, verleidelijke leven dat voor iedereen beschikbaar lijkt te zijn; men wil snelle en zichtbare resultaten. Maar elk jaar wordt het duidelijker dat mooie plannen onbereikbaar zijn, dat oude dromen “veranderen in een pompoen”, dat verdiende rijkdom en succes een fictie en zelfbedrog zijn… Het aantal bezoeken aan psychologen, psychoanalytici en psychotherapeuten, die klagen over gebrek aan belangstelling voor het leven en toekomstperspectieven, over problemen met zelfverwerkelijking en zelfrealisatie, neemt toe.

Onze capaciteiten zijn alleen door ons nodig

Abraham Harold Maslow, Amerikaans psycholoog en grondlegger van de humanistische psychologie, definieerde zelfrealisatie als het volledig benutten van iemands talenten, capaciteiten en vermogens. Volgens de behoeftepiramide van Maslow heeft de mens behoefte aan verschillende niveaus van zelfexpressie en zelfontwikkeling:

1. Fysiologische functies,

2. bescherming en veiligheid,

3. sociale aanpassing,

4. om sociaal significante resultaten te bereiken,

5. het plezier van vervulling.

Elke persoon moet een reeks dagelijkse en grotere behoeften bevredigen om vooruit te komen… Eenvoudig gezegd, als iemand nergens kan slapen en niets kan eten, kan hij de omgekeerde stelling van de Galoistheorie niet toepassen. het resultaat van zelfverwerkelijking is de mogelijkheid om een gekozen beroep uit te oefenen dat aan materiële en morele behoeften voldoet en de samenleving ten goede komt. Men voelt zich dan zelfvoorzienend, voldaan.

Zelfrealisatie– Zelfbewustzijn van de eigen behoeften, de vorming van motieven die het individuele handelen bepalen en criteria van eigenwaarde in relatie tot familie en sociale concepten.

Verzoeken, wensen en behoeften kunnen van alles zijn, en zijn niet moreel of technisch beperkt. De wildste ideeën kunnen worden omgezet in plannen als je consequent en regelmatig je dromen najaagt… Zelfrealisatie op dit niveau vereist weinig of geen aanwezigheid van anderen en is niet onderhevig aan kritiek of intimidatie. Bijvoorbeeld: “Ik wil elke dag een ton chips eten terwijl ik meer spiermassa krijg.”.

Motivatieeen transiƟon naar acƟon, die rekening houdt met veel meer specifieke familiale en sociale factoren en condiƟons. Zelfactualisatiemotieven raken aan alle niveaus van de piramide van Maslow, maar veel mensen worden alleen gemotiveerd door fysiologische functies, bestaanszekerheid en dagelijkse sociale aanpassing. Daarom is het nodig op grote schaal te denken, in principiële termen, met grote ideeën en categorieën.De “echte” zelfverwerkelijking gaat verder – door de motivatie om maatschappelijk belangrijke resultaten te bereiken, plezier te halen uit de eigen activiteit. In deze context klinken de oude verzoeken anders: “als ik een manier vind om lipiden in proteïnen om te zetten, kan ik de helft van de mensheid helpen mooier en slanker te worden”.

Acties– het hoogste niveau van zelfactualisatie, het zijn de resultaten van handelingen die laten zien hoe goed het systeem van behoeften en motieven wordt gerealiseerd, hoe goed iemand in staat is zijn of haar capaciteiten te ontdekken. Bijvoorbeeld: het individu eet gewoon chips per wagenlading – krijgt biochemische training – onderzoekt de transformatie van voedingsstoffen – behaalt algemeen erkende resultaten – voelt plezier in zijn prestaties.

Het sociale systeem is zodanig dat zelfs de meest capabele, getalenteerde mensen onbenut blijven als ze geen initiatief tonen. Succesvolle zelfverwerkelijking is alleen mogelijk door socialisatie en de wens om zich uit te drukken door handelingen of daden, waarvan de resultaten zichtbaar zijn voor anderen.