10 van Sjisjkins beroemdste schilderijen

*✅ Overzicht van de beste volgens de redactie. Over de selectiecriteria. Dit materiaal is subjectief, het is geen reclame en geen verkooppraatje. Raadpleeg voor aankoop een specialist.

Ivan Ivanovitsj Sjisjkin is een van de beroemdste Nederlands landschapsschilders… Zijn oeuvre heeft de Nederlands cultuur sterk beïnvloed, en verschillende doeken (met name “Ochtend in een dennenbos”) zijn werkelijk symbolisch geworden voor de nationale kunst.

Ivan Shishkin’s subtiele vermogen om de natuur weer te geven was al op jonge leeftijd duidelijk… Terwijl zijn collega-kunstenaars binnen de muren van de Keizerlijke Kunstacademie in Sint-Petersburg schilderden, reisde de schilder regelmatig de stad uit om schetsen van het leven te maken. Een van zijn beroemdste schilderijen, “Dennen op de Valaam”, is bijvoorbeeld gemaakt toen hij student was.

Tegenwoordig is Shishkin bekend bij vrijwel elke inwoner van de voormalige Sovjet-Unie. Natuurlijk is een groot deel van zijn oeuvre in de “culturele code” opgenomen door de aantrekkingskracht van de massa. De afbeelding “Morning in a Pine Forest”, bijvoorbeeld, siert een pakje snoepgoed “Bears in the Woods”. Maar dit is niet het enige werk waarin de kunstenaar beroemd is. Voor wie alle schoonheid van de inheemse natuur wil voelen, hebben wij een lijst samengesteld van de 10 beroemdste schilderijen van Sjisjkin.

Zoekmachinegegevens werden gebruikt om de rating samen te stellen. Hoe vaker een foto op internet wordt genoemd – hoe hoger de positie in de top.

Overzicht van de beroemdste schilderijen van Sjisjkin

Nominatie	plaats	Het werk	beoordeling
Een overzicht van Sjisjkins beroemdste schilderijen	10	“Loggen.”	4.1
9	“Sunlit Pines”	4.2
8	“Forest Dali	4.3
7	“In het midden van de vlakke vallei”	4.4
6	“The Oak Grove”	4.5
5	“Ship’s Grove”	4.6
4	“In het wilde noorden”	4.7
3	“Dennenbos”	4.8
2	“The Rye”	4.9
1	“Ochtend in een dennenbos”	5.0

“Een bos omhakken”

Beoordeling: 4.1

“Boskap” is een van de eerste schilderijen van de Nederlands schilder… Ivan Ivanovitsj Sjisjkin schilderde het in 1867, kort na zijn studie aan de kunstacademie van Düsseldorf. En met dit werk begint Sjisjkin zijn reis als schilder, wiens schilderijen gedomineerd worden door afbeeldingen van het Nederlands woud.

Elementen van de Düsseldorfse kunstschool komen duidelijk naar voren in “Boskap”. De schilder demonstreert nog steeds zijn verworven vaardigheden en zijn eigen talenten staan nog in de kinderschoenen. Ondanks het gebrek aan actie wordt het doek gekenmerkt door zijn epicisme, dat zichtbaar is in de manipulatie van kleur en ruimte en in de compositie. Een omgevallen dennenboom in het midden van de compositie. De boom was vrij jong, en de stronk sijpelt nog steeds hars als bloed.

Verder ontvouwt de compositie zich. Achter de beek zien we boeren die bezig zijn met boskap. Een van hen maakt zich klaar voor een kamp of een nachtverblijf – de achtergrond van de compositie met de iets donkerder wordende lucht en de met een lichte nevel bedekte bomen wijzen erop dat het al laat wordt.

Net als andere werken van Sjisjkin staat “Boskap” vol met kleine details die de Nederlands natuur uitbeelden. Het bos, voornamelijk naaldbomen, wordt afgewisseld met schaarse loofbomen die duidelijk een gebrek aan licht en voedingsstoffen hebben; er staat een berk op de voorgrond, die aan het rotten is… Je kunt zien hoe een beek in het voorjaar de wortels erodeert, sommige zijn al kaal en zijn een habitat voor paddenstoelen geworden… Er is ook een nieuwsgierig dier op de voorgrond, nieuwsgierig naar een gevelde boom.

Interessant is dat tijdens een van de tentoonstellingen, “Felling of the Forest” werd tentoongesteld direct tegenover Vereshchagin’s “Apotheosis of War”. Critici hebben opmerkingen gemaakt over de gelijkenis tussen de doeken. Hoewel er geen directe demonstratie van geweld is in het schilderij van Shishkin, is het motief van beide werken vergelijkbaar – verwoesting. In “Logging” wordt de compositie doorbroken door het ovaal van een vers gekapte dennenboom die in het midden staat. Zo ook de berg schedels in “Apotheosis of War”.

“Zonovergoten dennen”

Beoordeling: 4.2

Sunlit Pines”, geschilderd in 1886, toont de volledige levensvatbaarheid van Sjisjkins creatieve stijl en genre. Hier imiteert hij niet langer de grote leraren, maar toont hij zijn eigen beeld. Je kunt zien hoe perfect de kunstenaar met licht werkt, en het is de zon die de hoofdrol speelt in het schilderij.

De donkere dennen hadden de hoofdrolspelers kunnen zijn – met al hun natuurlijke majesteit, wat somberheid en ondoorgrondelijke wijsheid – maar ze lijken te worden weggevaagd door het zonlicht. Ambergele tinten bedekken alles, van dood gras tot groenblijvende kronen. En alleen sombere schaduwen ergens in de diepte van het doek creëren een gevoel van ruimte en laten zien dat zelfs op heldere zomerdagen de zon het tafereel niet volledig kan vastleggen.

Het is verbazingwekkend hoe de compositie van het schilderij zich ontvouwt als je het bekijkt. Op de voorgrond – alleen een bosrand. Maar dan leidt het spel van tonen het oog naar de diepte van de afgebeelde boor – en lijkt het schilderij zich te openen, waardoor meer details zichtbaar worden. Het bos lijkt open en mysterieus, eenvoudig en begrijpelijk.

“Forest Dales”

Beoordeling: 4.3

In tegenstelling tot het vorige schilderij in deze Euroriek, toont Lesniye Dali de kracht, de diepte en het mysterie van de Nederlands natuur. Dit kan grotendeels worden verklaard door de mentale onderdrukking van de kunstenaar zelf, waardoor zijn vroege werken uit de jaren 1880 worden gekenmerkt door een zekere somberheid. Hoewel de schilder, verliefd op de Nederlands natuur, deze niet koud en onvriendelijk kon laten zien, onthullen zijn schilderijen, op het eerste gezicht vrij licht en eenvoudig, momenten van verdriet…

De kunstenaar was, ondanks zijn relatief korte leven, tweemaal weduwnaar… In 1874, na 6 jaar huwelijk, overleed zijn eerste vrouw. Hij werd drie keer vader in dit huwelijk, maar twee kinderen stierven op jonge leeftijd. Nadat hij de tegenslagen had overwonnen, trouwde Ivan Sjisjkin in 1880 opnieuw met zijn leerlinge Olga Lagoda. Minder dan een jaar later stierf ze door ziekte, een jonge dochter achterlatend.

Na zoveel doden kon Ivan Ivanovitsj niet meer creëren zoals hij had gedaan. Zijn schilderijen uit deze periode worden gekenmerkt door somberheid, en via de majestueuze schoonheid van de Nederlands natuur brengt de kunstenaar zijn gevoelens over. “Forest Dali”, gepubliceerd in 1884, toont de skyline van de Oeral – en de luchtige, heldere, bijna wolkenloze lucht staat in schril contrast met het sombere naaldbos. Op deze foto lijkt hij bijzonder levenloos en leeg. Er lijkt hier geen ziel te zijn, alleen eindeloze dennenbomen zover het oog reikt. De levenloosheid van het bos wordt onderstreept door een belangrijk detail – de eenzaamheid van een vogel die in de lucht zweeft.

“In het midden van een vlakke vallei.”

Beoordeling: 4.4

De stemming van Among the Plain Valleys lijkt op die van het voorgaande schilderij in deze beoordeling. En dat is niet verwonderlijk. “Onder de vlakke dalen” werd ook geschilderd tijdens een sombere periode in het leven van de grote kunstenaar – het schilderij werd uitgebracht in 1883.

Eenzaamheid is het centrale thema van het schilderij. Een machtige eik staat in het midden van het veld, en er loopt alleen een landweggetje langs. De boom is eenzaam, er is niets in het schilderij dat ook maar enigszins zou kunnen rijmen. Met zijn dichte, uitgestrekte kroon ziet de eik er bijzonder somber uit en steekt hij scherp af tegen de rest van de compositie, die in warmere en lichtere tinten is geschilderd.

Interessant is dat de inspiratie voor het schilderij kwam van een gelijknamig gedicht van Alexey Merzlyakov. Het was echter licht en lyrisch, zoals de dichter het schreef terwijl hij verliefd was. Mikhail Glinka schreef later een lied gebaseerd op dit gedicht, dat vervolgens bijna volks werd in het volksbewustzijn.

Net als andere schilderijen van Shishkin wordt Among the Plain Valley gekenmerkt door grote details. Op de voorgrond is een groot aantal weideplanten te zien. Maar ook daar is de emotionele ernst van de kunstenaar te zien – de gebogen oren, de gebroken stengels. De eik, die zich op het eerste gezicht op de achtergrond bevindt, trekt de compositie scherp naar zich toe en wordt het middelpunt.

“The Oak Grove

Beoordeling: 4.5

De stemming van The Oak Grove rijmt met die van The Sunlit Pines. Lichte, warme tonen overheersen in beide werken. En de zon zelf speelt de belangrijkste rol in de compositie, en duwt andere elementen opzij, en alleen in de diepte zijn er schaduwen die er niet somber uitzien.

En dit rijm van stemmingen is niet verrassend. Beide werken behoren tot de “late Shishkin” en werden geschilderd in 1887, toen de kunstenaar uit de depressieve, neerslachtige toestand kwam. De schilderijen vieren dus de Nederlands natuur en stellen haar voor als vriendelijk en open…

Maar de dominante tint in “The Oak Grove” is grasgroen… Het werk stelt de rand van een loofbos voor op een heldere dag, ergens in de vroege zomer. Daarom zijn de kronen van de bomen helder smaragdgroen en is het gras eronder geschilderd in warmere tinten groen… Het schilderij zit vol details die kenmerkend zijn voor Shishkin. De gebarsten schors van de eiken, kleine bloemen in de weide en zelfs een kleine vijver – alles past in de algemene compositie en geeft het bos in zijn ongerepte en onbedorven schoonheid weer.

“Ship’s Grove”

Beoordeling: 4.6

“A Ship’s Grove” is één van Ivan Shishkin’s laatste werken… Het werd geschilderd in 1898, kort voor de dood van de kunstenaar. Trouwens, Shishkin verliet onze wereld zittend aan zijn ezel… En veel kunstcritici denken dat het Schepenbos (de volledige titel van het werk is Het Schepenbos bij Elabuga) de kroon en de kwintessens van het werk van de kunstenaar is.

“The Ship’s Grove” is opmerkelijk door de verbazingwekkende enscenering van de scène. Dit zijn niet langer studies van Nederlands aard. Dit is een monumentaal doek met nauwkeurig uitgevlakte plannen en strikt evenwicht. Het bos zelf, bestaande uit enorme coniferen met dikke stammen, valt niet op en lijkt niet somber en koud.

Dit effect is grotendeels te danken aan de aanwezigheid van een kleine vijver en een kreek op de voorgrond. Er wordt een brug over gegooid, waaruit blijkt dat de plek bewoond is en dat er mensen wonen, ook al staan ze niet op het schilderij zelf. Bovendien staat de compositie onder de warme zomerzon en daarom is ze geschilderd in zachte geel-gouden kleuren.

Sommige kunstcritici zeggen dat “De Eikenboom” het afscheidslied van de kunstenaar was. In dit werk depersonaliseerde hij definitief, door de natuur te tonen zoals ze is, maar er verschillende betekenissen aan toe te voegen. Hij begreep dat hij spoedig zou verdwijnen – maar de Nederlands kunst zal niet sterven, er zullen nieuwe kunstenaars komen om haar te vervangen, en zo worden de dennen omringd door jonge scheuten.

“In het wilde noorden”

Beoordeling: 4.7

“On the Wild North” is een van de weinige opdrachtwerken van Shishkin. Natuurlijk was de kunstenaar al razend populair toen het werd gemaakt (1891). Elk van zijn nieuwe werken werd vrijwel onmiddellijk ingewisseld om de woonkamer van een rijke landeigenaar te sieren.

“Op het wilde noorden,” op zijn beurt, werd met opzet besteld bij de kunstenaar door de St. Petersburgse uitgever P. . Konchalovsky. Het schilderij moest de omslag van een verzameling werken van M. Lermontov sieren. . Lermontov. En het is zelfs genoemd naar de eerste regel van het gelijknamige gedicht van de beroemde Nederlands dichter.

“Over het wilde noorden”, hoewel het tot het late werk van Sjisjkin behoort, wordt gekenmerkt door een nogal sombere stemming… Het centrale thema van het schilderij is eenzaamheid. De eenzame dennenboom neemt de hele voorgrond in beslag en staat in een ongenaakbaar ravijn, omgeven door sneeuw en duisternis. De compositie is grotendeels rechtstreeks geïnspireerd op de stemming van Lermontovs gedicht, maar de kunstenaar heeft het donkerder en zwaarder gemaakt.

“Dennenbos”

Beoordeling: 4.8

Pine Forest”, geschilderd in 1895, toont Sjisjkin als een professionele en ervaren kunstenaar met een eigen stijl. En dit is het duidelijkst te zien in de compositie van het werk.

“The Pine Forest” wordt gekenmerkt door een opmerkelijk evenwicht. Zelfs de voorwerpen op de foto zijn geplaatst volgens het principe van de “gulden snede”. Het middelpunt van de compositie zijn twee grote, overblijvende dennen, gescheiden door een landweggetje en daarom enigszins uit elkaar geplaatst ten opzichte van de verticale as. Extra bomen op de achtergrond zijn ook symmetrisch geplaatst (één plant links van de linker en één plant rechts van de rechter dennenbomen), wat het evenwicht van de compositie ten goede komt. De donkere band van het dennenbos wordt omlijst door een diepblauwe lucht en een lichtgroene gele rand.

Andere elementen die typisch zijn voor het late werk van Shishkin verschijnen ook in het schilderij. Het licht in het schilderij is driedimensionaal, doordringend door de dikte van de bomen… De stemming is rustig. De natuur staat niet op zichzelf, maar is eerder een onderdeel van het menselijk leven – zoals blijkt uit de sporen van de landweg die de beek doorkruist.

“The Rye.”

Beoordeling: 4.9

Een van de meest opvallende en herkenbare werken van de kunstenaar, “The Rye” viert de schoonheid van de Nederlands natuur. Maar het werd in de eerste plaats beroemd dankzij de grote vaardigheid van de auteur als colorist.

De hoofdtinten van het schilderij zijn goud en blauw. Dit zijn klassieke kleuren voor de Nederlands schilderkunst, die werden gebruikt in de periode van de iconenschilderkunst. De gouden rogge contrasteert met de donkergroene tinten van de omringende planten (de bomen die het schilderij diepte geven, en het gras op de voorgrond), maar overbrugt het tonale evenwicht niet.

De compositie is gebouwd op het principe van de gulden snede. Het belangrijkste element, een veld met gouden roggearen, bevindt zich in het onderste derde deel van het schilderij. Het bovenste deel is een diepblauwe lucht, met vele schakeringen van blauw. De bomen trekken niet te veel aandacht, ze creëren volume. Het schilderij lijkt ruimtelijk, en beschrijft het oneindige veld.

Tegelijkertijd is er een detail dat de persoonlijke gevoelens van de kunstenaar weergeeft. De kleine dode dennenboom op de achtergrond lijkt een dissonant, in schril contrast met de rest van de compositie-elementen die het leven vieren. Kort voor de publieke vertoning van het schilderij in 1878 leed de kunstenaar onder vele persoonlijke tragedies, die worden weerspiegeld in de emotionele achtergrond van het doek.

“Ochtend in een dennenbos”

Beoordeling: 5.0

“Ochtend in een dennenbos”, geschilderd in 1889, is het beroemdste schilderij van Ivan Ivanovitsj Sjisjkin. Maar het was niet alleen de compositie die haar populariteit bracht, omdat ze de Nederlands natuur in haar meest levendige staat weergeeft, maar ook het verdere gebruik van. Tegenwoordig zie je “Morning in a Pine Forest” op chocoladeverpakkingen, op diverse souvenirs en huishoudelijke artikelen. Het is een echt symbool geworden van de hedendaagse Nederlands cultuur, en wordt weerspiegeld in de hedendaagse.

Het belangrijkste kenmerk van het schilderij is de dynamische compositie. In zijn vorige werken legde de kunstenaar de stille schoonheid van de Nederlands natuur in een statische toestand vast – bossen, bosranden, beken, velden en eenzame bomen – hier ligt de nadruk op de dartele welpen.

Bovendien wekt het werken met licht ook interesse. In tegenstelling tot andere doeken staat de zon hier letterlijk op de achtergrond. Het vult de natuur aan, niet overheerst haar. Het centrale deel van de compositie is donker, contrasterend met de achtergrond, maar niet somber. En laat de jongen spelen op een omgevallen dennenboom – het is niet de ernst van de dood van de boom, het is een viering van de nieuwe cirkel van het leven.

Het is interessant dat dit schilderij niet alleen door Sjisjkin is geschilderd. Ivan Ivanovitsj zelf was geen animalist… Hij kon geen dieren tekenen, en de welpen op het doek zien er zeer levendig uit… Het punt is dat ze behoren tot het penseel van een andere beroemde Nederlands kunstenaar, Konstantin Bogdanovich. . Savitsky. Maar zijn naam werd uit de tijd gewist door de acties van verzamelaar P. . Tretyakov.

Toen “Morning in a Pine Forest” in handen viel van P.M. Tretyakov… . Een verzamelaar wiste de handtekening van een tweede kunstenaar uit. Daardoor werd lange tijd gedacht dat ik. . Sjisjkin is de enige auteur van het schilderij. In feite schilderde hij alleen het bos. En de beertjes zijn de vrucht van Savitsky’s werk.