5 tips om niet langer bang te zijn voor mensen

Sociopathie, sociofobie – een vorm van sociale onaangepastheid, dat is het vermijden van sociale verantwoordelijkheden, er is een angst voor communicatie. Het is niet alleen een “modieuze” en populaire gedragsafwijking, maar een diagnose van de sociale ontwikkeling die dissociatie, het zelfgekozen isolement van mensen aanmoedigt. Zonder andere mensen en de leefregels van de sociale omgeving is het bijna onmogelijk om te overleven, maar veel mensen bevinden zich in een kritieke situatie waarin zij bang zijn om contact met anderen op te nemen en met hen te communiceren.

Zelfkritiek en eigenwaarde – waar liggen de grenzen van het geduld

Volgens het ontwerp van de natuur is angst noodzakelijk als bescherming tegen ongewenst, gevaarlijk contact… In de huidige sociale omgeving, met steeds minder echte gevaren in de vorm van honger, ziekte en epidemieën, en gebrek aan comfortabele huisvesting, gaat alle aandacht uit naar relaties met anderen. Een concurrerende omgeving voedt individualistische neigingen, waarbij je moet vechten voor inkomen en sociale positie, prestige… Het is beter om afstand te nemen van bronnen van angst en irritatie.

Een gevoel van angst in sociale interactie gaat vaak gepaard met een grenzeloos geduld, want als je vaak en onterecht gekwetst wordt door ouders of anderen, moet je de pijnlijke klappen voor je gevoel van eigenwaarde verdragen. Iemand ontwikkelt een neiging tot zelfkritiek om de ontevredenheid van anderen te rechtvaardigen en is bang om nog een “fout” te maken. Omdat andere mensen jou niet “zomaar” de schuld kunnen geven van wat er aan de hand is… Dat kunnen ze, heel veel zelfs, want ze denken niet na over de gevolgen en de verantwoordelijkheid voor jouw lijden, ze overleven, ze komen vooruit door anderen te vernederen en te onderdrukken.

Zelfkritiek is nuttig voor rationele reflectie, Maar het mag geen instrument worden van zelfvernietiging, van onderdrukking van de eigen persoonlijkheid… U moet specifiek zijn over uw gevoelens, als u een groeiende rusteloosheid en een gevoel van angst voelt, moet u de oorzaak “vangen”: waar, waarom, om welke reden, totdat u erachter komt dat u net vergeten bent uw energierekening te betalen.

Als gevolg van intense zelfkritiek – daalt het gevoel van eigenwaarde, de persoon twijfelt aan zijn gedachten, zijn daden, zijn capaciteiten, is niet klaar om beslissingen te nemen, wil geen initiatief nemen, of verpest plotseling weer “alles”. Geen vreugde beleven aan prestaties en successen, omdat dit wordt gevolgd door een verwoestend, destructief gevoel van angst, een welverdiende straf. Hij ziet negatieve, verontrustende gebeurtenissen als het logische hoogtepunt van een hogere straf voor ingebeelde overtredingen.

Maar wegblijven van mensen is geen optie, ongeacht angsten, en onthouden dat andere mensen de bron zijn van vriendelijkheid en zorgzaamheid, steun en begrip, levensenergie. Vroeg of laat moet je de schuilplaats verlaten en een open interactie aangaan met de rest…

Je hoeft niet te schreeuwen om gehoord te worden

Men moet kiezen hoe men zijn oordelen en voorkeuren in interactie met anderen laat zien om interne barrières te overwinnen, vooral als deze in strijd zijn met familiale en sociale normen. Onnodig vermijden vijandigheid te tonen tegenover erkende familie of sociale gezagsdragers. Het was immers een deel van je bewustzijn dat je hielp jezelf te definiëren; negatieve ervaringen zijn ook nodig voor vergelijking en zelfbepaling.

1. Een destructieve, conflictueuze manier van omgaan..– Een open confrontatie is beter dan een smeulend, brandend vuur in de diepte van de familiehiërarchie. Op deze manier kunt u tenminste de fundamentele mening van elk familielid over de relatie, de gedragsregels… Conflicten kunnen een springplank zijn naar harmonie of leiden tot een breuk in de relatie als de partijen niet bereid zijn hun overtuigingen te wijzigen.Ironisch genoeg krijgen veel gezinnen na een conflictueuze, stressvolle confrontatie nieuwe stabiele kenmerken… Angsten lokken vaak conflictueus gedrag uit omdat iemand bij voorbaat zeker weet dat hij/zij genegeerd of bekritiseerd zal worden – dit is het gevolg van negatieve of onvoldoende levenservaring.

2. Een constructieve, dialogische manier van communiceren– Is het voorkeursmechanisme voor scheiding van ouders, waarbij wederzijds vertrouwen en begrip blijft bestaan en hulp en psychologische ondersteuning beschikbaar is. Werkt alleen als er wederzijds respect is en de bereidheid om “nederlaag” toe te geven, scheiding van familieleden. Maar niemand garandeert dat je voor altijd een gelukkige, partner-achtige relatie zult behouden, het is het beste om niet te ontspannen. Deze manier van communiceren “neutraliseert” het best situationele en prospectieve angsten omdat veel van de fouten en twijfels die inherent zijn aan een conflictuele manier worden weggenomen.

3. De conformistische manier, ingekapseld in de familie of het collectief..– Zelfverloochening, gehoorzaamheid aan eisen ten gunste van een innerlijk verlangen om het evenwicht te bewaren, om tegenstrijdigheden te vermijden. Waarschijnlijk de gevaarlijkste optie voor het behoud van onafhankelijkheid en het overwinnen van angsten is wanneer iedereen blij is met de schijnbare orde en harmonie. En in feite is het de verkeerde, onnatuurlijke manier om binnen een familie of een monolithisch collectief te blijven.

Het ding dat we het meest vrezen is onze eigen schaduw

Deze volkswijsheid illustreert het best de aard van angst – meestal zijn we bang en nerveus vanwege de beelden die in onze hersenen bestaan, niet in de werkelijkheid. De hoofdoorzaak van aanhoudende angst zijn terugkerende negatieve emoties, die ons hebben “bewezen” dat er agressors en schurken rondlopen, en dat verzet zinloos is.

Er is geen mens in de wereld die niet bang is, tenzij hij enkele delen van de hersenschors of mentale functies heeft geatrofieerd… Alle gewone mensen, ongeacht inkomen en sociale status, zijn voortdurend bang en ervaren angst, omdat dit een normale beschermende functie van de psyche is. Alleen zij hebben geleerd hun macht en hun angsten te beheersen. Denkt u echt dat twee politici, die de belangen van miljoenen mensen achter zich hebben, elkaar enthousiast de hand schudden en niet bang zijn voor de uitkomst van de onderhandelingen?.

Angst voor communicatie en sociale interactie is sterk gerelateerd aan het niveau van zelfbeschikking, wat wijst op de rijping van het individu en de ontwikkeling van zelfbewustzijn. Wat niet kan worden beoordeeld aan de hand van leeftijd of andere kwantitatieve parameters, maar aan de hand van de behaalde resultaten in onderwijs, carrière, creativiteit, eigen gezin en andere levenssferen. Zo zijn drie diploma’s van hoger onderwijs geen indicator van zelfbeschikking en persoonlijke ontwikkeling, maar professionele prestaties, zelfverwezenlijking in de gekozen sfeer bevestigen het vermogen om ondanks twijfels en angsten te handelen.

Tekenen van succesvolle persoonlijke ontplooiing en zelfbeschikking, die bijdragen tot het overwinnen van sociale angsten:

1. Op het niveau van gevoelens en emoties– Het overwinnen van collectieve, familiale gehechtheid, waarbij hechte gevoelens worden vervangen door vriendschap, carrière, creativiteit, de eigen familie. Je blij, gelukkig, euforisch voelen over je eigen prestaties in studie, werk, relaties, na het zelfstandig oplossen van moeilijke problemen.Wanneer angst voor de resultaten van het werk wordt vervangen door trots op een perfect voltooide taak, ontstaat zelfvertrouwen in de eigen kennis en vaardigheden. Wanneer fouten worden gezien als een onvermijdelijk onderdeel van het communicatieve, wetenschappelijke en productieve proces.

2. Op het niveau van het denken– Geplande ontwikkeling op het gekozen gebied, inzicht in de plannen op korte en middellange termijn, het vermogen om strategisch te plannen en de nodige aanpassingen door te voeren. Successen in het onderwijs of in het bedrijfsleven die niet te danken zijn aan de steun van vrienden of ouders, maar aan eigen keuzes en inspanningen.Vermogen tot zelfreflectie en reflectie, om adequate parameters van zelfkritiek en zelfbeoordeling te vormen. De meest kwetsbare temperament- en karaktertrekken identificeren die twijfels en angsten opwekken.

3. Op het niveau van actie en gedrag– Zelfstandig leven op gebieden als dagelijkse uitgaven, het onderhouden van een gezin, het vervullen van werkverantwoordelijkheden, deelname aan creatieve projecten, enz. Ambitieuze langetermijnplannen roepen plezier op, een gevoel van groeiende verantwoordelijkheid, waarbij angst eerder een indicator is van mogelijke mislukking dan een systematische “ik en zij”-confrontatie.

4. Op relationeel niveau– Je kiest je eigen richting, ouders en anderen begrijpen en accepteren je recht op zelfbeschikking en steunen je keuzes, proberen niet om uitgaven of nieuwe kennissen te controleren en te reguleren. Vaker wel dan niet komen onze angsten juist voort uit het gedrag van anderen en hun reactie op onze woorden en daden. als je niet meer bang bent voor mensen, verdwijnen de meeste andere angsten vanzelf… Als een werknemer bijvoorbeeld bang is om berispt te worden door zijn baas, bang is om naar zijn werk te gaan, bang is om een fout te maken, bang is om gestraft te worden… Als een team een constructieve houding heeft, is de uitvoerder niet bang voor mogelijke fouten of berispingen, en voert hij de taak beter en doeltreffender uit.

Blokken, barrières, ankers

Er zijn vele definities voor interne blokkades: barrières, ankers, triggers die angsten en onzekerheden oproepen, het proces van zelfreflectie en zelfbeschikking belemmeren, volledige communicatie verhinderen…

1. “Staging.”– Beangstigende situaties kunnen worden geoefend en elke persoon of elk meubelstuk kan worden gebruikt als bron van angst. Richt u tot de voorzitter: “Beste professor, ik kan u niet verslaan met existentiële filosofie, maar ik zal proberen al uw vragen te beantwoorden”. Een uitstekende follow-up: neem uw eigen dialoog op video op, zodat u eventuele hiaten in uw gedrag, gebaren of intonatie van buitenaf kunt vaststellen.

2. “Een vergelijking met twee onbekenden”– Angst is vaak gebaseerd op het onbekende, de onvoorspelbaarheid van de situatie, maar in sommige gevallen genereert een vooraf bekend scenario juist een golf van angst. Om angst te identificeren moet je dus de bron ervan achterhalen: begrijp ik waar ik bang voor ben of niet?? zo ja, hoe gevaarlijk is het dan echt??

3. Een “oprechte bekentenis”– Een goede manier om dit te doen is om vóór een belangrijk gesprek toe te geven dat je erg nerveus bent en je zorgen maakt over de uitkomst, die voor jou erg belangrijk is. De meeste mensen zullen proberen je te helpen je verlegenheid of angst te overwinnen als ze bereid zijn een zinvol, productief gesprek te voeren. Zo zal een eenvoudige bekentenis dat dit “mijn eerste sollicitatiegesprek” is, u zeker helpen te kalmeren en te ontspannen.

4. “De marathonafstand– als er een specifieke “eindstreep” is, een persoon waar je bang voor bent, moet je de afstand geleidelijk verkleinen. Probeer bijvoorbeeld uw chef elke dag van de week een nieuwe vraag of suggestie te stellen. Let op zijn en uw eigen reacties, probeer nieuwe manieren van communiceren, denk aan kameraad Novoseltsev en zijn “inventieve”, “geestige” opmerkingen. Programma maximum – rustig praten over relevante zakelijke aangelegenheden, het vermogen om beredeneerde antwoorden te geven en zijn mening te verdedigen. Hetzelfde geldt voor “enge” familieleden, als de persoon zo ontoereikend is dat hij je in een paniekaanval drijft, moet je gewoon afstand nemen, dat gebeurt.

5. “Mijn invloedszone– Mensen overschatten vaak het belang van hun fouten, in feite is ons verantwoordelijkheidsgebied veel bescheidener… Beoordeel acties, niet de persoonlijkheid. Leer de grenzen en gevolgen van je acties in te zien, in plaats van in zelfkritiek en zelfspot te vervallen. Bijvoorbeeld: “Ik heb een slecht rapport dat volgende week opnieuw gemaakt kan worden” in plaats van “Ik ben een stom nutteloos wezen dat nooit iets gedaan krijgt”.

Brené Brown, PhD, professor aan de Universiteit van Houston, onderzoekt de kwesties rond gevoelens van schaamte en kwetsbaarheid die van invloed zijn op een bevredigend levensgevoel. In 2015 richtte ze het online onderwijsplatform COURAGEworks op om psychologen en psychotherapeuten te trainen in haar methoden om met schaamte en kwetsbaarheid om te gaan. Haar boeken Great Daring en Gifts of Imperfection haalden in 2013 de bestsellerlijst van de New York Times.

Volgens haar wordt de angst versterkt door het aandringen om er vanaf te komen, omdat dit gevoel net zo goed gerealiseerd moet worden als vreugde of verrassing, dankbaarheid of afkeer. Het is dus niet nodig om de angst voor communicatie weg te nemen of te verbergen, maar om meer contact, niet-standaardsituaties te vinden, om praktische reactiemechanismen te ontwikkelen.