Overzicht van de geneesmiddelen Dipropan en Betaspan

Injecteerbare corticosteroïden nemen een bijzondere plaats in in de klinische praktijk. Geneesmiddelen uit deze groep worden gebruikt bij de behandeling van auto-immuunziekten en dermatologische aandoeningen, bij huid-, gewrichts-, spier- en andere orgaanaandoeningen. Deze producten werken snel, maar worden meestal in een korte cursus gebruikt. Zodra ze effectief zijn, kan worden overgeschakeld op tabletten, gels of zalven of op andere geneesmiddelen.

Wij concentreren ons vandaag op twee injecteerbare corticosteroïden, Dipropane en Betaspan. Het zijn analogen: ze bevatten dezelfde werkzame stof, dus ze hebben gemeenschappelijke indicaties voor gebruik. Lees over de verschillen in het gebruik van deze medicijnen.

Belangrijk!Corticosteroïden zijn krachtige geneesmiddelen met een groot aantal bijwerkingen. Het ongecontroleerde gebruik van dergelijke geneesmiddelen brengt de menselijke gezondheid in gevaar. De steroïden kunnen als volgt worden ingenomenAlleen indien geïndiceerd en voorgeschreven door een arts.

Wat zit er in: de samenstelling en de farmaceutische formulering

Algemene kenmerken:

1. Dipropan en Betaspan behoren tot dezelfde farmacologische groep. Dit zijn glucocorticosteroïden – hormonen van de bijnierschors.

2. Dipropan en Betaspan hebben dezelfde werkzame stof, betamethason. De dosering van het werkzame bestanddeel is dezelfde.

3. Beide producten zijn verkrijgbaar als injecteerbare suspensie.

4. Corticosteroïden worden strikt voorgeschreven.

Dipropan – origineel geneesmiddel. Dit is het eerste medicijn op basis van betamethason… Generieke geneesmiddelen verschijnen op de farmaceutische markt nadat de octrooibescherming afloopt. Het zijn analogen, d.w.z. geneesmiddelen met dezelfde samenstelling en met hetzelfde theoretische werkingsmechanisme. In de praktijk bereiken generieke producten niet altijd hetzelfde niveau als de originelen. Verschillende productietechnologieën, gebrek aan zuivering van ballaststoffen – dit alles beïnvloedt de kwaliteit van het geneesmiddel. Maar generieke geneesmiddelen zijn altijd goedkoper dan het origineel – wat grotendeels hun populariteit bij patiënten verklaart.

Volgens de wereldwijde regelgeving moet een generiek geneesmiddel, om op de markt te komen, klinische proeven ondergaan – om te bewijzen dat het even goed werkt als het origineel. Dit is gedaan in studies met vrijwillige patiënten. In Nederland zijn de eisen voor analogen soepeler. Het volstaat dat het geneesmiddel zijn werking in vitro aantoont. Er zijn geen proeven met patiënten – die zijn duur, en niet elk bedrijf kan zich een dergelijke uitgebreide opleiding veroorloven.

Hoe corticosteroïden het lichaam beïnvloeden

Betamethason, het actieve bestanddeel van beide geneesmiddelen, heeft de volgende effecten

1. Anti-inflammatoire werking. Betamethason remt het enzym fosfolipase A2, waardoor de productie van ontstekingsbevorderende stoffen zoals prostaglandinen, cytokinen en leukotriënen wordt geremd. Vermindert de productie van mestcellen, vermindert de vasculaire permeabiliteit, stabiliseert de celmembranen en remt de ontwikkeling van ontstekingen.

2. Anti-allergisch effect. Betamethason remt de synthese van allergiemediatoren en remt de afgifte van histamine door mestcellen en basofielen. Remt de vorming van antilichamen en verandert de immuunrespons van het lichaam.

3. Immunosuppressieve effecten. Betamethason remt de afgifte van cytokinen door lymfocyten en macrofagen. Het remt de immuunrespons en vermindert de weerstand tegen verschillende externe factoren (waaronder infecties).

4. Anti-schok en anti-toxische effecten. Betamethason verhoogt de niveaus van de catecholamines die in het bloed circuleren: adrenaline, noradrenaline en dopamine. Het verhoogt ook de gevoeligheid van de receptoren voor deze stoffen. Leidt tot vasoconstrictie en verhoogt de bloeddruk.

Betamethason beïnvloedt belangrijke stappen in het metabolisme:

1. Eiwitstofwisseling. Verlaagt het plasma-eiwitgehalte – voornamelijk via globuline. Verhoogt de albumineproductie in de lever en de nieren, maar versnelt de afbraak ervan in de spieren.

2. Koolhydraatstofwisseling. Versnelt de vertering van koolhydraten uit het spijsverteringskanaal en bevordert de vorming van glucose.

3. Vetstofwisseling. Leidt tot herverdeling van vetweefsel – voornamelijk in het gezicht, de schoudergordel en de maag.

4. Water- en elektrolytenmetabolisme. Houdt natrium en water vast in het lichaam en verhoogt de uitscheiding van kalium en calcium.

Beide geneesmiddelen bevatten twee vormen van betamethason:

1. Betamethasonnatriumfosfaat komt snel in de bloedbaan terecht en wordt binnen 24 uur na toediening geëlimineerd.

2. Betamethasondipropionaat komt langzaam vrij uit het depot en wordt in 10 dagen geëlimineerd.

Het effect na injectie is onmiddellijk en langdurig.

Beoordeling van de doeltreffendheid van het geneesmiddel

Er zijn veel wetenschappelijke artikelen geschreven over de rol van injecteerbare corticosteroïden. Eén bespreekt het gebruik van betamethason en andere soortgelijke geneesmiddelen bij plantaire ligamentitis… Actie van steroïde injecties in vergelijking met placebo of geen behandeling. Er lijkt een effect te zijn, maar de kwaliteit van het bewijs werd als slecht beoordeeld. De auteurs van het overzicht wachten op meer onderzoek over het onderwerp.

In een ander artikel onderzochten wetenschappers hoe systemische corticosteroïden het verloop van chronische obstructieve longziekte beïnvloeden. Lange en korte steroïdenkuren zijn even doeltreffend gebleken bij de behandeling…

In de dermatologie worden preparaten op basis van betamethason gebruikt voor de behandeling van auto-immuunziekten en allergische aandoeningen. Het is geïndiceerd voor de acute fase, met latere overschakeling op een andere niet-hormonale behandeling. Dermatologen laten steroïden rechtstreeks in de laesie inspuiten. Dit is vaak effectiever dan topische gels en zalven.

Intra-articulaire injecteerbare steroïden worden gebruikt in de reumatologie. Wanneer het rechtstreeks op het getroffen gebied wordt toegediend, heeft het een korter en langduriger effect. Van Dipropan wordt beweerd dat het voordelen heeft ten opzichte van andere soortgelijke geneesmiddelen. Het is snel en langdurig, vereist geen extra verdoving en wordt goed verdragen.

Er zijn geen klinische proeven uitgevoerd waarin de twee geneesmiddelen, Dipropan en Betaspan, met elkaar zijn vergeleken. Het is nog niet bekend of de generieke versie overeenkomt met het oorspronkelijke geneesmiddel. Er zijn geen wetenschappelijke artikelen over Betaspan in de beschikbare medische literatuur.

Regime

Dipropan en Betaspan worden voorgeschreven in de volgende situaties:

1. Ziekten van het bewegingsapparaat met een sterke ontstekingscomponent – reumatoïde artritis, osteoartritis, ankyloserende spondylitis, enz.

2. huidaandoeningen, waaronder allergische en auto-immune huidaandoeningen zoals atopische dermatitis, systemische lupus erythematosus, psoriasis, enz.

3. Allergische ziekten – pollinose, astma, allergische bronchitis, geneesmiddelenallergie, enz.

4. Systemische bindweefselziekten zoals sclerodermie, dermatomyositis enz.

5. Bloedtumoren bij kinderen.

6. Vervangingstherapie voor primaire of secundaire bijnierinsufficiëntie. Corticosteroïden worden gebruikt samen met mineralcorticoïden.

7. Andere aandoeningen die systemische corticosteroïden vereisen – colitis ulcerosa, adrenogenitaal syndroom, nefritis, enz.

Dipropan en Betaspan worden intramusculair gegeven. Geen intraveneuze of subcutane medicatie!

Voor veel aandoeningen worden corticosteroïden rechtstreeks in het letsel geïnjecteerd. Bijvoorbeeld, bij reumatoïde artritis wordt betamethason in het gewricht geplaatst; bij bursitis wordt het in het weefsel rond het gewricht geplaatst.

Het doseringsregime en de duur van de behandeling worden door de arts individueel bepaald, rekening houdend met de ernst van de aandoening van de patiënt.

Voorzorgsmaatregelen

Frequentie van bijwerkingen is te wijten aan de systemische werking van het geneesmiddel. Betamethason werkt in op verschillende delen van het metabolisme, zodat het ongewenste effecten veroorzaakt:

1. Verstoring van de water-elektrolytenbalans leidt tot oedeem en verlies van sporenelementen.

2. Effecten op het cardiovasculaire systeem veroorzaken hoge bloeddruk.

3. Verstoring van de vet- en koolhydraatsynthese verhoogt het risico op diabetes mellitus en obesitas.

4. Effecten op bot- en spierweefsel leiden tot osteoporose, peesscheuren, spierzwakte.

5. Aan de huidzijde is er een langdurige genezing van wonden.

6. Immunosuppressieve werking leidt tot infecties. Het individu wordt vatbaar voor verschillende virussen en bacteriën en wordt gemakkelijk door anderen besmet. Vaak wordt de eigen flora geactiveerd, wat leidt tot secundaire schimmelinfecties.

7. Vrouwen hebben vaak onregelmatige menstruatiecycli.

8. Onmiddellijk na de injectie is er een gevoel van koorts, een stormloop van bloed naar het gezicht… Deze aandoening is omkeerbaar en verdwijnt binnen 10-15 minuten.

9. Het risico op bijwerkingen is groter bij lange kuren en/of hoge doses.

10. Corticosteroïden worden in deze situaties niet gebruikt:

11. ernstige en wijdverspreide schimmelziekten;

12. Infectieuze artritis – voor intra-articulaire injectie.

Betamethason wordt met voorzichtigheid gebruikt bij alle chronische inwendige ziekten en aangeboren of verworven immuundeficiënties. Alleen gebruikt tijdens de zwangerschap als er een essentiële medische reden is – foetale bijnierinsufficiëntie kan optreden. Producten op basis van betamethason zijn niet beschikbaar tijdens de borstvoeding.

Conclusie

Samengevat:

1. Dipropan en Betaspan – injecteerbare corticosteroïden. Deze worden voorgeschreven voor inflammatoire, auto-immune en andere ziekten als belangrijkste therapie.

2. Dipropan en Betaspan bevatten hetzelfde werkzame bestanddeel, hebben dezelfde indicaties en contra-indicaties.

3. Dipropan is het oorspronkelijke geneesmiddel, en Betaspan is de generieke versie ervan. Er zijn geen klinische proeven geweest om de exacte gelijkwaardigheid van het generieke product met het oorspronkelijke product te bevestigen of te weerleggen. Het is niet ondubbelzinnig duidelijk dat deze behandelingen identiek zijn en hetzelfde effect hebben – of dat de ene behandeling superieur is aan de andere.

4. Langdurig gebruik van corticosteroïden verhoogt het risico op bijwerkingen en ernstige gezondheidsproblemen.

Corticosteroïden mogen alleen door een arts worden voorgeschreven. De dosering en de duur van de behandeling mogen niet worden gewijzigd – dat is gevaarlijk voor uw gezondheid.