Wanneer en hoe bewaar je kool voor de winter?

Gebruik laat rijpende koolsoorten voor lange bewaring in de winter. Als u de regels voor het oogsten en bewaren volgt, kunt u uzelf de hele winter van vitaminen en vezels voorzien.

Wanneer kool oogsten voor de winter

In oktober wordt kool geoogst van midden tot laat en hybride rassen die lang bewaard kunnen worden.

Halfrijpe en vroege rassen moeten in de tweede helft van september worden geoogst. Sommige mensen geven er de voorkeur aan ze al eind juni of juli te oogsten. Laat het niet te lang staan – het zal barsten en rotten. Wanneer de krop stevig en gevormd is, kan de groente worden geoogst. Ze zijn tot een maand houdbaar en moeten daarom eerst worden gebruikt. Als ze tot het voorjaar worden bewaard, bederven ze en worden ze ongeschikt om te koken.

Kool is een vorstbestendige groente, maar blootstelling aan vorst moet minimaal zijn. Als u de kool onder de sneeuw vandaan haalt bij temperaturen onder de -6 °C, blijft hij slechter houdbaar. Als de groente licht bevroren is, is het raadzaam te wachten tot de kool bij de wortel ontdooit. Oogst de kool niet als de temperatuur hoger is dan 7-8°C.

De optimale tijd voor het oogsten van kool is wanneer de temperaturen ’s nachts rond het vriespunt liggen en overdag stijgen tot ongeveer 8-10°C.

U kunt de rijpheid van een kool beoordelen aan de hand van het uiterlijk. Als de onderste bladeren geelachtig worden en de spruit hard wordt en niet meer groeit, kunt u de groente gaan oogsten.

Hoe verwijder je de kool uit de tuin

Goed geoogste kool geeft ze de best mogelijke houdbaarheid. Een koele, droge herfstdag is een goed moment om te oogsten. U kunt ook spruiten oogsten in een lichte motregen, maar in dat geval moeten ze volledig gedroogd zijn voordat ze de kelder in gaan. Warm weer is niet geschikt om te oogsten: laat rijpende rassen rotten en verwelken sneller.

Bijlen, schoppen en messen mogen niet worden gebruikt. De kool wordt met de hand geplukt, zodat de kern intact blijft. Als ze beschadigd zijn, worden ze korter bewaard, omdat schimmel zich erop vestigt.

Sorteer de koolscheuten buiten. Als de koppen barsten, moeten ze onmiddellijk voor het koken worden gebruikt. Ze mogen niet worden weggegooid, omdat ze geschikt zijn voor het maken van salades en borsjt.

Grote, stevige, ongeschonden vorken zijn geschikt voor langdurige opslag.

Schil ze niet tot op de witte bladeren. Als er 2 of 3 bedekkende bladeren zijn, is de kool beter beschermd tegen invloeden van buitenaf. Laat de spruiten op ongeveer 2-3 cm staan – dit voorkomt dat er schadelijke micro-organismen in de groente komen.

Klaarmaken voor opslag

Kool moet onmiddellijk naar binnen worden gebracht voor permanente opslag. Als de vruchten besmet zijn met bacteriën, moeten ze worden weggegooid.

Geschikte omstandigheden om boerenkool te bewaren:

1. De temperatuur moet tussen 1 en 2 °C liggen;

2. Vochtigheid – 80-85%.

Bij voorkeur bewaren op een donkere plaats – zoals de kelder. U kunt echter ook 3 tot 4 spruiten in de koelkast bewaren door elke spruit in krantenpapier te wikkelen en in een plastic zak te doen. Het papier wordt na verloop van tijd zompig, dus dit moet regelmatig worden vervangen.

Als de kamer aan licht wordt blootgesteld, kunnen de groeipunten actief worden en begint de kool uit te lopen.

Traditionele manieren om kool te bewaren

Er zijn vier manieren om de kool te bewaren, die vaak door tuiniers worden gebruikt:

1. In tralieboxen. Deze sleuven laten de kool ademen. De spruiten moeten met de nerven naar binnen worden geplaatst.

2. In de vorm van een piramide. De koolkoppen moeten op een bed van sparrentakken, riet of stro worden gelegd (het strooisel moet dun zijn). Leg de eerste laag kool met de kern van de kool naar boven en de volgende laag met de kern van de kool naar beneden, zodat de vier kernen aan de onderkant één aan de bovenkant ondersteunen.

3. In klei. Meng de klei met een beetje water tot een zure room. De kool moet met een touwtje worden vastgebonden en in klei worden gedompeld, en vervolgens worden gedroogd en aan het plafond in de kelder worden gehangen.

4. ondersteboven. Hiervoor moet de kool wortel schieten. Bind de koolscheuten in paren en hang ze aan een dwarsbalk zodat ze elkaar niet raken.

Sommige mensen bewaren kool in greppels: ze graven een verhoogde greppel van een koolbaal breed en een koolbaal diep, 10 balen lang. Leg de kool met de hoeven omhoog en de buitenste bladeren naar beneden gevouwen. Daarna wordt de kool bedekt met aarde, en zodra de vorst intreedt, moeten de bedden worden bedekt met turf, stro of bladeren. Deze optie is geschikt voor wie geen kelder heeft.

Om rotting te voorkomenU kunt koolkoppen bestrooien met krijt of bijtende kalk (2-3 kg van het product per 100 kg kool).

In sommige streken van Nederland worden extreme methoden gebruikt om kool te bewaren:

1. Bewoners van de Oeraldorpen bewaren spruiten onder een dikke laag sneeuw, zonder ze te verwijderen. Wanneer de kool nodig is, wordt hij gewoon opgegraven en gebruikt. De smaak van de groente bederft helemaal niet.

2. Soms wordt de kool achtergelaten in een onverwarmde ruimte – zoals een veranda. Koolvorken worden ijskoud, en als ze eenmaal ontdooid zijn, kunnen de bladeren gebruikt worden om koolrolletjes te maken – je hoeft ze alleen maar te vullen met de vulling. Maar als ze vroegtijdig ontdooien, kunnen ze niet worden gebruikt bij het koken en moeten ze worden weggegooid.

Controleer de bewaarcondities voor de kool

Controleer van tijd tot tijd de toestand van de groente. Gooi de kool weg als de bladeren geel en droog zijn geworden met zwarte nerven. Zulke kool is aangetast door vasculaire bacteriose – de ziekte wordt snel overgedragen op nabijgelegen spruiten.

Als de kool tekenen van grijze schimmel vertoont, moet u de ruimte goed ventileren. Een lagere temperatuur en vochtigheid voorkomen de groei van bacteriën.

Wanneer u de groente in de kelder bewaart, moet u ervoor zorgen dat de kool niet in contact komt met de aarde. Anders stijgt het risico van schimmelvorming en verrotting.

Wat moet je doen als je boleten hebt?

Kila – een veel voorkomende schimmelziekte van kool, die zich manifesteert als vergeling, verwelking, het stoppen van de groei van de groente. Als u een spruit ziet, moet u die meteen verwijderen, anders kan het hele gewas in gevaar komen.

De zieke groenten moeten van het bed worden verwijderd, gedroogd en vervolgens op een metalen schijf worden verbrand. Voor het verbranden moet de kool in benzine worden gedrenkt… Het is belangrijk dat het vuur helder en rookvrij is, omdat de schimmelcysten zich met de rook kunnen verspreiden. En om te voorkomen dat de infectie zich via de moestuin op de schoenen verspreidt, moeten er aparte schoenen komen voor het lopen in het besmette gebied.

Bij besmetting met koolscheuten is het voldoende ze te vernietigen, een beetje grond te verwijderen uit de gaten waar de spruiten groeien en de grond te bevochtigen met een sterke oplossing van mangaan.

In besmette gebieden kunnen planten worden geplant die resistent zijn tegen schimmelinfecties en die ook ziekteverwekkers doden: aardappelen, knoflook, uien, bieten, spinazie. Hierdoor zullen de schimmelsporen in 2-3 jaar verdwijnen.