Wat te doen als je bent vreemdgegaan

Mensen zoeken eerder hulp als ze te maken hebben gehad met verraad van een partner. Maar er is nog een andere kant van de medaille. Bedrieger voelt angst, gewetensnood voor zijn daden en zoekt een oplossing voor het probleem, dat hij zelf gecreëerd heeft. De aard van de ervaring van de tragedie in de relatie (de sterkte, de intensiteit, enz.)..) hangt af van subjectieve persoonlijke factoren. Deze omvatten temperament, familiewaarden, persoonlijkheidskenmerken, de nabijheid van de partners, de mate van vertrouwen tussen het paar en de constructen die de persoonlijkheid kenmerken (eigenwaarde, zelfrespect, enz.)..). Ook de houding tegenover vreemdgaan vanuit de positie van de bedrieger en de verrader wordt bepaald door meer globale factoren – mentaliteit, huidige waarden, trends, enz..

Volgens onderzoeken van het VCIOM (All-Russian Center for Public Opinion Research) naar de houding van Russen ten opzichte van overspel, staat 39% van de respondenten zeer negatief tegenover het verraad van een partner. Interessant is dat de vrouwen (46%) die dit percentage uitmaken een veel categorischer houding tegenover ontrouw hebben dan de mannen (32%). Uit de resultaten bleek ook dat de negatieve houding tegenover mannelijke en vrouwelijke ontrouw ongeveer gelijk is. (respectievelijk 45% en 41%).

Konstantin Melikhan heeft een interessant idee over het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke ontrouw: “Wanneer een vrouw vreemdgaat, zoekt zij het beste, terwijl een man een nieuw exemplaar zoekt”. Er zijn inderdaad sekseverschillen in motieven voor overspel. Mannen tonen eerder een motief van verscheidenheid en bevestiging van het zijn van een “begeerlijke man”. Vrouwen besluiten vreemd te gaan vanwege een emotionele band met de persoon met wie ze vreemdgaan of om problemen in hun huwelijk te vermijden. Zo hebben theoretische studies van M. Hunt en M. Hunt aangetoond dat vreemdgaande echtgenoten niet succesvol zijn. Hunt bevestigde dat vreemdgaande echtgenoten denken dat hun huwelijken gezond en succesvol zijn, terwijl vreemdgaande vrouwen denken dat hun huwelijken ellendig zijn.

Hoe u zich moet gedragen als u zich in de rol van overspelige of bedrieger bevindt? De tactiek in deze situatie hangt af van een groot aantal factoren en de doelen die de partners willen bereiken. In dit artikel analyseren wij de mogelijke oplossingen voor de waarschijnlijke uitkomsten van de wet.

Wat moet je doen als je ontrouw bent geweest?

Alvorens tot een oplossing te komen, heb je geprobeerd jezelf te rechtvaardigen, je daad te devalueren en zelfs de oorzaak ervan te zoeken in de mensen om je heen. Dit komt door beschermende psychologische mechanismen. Maar onrealistische houdingen lossen het probleem niet op, ze verergeren het. Daarom volgt hier een eenvoudig algoritme om u te helpen begrijpen wat u moet doen als u vals hebt gespeeld.

Analyse van je gevoelens

Het eerste wat u moet doen is nadenken over hoe u zelf denkt over wat u doet? Bedriegers voelen zich vaak schuldig. Ze hebben spijt van wat ze hun partner hebben aangedaan, maar schuldgevoel gaat niet altijd samen met spijt. Als u een schuldgevoel ervaart dat wordt ondersteund door spijt, betekent dit dat u oprecht spijt hebt van uw actie en dat u uw huidige relatie, uw huwelijk wilt redden. Schuldgevoelens, niet ondersteund door spijt, geven echter aan dat u het verraad van uw kant erkent en de gevoelens van uw partner respecteert. Tegelijkertijd is er geen negatieve perceptie van valsspelen. In dit geval zijn verschillende scenario’s mogelijk:

1. De relatie loopt al ten einde en overspel is een manier om het proces te versnellen.

2. Gebrek aan emotionele band met hun partner. Gebrek aan begrip en onwil om een dialoog aan te gaan in een koppel leidt vaak tot vreemdgaan, wat niet als een overtreding wordt gezien.

3. Onbewuste wraak. Als je partner eerst je gevoelens heeft gekwetst, is vreemdgaan een manier om te reageren op de pijn…

De houding tegenover zijn ontrouw is niet beperkt tot schuld, spijt, schaamte… Je kunt een heleboel andere gevoelens ervaren, die erkend en geaccepteerd moeten worden… En ga dan verder met het analyseren van de redenen die tot overspel leiden.

Waarom zou je zoiets doen?

Een studie gepubliceerd in het Journal of Sex Research heeft de belangrijkste redenen belicht waarom mensen hun partner bedriegen. Deze redenen worden hieronder uiteengezet:

1. Vreemdgaan omwille van de seks. Een verhoogd libido, een onbewust verlangen naar polyamoreuze relaties, een verlangen om te experimenteren in bed of fantasieën te verwezenlijken zet mensen ertoe aan om vreemd te gaan. Onvermogen om verlangens te vervullen met een vaste partner (angst om erover te vertellen, afwijzing van deze verlangens door de partner, enz.)..) is een van de meest voorkomende oorzaken van overspel.

2. Woede. Relaties als koppel zijn niet altijd op hun best. Wij kunnen in tijden van crisis negatieve emoties ten opzichte van elkaar ervaren, met name woede.

3. Subjectief lijden door gebrek aan liefde.Er zijn veel mensen die oprecht geloven in het bestaan van eeuwige liefde… En wanneer de romantiek en primaire verliefdheid afnemen (ongeveer 3-5 jaar na het begin van de relatie), ervaren zij dat als het verdwijnen van de gevoelens. Wrok, bezorgdheid en verlangen om het gebrek aan gevoelens van de partner te compenseren duwt tot overspel.

4. Vermijden van gehechtheid. Het is een diepe, onderliggende oorzaak die verband houdt met traumatische gebeurtenissen in het verleden, verlies van vertrouwen in je geliefden of verraad door hen. In de toekomst vermijden getraumatiseerde individuen onbewust emotionele intimiteit. En als het eenmaal begint, zoeken ze onbewust naar manieren om het uit te roeien… In het bijzonder door vals te spelen.

5. Situatie momenten van verminderde controle. Er zijn nogal wat ontrouwheden geweest onder invloed. Zij worden gewoonlijk niet als een ernstige overtreding beschouwd en zijn geenszins het gevolg van problemen in een lopende relatie.

6. Bedrog over het aantal seksuele partners. Om de integriteit van het ego en het imago van een gewilde man of vrouw in stand te houden, strepen mensen het aantal seksuele partners af…

7. Verschil in inzicht in de aard van het verraad.Men begrijpt het als vluchtig flirten. De een beschouwt direct lichamelijk contact niet eens als overspel. Uit een studie in de leeftijdsgroep van 18 tot 31 jaar bleek dat 75% van de respondenten een uitgebreide flirt door penvrienden als vreemdgaan rapporteerde. 61% gelooft dat overspel een direct lichamelijk contact of seksueel verlangen naar een andere persoon is. Tegelijkertijd beschouwde 56% periodieke vriendschappelijke ontmoetingen met ex-partners niet als overspel; 93% beschouwde het bekijken van pornografie niet als overspel. Vandaar het verschil in houding.

Concentratie op de eigen gevoelens en volledige verantwoordelijkheid nemen voor wat je hebt gedaan is cruciaal bij het onderzoeken van de oorzaken. Als je je vrouw bedriegt omdat je je vroegere schoonheid verloor, is het niet haar schuld. Je bent vreemdgegaan omdat je niet meer van het uiterlijk van je echtgenoot houdt… Dit is slechts een voorbeeld, maar het laat zien dat je niet moet zoeken naar mensen van buitenaf om de oorzaak van je daden te zijn. Dit is een onvolwassen benadering die de situatie niet verheldert.

Wat vind je van de partner die je verraden heeft?

Om te begrijpen hoe het verder moet, is het de moeite waard de huidige betrekkingen te onderzoeken. Dit soort analyse gebeurt door het beantwoorden van een aantal vragen die hieronder worden gepresenteerd:

1. Wat je voelt voor je echtgenoot of relatiepartner? Beantwoord deze vraag zo eerlijk mogelijk. Er zijn geen goede of foute antwoorden. Liefde, respect, minachting, vervreemding, medelijden, plichtsgevoel, verantwoordelijkheid – al je gevoelens hebben bestaansrecht… Als je de ware relatie tot je partner herkent, begrijp je wat je nu moet doen.

2. Wat was er aan de hand in jullie relatie ten tijde van de affaire?? Vreemdgaan is het gevolg van een traumatische gebeurtenis (verlies van een dierbare, financiële moeilijkheden, gezondheidsproblemen, enz.)..) of in de gebruikelijke omstandigheden – het is belangrijk deze punten te verduidelijken. Toegeven aan de verleiding wanneer je door een uitdagende levensverandering gaat wordt gemakkelijker. Als de ontrouw plaatsvond toen de relatie rustig en harmonieus was, rijst een andere vraag of u er wel zo goed in bent?

3. Heb je er ooit aan gedacht de relatie te beëindigen?? Als het antwoord op deze vraag ja is, martel jezelf en je partner dan niet. Ga tegenover elkaar zitten en bespreek de situatie. Geef jezelf en je geliefde het recht om gelukkig te zijn, zelfs als je het geluk moet zoeken door de relatie te verbreken.

4. Wat verwacht je van je relatie?? Zie je ze in perspectief?? Als u zich duidelijk een toekomst kunt voorstellen waarin u kinderen grootbrengt en een gelukkig leven leidt, is het de moeite waard om voor de relatie te vechten en haar te redden. Het tegenovergestelde is waar: je hebt geen perspectief, de toekomst lijkt wazig of je wilt het niet… Vreemdgaan is dan slechts een gedeeltelijke uiting van een poging om een vergeefse, nergens toe leidende relatie te vermijden.

Paren met twee of meer kinderen besluiten minder vaak te scheiden. Dit komt door de verantwoordelijkheid voor de kinderen, de wens om deel te nemen aan hun opvoeding en hen op een dynamische manier te zien opgroeien. Daardoor is er een betere kans om de relatie te redden.

Wat voel je voor de persoon waarmee je vreemdgaat?

In een koppel waar één partner is vreemdgegaan, verschijnt een derde partij – een minnares of minnares. Hij wordt een volwaardig lid van de liefdestriade, lijdt en zoekt een oplossing voor de situatie. Als de relatie eenmalig was en er geen contacten, telefoonnummers of zelfs namen zijn achtergelaten – dan is dit artikel niet voor jou. Als je de persoon kent en een korte of lange relatie hebt gehad, neem dan de relatie mee in je gedragsanalyse. Studies tonen aan dat vreemdgaan vaker voorkomt bij mensen die elkaar al eerder hebben gekend en enige ervaring hebben gehad. Dit is wanneer mensen naar elkaar kijken voor tekenen van bereidheid om een verboden relatie aan te gaan.

Nevenrelaties eindigen vaker in een schone breuk en een terugkeer naar een vaste partner. Maar er zijn andere gevallen waarin ontrouw resulteert in het creëren van een nieuw paar uit de brokstukken van een oude relatie… Denk na over wat je uit de relatie wilt halen? Ben je close geworden? Hoe veelbelovend uw relatie is, indien van toepassing? Wat de minnaar of minnares voor je voelt? Wat is jullie relatie behalve lichte seks en flirten?? Door deze vragen te beantwoorden, kunt u een koers bepalen.

Neem een beslissing

Onderworpen aan een uitgebreide analyse van uw gevoelens, gevoelens van onwillige deelnemers in een liefdesdriehoek, zult u in staat zijn de juiste tactiek in deze situatie te bepalen. Beslis of u de affaire met uw partner zult bespreken. Het verzwijgen van eenmalige ontrouw om de relatie te behouden en de gevoelens van de partner te beschermen kan een gerechtvaardigde maatregel zijn. Dat wil zeggen, constructieve, bewuste motieven om de situatie stil te houden zijn één ding. Het is anders als je zwijgt over de affaire omdat je wilt blijven leven en geen verantwoordelijkheid wilt nemen voor de affaire…

Als u ervoor kiest het probleem te bespreken, wees dan oprecht. Praat over je gevoelens, je redenen om te doen wat je deed en wat je uit de relatie wilt. Luister dan goed en accepteer het standpunt van je partner, want het zal niet gemakkelijk voor hem zijn. Een psycholoog inschakelen om een dialoog te vergemakkelijken. Zeg alles over uw relatie met uw minnaar of minnares. De derde zijde van de driehoek heeft ook positiezekerheid nodig en verdient een toelichting.

Conclusie

Als je bedrogen hebt, is het eerste wat je moet doen verantwoordelijkheid nemen voor de daad en de situatie analyseren op basis van je eigen doelen en niet op basis van opgelegde normen en standaarden. Respecteer de gevoelens van de betrokkenen en neem een beslissing die bij de situatie past. Vergeet niet dat iedereen het recht heeft om fouten te maken, het is belangrijk dat u ze herkent en leert omgaan met de gevolgen van uw daden.