Wat een kind moet weten en kunnen op de leeftijd van 10-12 jaar

Een kind verandert volledig als hij opgroeit en zijn denken herstructureert. Naarmate de neurale verbindingen zich vormen en de hersengebieden myeliniseren, doorloopt een persoon vijf leeftijdsfasen van persoonlijkheidsverandering. In elke fase van het opgroeien hebben we te maken met een ander persoon, elk met zijn eigen manier van omgaan met de wereld om hem heen. Toch zijn ze fysiek één en hetzelfde kind.

Als een volwassene denkt dat hij op die leeftijd niet zo was, is dat slechts een indruk. Geheugen en bewustzijn hebben een interessante eigenschap – herinneringen rationaliseren en vereenvoudigen, voortbouwend op de huidige denkpatronen die we gebruiken. Om een kind op elke leeftijd te begrijpen, moet je eerst begrijpen hoe hij of zij denkt. Daar beginnen we mee.

Het denken van een kind op de leeftijd van 10 tot 12 jaar

Om elke functie te leren, moeten de hersenen van het kind “rijpen”, alle relevante zenuwbanen worden gevormd, opgebouwd en beginnen te werken. Het principe is hetzelfde voor alle vaardigheden – begint met externe invloed – vallen en opstaan – fixatie van de aangeleerde vaardigheid – consolidatie.

Het is wat er aan de “buitenkant” gebeurt aan leervaardigheden… “Binnenin” echter is de zenuwbaan die voor deze vaardigheid nodig is en die een zeer groot aantal cellen en hun uitlopers verbindt, in de hersenen opgebouwd en geïsoleerd door de fixatie van gliacellen. Op elke leeftijd, slechts een beperkte hoeveelheid middelen, hetzelfde voor alle mensen. in het algemeen – spring niet over je hoofd – dit moet onmiddellijk begrepen worden.

Een kind kan pas op 10-jarige leeftijd iets “leren”, voor die tijd is er een aangeboren vermogen om te “onthouden” op basis van interesse, als er geen interesse is – wordt de vaardigheid niet geleerd. De hersenen van je baby zullen niet eerder in het juiste “formaat” komen, puur fysiek.

De aandacht van het kind zal versnipperd en ongericht zijn, afgeleid door alle externe prikkels en “kraaien tellen” tot het ongeveer 12 jaar oud is. Pas op deze leeftijd ontwikkelt een kind de hersencentra die verantwoordelijk zijn voor “vrijwillige aandacht”, d.w.z.. het vermogen om alle niet-essentiële zaken te verwijderen en zich te concentreren op wat nu belangrijk is. Maar ook dit wordt snel onderdrukt door de puberteit, maar daarover later meer.

Leeftijd 10 tot 12-14, d.w.z.. tot de puberteit (puberteit en het verschijnen van de “secundaire geslachtskenmerken”) wordt bepaald door het feit dat het kind voldoende duidelijke ideeën vormt over zichzelf en wat er om hem heen gebeurt, en ook over andere mensen. Het is op dit punt dat de hersenen van het kind het kind in staat stellen een “persoon” te worden, zoals wij deze term gebruiken. Op deze leeftijd kan met kinderen worden gepraat en onderhandeld op basis van logica en gezond verstand, niet door te onderhandelen over “jij geeft mij dit en ik geef jou dat”.

Enerzijds is het voor een volwassene gemakkelijker om op deze manier met een kind te praten, anderzijds wordt het kind, zoals elk individu, “zijn eigen persoon”. Kinderen proberen hun leven onafhankelijk van volwassenen te organiseren en gebruiken hun mening niet langer als absolute referentie. Voor kinderen is het duidelijk wat volwassenen van hen willen; voorlopig, zonder toekomstperspectief, hebben zij dat meestal nog niet. Het kind weet wat het voor zichzelf wil, maar het spel is nu om van de volwassene te “winnen”.

Zoals de schrijver Boris Zamyatin ooit zei: “Hoeveel je een mens ook opleidt, hij wil nog steeds goed leven.

Op deze leeftijd kan het kind beginnen zichzelf te beschermen tegen de dwingende eisen van zijn ouders door opzettelijk leugens te gebruiken, door bedrog op te bouwen volgens alle regels van strategieën en tactieken. Maar zelfs als zijn leven naar buiten toe voorspoedig is, mag hem dat niet verweten worden… Laten we niet vergeten dat elke onafhankelijkheid, en voor een kind honderd keer meer, omdat het zijn eerste ervaring is, niet voor niets wordt gegeven. Nu begint de reis van eigen makelij, met tegenslagen, verdriet van fouten en onvermijdelijke trauma’s.

Het zou nuttig zijn over dit onderwerp, indien mogelijk, een leerling van de beroemde psycholoog en practicus Vygotsky L te lezen.. Bozhovich L..”Problemen van Persoonlijke Vorming: Geselecteerde Psychologische Werken,” op het Internet, en door Dr. A. A. Kotov. Kurpatovs gelukkige kind.

Puberteit en de gevolgen daarvan voor kinderen

Ouders merken de problemen en moeilijkheden die een kind van deze leeftijd ondervindt in deze fase van het opgroeien vaak niet op. Dit gebeurt omdat de moeilijkheden van het kind niet liggen in de relatie met zijn ouders, maar met zijn ouders, die op de tweede plaats komen. Zijn interactie met de maatschappij, namelijk leeftijdsgenoten, begint. Dit is een zeer ernstig probleem voor kinderen, waar ze tot hun 14e mee te maken krijgen en geleidelijk in de puberteit komen.

Uit de waarnemingen van psychologengevestigd, dat juist op deze leeftijd de basisbehoefte van het kind is om zijn plaats in een groep te vinden. Binnen de klas begint de verdeling in groepen, met “jongens met concepten”, “nerds”, “meisjes – schatjes” en “meisjes – de hoop van de school”.

De behoefte om te clusteren is een basisbehoefte van de socialisatie van een kind. Om je nodig en gewenst te voelen, moet je jezelf “vinden” in een omgeving van anderen zoals jij. Vaak is het niet gemakkelijk; niet alle kinderen slagen erin een plaats te vinden in een geschikte groep of voelen zich op hun gemak in een groep waarin zij “passen”.

Tegen deze achtergrond, en in deze ongemakkelijke strijd om “een plaats onder de zon”, beginnen de verschillen tussen de seksen snel te groeien. Bij meisjes begint vanaf de leeftijd van 9 tot 10 jaar de puberteit, en tegen de leeftijd van 11 jaar menstrueren sommige meisjes en beginnen hun borsten zich te vormen. Jongens komen “laat” en het proces begint op 11 of 12-jarige leeftijd. Terwijl de jongens blijven spelen en in hun fantasieën blijven hangen, beginnen meisjes zich al te vormen als meisjes. Meisjes beginnen dus al het gedrag van vrouwen te imiteren, beginnen te lijken op oudere meisjes en vrouwen. In de klas ontstaan vaak conflicten tussen volwassen meisjes en jongens die nog niet in de puberteit zijn…

Op deze leeftijd ontwikkelen jongens creativiteit en origineel denken. Bij het oplossen van taken zoeken zij naar onconventionele manieren en kunnen zeer creatief zijn. Meisjes zijn conservatiever en gebruiken patronen en oplossingen op manieren die aangeleerd en bekend zijn.

Wanneer zij de leeftijd van 11-12 jaar bereiken, verschuiven de prioriteiten weer en raken jongens meer geïnteresseerd in het andere geslacht. Hun omgeving wordt concurrerender en zij willen zich onderscheiden. Beide geslachten ervaren een toename van de prikkelbaarheid van het zenuwstelsel, psychologisch ongemak en verlies van controle over emoties naarmate de hormonale schommelingen toenemen.

Lees hier meer over leeftijdsspecifieke psychologie.

Wat een kind kan leren en beheersen op de leeftijd van 10 of 12 jaar

Goede ouders zijn eerst en vooral adequate ouders, nu u al het bovenstaande heeft gelezen, moet u begrijpen welke grote moeilijkheden het kind in deze periode van opgroeien zal ondervinden. Een goede ouder helpt daarom deze moeilijkheden te overwinnen door de weg naar het succes van zijn of haar kind te effenen met positieve, motiverende versterking.

Dit kan helpen het kind te stimuleren het schoolprogramma te volgen, hoewel dit niet het belangrijkste punt is. Het belangrijkste hier is dat het kind leert een gedachte te begrijpen en zich op taken te concentreren, meer wordt er van deze leeftijd niet verlangd. Het zou ook goed zijn om de talenten van een kind te ontdekken en deze te kanaliseren via ontwikkelingskringen, secties en workshops.

Op een alledaags niveau, met de juiste benadering van leren en onderwijs, is een kind in staat tot het volgende

1. Maak de flat schoon, stofzuig, dweil de vloer, veeg het stof…

2. Gebruik de wasmachine en was kleine voorwerpen met de hand.

3. Eenvoudige tot middelmatige maaltijden koken, gebruik van fornuis, oven, magnetron en keukengerei, afwassen.

4. Zorg voor huisdieren.

5. Helpen met de zorg voor jongere kinderen.

Op het gebied van socialisatie en planning van dagelijkse activiteiten is het haalbaar en nuttig om een kind les te geven:

1. hun tijd onder controle houden door taken voor de dag toe te wijzen.

2. Opkomen voor waar ze in geloven, met argumenten en bewijzen.

3. Adequaat eerlijke kritiek accepteren en conclusies trekken.

4. Voor zichzelf opkomen in moeilijke situaties.

5. Een uitweg vinden en conflicten oplossen.

6. Verantwoordelijkheid tonen, boodschappen doen.

7. Geld beheren, leren sparen.

8. Alleen thuis blijven, zonder hun ouders voor een korte periode.

9. Het kiezen van goederen in een winkel op basis van de geleerde kenmerken, de informatie op de verpakkingen en de prijs.

Het is belangrijk om op deze leeftijd vertrouwen in uw kind te tonen, het als persoon te erkennen en dit vertrouwen te benadrukken door de bovengenoemde dingen te doen. Een kind streeft er onbewust naar zich aan te passen aan de verwachtingen van volwassenen door zich vertrouwd te voelen door een nabije volwassene.

Dit artikel is gebaseerd op een compilatie van artikelen –Bozhovich L..”Problemen van persoonlijkheidsvorming: geselecteerde psychologische werken,” de auteurs van werken over leeftijdspsychologie chukotkabezsirot.chao., van het boek “Het gelukkige kind” van Andrei Kurpatov en de onderwijspraktijk van het personeel van het Solnyshko Kindertehuis in Kazachstan.