Uw kind wil niet naar school – is dat normaal?

Veel ouders worden geconfronteerd met het feit dat het kind niet naar school wil… Allereerst moeten we de oorzaken van dit gedrag begrijpen, die verschillend kunnen zijn. Elk geval is anders. Sommige redenen kunnen zich voordoen in een bepaalde fase van het onderwijs; andere kunnen zich op elk moment voordoen, ongeacht of het kind een brugklasser of een middelbare scholier is.

Hoe onwil om te leren zich kan manifesteren

Kinderen kunnen een tegenzin tonen om op verschillende manieren te leren.Meestal uit het zich als volgt:

1. In openlijk protest, weigerend naar school te gaan;

2. afwezigheden;

3. Het niet maken van huiswerk;

4. Een ouder rolt de bal zachtjes zijwaarts om het kind een goed gevoel te geven;

5. Psychosomatisch, koorts, maagproblemen, hoofdpijn.

De kern van elk van deze typen is een volledig gebrek aan of afname van motivatie om te leren.

Hoe de ernst van het probleem te bepalen

Als een tiener meldt dat hij niet naar school wil, kunnen deze woorden verschillende betekenissen hebben. Misschien is hij het zat om “verplicht” te zijn. In dit geval is zelfs zijn favoriete activiteit niet gelukkig. Dat is geen probleem, want volwassenen willen ook niet altijd naar hun werk. Laat je baby een dag thuis, keur zijn afwezigheid goed. In dit geval heeft hij de kans om zich niet te overbelasten, zal hij begrijpen dat hij geliefd is, zal hij tijd hebben om favoriete vakken en klasgenoten te missen. Als uw dochter of zoon is veranderd, agressief, ernstiger en teruggetrokken is geworden, of onder welk voorwendsel dan ook probeert te spijbelen, moet u aan de bel trekken. De oorzaak van deze aandoening moet worden opgehelderd en dringend worden verholpen. Hoe sneller de situatie wordt aangepakt, hoe minder psychologische schade het kind oploopt.

Redenen om niet te willen studeren

Psychologen schrijven leerproblemen niet toe aan luiheid of onwil om zich in te spannen.Zij noemen de volgende redenen:

1. Leeftijdsverschillen.

2. Overdreven ouderlijk toezicht.

3. Conflict met de leraar.

4. De spanningen zijn hoog.

5. Persoonlijkheidskenmerken.

Laten we proberen elk van de oorzaken in detail uit te leggen.

Leeftijdsverschillen

Leerweerstand ontwikkelt zich vaak tijdens de tienerjaren. Het gaat over het bereiken van een nieuw niveau van sociale interactie. Het kind begint zichzelf en zijn plaats in de maatschappij te zoeken. Het belangrijkste voor hem is om te communiceren met zijn collega’s… Hij of zij vormt zijn of haar eigen doelen en waarden. Dit versterkt de onafhankelijkheid van tieners van volwassen invloeden. In dezelfde periode vinden ernstige fysiologische en hormonale veranderingen plaats die enige invloed hebben op de emotionele instabiliteit van kinderen. Door deze leeftijdsgebonden kenmerken komt leren op de tweede plaats, wat leidt tot een begrijpelijke achteruitgang van de prestaties.

Dit is een fase die je gewoon moet doorstaan. Duurt meestal van 12 tot 14 jaar. Rond de leeftijd van 15-17 jaar wordt het wat rustiger. Het kind is al klaar om interesse te tonen in leren op een nieuw, hoger kwaliteitsniveau, een interne motivatie.Ouders kunnen hun tiener op de volgende manieren helpen:

1. Bespreek het belang van leren rustig met uw kind. Op deze leeftijd kan de motivatie ook extrinsiek zijn. Ga naar een prestigieuze universiteit, loop rond in een groot klaslokaal, laat hem meer interactie hebben met zijn leeftijdsgenoten op school. Probeer leren te verbinden met plezier, om een reeks positieve associaties op te bouwen. De hersenen zullen dan zelf het systeem van prikkels en beloningen aanpassen…

2. Duidelijke en logische verwachtingen stellen met betrekking tot het leren.Leren is de verantwoordelijkheid van een kind. De kwaliteit van het leren kan worden beoordeeld aan de hand van de schoolprestaties. Er kunnen begrijpelijke gevolgen zijn voor de tiener als hij zijn verantwoordelijkheden verwaarloost. Ga bijvoorbeeld niet uit met vrienden, speel geen computerspelletjes tijdens de pauze. Dit kan worden vervangen door studiesessies met een tutor in het vak waarmee het kind moeite heeft.

3. Onderdruk de wens van uw kind om zelfstandig te leren niet. Leren moet zijn verantwoordelijkheid zijn. De ouders kunnen de prestaties van het kind op school beter beoordelen. Bij tieners is het normaal om geen huiswerk te maken, “de leraar controleert niet”, “ze vroegen me in die klas”, hij kan ook spieken, of naar de bioscoop gaan. Dit is normaal. Maar de resultaten van deze “onafhankelijkheid” mogen het leerproces van het kind niet beïnvloeden. Kinderen bewust maken van de gevolgen van hun beslissingen.

Overmatig toezicht of overbezorgde ouders

Het is niet ongewoon dat ouders een deel van het huiswerk “op hun schouders” nemen. Ze geven samen les, nemen de volledige controle over het leren van het kind, beslissen alles voor het kind, niet met het kind. Het is dus niet verwonderlijk dat tegen de tijd dat een zoon of dochter de pubertijd bereikt, hij of zij niet in staat is zelf beslissingen te nemen. En leren op de middelbare school vereist een zekere mate van verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid.

In de puberteit wil het kind onafhankelijk zijn, en overbescherming leidt tot rebellie, die meestal gericht is op leren, omdat dit een activiteit is die onder voortdurende invloed van volwassenen staat. De uitdaging van de adolescentie is het verwerven van onafhankelijkheid. Als het niet wordt opgelost, legt het kind alle verantwoordelijkheid in handen van de ouders, die deze “last” tot hun pensioen, of zelfs daarna, zullen blijven voortslepen. De tweede uitweg uit de verscherpte ouderlijke controle verdient de voorkeur. Kinderen moeten immers zelf leven en zelf beslissingen nemen voor hun daden.In dit geval kunnen de ouders hun zoon of dochter als volgt helpen

1. Onderzoek uw houding ten opzichte van het leren van hun kind. Overweeg of je misschien overdrijft…

2. Probeer voor je kinderen geen leraar te zijn, maar een ouder.

3. Geleidelijk aan verantwoordelijkheid nemen voor hun studie met een duidelijk kader van verwachtingen en consequenties.

Conflict met leraren

Iedereen is een persoon, die zijn eigen persoonlijkheid, interesses en waarden heeft. Dit geldt zowel voor de tiener als voor de leraar. Misschien is het conflict georganiseerd op basis van een persoonlijkheidsmismatch. In dat geval zal het niet gemakkelijk zijn om een constructieve dialoog te voeren. Als je daarbij de leeftijdsgebonden omstandigheden optelt, bevindt het conflict zich al in een acuut stadium. Zeer weinig kinderen zullen daarom de wens hebben om naar school te gaan.Ouders moeten ingrijpen en hun kind helpen.

1. Zorg dat je naar school gaat, Negeer deze kwestie niet, de gevolgen zullen zeer ernstig zijn, van onwil om te leren tot een mentale inzinking.

2. Praat met de leraar. Neem deze stap serieus. Maak de leraar duidelijk dat je hier bent om te praten, niet om aan te vallen. Zeg dat u een oplossing wilt vinden die voor beide partijen werkt. Luister rustig naar het standpunt van de leraar, vergelijk het met dat van het kind. Trek dan conclusies.

3. Praat met het kind op een vertrouwenwekkende manier.Laat hem/haar je vertellen hoe hij/zij tegenover de situatie staat. Praat zachtjes, hou het gesprek rustig. Steun uw kind oprecht, maar berisp de leraar niet.

4. Analyseer de situatie.Vraag de tiener zich te herinneren hoe het allemaal begonnen is, wat de oorzaak is van de onaangename reactie van de leraar. Probeer een reëel beeld te schetsen van wat er gebeurt; probeer met klasgenoten en ouders te praten. Het is misschien niet alleen je kind.

Een alarmerend symptoom van een conflict met de leerkracht is een afname van de prestaties in een bepaald vak, een onwil om de lessen bij te wonen, het huiswerk te maken, een plotselinge verandering in het gedrag van het kind.

Conflict met klasgenoten

De belangrijkste activiteit van adolescenten is socialiseren en communiceren met hun leeftijdsgenoten. Als de hoofdactiviteit niet voldoet, is het begrijpelijk dat het kind niet naar school wil gaan. Bijna niemand zit graag in een conflictsituatie.Ouders kunnen hun kinderen op de volgende manieren helpen:

1. Geef je kind emotionele steun. Laat zien dat u begrip en medeleven hebt, luister naar het kind, bespreek de situatie met hem/haar en probeer een oplossing te vinden.

2. Help het kind om vrienden te maken met zijn klasgenoten, als ze daarmee instemmen.Maar door hun tiener tegen hun wil te beschermen, ontnemen ouders hen een kans om copingvaardigheden te oefenen.

3. Het kind helpen een gebied te vinden waarin het meer succes zal hebben.Dit zal zijn zelfvertrouwen vergroten, wat een positief effect zal hebben op de relaties met klasgenoten.

4. Werk samen om een uitweg uit de situatie te vinden.

De oorzaak van het conflict van alle kanten uitzoeken. Sta altijd aan de kant van je kind. Bespreek zijn acties niet in het openbaar. Bewaar de “debriefing” voor thuis.

Ontoereikende werklast

Overbezetting of onderbezetting kan de vorm aannemen van onvoldoende werkdruk. Kinderen worden agressief omdat ze het te druk hebben. De psyche van het kind activeert een beschermingsmechanisme – vermijding. Vermoeidheid bouwt zich op in het kind, zo ook hun verlangen om te leren. Het gebrek aan beweging veroorzaakt verveling, wat ook een negatieve invloed heeft op het verlangen om te leren en de leermotivatie van het kind. Ouders kunnen helpen door te analyseren hoeveel tijd hun kind op school doorbrengt, aan huiswerk, aan clubs en activiteiten, aan het lezen van boeken enz. Een jongere moet minstens 2-3 uur hebben om te doen wat hij wil en 8 uur om te slapen.

Persoonlijkheidskenmerken

Persoonlijkheidskenmerken zijn onder meer

1. Onrijp emotioneel-volwassen systeem;

2. een negatieve emotionele component;

3. Verhoogde angst;

4. Leerproblemen;

5. Lage of te hoge eigenwaarde;

6. Verhoogde of verlaagde verwachtingen.

De manier waarop uw tiener zich als persoon ontwikkelt, beïnvloedt alle gebieden van zijn leven, en leermotivatie vormt daarop geen uitzondering. In dat geval moeten de ouders de volgende activiteiten uitvoeren:

1. Analyseer de leeractiviteiten van het kind, bepaal welke karaktereigenschappen zijn prestaties op school beïnvloeden.

2. Analyseer je houding tegenover het kind, hoe adequaat zijn verwachtingen zijn.

3. Praat met je tiener in een ontspannen sfeer. Werk aan zijn zelfvertrouwen.

Advies voor ouders

Als een kind weigert naar school te gaan, geven psychologen in deze situatie het volgende advies aan de ouders

1. Wees er altijd voor je kind, bemoei je niet met zijn of haar leeftijdsbehoeften, communicatie met leeftijdsgenoten en zelfontdekking.

2. “Geef je kind boeken over moderne tieners die dezelfde taal spreken en in dezelfde dingen geïnteresseerd zijn”.

3. Praten over hun tienerjaren.

4. Laat ze af en toe hun huiswerk maken met hun vrienden.

5. Ga met uw kind achter de computer zitten, zoek naar nuttige bronnen die belangrijke onderwerpen voor tieners bespreken.

6. Laat uw kind vrienden uitnodigen.

7. De hobby’s van kinderen aanmoedigen.

Als ouders moeite hebben met de opvoeding van tieners, raden wij aan het boek van gezinspsycholoog Ljoedmila Petranovskaja te lezen, Hoe gedraag je je??”. Daarnaast geeft ze in haar blog veel effectief advies aan ouders.

Als een kind niet naar school wil, hoef je hem niet uit te schelden. Het is belangrijk de redenen achter dit gedrag te begrijpen en te proberen de jongere te helpen.