Slecht gedrag op school: Wat ouders moeten doen

Wangedrag van kinderen op school heeft altijd deel uitgemaakt van het leven – onze dagen vormen daarop geen uitzondering. Bovendien is de trend dat het nu meer en meer voorkomt bij schoolkinderen.

slecht gedrag wordt door de leraren berispt, in de klassenagenda weergegeven en escaleert soms tot administratieve maatregelen, te beginnen met uitnodigingen voor gesprekken met de ouders van het kind aan het schoolhoofd of de directeur en eindigt soms met onwettig gedrag van de leerlingen. Om de bovengenoemde problemen te voorkomen, is het noodzakelijk de aanpak van het onderwijs aan de leerling te herzien, en dit is het onderwerp van het artikel.

Wat kan wangedrag veroorzaken

Er is vrijwel geen onmiddellijke overgang van rustig en evenwichtig gedrag naar wangedrag op school. Als gedrag plotseling als afwijkend wordt geclassificeerd en het kind zich inadequaat gedraagt – is dit al een goede reden voor doorverwijzing naar een specialist, psycholoog of zelfs psychotherapeut. Gelukkig zijn dit uiterst zeldzame gevallen bij kinderen en tieners. Gewoonlijk besteden de volwassenen die het dichtst bij het kind staan aanvankelijk geen aandacht aan de veranderingen in het gedrag van het kind op school, totdat zij door het onderwijzend personeel worden berispt.

Als redenen voor wangedrag kunnen worden beschouwd:

1. Er is een gebrek aan echte liefde voor het kind in het gezin. Volwassenen moeten er rekening mee houden dat wanneer een kind op 7-jarige leeftijd naar school gaat, het een leeftijdsgebonden overgang ondergaat die gepaard gaat met een bewustzijnsverandering. Vanaf ongeveer 10 jaar begint de volgende levensfase, en tegen 12 of 13 jaar heeft het kind alle kenmerken van een “persoonlijkheid” zoals wij die kennen verworven. Daarna begint de puberteit en de hormonale veranderingen overspoelen het kind als een krachtige tsunami, zodat het “opnieuw geboren” wordt in een nieuwe staat. Gedurende deze tijd zal het kind dezelfde blijven alleen zijn voornaam en patroniem. Houd het altijd in gedachten en net op tijd om de gedragslijn met het kind te corrigeren moeten ouders altijd. Als het kind zich op een bepaald moment niet meer geliefd voelt door het gezin, verandert de voorheen rustige jongen in een rebel en begint te protesteren, terwijl de actieve jongen zich daarentegen in zichzelf kan terugtrekken. Een van de belangrijkste taken van ouders is deze veranderingen tijdig op te merken en zorg en liefde te tonen.

2. De volgende reden houdt ook verband met de instabiliteit van de denkwijze en de psyche van het kind in het algemeen, die voortdurend aan verandering onderhevig zijn. Daarom kan een gedragsverandering worden veroorzaakt door externe prikkels, zelfs zulke kleine, volgens volwassenen, als een kwetsende opmerking van een klasgenoot of een oneerlijk, in de ogen van het kind, negatief cijfer van de leraar.

3. Te veel strengheid in het gezin kan ertoe leiden dat uw kind “stoom afblaast” op school. Thuis, als een goede jongen, uit angst voor straf of om de ouders van streek te maken, haalt het kind kattenkwaad uit op school en wordt het een pestkop. Als de dingen in het gezin niet veranderen, zal het kind vroeg of laat niet meer reageren op feedback, en vanwege ambivalente normen en een opeenstapeling van negatieve emoties blijven handelen “tegen het systeem in”.

4. Een andere variant van de gebeurtenissen – een kind valt onder de invloed van drugs. Tijdens de verschillende ontwikkelingsfasen, zelfs als alles goed gaat in het gezin, “probeert” het kind verschillende gedragspatronen uit. Soms volstaat het vriendschap te sluiten met een groep of zelfs met één enkel kind wiens gedrag de aandacht trekt van een kind uit een gegoede familie en dat het gedrag van een “negatief” personage begint te imiteren, gewoon uit een verlangen om de rol te spelen van de “slechte jongen” voor een jongen of het “wanhopige meisje” voor een jongedame.

5. Verlangen om leiderschapskwaliteiten te tonen, zich te laten gelden in de groep, een plaats in het middelpunt van de belangstelling in te nemen. De gemakkelijkste manier in dit geval, zo lijkt het voor het kind, is natuurlijk een overtreding van de discipline. Omdat het geen extra talenten of kwaliteiten vereist die afhankelijk zijn van het leveren van inspanningen om ze te bereiken.

6. Het kind voelt zich gefrustreerd, leert niet of niet meer, geeft het op en voelt zich afgewezen. Hij wendt zich tot wat hem als vervanging ter beschikking staat – onstuitbaar plezier en onstuimige bezigheden in de pauze, praten met zijn klasgenoten in de klas en ruzie maken met de leraren. Dit is een remedie voor zijn verveling met de behoefte om iets van het schoolprogramma te begrijpen en te assimileren.

7. Een term die nu vaak gebruikt wordt als hyperactiviteit. waaronder een gebrek aan daadkracht, verhoogde emotionaliteit, veel verspilde energie… De oorzaak van het probleem kan enerzijds liggen in een gebrek aan lichaamsbeweging, die kan worden geboden door deelname aan een sportclub. Een andere, vrij recente reden is de “digitale” verslaving die dergelijk gedrag bij kinderen kan veroorzaken. In dit geval is het de moeite waard te verwijzen naar de aanbevelingen van de WHO om de tijd die met gadgets wordt “doorgebracht” te beperken.

8. Er zijn duidelijke of verborgen redenen die de psycho-emotionele toestand van het kind beïnvloeden, waardoor het zich niet op zijn gemak voelt in de klas. In dit geval is wangedrag een uiting van zelfbescherming van het kind…

Lees hier over de vele verschijningsvormen van wangedrag van kinderen en hoe je daarmee omgaat.

Misschien “gaat het voorbij…”?!

Sommige ouders kiezen bij wangedrag van hun kind op school voor de “struisvogelhouding” en steken hun kop in het “zand” van standaard excuses als “hij ontgroeit het”, “hij komt er wel overheen”, “het lost zichzelf wel op” … Ongetwijfeld is de psyche van een kind een zeer flexibel en stabiel ding, en dankzij het voortdurend toenemende aantal neurale netwerken kan een kind crises overwinnen die zich voordoen op de weg naar de vorming van zijn denken, maar wat voor soort persoonlijkheid hij ontwikkelt nadat deze processen voorbij zijn en of het resultaat de ouders bevalt..?

Het kind kan opgroeien van een vriendelijk en sympathiek kind van zijn ouders tot een cynisch en zelfverzekerd individu, gewend om anderen te manipuleren en te denken dat hij alles mag doen.

De wijsheid van ouders is niet te vertrouwen op de tijd “die alles heelt” en het leven “zichzelf leert”, maar onmiddellijke, doeltreffende en passende stappen te ondernemen om de mentale en fysieke energie van hun kinderen om te buigen naar “vreedzame banen” van groei in hun veelvuldige successen op het gebied van leren en sport. Als dit het geval is, moeten eerst de bovengenoemde oorzaken worden opgehelderd en vervolgens moeten maatregelen worden genomen.

Een belangrijke fout van ouders

Er is meestal één fout, ouders nemen geen notitie van de “rode vlaggen” die zij krijgen – op ouderavonden wordt het kind niet gunstig bekeken, leraren geven commentaar op de onoplettendheid van het kind, slecht gedrag in de pauze.

In het begin lijkt het allemaal maar klein, zoals “de kraai vangen” in de klas, aan de vlecht van een klasgenoot trekken, een klasgenoot slaan, dus wat is het probleem?. Immers, kinderen! Als het om geïsoleerde gevallen gaat, is er waarschijnlijk niets aan de hand, maar als de opmerkingen en klachten van leraren regelmatig voorkomen – dan moet u er aandacht aan besteden. Gebrek aan aandacht van de ouders voor deze kwestie kan ertoe leiden dat het kind een dergelijke houding tegenover zijn gedrag voor lief neemt en besluit dat hij alles mag doen.

Welke maatregelen kunnen in dit verband doeltreffend zijn

Begin altijd met een gesprek van hart tot hart. Het is noodzakelijk de oorzaken van het slechte gedrag van het kind op school op te sporen. Vaak verbergen kinderen de werkelijke motieven voor hun daden, maar als een volwassene maximale gevoeligheid en geduld aan de dag legt, kan een openhartige discussie worden gevoerd die de hele situatie aan het licht kan brengen.

In dit gesprek is het categorisch verboden:

1. Geef het kind een standje zodra de oorzaak is vastgesteld;

2. Het probleem van een kind onderschatten, zelfs als je denkt dat het niet “de moeite waard” is;

3. Een kind aanmoedigen om beloftes te doen die het niet onmiddellijk kan nakomen.

Het doel hiervan is het kind op zijn gemak te stellen, zodat het de situatie wil rechtzetten en hem daarbij helpt. je moet proberen je in zijn schoenen te verplaatsen, om te begrijpen hoe hij gebukt gaat onder het schoolbezoek, dat gepaard gaat met een gebrek aan belangstelling voor onderwijs. Interne conflicten en irritatie resulteren in uiterlijk agressief en negatief gedrag.

Nu over wat liefhebbende ouders kunnen doen

1. In sommige gevallen kan de situatie van ongemak, conflicten en afwijzing van klasgenoten zo ver gaan dat de meest effectieve oplossing is het kind over te plaatsen naar een andere klas of zelfs school. Dit houdt in dat de problemen die zich op de huidige onderwijsplek hebben voorgedaan, samen met het kind worden doorgenomen om te voorkomen dat zij zich op de nieuwe locatie herhalen.

2. Als de reden een verlangen is om een leider te zijn, moet u uw kind helpen zijn potentieel binnen de aanvaarde normen te realiseren. Help hem een beroep te vinden dat bij hem past en help hem zichzelf te vinden.

3. Slechte resultaten zijn een gevolg van tekortkomingen in het curriculum. Dit is een heel goed oplosbaar probleem – met de hulp van ouders of docenten zelf is het heel goed mogelijk om de hiaten in de kennis te herstellen, en de praktijk van het nakijken van huiswerk zal de zelfdiscipline van het kind aanscherpen.

4. Als het probleem te maken heeft met assiduïteit, of liever gezegd de afwezigheid daarvan, zullen de ouders moeten werken aan de ontwikkeling daarvan. Eerst het probleem systematiseren door “schermtijd” te rantsoeneren volgens de leeftijd van het kind, en dan de discipline aanpakken. Tegelijkertijd kunt u uw kinderen alleen geduld bijbrengen als de ouders zelf discipline gaan opbrengen, – elke dag de tijd nemen om hun lessen te controleren, voortdurend contact leggen met de leraren, leren om met uw kind te redeneren zodat hij de noodzaak aanvaardt om zijn houding ten opzichte van zijn gedrag in de maatschappij en de relaties met leeftijdgenoten en volwassenen te veranderen.

Hoe eerder de volwassenen in de omgeving van het kind opletten en de juiste conclusies trekken uit het uitdagende gedrag van het kind op school, hoe beter het voor het kind is. In de beginfase moet weinig moeite worden gedaan; een paar moraliserende woorden en strenge vermaningen volstaan om kinderen aan te moedigen hun gedrag te veranderen. Hoe langer het probleem aan zichzelf wordt overgelaten, hoe langer het duurt om het aan te pakken.

Maar hoe dan ook, ouders mogen nooit onverschillig staan tegenover de problemen van hun eigen kinderen!

Dit artikel is gebaseerd op ‘Child Skills in Action’ van Ben Fuhrman. How to Help Children Overcome Psychological Problems”, John Medina, “Rules of the Brain”. Wat u en uw kinderen moeten weten over de hersenen”, Andrey Kurpatov, “Een gelukkig kind”. Universele regels “en materialen van het werk van leraren en onderwijspraktijken van het personeel van Solnyshko Kindertehuis RK domsolnyshko.kz/o-nas/o-detskom-dome/