Schurft: Oorzaken en controlemaatregelen

Schurft treft vooral landbouwgewassen, fruitbomen, struiken en groenten. Korsten en zweren vormen zich op het oppervlak van bladeren, vruchten en wortelgewassen, waarna ze barsten en de infectie door de microscheurtjes binnendringt. Hoewel korsten de oppervlakkige weefsels beschadigen, is de ziekte moeilijk te behandelen.

Schurft – beschrijving van de ziekte

Elk fruit- en groentegewas heeft zijn eigen schurftpathogeen. Dat betekent dat de ziekte zich niet kan verspreiden van aardappelen naar bieten of van appels naar peren. Maar,De symptomen van de ziekte zijn vergelijkbaar:

1. Micro scheurtjes aan het oppervlak;

2. Schilfering van de huid;

3. Vruchten, bladeren, stengels en knollen zijn bedekt met puisten, wratten, vlekken.

In het verwaarloosde stadium verwelken en vallen de bladeren af, nemen de vruchten een lelijke vorm aan en kunnen ze niet worden bewaard omdat ze snel beginnen te rotten.

Aardappelschurft: Oorzaken

Hoewel elke plantensoort zijn eigen ziekteverwekker heeft, kan de ziekte in alle gewassen tegelijk voorkomen omdat de oorzaken voor alle dezelfde zijn:

1. Te veel vocht in de bodem.Een mens kan het vochtgehalte van de bodem niet altijd controleren, want naast kunstmatige irrigatie is er ook een natuurlijke factor: het smelten van sneeuw, regenval.

2. Overbevolking.Wanneer fruitbomen, struiken of groenten dicht worden geplant, wordt de bodem snel arm en kunnen de planten niet genoeg voedingsstoffen krijgen. Als gevolg daarvan raakt het gewas snel uitgeput en verzwakt, terwijl de ziekte steeds meer gebieden aantast.

3. Instabiele rassen.Bij de aankoop is het de moeite waard om groente- en fruitrassen te kiezen die resistent zijn tegen schurft.

4. Geen variëteit. Hoe eentoniger de beplanting, hoe sneller de ziekte zich kan ontwikkelen. In een boomgaard met verschillende variëteiten zal er een positieve trend zijn.

Om de verspreiding van de ziekte te voorkomen, is het daarom raadzaam de vruchtwisseling in acht te nemen, zaailingen van fruitbomen op optimale afstand te planten en de boomgaard preventief te behandelen.

Hoe planten door schurft worden aangetast?

De schimmel gedijt onder omstandigheden met een hoge luchtvochtigheid (meer dan 70%), temperaturen tussen +15°C en +20°C en een zuurgraad van de bodem van 7 pH.

De bladeren, vruchten en stengels worden bedekt met zwarte of olijfbruine vlekken. Door schurft aangetaste groenten, wortelgewassen en fruit gaan snel rotten. Bij een ernstige besmetting vallen alle bladeren van de boom, is er weinig groei en geen vruchtvorming.

De micro-organismen en bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte gedijen goed in droge, losse grond. Ze overwinteren naast de boom, weggedoken in de gevallen bladeren… Zolang er ongunstig weer is, vallen de ziekteverwekkers niet aan. Zodra de vochtigheid van de bodem en de lucht toeneemt, worden de micro-organismen actief.

Het beschamende is dat schurftschimmel niet in een vroeg stadium kan worden ontdekt – het laat zich helemaal niet zien. Pas wanneer de ziekte in een laat stadium komt, verschijnen er vlekken, knobbels en puisten op de bladeren en de vruchten, en de mate van aantasting van selderij en aardappelen kan pas na de oogst worden vastgesteld. Het is niet ongewoon dat de schurft het hele gewas doodt.

De korst alleen veroorzaakt geen dood. Ze sterven omdat een andere infectie de wonden binnendringt.

Aardappelschurft

Aardappelplanten lijden het meest onder aardappelschurft. In gunstige omstandigheden kan de ziekte tot 90 % van het gewas vernietigen.

Aardappelschurft:

1. Gemeenschappelijk. De ziekte veroorzaakt eerst onregelmatig gevormde vlekken op de knollen, gevolgd door ondiepe zweren. Door het vorderen, groeien de vlekken en worden ze samengevoegd… Uiteindelijk komen er kurkachtige insluitsels voor in de plaats. Het eerste teken van de ziekte is te vinden bij het opgraven van de knollen – ze hebben een spinnenwebachtige coating op hun oppervlak die verdwijnt zodra de knollen zijn opgedroogd.

2. Lumpy.Oosporose tast het gewas aan tijdens de groei. Maar de ziekte zelf manifesteert zich tijdens de opslag. Ronde puisten gekleurd in de tint van de knollen, verschillend van vorm – uitpuilend, ingedrukt, plat. Geen rot onder de korst.

3. Zwarte schurft of rhizoctonia. Het ras veroorzaakt een opbrengstdaling tot 20. Bladeren krullen, wortels gaan schimmelen en de plant sterft af.

4. Zilver.De ziekte verschijnt als nauwelijks zichtbare lichtbruine vlekken. Aardappelschurft piekt in het voorjaar. De aangetaste gebieden ontwikkelen ingedeukte plekken met een metaalachtige glans. De knollen verliezen water en worden rimpelig.

5. Aardappelschurft.De besmetting van de knollen vindt plaats via de grond en materiaal van slechte kwaliteit. De ziekteverwekkers dringen via de wonden door naar de stolonen en wortels. Het wortelstelsel is bedekt met gallen – witte gezwellen die geleidelijk donkerder worden. Op het oppervlak van de aardappel vormen zich puisten die op wratten lijken. Op volwassen leeftijd produceren de wratachtige groeisels een poederachtige, bruin gekleurde pasta. Tijdens de opslag worden de knollen aangetast door droogrot en phytophthora.

Aardappelschurftplaag maakt het gebied gedurende 4 jaar ongeschikt voor de teelt van nachtschade.

door aardappelschurft aangetaste knollen worden gebruikt om te planten of aan vee te voeren. In zeldzame gevallen worden zowel de vegetatieve delen van het gewas als het wortelstelsel door de ziekte aangetast.

Aardappelschurft: bestrijdingsmethoden

Als preventieve maatregel wordt aanbevolen de aardappelen van het ene perceel naar het andere te verplaatsen – eenmaal per 3 jaar. Na het maaien moet het groen worden verwijderd en verder van het perceel worden verbrand. Laat geen knollen en plantenresten achter in de grond. Anders dan dat, is het een aanrader:

1. Selecteer schurftresistente rassen voor de teelt. Deze omvatten: Charodey, Lasunak, Alena, Filatovsky, Elizaveta.

2. Voordat de knollen worden geplant, ongeveer een maand van tevoren, moet het plantgoed worden bekeken en moeten zieke knollen en knollen met zichtbare ziektesymptomen worden weggelegd. Nu moet je de aardappelen 21 dagen in de zon laten opwarmen bij een temperatuur van +14-15°C. daarna nog een sortering met verwijdering van de beschadigde knollen.

3. Onmiddellijk voor het planten, ongeveer één dag voor het plantenKnollen beschermen met preparatenPatron of knolpuisten. Bereid een werkoplossing in 1 liter water, verdun 70-85 ml. De knollen kunnen het best met een fijne sproeier worden behandeld, zodat het product gelijkmatig over het knoloppervlak wordt verdeeld.

4. Tijdens het seizoen worden de aardappelen behandeld met de chemicaliën Maxim, Albit, Hom, of Ordan. Bereid de spuitoplossing volgens de aanwijzingen.

5. Het optimale medium voor knolgroei is licht zuur. Als de grond erg zuur is, moet hij worden bekalkt met kalk, krijt of andere kalkrijke stoffen. Dit moet ten minste één jaar voordat u de aardappel plant gebeuren.

Attentie!

Schurft kan tot 160 aardappelrassen aantasten, zodat de ziekte alle aardappelplanten in één jaar kan treffen.

Bietenschurft

De gewone schurft ontstaat door de vitale activiteit van de schimmel:

1. A. Violacea;

2. A. Albus;

3. A. Cretaceus;

4. Actinomyces schurft.

Het aangetaste oppervlak van de onderstam ontwikkelt een ruwe korst die na verloop van tijd barst en afschilfert. Rottende bieten zijn het gevolg van micro-organismen die in de microscheurtjes terechtkomen en de rotting veroorzaken. Bij het loof wordt de biet zacht en kun je hem er niet aan de bladeren uittrekken; hij blijft in de grond en het loof blijft in je handen.

Als de bieten groeien in zware grond met een zuurgraad van 7,5 pH, zullen de suikerbieten suikergehalte en gewicht verliezen. De schimmel overwintert in de grond, maar hervat zijn activiteit in het voorjaar.

Bietenschurft: wat te doen?

Bij het planten van groenten is het belangrijk om de vruchtwisseling in acht te nemen – plant nooit twee jaar na elkaar bieten op dezelfde plaats. Plant niet in een gebied waar het voorgaande jaar aardappelen zijn geteeld. Anders dan dat:

1. Regelmatig losmaken van de grond, Het verwijderen van onkruid, loof en onderstammen helpt om een aardappelschurftplaag te voorkomen.

2. De schimmel ontwikkelt zich in alkalische bodems. Breng geen grote hoeveelheden stro, houtas of mest op de bodem.

Als de alkaliteit te hoog is, moet fosforzuur aan de grond worden toegevoegd met een snelheid van 2 m

2 – Los 2 g van het product op in een emmer water.

Appelschurft

Venturia inaequa

s is de veroorzaker. De schimmel tast geen takken of scheuten aan, maar overwintert onder de boom in afgevallen bladeren. Zodra de weersomstandigheden gunstig worden, valt de ziekteverwekker de bladeren aan – aan de onderkant ontstaat een zachte olijfkleurige vlek. Na verloop van tijd wordt het grijsrood. De vrucht wordt flauw, de voedingswaarde ervan neemt af en de schil en het vruchtvlees worden zwart.

Schurft treft jonge vruchten. Op de schil vormt zich een dikke kap, de vrucht ontwikkelt zich niet, ze valt op de grond. In zeldzame gevallen kan de ziekte na de oogst optreden. Als de schurft zich ontwikkelt, bedekt de ziekte alle delen: scheuten, bloemen, schors. De appelboom verliest zijn kracht en verwelkt geleidelijk.

Schurft appel: bestrijdingsmethoden

De beplanting moet zo worden gepland dat alle bomen voldoende ruimte hebben. Regelmatig snoeien en regeneratiesnoei is raadzaam om het licht tot in het midden van de kroon te laten doordringen. Bovendien moeten de volgende maatregelen worden genomen:

1. Het planten van rassen met een hoge schurftresistentie. Antonovka, Tsyganochka, Prima peren zijn goed gebleken. Dankzij het werk van veredelaars komen er elk jaar nieuwe variëteiten op de markt die bestand zijn tegen schurft. Kijk uit naar nieuwe groei.

2. Verwijder jaarlijks al het afgevallen loof, Afbranden van de beschadigde scheuten, vruchten en bladeren.

3. Als preventieve maatregel kan de appelboom worden behandeld met knoflookinfusie. Om het te bereiden moet u 250 g gehakte knoflook 24 uur laten weken in 2 liter kokend water. Na een dag zeven, verdunnen met 8 l water en wasmiddel toevoegen – 30 g.

Om de immuniteit van de planten tegen schurft te verhogen, gebruiken de telers een product dat silicium bevat. Remedies zijn uitstekend voor de gezondheid van de planten en verhogen hun weerstand tegen ziekten, met name schurft.

Peer schurft

Venturia pirina – veroorzaker van schurft op perenbomen. De schimmel brengt de hele winter door op jonge scheuten. Zodra het warm en vochtig wordt, begint de ziekteverwekker zijn destructieve activiteit. Activeringsperiode – knopbloei. Jonge bladeren worden bedekt met een zachte olijfkleurige bloem. De vlekken kunnen ook groenbruin zijn. Ze bevatten een groot aantal sporen die de hele peer aantasten. De aangetaste bladeren gaan krullen en vallen aan het eind af, de bloemen vallen ook vroeg af. De ziekte leidt tot een vermindering van de productie van vruchten. Peren die wel zetten, niet groeien, er ziek uitzien.

Via de vlekken, waarop zich na verloop van tijd scheurtjes vormen, dringt de infectie door tot in de vrucht. De besmette vruchten zijn niet geschikt voor consumptie en kunnen niet worden geconserveerd of tot jam worden verwerkt.

De schors van de zieke boom zwelt op en blaast op. Een sporenplak is duidelijk zichtbaar aan de onderkant. De ziekte wordt verspreid door insecten, wind, vogels… Schurft verspreidt zich naar andere peren in de omgeving. De sporen hopen zich in de winter op aan de takken en tasten de peren in het voorjaar aan.

Perenschurft: Bestrijdingsmaatregelen

Zodra alle bladeren van de fruitbomen zijn gevallen, is het raadzaam ze volledig te verzamelen en ze buiten het perceel te verbranden. Tuiniers voeren eenmaal per jaar een formatieve snoei uit om de toegang van zuurstof en licht tot alle vegetatieve delen te waarborgen. Anders dan dat:

1. Koop de schurftresistente perenrassenChizhovskaya, Janvarskaya, Muratovskaya, Pamyat’ Yakovleva, Rusanovskaya.

2. Als preventieve maatregel kunnen peren worden bespoten met koperchloride of Boronella spp. Hun chemische preparaten zijn toegestaan voor behandeling met Skor, Abiga-Pik, Raikom. De eerste behandeling onmiddellijk na de bloei van de knoppen, de tweede na de bloei en de derde met tussenpozen van 14 dagen na de vorige behandeling.

In de late herfst is het raadzaam de grond in de wortelzone om te ploegen om alle micro-organismen te verstoren. En ook is het noodzakelijk om op tijd alle vruchten met zichtbare tekenen van de ziekte te verwijderen, aangetaste bladeren en scheuten – verbrand verder van de site.

Schurft aan kersen en vogelkersen

Karac

inia cerasi – schurftschimmel op kersen en kersenbomen. Het beschadigt de vrucht (wordt grijs) en het loof (de vlekken worden bruin). De aangetaste bladeren krullen op tot een koker, verdorren en verkruimelen. De vrucht wordt niet rijp, wordt groen en valt van de boom. Besmetting vindt plaats via microscheurtjes in de rijpe vrucht.

De ziekteverwekker verblijft de hele winter bij de boom, in de resten van het gebladerte. In het voorjaar, als het weer vochtig wordt, valt de schimmel de fruitboom aan. In korte tijd vallen bijna alle bladeren af, de vruchten worden lelijk en verliezen hun smaak.

Schurft van kers en vogelkers: Bestrijdingsmaatregelen

Met het begin van de lente is het noodzakelijk om formatief en sanitair te snoeien, waardoor alle beschadigde, niet goed groeiende scheuten moeten worden verwijderd en van het perceel moeten worden verwijderd. Tegelijkertijd moet u ook de grond in de stronk uitgraven. Meer:

1. Als preventieve maatregel worden de aanplantingen drie keer per seizoen behandeld met Bordeaux vloeistof. Werkoplossing: 100g van het product per emmer water. De eerste bespuiting – het stadium van de groene kegel, de tweede – 3 weken na de bloei, de derde – in de herfst, na de oogst.

2. Als schurft uitbreekt op rijp fruit, kan keukenzout het gewas redden. Om het mengsel te bereiden heb je 1 kg zout in een emmer water nodig. Het oplossingsverbruik per volwassen boom is 2 liter.

Gedurende het hele seizoen is het noodzakelijk om de toestand van de bomen te controleren, om het moment niet te missen en een behandeling tegen ziekten uit te voeren.

Kruisbessenschurft

Kruisbessenschurft wordt vaak verward met echte meeldauw. Voordat je de ziekte aanpakt is het goed om uit te zoeken wat er echt mis is met kruisbessen.

Om de ontwikkeling van de ziekte te voorkomen, moeten de aanplantingen in het vroege voorjaar, wanneer de knoppen nog wakker zijn, worden behandeld met een 7% oplossing van ureum. Daarbij moeten alle vegetatieve delen van de plant goed worden bevochtigd.

Snoei overtollige scheuten in de herfst, verwijder beschadigde of droge scheuten, graaf in de grond in de wortelzone. Daarna moeten de planten worden besproeid met een 7% oplossing van ureum.

Om de zieke struiken te behandelen, wordt het gewas behandeld met een 2% oplossing van Bordeaux-vloeistof, Horus of Aktara.

Bessenschurft

In tegenstelling tot kruisbessen hebben aalbessenstruiken minder last van schurft.

Als preventieve maatregel worden de planten in het voorjaar behandeld met een 7% oplossing van ureum. Bij de eerste tekenen van schurft – met Actara, Chorus of Bordeaux vloeistof.

Schurft ontwikkelt zich in omstandigheden van hoge vochtigheid samen met hoge temperaturen. De toepassing van teeltmethoden vermindert de kans op schurft op groente- en fruitgewassen.

Vergelijkbare inzendingen:

1. 8 beste remedies tegen schurft *Beschouwing van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, geen reclame en vormt geen koopgids. Voordat u het koopt, moet u een deskundige raadplegen. De geneeskunde...
2. Oorzaken van het zoemen van de wasmachine bij het legen Elke wasmachine wordt gekenmerkt door een bepaald geluidsniveau. Zelfs een pas gekocht en correct geïnstalleerd apparaat zal een bepaalde hoeveelheid lawaai maken. Dit betekent echter niet dat u niet moet reageren...
3. 5 oorzaken van onzekerheid en hoe ze te overwinnen Onder ons zijn er maar weinig mensen die zich altijd zeker voelen. Maar het is één ding om af en toe ongemak te voelen en iets anders om altijd in deze...
4. Vroegtijdige huidveroudering: 6 tekenen en 7 oorzaken Zolang je langer jong en mooi wilt blijven, kan elke vrouw. Maar de vroege tekenen van veroudering zijn een verraderlijke manier om je ware leeftijd te tonen. Het is des te...