De 9 beste medicijnen tegen tics (ticosis hyperkinesia)

Voordat een patiënt die aan tics lijdt een behandeling krijgt aangeboden, moet hij niet alleen door een huisarts, niet alleen door een neuroloog, – maar ook door een specialist van het Centrum voor Extrapyramidale Stoornissen worden onderzocht. Er zijn zulke centra in elke grote stad, want tics behoren tot de extrapyramidale hyperkinesieën… Om echte tics te onderscheiden van denkbeeldige, zoals hysterische tics, zijn soms langdurige onderzoeken nodig. Allereerst moet een tic een echt onwillekeurige beweging zijn die onnodig en overbodig is. De tic moet het gevolg zijn van een laesie in het extrapyramidale zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor onbewuste bewegingen.

Over onbewuste bewegingen

Veel mensen zonder medische en biologische opleiding begrijpen niet goed wat een onwillekeurige beweging is… Sommigen zeggen dat de beweging helemaal niet mogelijk is, want als iemand bewusteloos ligt “beweegt hij niet”. Het is niet echt zo. Naast deze bewegingen, die gecontroleerd worden door onze wil, is er een parallel zenuwstelsel, waarvan we ons niet bewust zijn. Het wordt extrapyramidaal genoemd omdat het buiten de controle ligt van de piramidale baan waar al onze gecontroleerde bewegingen doorheen gaan…

Het extrapyramidale systeem is verantwoordelijk voor dezelfde spieren – armen, benen, romp. Maar het doet dat snel en neemt zo nodig de controle over de spieren over van het bewustzijn, van de hersenschors… Een eenvoudig voorbeeld, bij iedereen bekend. Je glijdt uit op het ijs, maar je valt niet… Je sloeg plotseling en scherp met je armen, boog, “danste” een paar seconden en hervond je evenwicht. Het gebeurt uit het niets: je kunt je de opeenvolging van bewegingen die je je onbewust herinnert niet eens meer herinneren en reproduceren, maar het herstelt de positie van je zwaartepunt.

Hier is een voorbeeld van hoe het extrapyramidale systeem werkt om het evenwicht te herstellen in een noodsituatie. Maar soms loopt het uit de hand en tics of tic-hyperkinesis is een voorbeeld van een stoornis van dit systeem. De algemene naam voor deze hyperkinesieën is dyskinesie, en de tic is niet de enige aandoening onder hen. Deze omvatten tremor, athetose, chorea, myoclonieën en andere zeldzame aandoeningen die worden bestudeerd door neurologen die gespecialiseerd zijn in extrapyramidale aandoeningen.

Elke hyperkinese heeft zijn eigen motorisch “patroon” en is moeilijk te verwarren met een andere… Bijvoorbeeld, de tremor die we allemaal kennen is het fijne trillen van de nek, het hoofd, de vingers. Parkinson tremoren zijn ritmische bewegingen aan de basis van de duimen, zoals “munten tellen”. Athetosis, dat zelden voorkomt als een complicatie van encefalitis, is een langzame, wiebelende, wormachtige beweging van kleine spieren, zoals de vingers… Wat is tic, of ticosis hyperkinesis??

Wat zijn tics??

Een tic is een enkele beweging of groep van bewegingen die schokkerig worden uitgevoerd, die geen ritme hebben, en waarbij individuele spieren of spiergroepen bij deze activiteit betrokken zijn. Tijdens een tic wordt andere, normale spieractiviteit gerealiseerd. Dus een tic kan voorkomen bij iemand die loopt, schrijft, praat… Tikonic hyperkinesis wordt “tijdelijk” opgelegd en verlaat dan de persoon.

In sommige gevallen kunnen tics ook lijken op een opzettelijke beweging en kan de lijder er zelfs mee worstelen, met veel succes. Door pure wilskracht kunnen zij de impulsieve beweging enkele seconden of zelfs een minuut onderdrukken, maar dan neemt de interne strijd geleidelijk toe en barst de tic weer los. Soms beschrijft de patiënt dat hij de beweging zo graag wil dat de behoefte bijna onweerstaanbaar is…

De tics van elke patiënt worden met een bepaalde frequentie herhaald en dit “repertoire van tics” is ieders eigen, individuele. Het feit dat ze tijdens de slaap niet verdwijnen, maar in hun eigen tempo blijven verschijnen. Wat zijn ticosis hyperkinesias?? Hun indeling is nogal ingewikkeld, dus daar zullen we niet op ingaan; laat specialisten zich hiermee bezighouden.

Laten we alleen zeggen dat tics eenvoudig en complex zijn. Eenvoudige tics worden gekenmerkt door een enkele beweging, sensatie of kreet (vocale tics). Bijvoorbeeld, een motorische tic, een eenvoudige tic, is het samenknijpen van de ogen, het ophalen van de schouders… Een complexe motorische tic is de herhaling van een gebaar dat je ziet, jezelf op de borst slaan met je vuist, d.w.z. bewegingen maken die al het werk van verschillende groepen gecoördineerde spieren vereisen. De eenvoudige spiertik, bijvoorbeeld, kan ook plotseling of zeer snel zijn; hij wordt een klassieke tic genoemd. Snelle tics zijn vaak snel en gemakkelijk op te lossen en kunnen met een sterke wil onder controle worden gehouden. Maar de langzame tic, die dystonisch wordt genoemd, is praktisch buiten de controle van de patiënt… Dit zijn bijvoorbeeld aanhoudende verstijving van de ogen of blefarospasme.

Er zijn auditieve of vocale tics… Deze omvatten snuiven, hoesten en fluiten, grommen en zelfs een onweerstaanbare drang om obscene of vreemde woorden uit te spreken (coprolalie of echolalie). Er kan sprake zijn van een sensorische tic met een sterke sensorische component. De patiënt begint een onaangenaam en vreemd gevoel te ervaren dat gewoon om een soort beweging vraagt…

Over de oorzaken van tic-neigingen

Waarom komen tics voor?? Ze treden vaak primordiaal op, d.w.z. zonder onderliggende ziekte, en beginnen meestal in de kindertijd of later in de adolescentie. Soms verdwijnen dergelijke tics later, en dit zou een variant kunnen zijn van de rijpende verbindingen tussen verschillende delen van het centrale zenuwstelsel: frontale cortex, basale extrapyramidale ganglia, en limbisch systeem. Jongens hebben twee keer zoveel kans op tics als meisjes. Een van de bekendste van de verschillende hyperkinesieën en tics is het syndroom van Tourette (de la Tourette), waarbij sprake is van een combinatie van motorische tics, d.w.z. motorische tics, en vocale tics, d.w.z. vocale tics, die op verschillende momenten kunnen voorkomen.

Men denkt dat het optreden van het syndroom van Gilles de la Tourette te wijten is aan een genetisch defect. De tics veranderen met de tijd; in de adolescentie en de jeugd zijn ze al zwakker dan in de adolescentie. En op volwassen leeftijd stoppen tics heel vaak zonder behandeling. Als ze niet verdwijnen, worden ze sterk verminderd. Niet alleen neemt de intensiteit ervan af, maar de patiënt raakt er ook aan gewend, zodat aanhoudende tics minder schadelijk zijn voor de levenskwaliteit dan nieuwe tics die net begonnen zijn. Bij een derde van de patiënten kunnen tics echter de rest van hun leven blijven bestaan, maar ze leiden zelden tot blijvende invaliditeit: mensen passen zich goed aan dwangmatige bewegingen aan. Een stressvolle situatie lokt altijd een toename van tics uit, en dit bepaalt een van de soorten behandeling – voorschrijven van antidepressiva.

Artsen hebben vastgesteld dat patiënten met veel voorkomende ticosegerelateerde hyperkinesieën, en vooral het syndroom van Gilles de la Tourette, psychiatrische afwijkingen vertonen. Deze omvatten obsessief-compulsieve of compulsieve stoornis, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit en andere stoornissen. Daarom worden aan deze patiënten ook geneesmiddelen uit de psychiatrische praktijk voorgeschreven, bv. neuroleptica en vooral in ernstige gevallen. Secundaire tics, eerder dan primaire tics, kunnen worden veroorzaakt door verschillende ziekten en verwondingen. In het geval van tics kan de patiënt lijden aan postnataal trauma aan het centrale zenuwstelsel of medicijnen gebruiken zoals psychostimulantia, anti-epileptica of neuroleptica. Encefalitis en cerebrale vaatziekten, acute en chronische vergiftiging zijn vaak de oorzaak van extrapyramidale hyperkinesie in het algemeen en tics in het bijzonder.

Behandeling met medicijnen

Al het bovenstaande bevestigt de grote dubbelzinnigheid van het probleem van tics. Soms hebben ze helemaal geen behandeling met medicijnen nodig, maar moeten ze gewoon een einde maken aan overtraining of, bij volwassenen, stoppen met roken en sterke koffie drinken. Hoewel het tegenwoordig niet ongewoon is dat tieners niet alleen roken en koffie misbruiken, maar ook ernstige verslavingen hebben – van chemische zoutverslaving tot alcoholisme.

Als tics echter toch behandeld moeten worden, moet het therapieprogramma langdurig zijn. En wanneer een specialist zich ertoe verbindt een dergelijke patiënt te behandelen, kan hij nooit van tevoren zeggen wanneer de patiënt van zijn ziekte afkomt. In ieder geval kan de behandeling van tics niet korter zijn dan 3-4 maanden en duurt soms meerdere jaren. Matige tics worden behandeld met benzodiazepines; in Nederland worden geneesmiddelen gebruikt die het metabolisme van gamma-aminoboterzuur veranderen. Matige ticose hyperkinesieën vereisen het voorschrijven van milde neuroleptica, of zelfs atypische medicijnen uit deze groep.

Bekijk de meest effectieve medicijnen die artsen voorschrijven voor verschillende soorten tics. Veel van deze geneesmiddelen, zoals neuroleptica of anti-epileptica, kunnen niet zonder recept in de apotheek worden gekocht. Elk geneesmiddel wordt eerst beschreven met zijn INN of internationale algemene benaming. Vervolgens wordt, indien beschikbaar, de naam van het oorspronkelijke geneesmiddel vermeld, gevolgd door de generieke geneesmiddelen, of kopieën daarvan. Ook wordt de prijs (of het bereik) per verpakking gegeven, die geldig is voor alle apotheken van alle eigendomsvormen in de Nederlands Federatie voor het najaar van 2019.

De lijst van geneesmiddelen geeft geenszins de rangorde, het belang of de populariteit weer. Hun volgorde is in willekeurige volgorde. En laten we het overzicht beginnen met de medicijnen die in de mildste gevallen worden gebruikt en vaak tot succes leiden. Deze medicijnen behoren tot de GABA-erge groep.

Beste geneesmiddelen voor tics (ticosis hyperkinesia)

Nominatie	plaats	productnaam	prijs
GABA-erge geneesmiddelen	1	Gopanthenic zuur (Pantogam, Gopantam)	456€
2	Aminofenylboterzuur (Noophen, Anviphen, Phenibut)	1 150€
Anticonvulsiva	1	Clonazepam	148€
2	Topiramaat (Topamax, Maxitopyr, Topalepsin, Toreal)	772€
3	Levetiracetam (Keppra, Levitinol, Epitherra)	316€
4	Valproïnezuur (Depakine chrono, Convulex, Convulsophine)	214€
Neuroleptica	1	Haloperidol	28€
2	Risperidon (Rispolet, Risset, Torendo, Speridan)	244€
3	Tiaprid (Tiapridal)	1 309€

GABA-erge geneesmiddelen

Deze geneesmiddelen werken zachtjes en zijn vooral aangewezen in de beginstadia van ticotische hyperkinesieën, in de kleuter- en lagere schoolleeftijd. De geneesmiddelen werken op dezelfde ionenkanalen als gamma-aminoboterzuur, een remmende mediator in het centrale zenuwstelsel. Toediening van deze geneesmiddelen leidt tot verhoogde intellectuele functies, verhoogt de motivatie, vermindert symptomen van asthenie en prikkelbaarheid. Bij kinderen worden deze medicijnen gebruikt om gevoelige en lichte tics en stotteren te behandelen. Echter, voor de wrijving.Deze geneesmiddelen worden niet gebruikt bij gebrek aan bewijs. Het is dus mogelijk dat de positieve effecten verband houden met het optimaliseren van slaappatronen, rust en slaapkwaliteit bij adolescenten. Als de aanvankelijke ticotische stoornis niet kan worden behandeld door medicatie voor te schrijven, moet de behandeling na een maand of twee worden herzien en moet, indien nodig, een medicatie worden gekozen uit de andere groepen van anticonvulsiva of neuroleptica, maar altijd na raadpleging van een psychiater en een specialist in extrapyramidestoornissen.

Gopanteninezuur (Pantogam, Gopantam)

Populariteit Rating:* 4.9

Pantogam en zijn analogen zijn zeer populair bij binnenlandse pediatrische neurologen en psychiaters. Maar het op grote schaal voorschrijven zegt niet dat een geneesmiddel “het beste” is. Indrukwekkende reeks indicaties: van fysieke overbelasting en koperstofwisselingsstoornissen tot mentale retardatie, stotteren, tics, epilepsie en hersenverlamming. De lijst van aanwijzingen gaat maar door. Het wordt gebruikt om effecten van intracranieel trauma, hyperactiviteit en incontinentie, neurotische stoornissen en aandachtstekortstoornissen te behandelen. Pantogam behandelt ook verschillende tics bij kinderen en adolescenten, en kan worden gebruikt bij volwassenen.

Het product is verkrijgbaar als tablet en als siroop. Een verpakking van 50 tabletten van 500 mg Pantogam kost tussen 550 en 870 roebel.leu. De prijs van de siroop is ongeveer gelijk; een pak siroop van 100 ml kost 330 tot 600 €.. Een enkele dosis voor kinderen is meestal één tablet of maximaal 5 ml siroop. De dagelijkse dosis voor volwassenen mag voor kinderen niet meer bedragen dan 30 ml, d.w.z. 6 tabletten, of 3 gram van het geneesmiddel. De dosis voor volwassenen is hetzelfde, de kuur duurt 1 tot 6 maanden.

Voordelen en nadelen

Pantogam heeft één groot nadeel dat wellicht zwaarder weegt dan de voordelen: het gebrek aan bewijs en de weigering van het gebruik ervan in westerse landen en in Japan. Pantogam is daar sinds 1990 verboden. Een aantal fatale complicaties of een ernstige verslechtering van de toestand van patiënten met het Rett-syndroom zijn opgetreden na de inname ervan. Er is slechts een kleine hoeveelheid controversieel werk over de doeltreffendheid van Pantogam in de wereldwijde medische literatuur. Wereldgezondheidsorganisatie beveelt het niet aan (het is onbekend), in de VS is het onbekend. Bijgevolg is er geen bewezen doeltreffendheid van het geneesmiddel en zijn analogen voor tics. Als een arts dit geneesmiddel voorschrijft, is het daarom raadzaam met de arts te praten en de reden voor de aanbeveling te achterhalen.

Aminofenylboterzuur (Noophen, Anviphen, Phenibut)

Populariteit Rating:* 4.8

Noophen en zijn analogen worden geclassificeerd als psychostimulantia en nootropica. Naast ticosis hyperkinesis wordt het door onze artsen voorgeschreven voor overvloedige emotionele stoornissen, angst en ontwenning, enuresis en neurose, stotteren en slaapstoornissen. Sommige deskundigen schrijven het ook voor bij de ziekte van Menière, duizeligheid en andere vestibulaire stoornissen. Soms wordt het zelfs gebruikt als een behandeling voor reisziekte en reisziekte. Noophen bestaat uit aminofenylboterzuurhydrochloride, en heeft een kalmerend en stimulerend effect.

Het wordt oraal ingenomen na de maaltijd, driemaal daags 1-2 tabletten bij volwassenen. De dosering voor kinderen wordt bepaald door de kinderarts, meestal driemaal daags een tablet, en niet meer dan één. Noophen wordt geproduceerd door het Letse bedrijf Olainfarm. Het is het duurste preparaat op de markt van alle aminofenylboterzuurpreparaten. De kosten van een verpakking van 20 tabletten Noophen variëren van 900 tot 1400 roebel.Leu. Het binnenlandse geneesmiddel Anvifen heeft een prijs van 300 tot 500 roebel., En de goedkoopste analoog wordt beschouwd als binnenlandse Phenibut. Het kan gekocht worden voor minder dan 100 rbl.. Voor hetzelfde pakket.

Voordelen en nadelen

De situatie met fenibut (Noophen) is internationaal dezelfde als met gopantheninezuur. Wij gebruiken het zeer breed, niet alleen voor de behandeling van tics, maar om angst te verlichten, om slapeloosheid te behandelen, duizeligheid. Het is zeker effectief, want in Europa wordt gemeld dat het verslavend is. Er zijn echter geen gerandomiseerde klinische proeven uitgevoerd volgens alle regels, en het komt in geen enkele internationale richtlijn voor. Het wordt in geen van de Cochrane reviews en evidence-based medicine protocollen genoemd, de Amerikaanse Federal Drug Administration (FDA) heeft geen gegevens over dit geneesmiddel, en de Wereldgezondheidsorganisatie heeft het niet opgenomen in haar aanbevelingen voor de behandeling van tics.

Anticonvulsiva

Anticonvulsiva of anticonvulsiva zijn de tweedelijnsbehandeling voor ticosehyperkinesieën, en in de internationale praktijk zijn zij de eerstelijnsbehandeling, omdat de GABA-werkende geneesmiddelen alleen in de Nederlands Federatie en de voormalige GOS-landen worden gebruikt en het gebruik ervan niet is aangetoond. Dus als de niet-medicamenteuze manieren van een patiënt om tics en andere hyperkinesieën aan te pakken niet succesvol zijn, worden hem anticonvulsiva voorgeschreven. Hier zijn enkele van deze.

Clonazepam

Populariteitscijfer:* 4.9

Het anti-epilepticum Clonazepam heeft praktisch geen commerciële generieke namen en is goedkoop: van 90 tot 120 roebel. voor 2 mg tabletten in een hoeveelheid van 30. Clonazepam is zelden in de apotheek verkrijgbaar en wordt alleen op recept verkocht. Deze drug is een benzodiazepine derivaat, heeft ook hypnotische en centrale myorelaxerende effecten en heeft een lichte invloed op de GABA mediator, waardoor de overdracht van zenuwimpulsen wordt vertraagd. Al deze middelen helpen emotionele nood te verminderen, verminderen angst en vrees, verdoven de patiënt en hebben een anticonvulsieve werking. Dit alles onderdrukt de spontane activiteit die optreedt bij tics… Natuurlijk wordt het het meest gebruikt bij epilepsie, maar het wordt ook voorgeschreven bij ticose hyperkinesieën. Andere zeldzame indicaties zijn somnambulisme, slapeloosheid, psychomotorische agitatie.

Wat het doseringsschema betreft, mag de startdosis voor volwassenen niet hoger zijn dan 1,5 mg per dag, verdeeld in drie doses. Er zijn specifieke plannen voor de behandeling van tics met Clonazepam, dus we zullen niet de exacte dosering geven.

Voordelen en nadelen

Clonazepam heeft een aantal ernstige contra-indicaties voor gebruik. Vooral ernstige ademnood, ernstige depressies… Dit laatste is overigens niet ongewoon bij patiënten met ernstige tics, maar toediening van clonazepam bij dergelijke patiënten kan zelfmoordneigingen verergeren. Clonazepam mag niet worden ingenomen door zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven en er zijn een aantal aandoeningen waarbij het met voorzichtigheid moet worden ingenomen. Het wordt bijvoorbeeld afgeraden bij acute bronchitis en longontsteking omdat het de hoestreflex onderdrukt en de infectieuze schade aan het bronchopulmonale systeem kan verdiepen.

Topiramaat (Topamax, Maxitopyr, Topalepsin, Toreal)

Populariteitscijfer:* 4.8

Topamax is een modern anti-epilepticum dat wordt geproduceerd door Janssen cilag, en 60 capsules van 25 mg elk kunnen worden gekocht in apotheken van 600 tot 1700 roebel.. Dit geneesmiddel wordt gebruikt als monotherapie bij patiënten met ticose hyperkinesieën, en wordt voorgeschreven in bepaalde doseringen, die niet zo groot mogen zijn. Zo is de minimale effectieve dosis van het geneesmiddel in verschillende vormen bij patiënten met epilepsie 200 mg per dag, maar de aanvangsdosis kan nog lager zijn. Dit is een 25 mg tablet voor het slapen gaan gedurende een week. Als het werkt, kan het stoppen bij deze lage dosis. Maar in ieder geval mag de maximale dagelijkse dosis niet hoger zijn dan 500 mg, ofwel 20 tabletten. Dit is een zeer hoge dosis en wordt gebruikt bij patiënten met epilepsie, en bij mensen met tics zijn er speciale voorschriften voor Topamax. Het wordt ook gebruikt ter voorkoming van migraineaanvallen.

Voordelen en nadelen

Topiramaat wordt goed verdragen en heeft weinig bijwerkingen. De meest voorkomende zijn verminderde concentratie, slaperigheid, verminderde eetlust, emotionele labiliteit en gewichtsverlies. Deze effecten zijn echter dosisafhankelijk en treden eerder op bij patiënten met ernstige epilepsie wanneer topiramaat in relatief hoge doses wordt voorgeschreven. Bij extrapyramidale hyperkinesieën zijn de doses niet zo hoog, zodat het gebruik ervan vrij veilig is.

Levetiracetam (Keppra, Levitinol, Epitherra)

Populariteitscijfer:* 4.7

Veel anti-epileptica hebben in hun officiële gebruiksaanwijzing geen specifieke indicatie of dosering voor ticosehyperkinesieën. Zo vermeldt de officiële gebruiksaanwijzing van levetiracetam, of het geneesmiddel Keppra, zes verschillende indicaties voor gebruik, maar alle betreffen enige vorm van epilepsie. In het geval van extrapyramidale pathologie leren artsen over het voorschrijven van een geneesmiddel via “hun eigen kanalen”: symposia, congresmateriaal, presentaties, speciale tijdschriften. Enkele jaren later wordt deze indicatie officieel opgenomen in de bijsluiter.

Levetiracetam is zeer goed oplosbaar en heeft dezelfde dosisgelijkwaardigheid wanneer het intraveneus wordt toegediend en als tablet wordt ingenomen. Maar in het geval van tics, schrijft de arts bijna altijd alleen pillen voor… Het wordt gebruikt voor de behandeling van extrapyramidale pathologie in een dosering van 500 mg per dag, verdeeld in twee doses bij gebruik als monotherapie. De instructies van de neuroloog op de afdeling extrapyramidale stoornissen moeten echter worden gevolgd om de minimale effectieve dosis van het geneesmiddel in te nemen.

Keppra wordt vervaardigd door het Belgische bedrijf USB-Pharma. Een verpakking van 30 tabletten voor een maand gebruik kost in oktober 2019 tussen 1.300 en 1.800 roebel.. De goedkoopste binnenlandse levetiracetam is de halve dosis, d.w.z. 250 mg nr. 30, en kost 310 roebel.. per verpakking, bij de apotheek medicijnen bestelservice. Dit is een INN generieke levitrazetam die door de binnenlandse onderneming Ozon Ltd. wordt geproduceerd.

Voordelen en nadelen

Keppra is zeer effectief, maar zoals elk modern anti-epilepticum heeft het ernstige contra-indicaties. Het mag niet worden gebruikt bij kinderen jonger dan vier jaar en ouderen, het wordt niet aanbevolen bij chronisch progressief nierfalen. Wat betreft het voorschrijven van levetiracetam aan zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, kan het middel in sommige gevallen worden gebruikt, maar alleen onder speciaal medisch toezicht en wanneer de voordelen van het gebruik van het middel groter zijn dan de mogelijke schade van het middel voor de ontwikkeling van het kind.

Ondanks de verslechtering van de levenskwaliteit zijn tics echter niet levensbedreigend, en zwangere vrouwen met tics kunnen tijdens de zwangerschap op andere geneesmiddelen overgaan. Bovendien is zwangerschap in sommige gevallen gunstig, hetgeen leidt tot een aanzienlijke verbetering van het ziekteverloop en soms tot een volledig herstel, aangezien de etiologie en pathogenese van tic-hyperkinesie nog niet volledig worden begrepen.

Wanneer u Keppra gebruikt, denk er dan aan dat het de volgende bijwerkingen veroorzaakt: hoofdpijn, nasofaryngitis, slaperigheid, duizeligheid en vermoeidheid. Natuurlijk zijn andere symptomen zoals eosinofilie, depressie, dubbelzien en duizeligheid zeldzaam, dus behandeling met levetiracetam moet altijd onder toezicht van een arts plaatsvinden. En tenslotte. Het anti-epilepticum levitrazetam mag niet worden verward met Levitra (vardenofil), een geneesmiddel voor de behandeling van erectiestoornissen bij mannen.

Valproïnezuur (Depakine chrono, Convulex, Convulsophine)

Populariteitscijfer:* 4.6

Depakine chrono dringt net als andere valproaten goed door in de hersenen en het hersenvocht, waar het een concentratie van 10% in het serum heeft. Het geneesmiddel wordt gebruikt voor de behandeling van vele ticosis hyperkinesias en vrij ernstige convulsieve epileptische aanvallen, ook bij kinderen. Het is geïndiceerd voor volwassenen en kinderen ouder dan 6 jaar en bij de behandeling van tics kan het zowel als monotherapie als in combinatie met andere geneesmiddelen worden gegeven. Naast zijn anticonvulsieve werking heeft Depakine een kalmerend en centraal myorelaxerend effect, waardoor de dwarsgestreepte musculatuur wordt ontspannen.

Het moet worden gegeven in de door de arts voorgeschreven dosering, maar een begindosering van 5 tot 10 mg per kilogram lichaamsgewicht wordt aanbevolen. Het kan na een week met 5 mg worden verhoogd tot het een bevredigend effect heeft. Voor volwassen patiënten die 60 kg of meer wegen, is de gemiddelde dagelijkse dosis voor langdurige behandeling 20 mg/kg, d.w.z. 1,5-2 g/dag. Depakine chrono wordt geproduceerd door de Franse onderneming Sanofi, en een pakje met 30 pillen van 500 mg kost 200 tot 650 roebel.leu.

Voordelen en nadelen

Valproaten hebben, ondanks hun duidelijke klinische werkzaamheid, een vrij lange lijst van contra-indicaties en een indrukwekkende lijst van bijwerkingen. Behalve standaardovergevoeligheid voor het preparaat zijn de belangrijkste contra-indicaties voor het gebruik van Depakine: chronische en acute hepatitis, ernstige leverziekten, valproaatintolerantie bij naaste familieleden van patiënten, acute chronische pancreatitis, sommige erfelijke mitochondriale ziekten, erfelijke veranderingen van de ureumsynthese, zwangerschap, kinderen jonger dan 6 jaar.

Bij combinatie van Depakine chrono met een ander anticonvulsivum is grote voorzichtigheid geboden bij tikonische hyperkinesieën – een andere behandelingsweg kan de voorkeur verdienen. Verhoogt het risico op leverschade aanzienlijk. Het product kan bijwerkingen hebben zoals bloedarmoede, verminderde bloedplaatjes en kan zelfs tremoren en extrapyramidale stoornissen veroorzaken, in welk geval het moet worden gestaakt. Depakine chrono kan omkeerbare of zelfs permanente doofheid, pleurale effusie en andere vrij ernstige bijwerkingen veroorzaken.

Neuroleptica

Geneesmiddelen uit de neurolepticagroep worden vrij vaak gebruikt in ernstige gevallen van verschillende veel voorkomende soorten complexe tics, waarbij niet-drugsmethoden en geneesmiddelen uit andere groepen slecht helpen. Het meest gebruikte geneesmiddel is haloperidol, waarmee 70% van de patiënten in remissie komt of de frequentie en duur van de aanvallen duidelijk afneemt. Middelen als fluorofenazine en pimozide worden ook gebruikt in combinatietherapie, maar worden beter verdragen dan haloperidol omdat zij een veel geringer kalmerend effect hebben en dit is van bijzonder belang voor behandeling op langere termijn. Het nadeel is dat ze zeer zelden in de apotheek verkrijgbaar zijn, en we zullen ze hier niet beschrijven. De behandeling wordt gewoonlijk gegeven tijdens een acute fase van de ziekte of gedurende een langere periode, ongeacht het stadium van de ziekte. Bij gestage verbetering wordt de neuroleptische dosis geleidelijk verminderd en vervolgens helemaal ingetrokken. Laten we eens kijken naar de meest effectieve geneesmiddelen uit de neuroleptische groep voor het verminderen van de symptomen van ticotische hyperkinesis.

Haloperidol

Populariteitscijfer:* 4.9

Haloperidol is een van de “grote neuroleptica” die grote en huidige geestesziekten behandelen zoals schizofrenie, delirium, diverse gedragsstoornissen. Maar een van de officiële indicaties voor het voorschrijven van haloperidol is meervoudige motorische tics die gepaard gaan met stereotypen van vocale spraak, d.w.z. ernstig syndroom van Gilles de la Tourette. Het is een butyrofenon derivaat, verkrijgbaar in zowel tablet- als ampulvorm. Het beïnvloedt dopamine receptoren, die geblokkeerd worden waardoor een antipsychotisch effect ontstaat. Door in te werken op structuren van de hypothalamus, verlaagt het de lichaamstemperatuur, vermindert het de kokhalsreflex en zijn antipsychotische werking blijkt uit het feit dat het medicijn duidelijke persoonlijkheidsveranderingen elimineert. De drug stopt delirium, manische toestanden, verlicht hallucinaties en maakt de patiënt alerter. Haloperidol beïnvloedt tegelijkertijd de functie van het autonome zenuwstelsel, elimineert vasospasme, vermindert motiliteit en tonus in het maagdarmkanaal. Haloperidol is zeer goed voor psychoses die gepaard gaan met een uitgesproken angst voor de dood en angst.

Het is belangrijk te onthouden dat haloperidol ongewenst is voor langdurige behandeling, omdat het de hormoonafscheiding verandert: de voorste hypofyse oversynthetiseert prolactine en vermindert de productie van gonadotrope hormonen. Het kan het libido verminderen en ook galactorroe veroorzaken. Haloperidol wordt gebruikt voor ticotische hyperkinesieën volgens de door de arts voorgeschreven combinatie. Laat u niet leiden door de doseringen waarmee schizofrenie wordt behandeld. Haloperidol staat altijd op de lijst van vitale en essentiële geneesmiddelen en is zeer, zeer goedkoop. Een pak van 50 haloperidoltabletten kost bijvoorbeeld 23 tot 50 roebel., het geneesmiddel wordt in Nederland door vele farmaceutische bedrijven vervaardigd.

Voordelen en nadelen

Er zij aan herinnerd dat haloperidol, wanneer het in hoge dosis wordt ingenomen, extrapyramidale hyperkinesieën veroorzaakt en uitlokt in de vorm van aanhoudende contractie van de musculatuur; het kenmerkende symptoom van “haloperidol”-intoxicatie van verslaafden is een tonische contractie van de nekspieren, een pijnlijke kramp die de nek zijwaarts doet draaien. Daarom is de dosering van dit geneesmiddel, dat zonder speciaal recept in geen enkele apotheek te koop is, bij de ziekte van Gilles de la Tourette meestal tussen 1 en 3 mg. Deze kleine dosering wordt ook verkocht in tabletvorm en kost nog minder: van 36 tot 48 roebel. per pak.

Haloperidol is gecontra-indiceerd bij depressies van het centrale zenuwstelsel en mag niet worden gebruikt bij de ziekte van Parkinson en epilepsie of bij ernstige depressies. De drug is absoluut niet compatibel met alcohol en mag niet worden gebruikt bij zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven. Het heeft ook een groot aantal bijwerkingen. Naast de bovengenoemde nekspasmen kunnen tic-achtige bewegingen toenemen, en veranderingen in de bloeddruk. Langdurig gebruik kan leiden tot abnormale melkafscheiding, onregelmatige menstruatie bij vrouwen en impotentie bij mannen. Haloperidol moet daarom zeer, zeer voorzichtig worden gebruikt, zelfs voor de behandeling van ernstige stoornissen.

Risperidon (Rispolet, Risset, Torendo, Speridan)

Populariteitscijfer:* 4.8

Risolepticum is ook een neurolepticum dat, hoewel het actief is tegen hyperkinesieën, een vrij laag kalmerend effect heeft. Net als haloperidol wordt het veel gebruikt in de psychiatrie voor wanen, hallucinaties en schizofrenie, chronische waanvoorstellingen en obsessief-compulsieve episodes. Vermindert ook de kokhalsreflex en de lichaamstemperatuur. Het is minder waarschijnlijk dan het klassieke neuroleptische middel, aminazine, dat het de spontane motorische activiteit remt en minder bijwerkingen veroorzaakt. Ja, net als Haloperidol kan het de prolactinespiegel verhogen en de plasmaconcentraties van gonadotrope hormonen verlagen bij langdurig gebruik. Het wordt gebruikt voor de behandeling van ernstige tics en het syndroom van Gilles de la Tourette in een dosis van 2 tot 4 mg per dag. Het is verkrijgbaar in tabletten van 2 mg #20 en kost 300 tot 400 roebel.. In een tweemaal zo hoge dosering, 4 mg, kan het worden gekocht tegen prijzen van 500 tot 1200 roebel.., maar op een speciaal recept. Rispolett wordt geproduceerd als een origineel preparaat door Janssen cilag, afdeling Italië, zodat het kan worden beschouwd als een product van Johnson Company.

Voordelen en nadelen

Het voordeel van Riperidone is een vrij beperkt aantal contra-indicaties, waarvan alleen overgevoeligheid in de officiële gebruiksaanwijzing wordt genoemd. Er zijn echter nogal wat beperkingen op het gebruik van de drug. Dit zijn ernstige hartgeleidingsafwijkingen, hartinsufficiëntie, lever- en nierdisfunctie, ziekte van Parkinson, leeftijd jonger dan 15 jaar. Aangezien tics en het syndroom van Gilles de la Tourette een jonge ziekte zijn, zijn deze beperkingen meestal niet erg relevant.

Als u echter een vrouw bent die borstvoeding geeft, moet u stoppen met het geven van borstvoeding terwijl u risperidon gebruikt. Het medicijn heeft bijwerkingen. Slapeloosheid of sufheid, lage bloeddruk, misselijkheid en braken. Bij vrouwen, amenorroe; bij beide geslachten, verminderd libido. In geval van overdosering is het mogelijk dat het kalmerende effect, de ontwikkeling van slaperigheid, het optreden van hartkloppingen, arteriële hypotensie… In geval van overdosering kunnen er ook extrapyramidale stoornissen optreden bij het gebruik van risperidon; daarom is het noodzakelijk de dosis zorgvuldig te titreren en het middel bij voorkeur in korte kuren te gebruiken.

Tiaprid (Tiapridal)

Populariteitscijfer:* 4.7

Tiaprid is een vrij duur preparaat: een verpakking van 30 tabletten van 100 mg kost ongeveer 1750 roebel., Ondanks het feit dat Organica een binnenlandse fabrikant is, die enkele van de goedkoopste geneesmiddelen produceert… Er is ook Tiapridal, geproduceerd door Sanofi-aventis. Een pakje met 20 tabletten kost 1300 roebel.. Dit geneesmiddel wordt niet algemeen voorgeschreven voor tics, maar het wordt, afgezien van ticotische hyperkinesieën, vooral gebruikt bij verschillende vormen van chorea, gedragsstoornissen die verband houden met opioïdverslaving. Het wordt zeer effectief gebruikt bij patiënten met alcoholische psychose, ontwenningsverschijnselen en alcoholafhankelijkheidssyndroom.

Tiapridal wordt gebruikt voor het syndroom van Gilles de la Tourette en chorea bij volwassenen in doseringen tussen 300 en 800 mg per dag, maar vereist titratie bij de behandeling. Het moet worden begonnen met een zeer lage dosis van slechts 25 mg per dag en geleidelijk worden verhoogd. De maximale dosering voor ernstige ticotische hyperkinesieën mag echter niet hoger zijn dan 300 mg per dag. Daardoor raakt een verpakking Tiapridal in een gemiddelde dosis van 500 mg per dag binnen een week op, om precies te zijn in 6 dagen, als er 30 tabletten in een verpakking zitten. Dienovereenkomstig kost een maandkuur van dit geneesmiddel ongeveer 6.500 roebel., wat duur is in Nederlands omstandigheden.

Voordelen en nadelen

Zoals alle geneesmiddelen zijn neuroleptica ernstige medicijnen voor ernstige aandoeningen en kan Tiapride bijwerkingen en contra-indicaties hebben. Bijwerkingen zijn slaperigheid en vermoeidheid; bij overdosering kan een acuut neuroleptisch of zelfs maligne neuroleptisch syndroom optreden met koorts tot 40 graden of hoger. Net als bij neuroleptica kunnen stoornissen van het urogenitale systeem bij langdurig gebruik leiden tot veranderingen in de plasmahormoonconcentraties, verhoogd prolactine, galactorroe, frigiditeit, gynaecomastie en impotentie.

In plaats van een conclusie

Het uiterst belangrijke in het geval van neuroleptica is om de dosis tot een minimum te beperken en langzaam te verhogen tot een aanvaardbaar niveau. Begin nooit meteen met een behandeling met hoge doses. Als de tic ernstig is en de behandeling met één neurolepticum niet effectief is, wordt een behandelingsschema met hoge doses gebruikt; het verdient echter de voorkeur de dosering van één geneesmiddel niet te verhogen en in plaats daarvan een tweede neurolepticum toe te voegen, dat een ander werkingsmechanisme heeft. Bijvoorbeeld een combinatie van risperidon en tiapride, of een neurolepticum met een anticonvulsivum. Als er sprake is van pijnlijke en krampachtige spasmen, als de tic een pijnlijk dystonisch karakter heeft met betrokkenheid van spieren in de nek en het gezicht, kan botulinetoxine worden gebruikt. Het wordt toegediend aan de spieren die betrokken zijn bij ticose hyperkinesis.

Natuurlijk is de behandeling van tics niet beperkt tot de bovengenoemde geneesmiddelen, en zelfs hun groepen. Als een tiener of jongere een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit heeft, kunnen laaggedoseerde psychostimulantia of tricyclische antidepressiva worden voorgeschreven. Als er ook sprake is van een obsessieve-compulsieve stoornis, zijn antidepressiva uit de SSRI-groep of selectieve serotonineheropnameremmers geïndiceerd. Over hen hebben we in andere artikelen geschreven, dus hier zullen we het er niet over hebben. Gliatilin, nootropics en vitaminen worden ook gebruikt bij de behandeling van tics. Het is belangrijk om voornamelijk niet-medicamenteuze maatregelen te gebruiken. Dit zijn psychotherapeutische technieken die de tics zelf niet verminderen, maar die de manier waarop mensen erover denken kunnen veranderen. Dit is zeer belangrijk omdat het uiteindelijk de levenskwaliteit verbetert, obsessieve compulsieve stoornissen vermindert en de sociale aanpassing verhoogt. Het is belangrijk om de innerlijke spanning te verminderen door patiënten te leren zich te ontspannen en tics onder controle te houden met speciale methoden.

*De populariteitsranglijst is gebaseerd op een analyse van vraaggegevens van wordstat..