Hoe leer je een kind de letter p zeggen?

Van alle r’s wordt de r beschouwd als de moeilijkste… Het is het moeilijkst uit te spreken en wordt geleerd tegen de leeftijd van vijf of zes jaar. Logopedisten zeggen dat als het kind jonger is dan deze leeftijd, het niet nodig is om zich te haasten. Ons artikel vertelt je welke problemen met de uitspraak van de r-klank kunnen voorkomen, waarom ze voorkomen en hoe je ze thuis kunt maken.

Waarom kunnen kinderen niet uitspreken?

De klank “p” veroorzaakt moeilijkheden bij de uitspraak tegen de achtergrond van zijn sonoriteit. Kinderen vinden het moeilijk om de sonore klanken met elkaar, met klinkers en met dove klanken te verbinden. Dit is een articulatieprobleem dat kan worden opgelost met trainingsoefeningen. Als een kind geen enkele “p”-klank kan uitspreken, is het noodzakelijk de oorzaak te begrijpen.Baby’s hebben vaak moeite met de grom vanwege een anatomische afname van de beweeglijkheid van de tong op de achtergrond:

1. De zwakke spieren in de tong en lippen;

2. Slechte beet;

3. de kenmerken van het tongbeen.

Anatomische problemen kunnen worden opgelost door massage, articulatie oefeningen, frenum stretching…

Het gebeurt dat in de spraak van de baby nu en dan verwarde klanken, ze veranderen voortdurend van plaats, vallen soms volledig uit de woorden. In dit geval kan een fonemisch gehoorverlies worden vermoed. Aan de andere kant kan een kind iemand imiteren die het kent…Soms is de reden voor het ontbreken van “gegrom” bij kinderen te wijten aan een KNO-ziekte:

1. Poliepen;

2. rhinitis;

3. keelpijn;

4. Tonsillitis;

5. adenoïden.

Een apart item belichtte neurologische oorzaken. Een slechte communicatie tussen spier en zenuwstelsel beïnvloedt niet alleen de duidelijkheid van de dictie, maar ook het vermogen om klanken uit te spreken. Er is opgemerkt dat het “grommende” geluid moeilijker is voor meisjes en premature baby’s. Logopedisten koppelen dit aan een zwakke uitademing. In dit geval moet het kind geleerd worden sterk uit te ademen. Hier komt het balloneren, het vermogen om krachtig te spugen.

Zoals we zien, zijn er vele redenen voor de moeilijkheid om de r-klank uit te spreken. Daarom raden wij aan contact op te nemen met een logopedist voor ten minste een eenmalig consult om de bron van het probleem te achterhalen, zodat de thuislessen er baat bij hebben.

Articulatie oefeningen

Articulatie oefeningen moeten systematisch gedaan worden, dagelijks, minstens 3 keer per dag. Geef korte, eenvoudige instructies.

Ademhalingsoefeningen

Met de volgende oefeningen kan je kind leren hoe het sterk genoeg kan uitademen om te grommen.

1. “Kaarsen”.Stel je voor dat het je verjaardag is en er staat een taart met kaarsen voor je… Laat zien hoe je alle kaarsen één voor één uitblaast.

2. “Snowflake“.Leg een stukje watten op de hand van het kind en laat hem doen alsof het een sneeuwvlok is en proberen het weg te blazen. Adem in door de neus en uit door de mond. Adem zo lang en soepel mogelijk uit.

3. “Zeepbellen”.Geef je baby wat bubbels. Moedig uw kind aan zoveel mogelijk bellen te blazen bij het uitademen. Laat het kind diep inademen, de uitademing moet lang en krachtig zijn.

Als kinderen eenmaal een sterke uitademing hebben geoefend, beginnen ze meestal snel te “grommen”.

Lip oefeningen

De volgende oefeningen kunnen de spieren rond de lippen helpen versterken als ze regelmatig worden gedaan.

1. “Omheining”. Vraag je kind om zijn tanden goed te sluiten en zijn lippen te openen, maar niet zijn mond – zo laat hij zijn gebitsafsluiting zien. Dan moet hij het “hek” terug verbergen.

2. “Proboscis”.Laat zien hoe lang de slurf van een olifant is door zijn lippen zo ver mogelijk naar voren te strekken om dit te doen.

3. “Kikker.”. Uw kind moet zijn lippen zo ver mogelijk strekken in een glimlach, om te laten zien hoe breed de mond van de kikker is.

4. “Walvis”.Trek je wangen zo stevig mogelijk op en doe alsof de walvis in zee zwemt.

Oefening voor de tong

Articulerende oefeningen voor de tong helpen om de tongspieren te trainen, waardoor de tong in positie komt voor de ‘p’-klank.

1. “Naald.”. Toon een scherpe naald met je tong, open je mond wijd en trek je smalle tong naar voren.

2. “Paard.”. Open uw mond, til uw tong zo hoog mogelijk naar het gehemelte en plaats hem stevig tegen het gehemelte. Probeer een klik te maken.

3. “Jam.”. Laat uw baby doen alsof hij heerlijke jam op zijn lippen heeft, open zijn mond en lik met zijn tong eerst aan de bovenlip en dan aan de onderlip.

4. “Swing.”.Open je mond en maak je tong zo scherp als je kunt, reik dan naar je neus en naar beneden naar je kin. Herhaal dit tot de tong moe is, op en neer.

5. “Paintjob”. Het puntje van de tong is onze verfkwast om het plafond te schilderen, het is in een ontspannen toestand. Beweeg het heen en weer over het gehemelte.

Willen de articulatieoefeningen nut hebben, dan moeten ze zittend aan tafel worden gedaan. Logopedisten adviseren een grote spiegel ervoor te zetten, zodat het kind zichzelf en de volwassene die hem de juistheid van de taak toont, gemakkelijk kan zien.

Oefeningen om het frenulum te rekken

Als een kind een korte huig heeft, kan deze thuis worden uitgerekt met tongfrenulumoefeningen. Regelmatig oefenen helpt meestal om het frenum op te rekken zonder dat een operatie nodig is.

1. “Kitten.”. Laat uw baby voordoen hoe een kitten melk eet door het op te scheppen met haar tong.

2. Reik met de tong zo ver mogelijk in de neus en zo ver mogelijk naar beneden naar de kin.

Praat met een logopedist om te laten zien hoe je het frenulum thuis kunt masseren. Dit helpt ouders hun kind het linguale frenulum op te rekken. De baby moet zijn mond wijd open doen en het puntje van zijn tong omhoog doen. Met schone vingers masseert de volwassene het frenulum, dat zich onder de tong bevindt. Je kunt het voorzichtig en lichtjes omhoog trekken. Een baby mag niet gekwetst worden. Massage wordt twee keer per dag gedurende 3 minuten gedaan.

Oefeningen voor gevorderden

Zodra het kind de voorgestelde articulatieoefeningen onder de knie heeft, kunt u meer gevorderde oefeningen opnemen waarmee u de “p”-klank kunt opnemen.

1. “Start de motor van de auto”.Het kind plaatst de tong in een brede, ontspannen positie op de bovenste knobbels van het gehemelte en spreekt vaak “d-d-d-d-d” uit. Tegelijkertijd helpt u uw peuter met uw wijsvinger de tong naar rechts en links te bewegen. Plaats de wijsvinger onder het puntje van de tong. Het “d-d-d-d” geluid zal geleidelijk veranderen in “d-d-r-r”. In plaats van de wijsvinger kun je een theelepel gebruiken… Zodra het geluid is ingesteld, verwijdert u geleidelijk alle vreemde voorwerpen van het oppervlak van de tong.

2. Sommige kinderen vinden het gemakkelijker om de “r”-klank te maken met een “g” in plaats van een “d”.Het kind spreekt een lange “zh-j-j” uit, en zijn tong moet worden geholpen om naar de bovenste kuspen te gaan met behulp van een vreemd voorwerp. Geleidelijk aan wordt “r” en “r” wordt “r”. Uw baby spreekt dan de geluiden uit.

Zodra kinderen in staat zijn een consistent geluid te produceren, moeten zij de frequentie van het eerste geluid “d-d-d” of “z-j-j” verminderen en vervolgens de secundaire geluiden geleidelijk helemaal elimineren.

De zachte ‘p’-klank

Vaak nadat de baby de articulatie oefeningen onder de knie heeft, zal de zachte ‘r’… Logopedisten zeggen dat het gemakkelijk is om van een zachte klank over te schakelen op een harde klank… De p-klank vergt gewoonlijk ongeveer 5 keer zoveel oefening als de harde klank, dus één keer is genoeg om de harde klank te oefenen. De zachte ‘r’-klank wordt geproduceerd als het kind de tong beweegt. Ze plaatsen het niet goed op het gehemelte, dichter bij de tanden, en de hoeken van de lippen zijn breder dan ze zouden moeten zijn. Het is belangrijk het kind nogmaals de plaats van de tong en de lippen uit te leggen en dit moment voor de spiegel te oefenen.

Daarna worden de lettercombinaties en lettergrepen in de volgende volgorde geoefend:

1. Ri;

2. re;

3. rij;

4. Re;

5. Ryu;

6. re.

Als de kinderen de geluiden willen zingen, laat ze dan zingen. Klanken kunnen worden gezongen in toonladders. Een geweldige manier om dictie te oefenen, meervoudige herhaling van lettergrepen, “ri-ri-ri”, “re-re-re-re-re”… De volgende stap is werken aan de klank in woorden, metNeem eerst woorden op waarbij de voorgestelde klanken in de eerste lettergreep zitten:

1. rijm;

2. raap;

3. radijs;

4. rimma;

5. rivier.

Dan gaan de klanken naar het midden van het woord:

1. boekweit;

2. drie;

3. deuren;

4. baret;

5. schreeuwen;

6. jam;

7. wagen.

De volgende stap is het verbinden van de “p”-klank met gepaarde medeklinkers:

1. bilge;

2. drie;

3. lillend;

4. snooze;

5. vod;

6. Geef energie.

Met de juiste oefening krijgen kinderen in deze fase al de harde r-klank. Nu is het tijd om over te gaan naar zinnen en woorden om het probleem te laten klinken.

Oefen de vaardigheid

Een geluid automatiseren is het punt bereiken waarop een kind er niet aan denkt het uit te spreken door het verschillende keren te herhalen. Wij stellen het volgende voorActiviteiten om de uitspraak van de “p”-klank te oefenen:

1. “Warming-up”. Herhaal alle lettergrepen: “ra” – “ro” – “re” – “ri” – “r” – “ry”.

2. Dan beginnen we met spreekwoorden en gezegden,die het probleemgeluid bevatten. “Je kunt de vis niet uit de vijver halen zonder werk.”. “Waar het dun is, is het gescheurd.”. “Een rivier begint met een beek.”.

3. De steno verbinden.Een groot aantal lettergrepen is te vinden in speciale boeken, die in grote hoeveelheden verkrijgbaar zijn in boekhandels voor logopedielessen.

4. Whispers zijn, in tegenstelling tot slagzinnen, niet gericht op snel, maar op schoon spreken. Het kind moet elke klank duidelijk uitspreken. “Het varkentje kauwt op de wortel terwijl hij wakker is.”. “Carl, de stoep is geverfd.”. “Het kleine lammetje dat knaagt aan het vroege ochtend lammetje.”.

Geluiden splitsen

Zodra uw baby de “p”-klank onder de knie heeft, moet deze worden onderscheiden van de andere geluiden. De combinatie met sonore medeklinkers is een bijzonder acuut probleem.Gebruik voor dit werk woorden die één letter van elkaar verschillen:

1. rak-lak;

2. rah-rah-rah;

3. Rye-lie;

4. Rec;

5. rijst-lick.

Probeer met kinderen metagrammen te spelen, een woord veranderen in een ander door een letter te veranderen. Bijvoorbeeld van “rivier” naar “zee”: “river”-“hand”-“onion”-“puddle”-“lodge”-“vine”-“pose”-“pora”-“mountain”-“mountain”-“sea”.

Hoe de les moet verlopen

Dit moet dagelijks gebeuren en alleen systematisch zal leiden tot een snel succes. Elke dag moet ongeveer 30 minuten worden besteed aan dictie. Deze tijd moet worden opgedeeld in kleine episodes, met verplichte pauzes. Kies de juiste tijd voor de les. Het kind moet vol goede moed zijn en bereid om mee te werken. De volwassene moet geduld hebben en niet snel resultaten verwachten.

Het is belangrijk te onthouden dat kinderen snel slechte voorbeelden oppikken. Als een kind opzettelijk syllabisch is, is het zeer waarschijnlijk dat uw kind door dit voorbeeld kan worden beïnvloed. Daarom moet de uitspraak van mensen in de omgeving van het kind duidelijk zijn. Gebruik tijdens de geluidsvorming boeken met heldere plaatjes, dobbelstenen. Vraag uw kind om het plaatje met de letter ‘p’ in de titel te noemen.

Veel voorkomende manieren om het geluid te maken

Nederlands spraaktherapeuten gebruiken verschillende methoden om de “p”-klank te maken, die wij onder uw aandacht brengen.

Door Hvatzev

Een Sovjetpedagoog stelde het volgende systeem voor om de “p”-klank te maken:

1. Woordcombinaties gebruiken die het verschil tussen woorden uitleggen om fonemische perceptie te ontwikkelen, “medelijden-roost”, “dief-wolf”, “lepels-hoorns”.

2. Het verkrijgen van mechanische trillingen, tikken op het tandvlees, werken met een luchtstraal.

3. Zet ‘r’ door van lange ‘d-d-d-d’ te gaan.

4. Automatiseer de klank door het invoegen van een klinker, “dy-u-u-ra.”.

Volgens Levina

Een Sovjet spraaktherapeut ontwikkelde een systeem van oefeningen voor het maken van de p-klank:

1. Het geluid krijgen door ongetrilde oefeningen.

2. Ga over op ‘r’ met een lange ‘zh-zh-zh’, met een sterke uitademing van lucht.

3. De “e” en “t” klanken gebruiken om over te schakelen naar “p”, “d-r”, “t-r”.

Volgens Bogomolova

Een Sovjet spraaktherapeut stelde haar eigen methode voor om het probleem te laten klinken. De tanden van het kind staan open op een afstand van twee vingers. Tong tegen het gehemelte gedrukt, frenulum gemaximaliseerd. Een volwassene duwt met zijn vingers het puntje van de tong naar het gehemelte. Uw baby ademt diep in en ademt snel uit, waarbij hij zijn stem gebruikt. Als dit correct is gedaan, moet het resultaat “Tg” zijn. De oefening wordt herhaald, met meer luchtdruk, waarbij geleidelijk “tle” ontstaat, die vervolgens wordt veranderd in “tr”. Zodra de korte “tr”-klank is vastgesteld, wordt de rollende “t-r-r-r”-klank op dezelfde manier uitgewerkt.

Een slechte uitspraak van de r-klank tot de leeftijd van 5 jaar wordt als normaal beschouwd. Als de klank na deze leeftijd niet op zijn plaats komt, is het tijd om wat articulatieoefeningen toe te voegen om het probleem te verhelpen.