Wanneer en hoe uien rooien

Uien zijn een belangrijk onderdeel van ons dieet. Dit is een van de weinige gekweekte planten die zowel bovengrondse als ondergrondse delen als voedsel kan gebruiken. Ze zijn een essentieel ingrediënt in een groot aantal gerechten, sauzen en marinades. Uien zijn goed voor de menselijke gezondheid. Deze plant is een van de weinige die een verjongend en regenererend effect heeft op de cellen van het lichaam. Uien zijn pretentieloos en brengen met de juiste zorg een volle oogst gouden uien voort. Mits goed opgeslagen, kunnen ze hun verkoopbaarheid behouden tot de volgende oogst. Het is heel belangrijk om bieslook op tijd te oogsten. Hoe nieuwe tuiniers kunnen bepalen wanneer ze moeten oogsten.

Wanneer beginnen?

Zodra de nodige positieve temperaturen zijn bereikt, beginnen de uien te rijpen. Het begin ervan wordt aangegeven door een massale ophoping van groene veren – de gewijzigde bladeren van de ui. Dit komt door de verweking van de stengels. Dit is het deel van de stengel dat direct uit de bol groeit en waaruit de groene veertjes komen. In de regel zijn de veren nu nog groen. Soms kan het bovenste deel van het verenkleed geel worden… Op dat moment begint de ui met het proces om plastische stoffen uit de bladeren – de veren – in de bol te spuiten. Het wortelstelsel stopt met werken en droogt uit. Zodra deze tekenen verschijnen, moet u stoppen met water geven. In de meeste gevallen is dat in de Midlands eind juli of begin augustus. De natuurlijke rijping van uien mag niet worden verward met een mogelijke pluimval door zware regen of wind. Om het exacte tijdstip voor de oogst te bepalen, kijk naar de buitenste schalen. Ze moeten licht gedroogd en lichtbruin zijn. Als het te laat is en de oogst wordt uitgesteld, zal de ui een secundair wortelstelsel ontwikkelen. Dit zal de kwaliteit van de ui negatief beïnvloeden en het uitgraven bemoeilijken. Het is mogelijk het begin van de rijping opzettelijk te versnellen. Bijvoorbeeld, als er een langetermijnvoorspelling is voor een langdurige periode van regenachtig weer. In dit geval worden de veren mechanisch op de grond geplaatst. Uien zullen misschien minder goed eindigen, maar ze zullen tenminste geen groot verlies lijden. Als het uienras bekend is en er een exacte plantdatum is, is het mogelijk de vegetatieve periode van dit specifieke uienras te bepalen.

De juiste manier om te oogsten

Droog weer is de belangrijkste voorwaarde voor het rooien van uien. Oogsten in de regen of bij vochtig weer na regenval zal onvermijdelijk leiden tot meer verspilling van uien door de ontwikkeling van diverse ziekten. Houd dus rekening met de weersvoorspellingen op korte termijn (die zijn nauwkeuriger), afhankelijk van de omvang van de plantage. Als de uienbedden klein zijn, is het beter om een folie te gebruiken over het bed op een richel of spies. Het is belangrijk een open ruimte te laten tussen de folie en de grond. Zo worden de uien niet nat en wordt de grond geventileerd. Er is de volgende gradatie in de wijze waarop de uien uit de grond worden gehaald:

1. Hand trekken;

2. Gebruik een aardappelvork;

3. Verwijder de bol met een spade.

Wanneer de uien met de hand worden getrokken, wordt het gewas minimaal getraumatiseerd. Dit is echter niet in alle bodemomstandigheden mogelijk. Op zware, kleiachtige grond kan dit moeilijk te oogsten zijn. Vooral als u de optimale oogsttijd hebt gemist en de stengel al erg zacht is. Aardappelvorken voorkomen dat de bollen ernstig worden beschadigd. Het is heel gemakkelijk om de bollen te verwonden met een gewone uienschep. Ziekten en verrotting kunnen het gevolg zijn van. Probeer in dit stadium de grond niet van de wortels te schudden. Dit kan mechanische schade veroorzaken en de stevigheid van het gewas aantasten. Na verdere droging worden de drogende gronddeeltjes samen met de wortels afgesneden.

Nadat u de uien uit de grond hebt getrokken, legt u ze in een lichte laag op het grondoppervlak. Het moet drogen. Een paar dagen zijn genoeg. Bij kans op regen moeten de uien worden afgedekt met een waterdicht materiaal. Daarna worden de uien voorzichtig, zonder mechanische beschadiging (elkaar raken, de wanden van de emmer, enz.)..) verspreid over de droogruimte. Dit kan een zolder zijn, een kas, een schuur – elke plaats beschermd tegen neerslag. Bij mechanisch letsel, ook al is het maar licht, worden de schubben en het weefsel eronder beschadigd. Uiensap bevat veel suikers en is een uitstekend medium voor de ontwikkeling van ziekteverwekkers. Aangezien de veren nog voldoende vochtig zijn, de uien niet in een dikke laag uitstrooien: er kan zelfverhitting optreden. Dit zal ook de ui beschadigen. Wanneer u ze in de droogkamer legt, moet u de bollen met zichtbare uitwendige beschadigingen en ziektesymptomen eruit halen. Deze uien moeten eerst als voedsel worden gebruikt en bij het drogen worden geïsoleerd van het gezonde materiaal.

De laatste stap

Afhankelijk van de weersomstandigheden zijn 3-4 weken nodig om uien te drogen. Gedurende deze periode moeten de bladdelen en wortels volledig droog zijn. De bedekkende schubben zijn donkerder van kleur en kunnen gemakkelijk van de bol worden losgemaakt. Voor het bewaren snijdt u de uitgedroogde stengels tot op de bodem af. Zo kunt u zich ontdoen van ziekteverwekkers die door bodemdeeltjes op de wortels worden ingesloten. Snijd de stengel af, zodat er 4-5 cm overblijft. van de bovenkant van de lamp. Als de ui in vlechten wordt bewaard, worden de stengels niet bijgesneden. Gooi verdachte specimens zorgvuldig weg. Tijdens de verdere opslag kan een mogelijke besmetting een aanzienlijk deel van het opgeslagen gewas besmetten. Daarom is het beter om in deze situatie voorzichtig te zijn. Bewaar geen groene bollen zonder gevormde schubben. Ze kunnen niet lang bewaard worden. Desgewenst kunnen de bollen worden gesorteerd op grootte. Middelgrote bollen bewaren beter. De aldus geselecteerde en behandelde uien zijn klaar voor opslag.